Ελληνική Προεδρία 2014: Τι περιμένει η Ελλάδα από την Προεδρία -Ευρωβουλευτές γράφουν και μιλούν στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

Στην 01.01.14. η  Ελλάδα ανέλαβε την προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης την Πέμπτη κατά σειρά προεδρία που ασκεί η Ελληνική Δημοκρατία μετά την ένταξή της  στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στις τότε Ευρωπαϊκές Κοινότητες.

Το Α’ εξάμηνο του 2014 θα είναι μια περίοδος ιδιαίτερης σημασίας για την Ελλάδα, που έχει στόχο να αναδείξει πλέον τα θετικά στοιχεία εξόδου από την κρίση μετά από ένα δύσκολο και μακρύ διάστημα σκληρών ουσιών του Ελληνικού Λαού.

Η Ελλάδα κατά την Προεδρία της το Α’ εξάμηνο πρέπει να  αναδείξει ότι πιστεύει σε μεγάλες αξίες της αλληλεγγύης, της ανάπτυξης και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Κράτους.

Ο συνεργάτης μας Πάλλας Βαγγέλης Δημοσιογράφος, επιμελείται μια σειρά άρθρων από Έλληνες Ευρωβουλευτές- και Γερμανούς με θέμα: «Ελληνική Προεδρία 2014».  Τι περιμένει η Ελλάδα; Παράλληλα ο κ. Πάλλας έχει διαπιστευθεί ο ίδιος και η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ από τη Γενική Γραμματεία Τύπου και Πληροφοριών, προκειμένου να καλύψει δημοσιογραφικά τις εργασίες της Ελληνικής Προεδρίας.

Γιώργος Χατζημαρκάκης

Η Ελλάδα ανέλαβε την Ελληνική Προεδρία μετά από τέσσερα χρόνια σκληρής λιτότητας, η οποία έχει προκαλέσει τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, με τους Έλληνες πολίτες να βιώνουν στην καθημερινότητά τους τις συνέπειες της απαξίωσης και της  υποβάθμισης της χώρας.
Επί της ουσίας, η χώρα αναλαμβάνει την Προεδρία της Ε.Ε. με τους πολίτες της να έχουν υποστεί συνέπειες που θα δικαιολογούνταν σε μια χώρα που μόλις βγήκε από μια εμπόλCHATZIMARKAKIS, Jorgo DEεμη περίοδο. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί το πρωτοφανές ποσοστό της νεανικής ανεργίας που μαστίζει τη χώρα και ξεπερνά το 60%; Δεν υπάρχει κανένα ιστορικό προηγούμενο σε περίοδο ειρήνης με τέτοιο φαινόμενο στην Ευρώπη.
Πως αλλιώς να ερμηνευτεί το γεγονός ότι έχουμε διπλάσιες αυτοκτονίες στα χρόνια της κρίσης;  Ή πώς αλλιώς να εξηγηθεί πως καταγράφεται μαζικό κύμα μετανάστευσης προς τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Η Ελλάδα ζει τη δεύτερη μεγάλη μετανάστευση στη μεταπολεμική της ιστορία. Αποδυναμώνεται από το νέο επιστημονικό δυναμικό της που δεν βρίσκει διέξοδο εργασίας και επιβίωσης στη χώρα. Αυτό το κόστος μεταφράζεται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, διότι η Ελληνική οικογένεια και κοινωνία στο σύνολό της επένδυσε τα τελευταία χρόνια στη γνώση, επιδιώκοντας ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της. Το γεγονός ότι τα στοιχεία κάνουν λόγο για 5.000 νέους γιατρούς που έφυγαν ήδη από τη χώρα, δείχνει και το μέγεθος των συνεπειών και τη διάσταση της κρίσης.
Από μόνα τους τα παραπάνω φαινόμενα παραπέμπουν αβίαστα στη διαπίστωση πως πρόκειται για μια ανθρωπιστική κρίση. Αποτελούν μια πραγματικότητα που κανένας δεν μπορεί να ωραιοποιήσει ή να υποβαθμίσει. Κι είναι προβλήματα που δεν μπορούν να μείνουν έξω από την ατζέντα της Ελληνικής Προεδρίας.
«Ο Έλληνας κακός μαθητής, επικεφαλής στην Ευρώπη», ήταν ένας από τους τίτλους που κυκλοφόρησαν στην Ευρώπη. Είναι η ώρα και η ευκαιρία να ειπωθεί η αλήθεια, να γκρεμιστούν τα στερεότυπα. Πρέπει να τελειώνουμε οριστικά με τις προκαταλήψεις που καταστρέφουν την ευρωπαϊκή συνοχή.
Αν δεν θέλουμε να δούμε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα να γκρεμίζεται σαν χάρτινος πύργος, τότε το πρώτο θέμα που πρέπει να τεθεί ως βάση συζήτησης στην Ελληνική Προεδρία είναι η ευρωπαϊκή προοπτική και συνοχή η οποία δεν έχει κανένα μέλλον αν δεν δοθεί προτεραιότητα στην άρση της λιτότητας και την καταπολέμηση της ανεργίας, ειδικά της νεανικής. Δεδομένου ότι χρειαζόμαστε μια πιο δυναμική και αποτελεσματική πολιτική από εκείνη που έχει διαμορφωθεί μέχρι τώρα, δίνεται η δυνατότητα να αναδειχθούν τα πολλά προβλήματα που υπάρχουν και παράλληλα να επιδιωχθούν λύσεις. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι όχι μόνο συγκεκριμένες προτάσεις για το μέλλον αλλά και άμεση αξιοποίηση των προγραμμάτων του κοινωνικού ταμείου που μπορεί να γίνει από το ξεκίνημα του 2014. Κι αυτό είναι ένα θέμα εξαιρετικά σοβαρό για την ελληνική προεδρία. Είναι λάθος και εντελώς παραπλανητικό το να σταθούμε αποκλειστικά σε μια βελτίωση των στατιστικών. Το κοινωνικό και το ανθρώπινο κόστος των μέτρων λιτότητας για τον ελληνικό λαό δεν επιτρέπει ολιγωρίες και καθυστερήσεις.
Από κει και πέρα το μεταναστευτικό είναι ζήτημα που δεν μπορεί να μείνει στο περιθώριο. Επί της ουσίας θα πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση για την κατάργηση της συνθήκης “Δουβλίνο ΙΙ”. Είναι αδιανόητο αυτή τη στιγμή που όλος ο Νότος δοκιμάζεται από την κρίση, να πρέπει να διαχειριστεί, ουσιαστικά αβοήθητος, το θέμα του πολιτικού ασύλου χιλιάδων ανθρώπων που καταφτάνουν στα νότια σύνορα της. Πρόκειται για ευρωπαϊκά σύνορα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστούν, με τις ανάλογες προτεραιότητες.
Συνολικά, σε επικοινωνιακό επίπεδο είναι σαφές πως δίνεται μια σοβαρή δυνατότητα να αναδειχθούν τα θέματα που απασχολούν τη χώρα, να επιδιωχθεί μια θετική δημοσιότητα για την αναστροφή του κλίματος. Από κει και πέρα σε πολιτικό επίπεδο υπάρχει μια δυνατότητα να επιδιωχθούν και να διαμορφωθούν συμμαχίες γύρω από την διαφορετική προσέγγιση της ευρωπαϊκής κρίσης για την άρση της λιτότητας.
Τέλος, έχω προτείνει να τεθεί σε προτεραιότητα η οδηγία για την πρόσβαση όλων των ευπαθών ομάδων στο διαδίκτυο, της οποίας έχω την τιμή να είμαι εισηγητής και αφορά 160 εκ. ανθρώπους σε όλη την Ε.Ε. Είναι σημαντικό δε πως έχει ταυτιστεί με τη δράση και την παρουσία Ελλήνων σε σημαντικές θέσεις ευθύνης σε όλα τα επίπεδα επεξεργασίας της, σε τεχνοκρατικό (Ευρωπαϊκή Επιτροπή), πολιτικό (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) και κινηματικό (European Disability Forum). Με την ψήφισή της δε από το Ευρωκοινοβούλιο έχει την προοπτική να αποτελέσει μία μεγάλη Ευρωπαϊκή επιτυχία με ελληνικό χρώμα, καταδεικνύοντας ότι η χώρα μας και οι άνθρωποί της, με συντονισμένες ενέργειες εντός και εκτός Ελλάδος, πρωτοστατούν στην προάσπιση των δικαιωμάτων της δημοκρατίας, της ισονομίας και της υπεράσπισης των πλέον ευάλωτων συμπολιτών μας στην Ελλάδα, στην Ε.Ε. και σε όλο τον κόσμο. Ο σκοπός άλλωστε διαφέρει σημαντικά από εκείνο αρκετών άλλων οδηγιών. Ξεπερνά το πλαίσιο της τεχνοκρατικής αντιμετώπισης ενός θέματος με οικονομοτεχνικούς όρους, σε μία ευρωπαϊκή αγορά που επιζητά πλεονεκτήματα έναντι του ανταγωνισμού. Ακόμα όμως και υπό αυτό το πρίσμα, προσφέρει μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία ανάπτυξης της εσωτερικής αγοράς, με τρόπο που να ενσωματώνει την αναπηρία, την τυποποίηση και την εναρμόνιση της προσβασιμότητας ως μέσο εκσυγχρονισμού της, καθιστώντας την πιο ανταγωνιστική και με συγκομιδή ηθικών, κοινωνικών και οικονομικών καρπών.

Γιώργος Χατζημαρκάκης
Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

 

Άρθρο Ρόδης Κράτσα

 

Η Νέα Χρονιά 2014 ξεκινάει και με την Ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μια εξαιρετική ευκαιρία για τη χώρα μας που πρέπει να την αξιοποιήσουμε για πολλούς λόγους:

1. Nα ενδυναμώσουμε την αξιοπιστία μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον υπόλοιπο κόσμο ως μία χώρα με σχέδιο και ικανότητες να συμβάλλει σε μία καλύτερη Ευρώπη2012 Kratsa ed-1

2. Nα προωθήσουμε πολιτικές που είναι σε εξέλιξη και να ξεκινήσουμε νέες που θα δώσουν στην ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση ευρύτερα, σταθερότητα, συνοχή μεταξύ του Βορρά και του Νότου, εργαλεία ανάπτυξης, θέσεις εργασίας με προοπτική

3. Nα δώσουμε έμφαση σε ευρωπαϊκές πολιτικές που αφορούν άμεσα την χώρα μας, όπως ο έλεγχος της λαθρομετανάστευσης, οι θαλάσσιες μεταφορές και η προστασία του θαλάσσιου πλούτου

4. Nα αυξήσουμε το κύρος μας στην παγκόσμια σκηνή, προωθώντας τις εμπορικές συνεργασίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον υπόλοιπο κόσμο, από τις οποίες αναμένουμε πολλαπλά οφέλη.

Οι επιτυχίες αυτές θα κάνουν την χώρα μας πιο δυνατή και στη διεκδίκηση των δικών της ιδιαίτερων αιτημάτων. Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση θα δώσουν τη μάχη. Είναι προετοιμασμένοι κι αποφασισμένοι. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ο εταίρος της ελληνικής Προεδρίας για την προώθηση της νομοθεσίας.

Πρέπει όλοι να συμβάλλουμε στην προσπάθεια της Eλληνικής Προεδρίας. Όλες αυτές οι διαδικασίες αποτελούν μία εξαιρετική ευκαιρία ενημέρωσης των Ελλήνων πολιτών για το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και το ρόλο που παίζουμε ως κυβέρνηση, ως ελληνική διπλωματία και ως εκλεγμένοι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για την τοπική αυτοδιοίκηση, τους οικονομικούς και κοινωνικούς φορείς να συμβάλλουν με τις εμπειρίες και τις προτάσεις τους. Οι ενημερωμένοι και δημιουργικοί πολίτες είναι η δύναμη κάθε προσπάθειας σε εθνικό κι ευρωπαϊκό επίπεδο.

 

Άρθρο Αντιπροέδρου ΕΚ & ευρωβουλευτού Άννυς Ποδηματά 

Μία απαιτητική Προεδρία για την Ελλάδα και την Ε.Ε.

