Προσωπικές εμπειρίες, εικόνες και σκέψεις για την αλλαγή της ζωής μας μέσα από ένα διαφορετικό διαδικτυακό ημερολόγιο την εποχή του κορωνοϊού. Καταγραφές από τους δημοσιογράφους της DW. Σήμερα o Γιάννης Παπαδημητρίου.Η τηλε-εργασία («teleworking» ή «home office» στον γερμανόφωνο χώρο), είναι σαν τη σοκολάτα. Σε μικρές δόσεις είναι συναρπαστική και χαλαρωτική, ιδιαίτερα στην αρχή. Σε υπερβολικές ποσότητες προκαλεί εθισμό, κατατονία, ευερέθιστο έντερο και ποιος ξέρει τι άλλο. Βέβαια, στην εποχή του κορωνοϊού αισθάνομαι διχασμένος, το ομολογώ.
Από τη μία είμαι ευγνώμων που η τεχνολογία επιτρέπει και μάλιστα επιβάλλει να δουλεύουμε από το σπίτι, καθότι είναι ωραίο να είσαι εντελώς προστατευμένος, αλλά δεν είναι ωραίο να είσαι εντελώς απλήρωτος. Από την άλλη βλέπω τις δυσκολίες. Ένας φίλος μου έλεγε ότι έκανε τηλεδιάσκεψη με 49 άτομα. Μετά τον τρίτο ομιλητή είχε ξεχάσει για ποιο θέμα μιλούσαν. Αλλά η πολυδιάσπαση δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα της τηλε-εργασίας. Εργατολόγοι λένε ότι ο εργοδότης μπορεί να σας τηλεφωνεί κάθε μέρα στο σπίτι για να ελέγξει αν δουλεύετε ή απλώς τον δουλεύετε. Μπορεί να κάνει ακόμη και έφοδο κατ’ οίκον. Οπότε τι γίνεται αν σας πετύχει με τα λουκάνικα στο μπάρμπεκιου; Σίγουρα θέλουμε αυτά τα νέα εργασιακά ήθη;
Είναι και το άλλο: επιφανής λογοτέχνης, ο Ορχάν Παμούκ νομίζω, έγραφε για τις δυσκολίες της τηλε-εργασίας την εποχή που ζούσε στην Αμερική σε 25 τετραγωνικά, με υποτροφία, αλλά και με την υποχρέωση να παρουσιάσει συγγραφικό έργο. Δύσκολο να βάλει όρια ανάμεσα στη δουλειά και την προσωπική ζωή. Ξυπνούσε λοιπόν νωρίς, έφερνε βόλτα στο τετράγωνο κι έμπαινε πάλι στην γκαρσονιέρα για ένα οκτάωρο συγγραφής. Μετά έβγαινε από την ίδια πόρτα, πάλι βόλτα στο τετράγωνο, έβαζε πυτζάμες και χαλάρωνε σαν φυσιολογικός άνθρωπος.
Βέβαια θυμάμαι και μία συνέντευξη του Παόλο Κοέλιο, όπου ο συγγραφέας φωτογραφιζόταν στο Ρίο ντε Τζανέιρο, σε ευήλιο ρετιρέ με θέα στην παραλία της Κοπακαμπάνα. Αν είναι έτσι, είμαι πρόθυμος να δω την τηλε-εργασία με άλλο μάτι. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς, κάποιες δουλειές δύσκολα γίνονται από το σπίτι. Αυτό ισχύει για ένα κομμάτι της δικής μας δουλειάς. Δεν μπορείς να είσαι δημοσιογράφος, παρουσιαστής, μοντέρ, σκηνοθέτης, ηχολήπτης, παραγωγός και παιδί για τα σουβλάκια ταυτόχρονα και συνέχεια. Και μια που το έφερε η κουβέντα, αν ξέρετε έναν καλό κουρέα που δεν δουλεύει από το σπίτι στείλτε μηνυματάκι, γιατί σε λίγο η αφάνα δεν θα χωράει στο πλάνο.
Γιάννης Παπαδημητρίου
