Μια σειρά βίντεο της DW με Γερμανούς που μιλούν για τη δική τους Ελλάδα στα ελληνικά. Σήμερα ο γλύπτης Ίνγκμπερτ Μπρουνκ. Αισθάνεται ευγνωμοσύνη αλλά θα ήθελε οι Έλληνες να σέβονται πιο πολύ το περιβάλλον.«Ήταν ένα δώρο για μένα να μπορώ να δουλεύω στο Κάστρο, μέσα σε ένα τέτοιο χώρο» αναπολεί με ευγνωμωσύνη ο Ίνγκμπερτ Μπρουνκ. Το ατελιέ του 59χρονου Γερμανού γλύπτη ήταν για 23 ολόκληρα χρόνια μέσα στο επιβλητικό Κάστρο της Νάξου, το οποίο κατασκευάστηκε το 1207 από τον Ενετό Μάρκο Σανούδο. Οι εγκαταλελειμμένοι χώροι του εργαστηρίου ανήκαν στην Καθολική Εκκλησία, η οποία τους παραχώρησε στον Μπρουνκ.

«Ήρθα στην Ελλάδα για το μάρμαρο της Νάξου» τονίζει με έμφαση στην Deutsche Welle o ο Ίνγκμπερτ Μπρουνκ. «Έχει διαφάνεια και εμπεριέχει και άλλα πετρώματα που δίνουν την εντύπωση της ζωγραφικής» συμπληρώνει.

Εδώ και λίγα χρόνια έχει μεταφέρει το ατελιέ του σε ένα μικρό επίγειο παράδεισο στον Αζαλά. Σε ένα δυσπρόσιτο χώρο κοντά στη θάλασσα και μέσα στο πράσινο της Μεσογείου έχει χτίσει το σπίτι του μαζί με το ατελιέ. «Το κόκκινο σπίτι», όπως το ξέρουν στην περιοχή.

Στην κάτω αυλή βρίσκεται το υπαίθριο εργαστήρι με τα εργαλεία και τα ακατέργαστα κομμάτια μαρμάρου και στο εσωτερικού του ισογείου, σε έναν ψηλοτάβανο και φωτεινό χώρο, εκτίθενται τα έργα του.

Τον καλοδέχτηκαν

Ήρθε για πρώτη φορά στη Νάξο το 1984 με φίλους του από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου, όπου και σπούδασε. Έμαθε για το μάρμαρο, ήρθε και ξαναήρθε στο κυκλοδονήσι μέχρι που αποφάσισε να μείνει μόνιμα. Δούλευε λίγους μήνες στη Γερμανία, μάζευε χρήματα και τον υπόλοιπο χρόνο εργαζόταν σκληρά, όπως λέει, με το μάρμαρο.

Οι Έλληνες τον δέχτηκαν καλά, κάποιοι μάλιστα τον βοήθησαν πολύ, ωστόσο όταν πήγαινε στο μανάβη ή αλλού για να ψωνίσει και έβλεπε ότι ο γνωστός του «έτρωγε» τη σειρά και εξυπηρετούνταν πρώτος, δεν μπορούσε να το πιστέψει. Μέχρι και σήμερα του κακοφαίνεται, αν κι έχουν φτιάξει λίγο τα πράγματα, όπως λέει. Όσο για το ναζιστικό παρελθόν της Γερμανίας ή την οικονομική κρίση, δεν έπαιξαν κανένα ρόλο στον τρόπο που τον αντιμετώπισαν. «Μάλιστα μου ζητούσαν συγγνώμη όταν έλεγαν κάτι άσχημο για τη Γερμανία. Αλλά και εγώ δεν συμφωνώ με την πολιτική της Γερμανίας των τελευταίων χρόνων. Όχι γιατί ζω στην Ελλάδα αλλά γιατί πιστεύω ότι εξαιτίας του παρελθόντος η Γερμανία θα έπρεπε να επιδείξει μεγαλύτερη ευαισθησία σε μικρότερα κράτη, όπως η Ελλάδα» τονίζει ο ο Ίνγκμπερτ Μπρουνκ.

Αυτό που αγαπά στους Έλληνες είναι ότι γρήγορα μπορούν να εντάξουν ένα ξένο. «Σου λένε έλα, κάθισε μαζί μας για φαγητό και αυτό είναι πολύ ωραίο» λέει. Η γραφειοκρατεία βέβαια με τις δημόσιες υπηρεσίες είναι κάτι που τον ενοχλεί αλλά δεν αποτελεί την εξαίρεση, ενώ τέλος τονίζει ότι θα ήθέλε «οι Έλληνες να προσέχουν λίγο περισσότερο το περιβάλλον» γιατί η Ελλάδα είναι μια ωραία χώρα, όπως λέει, και της αξίζει.

Μαρία Ρηγούτσου

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