Η επερχόμενη, 5η Ελληνική Προεδρία της Ε.Ε., που αρχίζει επίσημα την 1η Ιανουαρίου 2014, συμπίπτει με μία εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για ολόκληρη την Ευρώπη. Ταυτόχρονα, αποτελεί και σημαντική ευκαιρία τόσο για την Ελλάδα, όσο και για τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς να αποδείξουν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά τα μεγάλα προβλήματα της Ένωσης.podimata

Η Ελλάδα πέτυχε μια πρωτοφανή δημοσιονομική προσαρμογή που οδήγησε σε πρωτογενές πλεόνασμα τον δημόσιο τομέα ξεκινώντας το 2009 από ένα πρωτογενές έλλειμμα που ξεπερνούσε το 10% του AΕΠ, ενώ κατάφερε να βελτιώσει σημαντικά το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της. Όλα αυτά επιτεύχθηκαν με μεγάλες θυσίες, περικοπές μισθών, συντάξεων και άλλων δαπανών, αλλά και αυξήσεις φόρων. H πολυετής λιτότητα, όσο αναγκαία κι αν ήταν, έχει επιβαρύνει δυσβάστακτα και δυσανάλογα τους πολίτες. H παρατεταμένη ύφεση και η υπερβολικά υψηλή ανεργία, απειλεί την κοινωνική συνοχή πυροδοτώντας τον εξτρεμισμό και την πολιτική αστάθεια, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την αναπτυξιακή δυναμική της χώρας, αλλά και συνολικά την αξιοπιστία του προγράμματος προσαρμογής που συνδιαμορφώνεται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Kεντρική Tράπεζα και το Διεθνές Nομισματικό Tαμείο.

Tην ίδια στιγμή Ευρώπη, η καλπάζουσα ανεργία και η αναιμική ανάπτυξη διευρύνουν το χάσμα μεταξύ των δυνατών και αδύναμων οικονομιών. Όσο η μεσαία τάξη υποφέρει από περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και τα εισοδήματα της, τόσο ενισχύεται η φωνή των ακραίων και λαϊκιστικών κομμάτων τα οποία επωφελούνται από τον διευρυνόμενο ευρωσκεπτικισμό. Η συνεχιζόμενη λιτότητα οξύνει τις κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις και αναμένεται να απορριφθεί συλλήβδην από τους Ευρωπαίους πολίτες στις επερχόμενες Ευρωεκλογές. 

Λαμβάνοντας όλα τα παραπάνω υπόψη, μόνο μια αποφασιστική στροφή προς την οικονομική ανάπτυξη, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την αποκατάσταση της κοινωνικής αλληλεγγύης και του Ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου μπορεί να αποκαταστήσει τη χαμένη αξιοπιστία της Ευρώπης. Μια πιο προσιτή, καλύτερα συντονισμένη, πιο δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη είναι η απάντηση στον σκεπτικισμό απέναντι στους ευρωπαϊκούς και εθνικούς δημοκρατικούς θεσμούς.

Oι καιροί καλούν για μια περισσότερο αποτελεσματική παρά συμβολική ελληνική προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε. Η Ελλάδα έχει προσδιορίσει τέσσερις βασικούς τομείς πολιτικής που αποτελούν ρεαλιστική απάντηση στην πάσχουσα συνοχή της Ευρώπης: τη δημιουργία θέσεων εργασίας μέσα από την ενίσχυση της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής, την εμβάθυνση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, τη διαχείριση της μετανάστευσης και της κινητικότητας και την προώθηση των θαλάσσιων υποθέσεων.

Στην κρίσιμη αυτή περίοδο για το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα,  απαιτείται γνώση, εμπειρία, όραμα και ισχυρή ηγεσία προκειμένου να διατηρηθούν οι θεμελιώδεις αξίες της Ένωσής μας. Ωστόσο, η επιτυχής διοργάνωση και ολοκλήρωση της Προεδρίας με αποφάσεις και κατευθύνσεις που θα αναζωογονήσουν την οικονομία και την πολιτική της Ε.Ε. ενώ θα παρέχουν στους πολίτες αξιόπιστες και βιώσιμες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εναλλακτικές λύσεις βρίσκεται στα χέρια όχι μόνο των Ελλήνων αλλά όλων των Ευρωπαίων ηγετών.

Μήνυμα  αντίδρασης κι αντίστασης στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές

Από Νίκο Χουντή – ευρωβουλευτή ΣΥΡΙΖΑ

 

Σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση, οι προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας αφορούν την Ανάπτυξη, την Απασχόληση, την Εμβάθυνση της ΟΝΕ, τη Μετανάστευση και τη Θαλάσσια πολιτική. Είναι θέματα εξαιρετικά σημαντικά τόσο για την πορεία της Ε.Ε. όσο και κυρίως για την πορεία της Ελλάδας, μέσα σε αυτήν.xountis-nikos-660

Εάν κρίνουμε από τις “επιτυχίες” της προηγούμενης ελληνικής προεδρίας το 2004, επί πρωθυπουργίας Σημίτη, όταν υπογράφτηκε το Δουβλίνο ΙΙ, καθώς επίσης, από τις καθημερινές “επιτυχίες” των Μνημονιακών κυβερνήσεων, που έχουν οδηγήσει σε ένα “successstory” για τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τους δανειστές και σ’ έναν πραγματικό εφιάλτη για τους εργαζόμενους,  καταλαβαίνετε  σε ποια κατεύθυνση, μπορεί να αλλάξει ή να επηρεάσει την ευρωπαϊκή ατζέντα.

Εν κατακλείδι στο επόμενο εξάμηνο θα ολοκληρωθούν οι συζητήσεις και θα παρθούν, ενδεχομένως, οι τελικές αποφάσεις για την τραπεζική ένωση και για την εμβάθυνση της ΟΝΕ. Στην ουσία μιλάμε για τη μονιμοποίηση των ευρωπαϊκών μνημονίων και των πολιτικών λιτότητας των ιδιωτικοποιήσεων και την επιπλέον καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Η Ελλάδα θα ωφεληθεί μονάχα αν ο ελληνικός λαός αντιδράσει στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης Σαμαρά και των δανειστών της ΕΕ και του ΔΝΤ, απαιτώντας μια άλλη οικονομική πολιτική, απαιτώντας μια άλλη πορεία για τη χώρα.

Το πρώτο και αποφασιστικό βήμα για την πολιτική αλλαγή είναι οι επερχόμενες ευρωεκλογές, όπου δίνεται η ευκαιρία στους έλληνες πολίτες αλλά και σε όλους τους πολίτες της Ε.Ε. να στείλουν ένα σαφές πολιτικό μήνυμα.  Ένα μήνυμα  αντίδρασης κι αντίστασης στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που διαλύουν τις κοινωνίες και τους λαούς ώστε να ξεκινήσει η ανατροπή και αλλαγή των πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών στην Ε.Ε. αλλά και σε κάθε χώρα ξεχωριστά.

Ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε.: Ευκαιρία προώθησης της ελληνικής ατζέντας για το μεταναστευτικό 

Του ευρωβουλευτή Γιώργου Παπανικολάου

 

Σε μία εποχή υψηλής πίεσης λόγω της αυξανόμενης εισροής μεταναστών στην Μεσόγειο, που συνεχώς επιβαρύνεται από την αστάθεια και το ρευστό περιβάλλον που επικρατεί στην γειτονιά της, η Ελλάδα αναλαμβάνει την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ. Η προσοχή της κοινής γνώμης-σήμερα περισσότερο από ποτέ-είναι στραμμένη στα ζητήματα διαχείρισης της μετανάστευσης, ιδιαίτερα μετά τα δύο τραγικά ατυχήματα στο νησί Lampedusa, το περασμένο φθινόπωρο. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την συνεχιζόμενη οικονομική κρίση στην Ελλάδα αλλά και σε άλλα κράτη του ευρωπαϊκού νότου, καθιστούν κυρίαρχη ανάγκη την αποτελεσματική δράση στον τομέα των ευρωπαϊκών εσωτερικών υποθέσεων. papanikolaou

Οι προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας αφορούν ένα ευρύτερο κύκλο πολιτικών, σε διαφορετικούς σημαντικούς τομείς, ίσης αξίας. Όσον αφορά ειδικά τις εσωτερικές υποθέσεις, μπορούμε να τις συνοψίσουμε σε τομείς, βασισμένους κυρίως στην θεμελιώδη αξία της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών, όπως αυτή περιγράφεται στο Άρθρο 80 της ιδρυτικής Συνθήκης της ΕΕ. Για παράδειγμα, η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Αλληλεγγύης, εντός της ΕΕ, αποτελεί επιτακτική ανάγκη για ένα αποδοτικό σύστημα διαχείρισης της μετανάστευσης, που να αντιμετωπίζει τα προβλήματα συνολικά στην Ευρώπη, και όχι δυσανάλογα και εις βάρος κυρίως των κρατών μελών του ευρωπαϊκού νότου.

Παράλληλα, το Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου μπορεί να ενδυναμωθεί περεταίρω μόνο εάν υπάρξει δίκαιη κατανομή ευθύνης στους τομείς του ασύλου, της διαχείρισης των συνόρων και της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών. Υπό την έννοια αυτή, το ΚΕΣΑ θα μπορούσε να βελτιωθεί μέσω της εισαγωγής ρήτρας, που να επιτρέπει την αναστολή των μεταφορών στα κράτη μέλη που υφίστανται σημαντικές πιέσεις. 

Επιπλέον, η Ελληνική Προεδρία θα πρέπει να επιμείνει -αλλά και να εκμεταλλευτεί την αμέριστη συμπαράσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την καθιέρωση ενός συνεκτικού, προαιρετικού και μόνιμου μηχανισμού μετεγκατάστασης των δικαιούχων διεθνούς προστασίας. Ο μηχανισμός μπορεί να εισαγάγει την Ευρωπαϊκή Κλείδα Αναδιανομής για τη μετεγκατάσταση των ατόμων που δικαιούνται διεθνή προστασία, με βάση ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες, όπως είναι ο πληθυσμός μιας χώρας, το μέγεθος, το ΑΕΠ, η γεωγραφική της θέση ή η ικανότητα της στην ενσωμάτωση των μεταναστών.

Ένας βασικός εξάλλου πυλώνας της Ευρωπαϊκής πολιτικής εσωτερικών υποθέσεων, που επισημαίνεται στην διάταξη της Ελληνικής Προεδρίας, είναι η εξωτερική διάσταση, και συγκεκριμένα η συνεργασία της ΕΕ με τρίτες χώρες, στο σύνολο των ζητημάτων που αφορούν την πολιτική διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών. Τόσο η προώθηση των νέων, όσο και η αναθεώρηση των υφιστάμενων συμφωνιών επανεισδοχής είναι η μία πλευρά του νομίσματος, όταν πρόκειται για τη συνεργασία με τις τρίτες χώρες. Στο πλαίσιο αυτό, σε συνδυασμό και με την πρόοδο που πρόσφατα επετεύχθη, τώρα είναι η ιδανική ευκαιρία να εφαρμοστεί  η συμφωνία επανεισδοχής της ΕΕ με την Τουρκία, η οποία περιλαμβάνει μια ρήτρα για την επιστροφή των υπηκόων τρίτων χωρών, που φθάνουν στην ΕΕ μέσω της Τουρκίας. Επίσης, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην γενεσιουργό αιτία της λαθρομετανάστευσης, ώστε να λειτουργήσουν αποδοτικά μέτρα αποτροπής και πρόληψης. Πιο συγκεκριμένα, είναι καθοριστικό να δουλέψουμε σκληρότερα για την καταπολέμηση της παράνομης διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων στις τρίτες χώρες, παρέχοντας παράλληλα στις χώρες αυτές την απαιτούμενη αναπτυξιακή βοήθεια και συμβάλλοντας στη δημιουργία υποδομών, που μελλοντικά θα αποτρέψουν την λαθρομετανάστευση. 

Τέλος, η ελληνική προεδρία, δίνει ιδιαίτερη σημασία, στην έκθεση για την επιτήρηση των εξωτερικών θαλασσίων συνόρων. Είναι ουσιαστικό να καταλήξουμε σε συμφωνία σε αυτό τον φάκελο, που θα επιτρέπει στην FRONTEX, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για τη Διαχείριση των Εξωτερικών Συνόρων, να επιχειρεί αποτελεσματικά και ουσιαστικά, με τρόπο που να μην αποδυναμώνεται η ικανότητα φύλαξης των ευρωπαϊκών συνόρων. Εν τω μεταξύ θα πρέπει να γίνονται σαφείς, οι υποχρεώσεις μας στην διαφύλαξη και την διάσωση της ανθρώπινης ζωής, όπως αυτές προκύπτουν από το διεθνές δίκαιο, αλλά και που αποτελούν θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες.

Παρά το γεγονός ότι η Προεδρία δεν παραχωρεί επιπλέον προνόμια στην χώρα που την διεξάγει, και με δεδομένο ότι “φλύαρες” πολιτικές μπορούν να επιφέρουν αντίθετα αποτελέσματα, η Ελλάδα πρέπει να επιμείνει στην πρακτική εφαρμογή της αρχής της αλληλεγγύης. Αυτό άλλωστε είναι κρίσιμο για την αποτελεσματική διαχείριση και εφαρμογή μιας μεταναστευτικής πολιτικής, ιδιαίτερα σήμερα, όπου οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, ευνοούν όσο ποτέ άλλοτε στο πρόσφατο παρελθόν. 

Κατά την διάρκεια του ελληνικού εξαμήνου, η χώρα μας θα έχει μια μοναδική ευκαιρία προβολής στην Ευρώπη. Μία ευκαιρία, να επιδείξει ικανότητα, αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα, αλλά και δυνατότητα συμβολής στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Είναι σημαντικό να την αξιοποιήσουμε.

 ——————————————————————————————————————————————————————————————-

Τι περιμένει η Ελλάδα από την ελληνική Προεδρία;

Μαριλένα Κοπά

 KOPA

Μια σύντομη απάντηση είναι «όχι πολλά». Η Προεδρία της Ε.Ε. δεν είναι ένας θεσμός με ουσιαστική επιρροή στη διαδικασία της Ε.Ε.. Ίσως η σοβαρότερη εξουσία είναι η επιρροή στην ατζέντα της Ε.Ε., που σε καμία περίπτωση όμως δεν προδικάζει ότι θα τελεσφορήσει η ίδια η συζήτηση. Σε κάθε περίπτωση, οι βασικοί άξονες θεματολογίας της επικείμενης Ελληνικής Προεδρίας θα είναι τέσσερις.

Πρώτον, «η Προώθηση της Ανάπτυξης και της Εργασίας μέσω της προώθησης των στόχων της Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Πολιτικής, της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων συμπεριλαμβανομένων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, της θεσμοθέτησης κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής στα θέματα της ενέργειας με έμφαση στην ενεργειακή επάρκεια, καθώς επίσης της αυξημένης χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της ανάδειξης της Ευρώπης ως σημαντικό τουριστικό προορισμό». 

Σε αυτό το σημείο ακουμπάμε κάποια στοιχεία του στενού πυρήνα εθνικών συμφερόντων. Όσον αφορά την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική και την προστασία ενεργειακών υποδομών, δεν μπορεί κανείς να περιμένει ότι τα κράτη μέλη της Ε.Ε. θα εγγυηθούν ότι η Ελλάδα δε διατρέχει κανένα κίνδυνο έναντι της Τουρκίας. Σε αυτή τη συγκυρία μπορεί κανείς μόνο να ελπίζει στην εξουσιοδότηση της Επιτροπής να συντάξει ένα πρόγραμμα δράσης προς την κατεύθυνση μιας κοινής πολιτικής, που αφού θα συνάδει με το διεθνές δίκαιο, θα συνάδει με τα ελληνικά συμφέροντα. Για το ζήτημα της ασφάλειας των ενεργειακών υποδομών, η συζήτηση θα είναι πολύ πιο σύνθετη. Σε κάθε περίπτωση,  η ουσιαστική συζήτηση θα εκκινήσει στη Σύνοδο Κορυφής για την Ασφάλεια( 19 Δεκεμβρίου), λίγο πριν αρχίσει η ελληνική Προεδρία. Πάντως, τους επόμενους έξι μήνες, η Ελλάδα δε θα είναι περισσότερο ασφαλής. Στην καλύτερη περίπτωση θα έχουμε «προτάσεις» της Επιτροπής.  

Δευτερον, προτεραιότητα θα είναι το θέμα «της ανθρώπινης κινητικότητας μέσω της προώθησης μιας ανοιχτής και ασφαλούς Ευρώπης στην υπηρεσία των πολιτών της, στο πλαίσιο του Προγράμματος της Στοκχόλμης για την πολιτική και την επιχειρησιακή ατζέντα της ΕΕ στους τομείς της Δικαιοσύνης και των Εσωτερικών Υποθέσεων, καθώς επίσης της προώθησης μίας ενιαίας προσέγγισης στη μετανάστευση και το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου, με δίκαιη κατανομή βαρών μεταξύ των Κρατών Μελών».

Με άλλα λόγια, θα μιλήσουμε για μετανάστευση, πάντα υπό το ίδιο πρίσμα: ο βορράς που προστατεύεται από τη Συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ θα ζητά μια περισσότερο ανθρώπινη πολιτική ασύλου, ενώ η Ελλάδα θα ζητά ένα δικαιότερο επιμερισμό ευθυνών. Με τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των Σύριων στη Βουλγαρία και τις πιέσεις που δέχεται η Ελλάδα με πληθυσμούς από την Ασία (Αφγανιστάν, Πακιστάν), η Ελλάδα θα θέσει ξανά το ζήτημα της συνολικής προσέγγισης της μετανάστευσης από την ΕΕ. Βέβαια σημαντική για την Ελλάδα είναι συμφωνία επανεισδοχής ΕΕ-Tουρκίας. Tα πρώτα βήματα έγινα την προηγούμενη εβδομάδα στο ζήτημα αυτό.  Ευελπιστούμε στην ολοκλήρωση της.

Tρίτον, η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και η κοινωνική διάσταση της ευρωζώνης. Tο ζήτημα αυτό θα απασχολήσει την Ελληνική Προεδρία όπως θα απασχολήσει και όλες τις μελλοντικές μέχρι τουλάχιστον την έξοδο από την κρίση. H σταθερότητα του ευρώ και η ολοκλήρωση της ONΕ αποτελούν το στοίχημα που δεν έχει άλλη δυνατότητα παρά να κερδηθεί για το συμφέρον των ευρωπαίων πολιτών. Ένα πρώτο βήμα είναι η προώθηση της τραπεζικής ένωσης. Tο ζήτημα είναι ακανθώδες. Δεν είναι προφανές το αποτέλεσμα.

Για μια ακόμα φορά η Αθήνα θα δώσει μια «μάχη πρωτοκόλλου» με ίδιους στόχους, αλλά λιγότερα μέσα. Η μόνη προσδοκία που μπορεί κανείς να έχει επί της ουσίας είναι «η ατζέντα της κρίσης», με δεδομένη τη συμβολική σημασία πλέον της Ελλάδας. Ίσως, κάποια κίνηση καλής θέλησης για τη χρηματοδότηση μικρομεσαίων επιχειρήσεων να γίνει, αλλά φυσικά δεν περιμένει κανείς δραματικές κινήσεις πριν από τις Ευρωεκλογές, δεδομένης και της ενίσχυσης των αντι-ευρωπαϊκών δυνάμεων στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ολλανδία. Ίσως, η μόνη ρεαλιστική προσδοκία είναι ένα περισσότερο «χαλαρό» πλαίσιο αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της Προεδρίας, αλλά οι τελευταίοι γύροι διαπραγματεύσεων δεν αφήνουν να διαφανεί κάποια ελπίδα ούτε προς αυτή την κατεύθυνση. Γενικά, η Αθήνα θα καλοδεχτεί την ελπίδα κάποιον θετικών ειδήσεων, με τη βεβαιότητα του κόστους της Προεδρίας.   

