Την τελευταία 25ετία ο ρώσος πρόεδρος έχει μετατρέψει τη χώρα του στην «ισχυρότερη προσωποποιημένη δικτατορία στον κόσμο», εκτιμά μιλώντας στην DW o πολιτικός επιστήμονας Μιχαήλ Κομίν. Κατά την εκτίμησή του, ο Πούτιν πέτυχε τον σκοπό του υπονομεύοντας συστηματικά τους πολιτικούς θεσμούς της χώρας.
Σύμφωνα με τον ρώσο πολιτικό επιστήμονα Γκριγκόρι Νισνικόφ, ο οποίος ζει στη Φινλανδία, το Κρεμλίνο απαντά σε κάθε αντίσταση του πληθυσμού με ακόμα ισχυρότερη καταστολή. Με κάθε ευκαιρία, λέει ο ρώσος ειδικός, παραμερίζονται πιθανοί αντίπαλοι. Έτσι, σήμερα δεν υπάρχει πια κανένας που θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί με τον Βλάντιμιρ Πούτιν: «Τα πρώτα χρόνια της εξουσίας του υπήρχαν στη Ρωσία διάφοροι πόλοι εξουσίας, ακόμα και ανεπίσημοι, όπως οι ολιγάρχες. Όλοι αυτοί αποτελούσαν ένα είδος αντίβαρου στο Κρεμλίνο», εκτιμά ο Γκριγκόρι Νισνικόφ.
Μια εξωραϊσμένη εικόνα της χώρας προωθεί το Κρεμλίνο
Ταυτόχρονα το Κρεμλίνο προσπαθεί να καλλιεργήσει μια εικόνα στη ρωσική κοινωνία, στην οποία ιστορικά το κράτος έχει διαδραματίσει αποκλειστικά θετικό ρόλο. Σύμφωνα με τον ρώσο κοινωνιολόγο Αλεξάντερ Μπιμπκόφ, καθετί αρνητικό εξαλείφεται. Ο ίδιος αποκαλεί την τακτική αυτή «χειραγώγηση της συλλογικής ιστορικής μνήμης». Ο κοινωνιολόγος θεωρεί επίσης ότι το καθεστώς Πούτιν αρέσκεται στο να παρουσιάζει τη Ρωσία ως μια σχεδόν παραδεισένια χώρα, παραπέμποντας στον χρυσό κόκορα, μυθικό σύμβολο των ρωσικών παραμυθιών: «Ο χρυσός κόκορας εκφράζει μια ευτυχισμένη Ρωσία, μια χώρα στην οποία η τσαρική οικογένεια αλλά και ο δικτάτορας Ιωσήφ Στάλιν παρουσιάζονται ως θεματοφύλακες των παραδόσεων, παρά το γεγονός ότι εκπροσωπούσαν διαμετρικά αντίθετες πολιτικές δυνάμεις στη ρωσική ιστορία».
Και οι τρεις ειδικοί που μίλησαν στην DW συμφωνούν ότι αυτές οι εξωραϊστικές τάσεις θα ενταθούν στο μέλλον και ότι ο Βλάντιμιρ Πούτιν θα παραμείνει στην εξουσία για πολλά ακόμα χρόνια. «Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει άλλος υποψήφιος για την προεδρία. Οι τελευταίες εκλογές που κέρδισε με το σπαθί του ο πρόεδρος Πούτιν ήταν οι προεδρικές του 2004», διαπιστώνει φανερά απογοητευμένος ο πολιτικός επιστήμονας Μιχαήλ Κομίν.
Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος