Ηλικιωμένοι και ασθενείς στο Κίεβο επιβιώνουν μόνο χάρη στην βοήθεια εθελοντικών οργανώσεων, που δημιουργήθηκαν αυθόρμητα μόλις ξεκίνησε η πολιορκία. Ένα ρεπορτάζ της DW.Περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μείνει στο Κίεβο από το ξεκίνημα των ρωσικών βομβαρδισμών. Μεταξύ τους πολλοί ηλικιωμένοι και ανήμποροι. Τα περισσότερα μικρότερα καταστήματα στις γειτονιές έχουν κλείσει και τα μέσα συγκοινωνίας κυκλοφορούν πλέον σπάνια. Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι και ασθενείς δεν μπορούν να φθάσουν έτσι με τις δικές τους δυνάμεις στα λίγα και απομακρυσμένα σουπερμάρκετ και φαρμακεία. Εξαρτώνται από τις οργανώσεις εθελοντών, οι οποίοι τους προμηθεύουν με τρόφιμα και φάρμακα.

Μόνη της έχει απομείνει στην ουκρανική πρωτεύουσα η 75χρονη Μαρία Βασιλίβνα. Η κόρη της ζει στο εξωτερικό και δεν μπορεί να τη βοηθήσει. Το πλησιέστερο σουπερμάρκετ βρίσκεται σε απόσταση ενάμιση χιλιομέτρου, πολύ μακριά για την ηλικιωμένη, η οποία αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα. Δηλώνει στην DW ότι δεν γνωρίζει τίποτα για οργανώσεις εθελοντών, οι οποίες φέρνουν δωρεάν τροφές σε όσους έχουν ανάγκη: «Βλέπω τηλεόραση, ακούω τις εκρήξεις γύρω-γύρω και μπορώ να πω, πού ακριβώς έγιναν. Δεν φοβάμαι, είμαι μεγάλη, κάποτε θα πεθάνω ούτως ή άλλως. Οπότε γιατί να φοβάμαι; Το μόνο που με στενοχωρεί είναι ότι δεν μπορώ να βοηθήσω συνανθρώπους μου».

«Δεν μπορώ να αφήσω μόνη της την μητέρα μου»

Στην συνοικία Πόντιλ στον τελευταίο όροφο μιας πενταόροφης πολυκατοικίας χωρίς ανελκυστήρα ζει η 52χρονη Σβιτλάνα. Δεν μπορεί να εγκαταλείψει το Κίεβο γιατί φροντίζει την 81χρονη μητέρα της, η οποία λίγα μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έπαθε εγκεφαλικό και δυσκολεύεται να κινηθεί, αλλά και να μιλήσει. Η 52χρονη λέει: «Περνάμε το χρόνο μας μαζί στο διαμέρισμα. Δεν πάω ούτε στο καταφύγιο. Δεν μπορώ να αφήσω μόνη της την μητέρα μου». Η Σβιτλάνα προσθέτει ότι λόγω του πολέμου σταμάτησε να δουλεύει, συνεχίζει ωστόσο να λαμβάνει το μισθό της.

Σε όσους χρειάζονται βοήθεια, συμπαραστέκονται εθελοντές οργανώσεων όπως οι «Γάτες του Πετσέρσκ», η οποία πήρε το όνομά της από κεντρική συνοικία της ουκρανικής πρωτεύουσας, όπου ζουν σήμερα 1.500 ηλικιωμένοι με διάφορα προβλήματα υγείας. Ο εθελοντής Ντμίτρο Χεοτσανίβσκι δηλώνει στην DW: «Ανήκουμε στην μεγαλύτερη οργάνωση “Γάτες του Σολομγιάνσκ”, που βοηθά τους κατοίκους της ομώνυμης συνοικίας του Κιέβου».

«Θα είχα τύψεις αν έφευγα από το Κίεβο»

Από το ξεκίνημα των βομβαρδισμών του Κιέβου δημιουργήθηκαν αυθόρμητα πολλές όμοιες δομές αλληλεγγύης και υποστήριξης, οι οποίες προστέθηκαν στις εθελοντικές οργανώσεις, που υπάρχουν από την εποχή των διαδηλώσεων στην πλατεία Μαϊντάν και την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014. «Δεν μπορώ να πω με ακρίβεια πόσοι άνθρωποι συμμετέχουν στις οργανώσεις», λέει ο Ντμίτρο Χεοτσανίβσκι: «Είναι ένα συνεχές πήγαινε-έλα. Υπό κανονικές συνθήκες έρχονται εδώ μερικές δεκάδες εθελοντές, οι οποίες δεν εργάζονται συγκεκριμένες ώρες, αλλά όποτε μπορούν».

Οι περισσότεροι εθελοντές είναι νεαροί άνδρες και νεαρές γυναίκες, ανάμεσά τους και πολλοί φοιτητές. Μεταξύ τους και η 19χρονη Οξάνα. Λέει, ότι θα μπορούσε να εγκαταλείψει το Κίεβο και να μείνει σε φίλους και γνωστούς σε χώρα της ΕΕ. Αποφάσισε ωστόσο να παραμείνει στην ουκρανική πρωτεύουσα για να βοηθήσει τους συνανθρώπους της: «Στην αρχή τρόμαξα όταν άκουσα τις πρώτες εκρήξεις και τους πυροβολισμούς στους δρόμους του Κιέβου. Τώρα όμως δεν φοβάμαι πια. Αν είχα φύγει, τότε θα ένιωθα σίγουρα τύψεις, επειδή άφησα πίσω μου ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια».

Αλεξάντερ Σαβίτσκι, Κίεβο

Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