 

Κοινοβουλευτική Σταδιοδρομία – Μαριλένα Κοππά

Η Μαριλένα Κοππά είναι μέλος της Ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είναι Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος της Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών για θέματα Άμυνας και Ασφάλειας και Αντιπρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ – Τουρκίας. Είναι μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Διετέλεσε επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από τον Ιούλιο του 2011 έως το Μάρτιο του 2013.

Πριν την εκλογή της στο Ευρωκοινοβούλιο, διετέλεσε υπεύθυνη του Τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Κοινωνικής Ένταξης και Μετανάστευσης του ΠΑΣΟΚ και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών Ανδρέας Παπανδρέου (ΙΣΤΑΜΕ). Υπήρξε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ από το 2005 έως το 2013 και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου από το 2005 έως το 2008 και από το 2011 έως το 2012.  

Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση και Ακαδημαϊκή Σταδιοδρομία

Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Διδάκτωρ Συγκριτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου ParisXNanterre. Για χρόνια εργάστηκε ως ειδική σύμβουλος στο Υπουργείο Εξωτερικών σε θέματα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και διεύρυνσης.

Είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Συγκριτικής Πολιτικής του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου. Το συγγραφικό της έργο εστιάζει στο χώρο του εθνικισμού, των μειονοτήτων και της ευρωπαϊκής πολιτικής με έμφαση στη συγκριτική προσέγγιση.

Έχει γράψει σειρά άρθρων για θέματα διεθνούς πολιτικής και τρία βιβλία για την περιοχή των Βαλκανίων και συγκεκριμένα: «Μια Εύθραυστη Δημοκρατία: Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ανάμεσα στο παρελθόν και στο μέλλον» (εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, 1994), «Οι μειονότητες στα μετα-κομμουνιστικά Βαλκάνια» (εκδόσεις Νέα Σύνορα-Λιβάνη, Αθήνα, 1997), «Η συγκρότηση των κρατών στα Βαλκάνια» (εκδόσεις Νέα Σύνορα-Λιβάνη, Αθήνα, 2002).  

Μιλά Γαλλικά, Αγγλικά, Ιταλικά, Βουλγαρικά και Σερβικά.

 

Ελληνική Προεδρία  2014

Του Νικολάου Σαλαβράκου

 

“Η εξάμηνη εκ περιτροπής Προεδρία του Συμβουλίου είναι θεσμός κατάλοιπο της ρομαντικής περιόδου της ένωσης. Με τον θεσμό αυτό τονίζονται οι αρχές της ισοτιμίας των κρατών-μελών και της δημοκρατική συμμετοχή στην διοίκηση και στην διαχείριση των Ευρωπαϊκών υποθέσεων.SALAVRAKOS

Σήμερα, ο θεσμός είναι κάτι που υπάρχει αλλά στην ουσία δεν υπάρχει. 

Πρέπει όμως να υπάρχει. Να θυμίζει τις δημοκρατικές ρίζες της Ένωσης και τις επιθυμίες των ιδρυτών για ισότιμα κράτη-μέλη  που απολαμβάνουν την αμοιβαία εμπιστοσύνη και τον αμοιβαίο σεβασμό των υπολοίπων. 

Η ουσιαστική ατονία του θεσμού  οφείλεται στην προϊούσα κάμψη της αρχής της ισοτιμίας και της αλληλεγγύης (κατά την έννοια του όρου). Δυστυχώς μετά την αποστασιοποίηση της Μεγάλης Βρετανίας από τα εταιρικά δρώμενα και την τεράστια οικονομική κρίση, υπήρξε επί σειρά ετών ένα άτυπο διευθυντήριο Γερμανίας Γαλλίας με ταυτόχρονη υποβάθμιση των άλλων κρατών-μελών. Τους τελευταίους 14 όμως μήνες  η Γερμανία κατέστει αναμφισβήτητος “κυρίαρχος της Ευρώπης” σε τρόπο ώστε πολλοί να μιλούν σήμερα ή σε κάθε περίπτωση να προβληματίζονται για “Γερμανοποίηση” της Ευρώπης.

Με τις εισαγωγικές αυτές σκέψεις είναι προφανές  ότι την επικείμενη προεδρία της Ελλάδος στο  πρώτο εξάμηνο του 2014, πρέπει να την οριοθετήσουμε στις σωστές της βάσεις. Έτσι θα αποφύγουμε την αιθεροβάμονα άποψη ορισμένων να εμφανίσουν περίπου την χώρα σαν κυρίαρχη της Ευρώπης για ένα εξάμηνο.

Η προεδρία του πρώτου εξαμήνου του 2014, είναι η πέμπτη κατά σειρά Ελληνική προεδρία και έχει την ιδιαιτερότητα να είναι περιορισμένης στην πραγματικότητα διάρκειας καθώς το πρώτο εξάμηνο είναι προεκλογικό εξάμηνο και οι εργασίες της παρούσας περιόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ολοκληρώνονται τον Απρίλιο.

Από την άλλη πλευρά, η προεκλογική περίοδος θα επιτρέψει να συζητηθούν δημόσια, σε όλα τα Κράτη-Μέλη όλα τα θέματα που θα διαμορφώσουν το μέλλον της Ευρώπης αλλά και να αποτυπωθούν στην κάλπη οι πολιτικές δυνάμεις.

Βασικοί άξονες θεματολογίας της επικείμενης Ελληνικής Προεδρίας θα είναι:

η Διεύρυνση, με ειδικότερη έμφαση στην ενίσχυση της Ευρωπαϊκής προοπτικής των χωρών της περιοχής των Δυτικών Βαλκανίων, στην περιφερειακή συνεργασία, στην προώθηση θεσμών για την ειρήνη, τη σταθερότητα και την δημοκρατία στην Ευρώπη και την ενίσχυση των σχέσεων καλής γειτονίας σε Περιφερειακό επίπεδο.

η Προώθηση της Ανάπτυξης και της Εργασίας μέσω της προώθησης των στόχων της Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Πολιτικής, της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων συμπεριλαμβανομένων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, της θεσμοθέτησης κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής στα θέματα της ενέργειας με έμφαση στην ενεργειακή επάρκεια, καθώς επίσης της αυξημένης χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της ανάδειξης της Ευρώπης ως σημαντικό τουριστικό προορισμό.

τα Θέματα ανθρώπινης κινητικότητας μέσω της προώθησης μιας ανοιχτής και ασφαλούς Ευρώπης στην υπηρεσία των πολιτών της, στο πλαίσιο του Προγράμματος της Στοκχόλμης για την πολιτική και την επιχειρησιακή ατζέντα της ΕΕ στους τομείς της Δικαιοσύνης και των Εσωτερικών Υποθέσεων, καθώς επίσης της προώθησης μίας ενιαίας προσέγγισης στη μετανάστευση και το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου, με δίκαιη κατανομή βαρών μεταξύ των Κρατών Μελών. 

Παράλληλα η ανάπτυξη , η απασχόληση και η κοινωνική συνοχή πρέπει να απασχολήσουν την ελληνική κοινωνία σε εντονότατο βαθμό. Πρέπει να ληφθούν πρωτοβουλίες για την ανεργία κυρίως των νέων. Ενώ παράλληλα, ζητούμενο είναι η ολοκλήρωση και η εμβάθυνση της οικονομικής διακυβέρνησης στην ευρωζώνη και στην ΕΕ, γεγονός το ποίο είναι προεχούσης αρμοδιότητος του ECOFIN.

Η τραπεζική Ένωση, αποτελεί επίσης κυρίαρχο θέμα για το μέλλον της Ένωσης.

Φοβούμεθα όμως ότι οι επιγραμματικές αυτές αναγκαιότητες, εξ’ αντικειμένου δεν μπορούν να βρουν την λύση τους το προσεχές εξάμηνο, αφού δυστυχώς δεν φαίνεται να έχουν ωριμάσει οι συνθήκες προς την κατεύθυνση αυτή. Επομένως η ευχή για καλή επιτυχία προς την ελληνική προεδρία την οποία εκ βαθέων δίνουμε, φοβούμεθα ότι απλώς θα κινείται σε θεωρητικό και όχι ουσιαστικό επίπεδο.”

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1946. Είναι πτυχιούχος της Νομικής

Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετέβη μετέπειτα στο City

University του Λονδίνου, όπου παρακολούθησε μεταπτυχιακά σεμινάρια

σε θέματα τραπεζικής και χρηματοοικονομικής διαχείρησης. Είναι

δικηγόρος Αθηνών (Παρ’ Αρείω Πάγω) και αντιπρόεδρος του Ιδρύματος

“Ιών Δραγούμης”.

Υπήρξε νομικός σύμβουλος της «Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας της

Ελλάδος», βασικό στέλεχος μεγάλων ναυτιλιακών οίκων, ναυπηγείων και

τραπεζικών επιχειρήσεων, στους οποίους διετέλεσε Διευθυντής νομικών

υπηρεσιών, καθώς και νομικός σύμβουλος μεγάλων ξενοδοχειακών

επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων και του «ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ».

Διετέλεσε, επίσης, μέλος του Δ.Σ. των επιχειρήσεων «Επενδύσεις

Αναπτύξεως», «ΕΒΟ ΑΕ», και θυγατρικών εταιρειών της «ΕΤΒΑ». Είναι

νομικός σύμβουλος επιχειρήσεων, κυρίως σε θέματα αστικού και

εμπορικού δικαίου.

Είναι παντρεμένος και πατέρας ενός τέκνου. Ομιλεί την αγγλική

γλώσσα.

 

Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Προτάσεις του Νίκου Χρυσόγελου

 

Σε αυτή την δύσκολη εποχή, η Ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ δεν μπορεί να είναι “businessasusual”. Απαιτεί όραμα, οργάνωση, ενεργοποίηση των πιο δημιουργικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Μπορεί να το κάνει αυτό ένα αποτυχημένο πολιτικό σύστημα που οδήγησε τη χώρα στα βράχια και δεν μπορεί καν να διαχειριστεί με στοιχειωδώς ορθολογικό τρόπο την κρίση στη χώρας μας; Πώς θα διαχειριστεί μια τόσο σοβαρή υπόθεση μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να συντονίσει καν τη δουλειά μεταξύ των υπουργείων, που φοβάται τον διάλογο, που έχει αποδείξει ότι ΔΕΝ έχει σχέδιο, γνώση, όραμα και κοινωνική ευαισθησία; Το θέμα της Ελληνικής Προεδρίας πρέπει, λοιπόν, να κινητοποιήσει κατά βάση τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας, δεδομένου ότι η προσοχή όλης της Ευρώπης θα έχει στραφεί για έξι μήνες στην Ελλάδα. Ως βασικές προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας προτείνονται:Greens - EFA

Πράσινο σχέδιο για Οικονομία και Απασχόληση

Πολλές εκθέσεις μιλάνε για τις δυνατότητες που προσφέρει η πράσινη οικονομία στη μείωσης του κόστους παραγωγής, την αναζωογόνηση των μικρομεσαίων και την ενθάρρυνση των κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων, την αύξηση της απασχόλησης, αλλά και την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας. Η Ελληνική Προεδρία πρέπει να προωθήσει  πακέτο πρωτοβουλιών για την πράσινη μεταστροφή της οικονομίας σε συσχέτιση με την κοινωνική συνοχή, την απασχόληση, αλλά και την επένδυση στην προώθηση της έρευνας, της οικολογικής και κοινωνικής καινοτομίας και των πράσινων τεχνολογιών.

 

Εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την κρίση

Τώρα που όλοι παραδέχονται δυνατά ή σιωπηλά ότι η πολιτική λιτότητας επιδείνωσε την κρίση και την στιγμή που το Ευρωκοινοβούλιο έχει ξεκινήσει, μετά από πρωτοβουλία των Πράσινων, διαδικασία αξιολόγησης των επιπτώσεων των πολιτικών της Τρόικα, η Ελληνική Προεδρία θα έπρεπε να παρουσιάσει ένα πειστικό και συγκεκριμένο εναλλακτικό σχέδιο για τις χώρες της κρίσης απέναντι στις αποτυχημένες πολιτικές λιτότητας. Αυτό θα μπορούσε να προκύψει μέσω θεσμοθετημένης συνεργασίας και διαλόγου, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των εθνικών Κοινοβουλίων, του Ευρωκοινοβουλίου, των ευρωπαϊκών οργανώσεων των Περιφερειών, των συνδικάτων, των κοινωνικών, επαγγελματικών, συνεταιριστικών και επιχειρηματικών φορέων. 

