Οι Σοσιαλδημοκράτες που κυβερνούν αδιαλείπτως από το 1945 θα είναι όπως όλα δείχνουν πάλι νικητές των τοπικών εκλογών της Κυριακής στην πρωτεύουσα της Αυστρίας, που παραμένει παγκόσμια πρώτη για την ποιότητα ζωής.«Wien bleibt Wien» λέει μια παλιά αυστριακή θυμοσοφία. Η Βιέννη παραμένει Βιέννη και αυτό δεν λέγεται πάντα με αρνητική χροιά, όταν για παράδειγμα αναφέρεται στον ιδιόμορφο χαρακτήρα των Βιεννέζων, που θεωρούνται από τους Γερμανούς συντηρητικοί και από άλλους Αυστριακούς λίγο γκρινιάρηδες και φυγόπονοι. Οι κάτοικοι της αυστριακής πρωτεύουσας, ωστόσο, έχουν το προνόμιο να ζουν σε μια πόλη που παραμένει σταθερά πρώτη σε όλες τις σχετικές έρευνες και αξιολογήσεις ξένων περιοδικών ή οργανώσεων για την ποιότητα ζωής της.
Αντίθετη με το ρεύμα στη χώρα
Αυτό ίσως να εξηγεί έως έναν βαθμό και γιατί η Βιέννη, παρά το γεγονός ότι η Αυστρία διολισθαίνει όλο και δεξιότερα, παραμένει εδώ και 80 χρόνια ένα κόκκινο άπαρτο κάστρο. Το κόκκινο αναφέρεται στους Σοσιαλδημοκράτες, που κυβερνούν χωρίς διακοπή από τον πόλεμο και μετά, άλλοτε παντοδύναμοι και με απόλυτη πλειοψηφία και τις τελευταίες τρεις πενταετίες με συμμάχους. Δύο φορές μαζί με τους Πράσινους και από το 2020 και μετά με το νεόκοπο σχετικά φιλελεύθερο κόμμα ΝΕΟS.
Αυτό το σενάριο αναμένεται να συνεχιστεί και μετά τις εκλογές της Κυριακής στην πόλη που αποτελεί και ένα από τα εννέα ομόσπονδα κρατίδια της χώρας. Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις οι Σοσιαλδημοκράτες κινούνταν γύρω στο 38%, λίγο κάτω από το 41% που είχαν πάρει πριν από πέντε χρόνια, με το ακροδεξιό FPÖ, που σε εθνικό επίπεδο είναι πρώτο κόμμα, να συγκεντρώνει περίπου 21-22%. Το ΝΕΟS με ποσοστά γύρω στο 10% διεκδικεί την τρίτη θέση μαζί με το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα και τους Πράσινους, οι οποίοι πάντως φαίνεται να έχουν το προβάδισμα.
Τι θέλουν περισσότερο;
Ποια ήταν λοιπόν τα θέματα του προεκλογικού αγώνα σε μια πόλη που τη ζηλεύουν για τις υποδομές της και την καθημερινότητά της; «Διάφορα θέματα ήταν πολύ σημαντικά. Μετανάστευση, ο αριθμός των μουσουλμάνων παιδιών στα σχολεία. Αυτά είναι θέματα που πολώνουν και γεννούν έντονα συναισθήματα. Επίσης η εγκληματικότητα, που προβάλεται πολύ στα μέσα ενημέρωσης. Μένω στη 10η συνοικία κοντά στην πλατεία Ρόιμαν, η οποία υποτίθεται ότι είναι τόσο κακόφημη» λέει ο 60χρονος Γιόζεφ που εργάζεται ως νοσοκόμος και δηλώνει ότι θα ψηφίσει υπέρ του σημερινού σοσιαλδημοκράτη δημάρχου Μίκαελ Λoύντβιχ.
Η κατά πολύ νεότερή του Φιόνα, 21 ετών, δηλώνει πάντως αναποφάσιστη: «Θα ψηφίσω, αλλά πρέπει ακόμη να σκεφτώ ποιον, γιατί πιστεύω ότι κάθε κόμμα έχει κάτι που θα έλεγα ότι είναι ένα καλό σημείο, με το οποίο συμφωνώ. Αλλά κάθε κόμμα έχει και αρνητικά και πρέπει να σταθμίσω τι είναι πιο σημαντικό για εμένα».
Όταν πάντως τη ρωτά ο δημοσιογράφος τι θα επιθυμούσε να προκύψει από αυτές τις εκλογές, η απάντησή της βοηθά να καταλάβεις ότι εδώ πια μιλάμε για κριτήρια που σε πολλές πόλεις του κόσμου θα τα έλεγες πολυτελείας. «Πφου, ναι, τώρα, συνολικά, να υπάρχει πάλι περισσότερη ανθρωπιά». Το αν η ευχή της θα γίνει πραγματικότητα θα κριθεί και από τη συμπεριφορά του ενός και κάτι εκατομμυρίου ψηφοφόρων συμπολιτών της.
