Πολλά ανοιχτά θέματα στη Διάσκεψη του Βερολίνου. Χάφταρ και Αλ Σάρατζ μάλλον δεν θα συμμετάσχουν από την αρχή στις διαπραγματεύσεις. Αβεβαιότητα αν πράγματι επικρατεί ομοφωνία για το ανακοινωθέν.Γύρω στις 15.30 ελληνική ώρα αναμένεται να ξεκινήσει η dιάσκεψη για τη Λιβύη στο Βερολίνο. Συμμετέχουν 12 χώρες, τα Ηνωμένα Έθνη, η ΕΕ, η Αφρικανική Ένωση και ο Αραβικός Σύνδεσμος. Την Παρασκευή η γερμανική κυβέρνηση είχε καλέσει και την Τυνησία, αλλά η κυβέρνηση στην Τύνιδα απέρριψε την πρόσκληση, καθώς έγινε την τελευταία στιγμή και επιπλέον διότι δεν συμμετείχε στις πέντε προπαρασκευαστικές συναντήσεις στο Βερολίνο. Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό DER SPIEGEL η διάσκεψη θα ξεκινήση χωρίς τον πρωθυπουργό της Τρίπολης Φαγέζ αλ Σαράτζ, αλλά και χωρίς τον στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ. Οι δύο θα κληθούν αργότερα να λάβουν μέρος στη διάσκεψη, εφόσον οι υπόλοιποι συμμετέχοντες συμφωνήσουν στο τελικό ανακοινωθέν.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters το κείμενο αυτό περιλαμβάνει 55 σημεία, τα οποία διαπραγματεύτηκε προηγουμένως η γερμανική κυβέρνηση με τους συμμετέχοντες. Στο σχέδιο του ανακοινωθέντος γίνεται έκκληση στις αντιμαχόμενες πλευρές στη Λιβύη να συμβάλουν στην αποκλιμάκωση της έντασης, προκειμένου να επιτευχθεί μόνιμη κατάπαυση του πυρρός. Επιπλέον, οι ένοπλες ομάδες θα πρέπει είτε να αφοπλιστούν είτε να ενσωματωθούν σε κρατικές δυνάμεις ασφαλείας. Ως μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης προτείνεται η ανταλλαγή αιχμαλώτων.
Βολές κατά Χάφταρ
Επίμαχο σημείο του σχεδίου του ανακοινωθέντος θεωρούνται οι αναφορές στην Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου Λιβύης (NOC). Σύμφωνα με τη γερμανική πρόταση η εταιρεία συνιστά τη «μοναδική ανεξάρτητη και νομιμοποιημένη πετρελαϊκή εταιρεία της χώρας, της οποίας θα πρέπει να προστατευτούν οι εγκαταστάσεις.» Η δε χρήση των πετρελαϊκών αποθέματων από άλλες οργανώσεις και ένοπλες ομάδες καταγγέλεται. Αυτή η διατύπωση στρέφεται σαφώς ενάντια στον στρατάρχη Χάφταρ. Οι δυνάμεις του ελέγχουν σχεδόν το 80% του εδάφους της Λιβύης και συνεπώς ένα μεγάλο μέρος των πετρελαιοπηγών.
Μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστό κατά πόσο οι χώρες που στηρίζουν τον στρατάρχη Χάφταρ, όπως η Ρωσία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ή η Αίγυπτος, έχουν πράγματι συμφωνήσει με αυτά τα αιτήματα.
Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο
