Κύριε διευθυντά,
Έχω ξαναγράψει για γιορτές και πανηγύρια που επιδίδονται οι συμπατριώτες μας, τη στιγμή που άλλοι λαοί εργάζονται και προοδεύουν, σε αντίθεση μ εμάς που είμαστε προσκολλημένοι σ ένα λαμπρό παρελθόν που μόνο εμείς θυμόμαστε.
Πρόσφατα γιορτάσαμε την εθνική μας γιορτή της 25ης Μαρτίου.
Νομίζω ότι όλοι οι ανεπτυγμένοι τουλάχιστον λαοί έχουν μια εθνική γιορτή, ενώ εμείς έχουμε δυο και επί πλέον έχουμε και τις τοπικές για απελευθέρωση πόλεων, για προστάτες και πάει λέγοντας.
Πιστεύω ότι οι εκδηλώσεις για τις γιορτές αυτές, κοστίζουν αρκετά και δεν προσφέρουν τίποτα, παρά μόνο επίδειξη του μεγαλείου των πάσης μορφής επισήμων.
Γίνεται καθημερινά λόγος για οικονομία, αλλά κανένας δεν έχει την τόλμη να καταργήσει ή έστω να περιορίσει τις γιορτές αυτές που στοιχίζουν εκατομμύρια.
Προ έτους και πλέον με αφορμή το θάνατο 15χρονου μαθητή από ατύχημα, που το βαφτίσανε δολοφονία οι παλιάτσοι της Δημοκρατίας, καθιερώθηκε μια ακόμα γιορτή, η των κουκουλοφόρων και λοιπών κακοποιών στοιχείων, που καίνε και καταστρέφουν τις ξένες και δημόσιες περιουσίες.
Για τους γενναίους μας αξιωματικούς, τι να πω? Ασφαλώς υπήρξαν υπάρχουν και θα υπάρχουν γενναίοι σε όλους τους κλάδους και σε όλα τα επαγγέλματα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάθε τόσο μας λέγουν ότι οι αξιωματικοί είναι γενναίοι. Γενναίοι ως προς τι? Απ ό,τι γνωρίζω, 60 χρόνια τώρα έχουμε ειρήνη και δεν είχανε, όσοι υπηρετούν σήμερα, τη δυνατότητα να μας αποδείξουν ότι είναι γενναίοι …
Προέρχομαι από οικογένεια στρατιωτικών. Το παιδικό μου όνειρο ήτανε να γίνω κι εγώ στρατιωτικός. Λόγω πενιχρών γραμματικών γνώσεων, έγινα μόνο Μόνιμος Υπαξιωματικός. Υπηρέτησα επί 8 χρόνια στον ελλ. στρατό.
Δυστυχώς οι αναμνήσεις μου για τον ελλ. στρατό και τους … γενναίους μας αξ/κους είναι μέτριες. Υπηρέτησα επί 2 χρόνια στη σχολή ευελπίδων. Εκεί έζησα τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, τις κλεψιές, τη διαβολή, τη συναλλαγή κ.λ.π. Αηδιασμένος παραιτήθηκα και έφυγα μετανάστης για τη Γερμανία. Για πολλά χρόνια, αισθανόμουν αποστροφή ακόμα και στη θέα κάποιου αξιωματικού. Νομίζω ότι οι κύριοι αυτοί διάλεξαν το «επάγγελμα» του στρατιωτικού.
Από την πρώτη στιγμή που θα μπουν στη σχολή ευελπίδων, κάθε τους βήμα στοιχίζει και μερικά χιλιάρικα στον Έλληνα φορολογούμενο, σε αντίθεση με ισότιμες σχολές άλλων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, που οι φοιτούντες πληρώνουν τα πάντα από την τσέπη τους, οι κύριοι ευέλπιδες έχουν τα πάντα από τo κράτος, με το εξωφρενικό ότι απαγορεύεται να κάνουν χειρονακτική εργασία. Απολαμβάνουν μια σχετική πολυτέλεια, τους δίνεται δε η αίσθηση ότι βρίσκονται λίγο πιο κάτω από το Θεό …
Επί πλέον παίρνουν και κάποιο μισθό, ενώ υπολογίζεται ως συντάξιμος ο χρόνος φοίτησής τους στη Σχολή Ευελπίδων; κάτι που δεν συμβαίνει με τα άλλα ΑΕΙ.
Ως αξιωματικοί απολαμβάνουν πλείστα προνόμια και απολαβές, όπως σπίτια και διαμερίσματα σε συμβολικές τιμές, επιδόματα στολής, έξοδα κινήσεως (τα περισσότερα πλασματικά) επιδόματα και προνόμια για τα παιδιά τους. Επί πλέον έχουν και το περιβόητο ΤΑΑΣ, που τα έσοδά του προέρχονται κατά κύριο λόγο από χαράτσι στον πενιχρό μισθό των οπλιτών. Οι ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί, απολαμβάνουν εξοργιστικά προνόμια και τιμές. Χρησιμοποιούν ως διοικητές μονάδων αυτοί και οι οικογένειες τους, οπλίτες ως υπηρετικό προσωπικό, έχουν υπηρεσιακό αμάξι που μεταφέρει αυτούς την οικογένεια και τους φίλους κ.λ.π. κ.λ.π.
Στην εποχή μου υπήρξαν και περιπτώσεις που αξ/κοί πρωταγωνίστησαν σε οικονομικά σκάνδαλα, υπεξαιρέσεις τροφίμων, καυσίμων και άλλων υλικών. Σχεδόν ποτέ δεν τιμωρήθηκε κανένας από αυτούς, και οι ευθύνες αποδόθηκαν σε οπλίτες και οι …γενναίοι μας συνέχιζαν απτόητοι το … θεάρεστο έργο τους.
Είχα την τόλμη, το 1959, να καταγγείλω με προσωπική μου επιστολή στον τότε Αρχηγό του ΓΕΣ στρατηγό Δημ Σειραδάκη, διάφορες αυθαιρεσίες και σκάνδαλα. Έπεσαν όλοι επάνω μου να με κατασπαράξουν. Ζήτησα προστασία από τον εξαίρετο άνθρωπο, τον αείμνηστο Δημ. Σειραδακη. Μου την έδωσε απλόχερα, αλλά είχα την ατυχία να αποστρατευτεί μετά από λίγους μήνες, οπότε τα κοράκια του ΓΕΣ επιχείρησαν νέα έφοδο αφανισμού μου. Τους απείλησα ότι “αφού αποκαλύψω αίσχη και σκάνδαλα, μετά θα αυτοκτονήσω στην Πλατεία Συντάγματος φωνάζοντας ότι ελληνικός στρατός δεν υπάρχει, αλλά μόνο μια μεγάλη απάτη“. Τελικά έβαλαν την ουρά στα σκέλια αυτοί οι γενναίοι χρυσοκάνθαροι και με άφησαν ήσυχο.
Εύχομαι να μην συμβαίνουν σήμερα όλα αυτά, αν και πολύ αμφιβάλω, αφού η σημερινή Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο φρενοκομείο και σε μια τεράστια χαβούζα, που εξέθρεψε η 10ετια του 1980 και τη ζούμε, δυστυχώς, έως τις μέρες μας.
Να πούμε ακόμα ότι οι … γενναίοι μας αξ/κοί μετά από 35 χρόνια υπηρεσίας, αποστρατεύονται σε ηλικία 55 ετών και με διάφορα τερτίπια και νωρίτερα. Παίρνουν εφάπαξ περίπου 200.000 ευρώ και μια παχυλή σύνταξη, την οποία κληροδοτούν στις ανύπαντρες κόρες τους ισοβίως! Δεν τους φθάνουν όμως αυτά, γι’ αυτό συνήθως καταλαμβάνουν, οι περισσότεροι, διευθυντικές θέσεις στο δημόσιο, στις ΔΕΚΟ ή στον ιδιωτικό τομέα. Πολλοί δε από αυτούς γίνονται βουλευτές, υπουργοί κ.λ.π.
Έτσι διπλασιάζουν ή πολλαπλασιάζουν τις αποδοχές τους. Επί πλέον διατηρούν τα προνόμια που είχαν ως αξ/κοι, τους χρωστάμε, όμως, και ευγνωμοσύνη, τους λιβανίζουμε σε καθημερινή βάση, γιατί λέει υπήρξαν οι φρουροί της Πατρίδας …
Προ μηνών η σημερινή Κυβέρνηση προσπάθησε να περικόψει μερικά από τα ακατανόητα προνόμια που απολαμβάνουν οι … γενναίοι μας, oπως το να βγαίνουν στη σύνταξη στα 50-55, τις διάφορες επιτροπές, τα εικονικά πολλές φορές έξοδα κινήσεως και πολλά άλλα με τα οποία διπλασιάζουν μερικοί … γενναίοι τις αποδοχές τους.
Και ιδού η γενναιότητα! Για να μην ζημιωθούν από τις περικοπές, έτρεξαν πολλοί να
Υποβάλουν, αμέσως, την παραίτησή τους. Έτσι νεότατοι θα βρεθούν με μια σεβαστή σύνταξη, θα πάρουν κάποιο εφάπαξ, θα διατηρήσουν τα προνόμια ως απόστρατοι αξιωματικοί και σε λίγους μήνες θα διοριστούν και σε κάποια ΔΕΚΟ ή ιδιωτική επιχείρηση, να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα!
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, κ. Βενιζέλος, έτρεξε με σπουδή να τους διαβεβαιώσει ότι τίποτα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει και να μην ανησυχούν!
Γιατί κύριε Υπουργέ? Μήπως τελικά έχουν δίκιο η Αλέκα και ο Αλέξης που κόπτονται, δήθεν, για τον απλό Έλληνα εργαζόμενο?
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Διατελώ μετά τιμής
Παναγιώτης Λιακέας
Μπόχουμ Γερμανιας
τηλ. 0049-234-356259
