Εννιά στις δέκα καθαρίστριες στη Γερμανία εργάζονται «μαύρα». Πολλές προσπάθειες ώστε να τελειώσει αυτό το καθεστώς ανομίας έχουν αποτύχει. Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις.«Πολλοί με βλέπουν πράγματι μόνο σαν καθαρίστρια. Σαν το τελευταίο γρανάζι της κοινωνίας. Σκέφτονται ‘καθαρίζεις τη βρωμιά μου και σε πληρώνω για αυτό'. Όμως εδώ οι άνθρωποι με σέβονται». Εδώ και ένα χρόνο η 55χρονη Χάικε καθαρίζει τα γραφεία μιας εταιρείας στο ανατολικό Βερολίνο. Μαζί με τους συνεργάτες της καθαρίζουν μια επιφάνεια 5.000 τ.μ. και αυτό απολύτως νόμιμα.

Τα προηγούμενα χρόνια η Χάικε εργαζόταν «μαύρα». «Για πολύ καιρό έπαιρνα κοινωνικό επίδομα. Όταν έβλεπαν το βιογραφικό μου και ότι έχω εφτά παιδιά κανείς δεν ήθελε να με προσλάβει» λέει η Χάικε. Έτσι αναγκαζόταν να μαζεύει μπουκάλια από το δρόμο και παλιά χαρτιά. Άρχισε να καθαρίζει και να ψωνίζει για κάποιους γείτονες και σιγά-σιγά απέκτησε μια καλή και σταθερή πελατεία. Ο φόβος όμως δεν την εγκατέλειψε ποτέ. «Ήταν ένα πολύ άσχημο συναίσθημα. Όλο σκεφτόμουν και τι θα γίνει εάν ξαφνικά κάποιος σου κάνει μήνυση και πρέπει να πληρώσεις πρόστιμο;».

Το 2015 αποφάσισε να συστήσει τη δική της εταιρεία καθαριότητας. Εν τω μεταξύ έχει ήδη έξι συνεργάτες. Η Χάικε όμως αποτελεί την εξαίρεση. Για περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπους η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και η «μαύρη» εργασία η καθημερινότητά τους. Σύμφωνα με το Γερμανικό Ινστιτούτο για την Οικονομία εργάζονται για περίπου τρία εκατομμύρια νοικοκυριά.

Θετικό παράδειγμα

Πρόκειται κυρίως για γυναίκες που εργάζονται με πολύ μικρή αμοιβή, η οποία καμιά φορά δεν φθάνει τα δέκα ευρώ την ώρα. Εάν υπάρξει καταγγελία τότε επιβάλλεται πρόστιμο και εάν παίρνει και κοινωνικό επίδομα τότε μπορεί να καταδικαστεί και για απάτη.

Η Χάικε μένει σε ένα μικρό σπίτι στο ανατολικό Βερολίνο. Στο διάδρομο είναι στοιβαγμένα πλαστικά μπουκάλια σε μια σακούλα γιατί παρόλο που έχει τη δική της εταιρεία, τα χρήματα καμιά φορά που απομένουν είναι πάρα πολύ λίγα. «Τον προηγούμενο μήνα ήταν πολύ χάλια τα πράγματα. Με το ζόρι έμειναν 400 ευρώ. Και εάν δεν βοηθάω κι εγώ, δε μένει τίποτα», λέει. Κάθε μήνα καταβάλλει 2.000 ευρώ σε ασφαλιστικές εισφορές για τους συνεργάτες της. Θα ήθελε να τους δίνει και μεγαλύτερο μισθό αλλά δεν μπορεί διότι ο ανταγωνισμός από αυτούς που δουλεύουν «μαύρα» είναι πολύ μεγάλος.

Στη Γερμανία εν τω μεταξύ μέχρι 450 ευρώ το μήνα μπορούν να εκπέσουν από την εφορία ως αμοιβή για προσωπικό που καθαρίζει. Ο αγώνας όμως κατά της μαύρης εργασίας παραμένει πολύ δύσκολος. Ανάμεσα στο 2005 και στο 2017 η μαύρη εργασία στους οικιακούς βοηθούς μειώθηκε μόλις κατά 5%.

Για τη Χάικε πάντως η αλλαγή ήταν θετική σε πολλούς τομείς. Και όπως λέει, πάνω από όλα μπορεί να είναι ένα θετικό παράδειγμα για τα παιδιά της.

Τέσα Βάλτερ

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