 

3. Κοινωνικός Πυλώνας για την ΟΝΕ και την Στρατηγική Ευρώπη 2020

Η Ελληνική Προεδρία πρέπει να αναδείξει τον κοινωνικό πυλώνα της Στρατηγικής “Ευρώπη 2020” μέσω της ενδιάμεσης αξιολόγησής της, αλλά και να συμβάλει στην εξειδίκευση της κοινωνικής διάστασης της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης.

Ζωτικής σημασίας για τους πολίτες είναι τα θέματα κοινωνικής πολιτικής, καθώς και υγείας. Το δικαίωμα στην υγεία αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα και υπό την έννοια αυτή υπάγεται στις αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

4. Προστασία του κλίματος

Εν όψει της συνόδου του Παρισιού για το Κλίμα 2015, η Ελληνική Προεδρία θα έπρεπε να θέσει ψιλά στην ατζέντα της την προστασία του κλίματος και την επίτευξη μιας φιλόδοξης συμφωνίας για την μετά Κιότο περίοδο.

 

5. Ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική

Απουσιάζουν συγκεκριμένες επιλογές που πρέπει να γίνουν σε σχέση με την μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο, λαμβάνοντας υπόψη τις επαναλαμβανόμενες τραγωδίες στη Μεσόγειο, το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ανάληψη κοινών ευθυνών όλων των κρατών μελών, αλλά και τις ευκαιρίες αναζωογόνησης των οικονομιών και κοινωνιών μέσα από νόμιμους δρόμους μετανάστευσης. Δεν μπορεί όλη η συζήτηση να επικεντρώνεται στο θέμα των συνόρων και να δαπανώνται τεράστια ποσά σε αυτόν τον τομέα, ενώ ελάχιστα για κοινωνική ένταξη.

 

6. Συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Ευρώπης μέσα από διαβούλευση και ενίσχυση των πρωτοβουλιών “από κάτω”. Στόχος μας θα πρέπει να είναι η πολιτική, οικονομική και κοινωνική ενοποίηση της Ευρώπης, με ενίσχυση του ρόλου του Ευρωκοινοβουλίου και της συμμετοχικής δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα.

 

Η Ελληνική Προεδρία καλείται να διαχειριστεί επίσης μια σειρά δύσκολων θεμάτων, όπως η απόρριψη της εισαγωγής γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (τρεις νέες ποικιλίες καλαμποκιού), το θέμα των σπόρων και η ολοκλήρωση της διαβούλευσης για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης.

 

Βιογραφικό

Ο Νίκος Χρυσόγελος είναι ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, 4ος αντιπρόεδρος της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (REGI) και αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων (ENVI) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επίσης, είναι εκλεγμένος Περιφερειακός Σύμβουλος με τον Οικολογικό Άνεμο Νοτίου Αιγαίου.

Ο Νίκος Χρυσόγελος είναι Χημικός – περιβαλλοντολόγος. Δραστήριος, εδώ και τρεις περίπου δεκαετίες, σε θέματα προστασίας και διαχείρισης του περιβάλλοντος, βιωσιμότητας, πράσινης πολιτικής, περιφερειακής ανάπτυξης, διαλόγου μεταξύ των πολιτισμών, με σημαντική εμπειρία σε θέματα εκπαίδευσης για το περιβάλλον και ιδρυτικό μέλος ορισμένων εκ των σημαντικότερων περιβαλλοντικών οργανώσεων και πρωτοβουλιών στην Ελλάδα.

 —————————————————————————————————————————————————————————————–

Ιωάννης Α. Τσουκαλάς*

Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Με την ανάληψη της Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014, η Ελλάδα θα διαδραματίσει καίριο ρόλο στη χάραξη των μεγάλων ευρωπαϊκών αποφάσεων, σε μια κρίσιμη για το μέλλον της Ευρώπης συγκυρία. Θα έχει, παράλληλα, την ευκαιρία να αποδείξει ότι δεν αποτελεί ένα κράτος-παρία (σε οικονομικούς, κοινωνικούς και ηθικούς όρους) όπως αρκετοί θα ήθελαν, αλλά ένα από τα παλαιότερα και πιο συνεπή μέλη αυτού του μοναδικού στην ιστορία πολιτικού πειράματος.

Mια επιτυχημένη προεδρία θα είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για τη χώρα μας να αποδείξει ότι παρά τη μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση, μπορεί να ανταποκριθεί με επιτυχία τόσο στις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις όσο και στις σύγχρονες παγκόσμιες προκλήσεις. Η κρίση πρέπει να αποτελέσει ηθικό έρεισμα ώστε η χώρα μας να διαχειριστεί λύσεις που θα βρίσκονται πλησιέστερα στις ανάγκες των λαών της Ευρώπης, τόσο αυτών που πλήττονται όσο και αυτών που νομίζουν ότι θωρακίζονται από αυτήν απομακρυνόμενοι από την ΕΕ. Συνεπώς, η Ελληνική Προεδρία πρέπει να πετύχει.

H Ελλάδα έχει την ευκαιρία να επιδείξει πολιτική, διαχειριστική και ηθική υπεροχή, ακεραιότητα και αποτελεσματικότητα, κι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να μπορέσει η χώρα να αποτινάξει ένα προσωπείο που διαμορφώθηκε στη συνείδηση των λαών του Βορρά, που δεν της ταιριάζει και δεν της αξίζει.

Οι προτεραιότητες που έχει θέσει η χώρα μας για το πρώτο εξάμηνο του 2014 (ενίσχυση της ανάπτυξης, καταπολέμηση της ανεργίας, ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, αντιμετώπιση της μετανάστευσης και  προώθηση της Θαλάσσιας Πολιτικής), αποτελούν τομείς-κλειδιά που βρίσκονται στον πυρήνα των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ΕΕ και μπορούν να σηματοδοτήσουν μια αλλαγή στην πορεία της, αντιστρέφοντας την εσωστρέφεια που λόγω της κρίσης επιδεικνύουν πολλά κράτη μέλη.

Για παράδειγμα, η προώθηση της Θαλάσσιας Πολιτικής και η έμφαση στη «Γαλάζια Ανάπτυξη» αφορά ένα πλήθος διαφορετικών κλάδων, από τον τουρισμό μέχρι την αλιεία, και από την ενέργεια μέχρι την αποτελεσματική φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων. Η ανάπτυξη μιας Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Πολιτικής αποτελεί πλέον μονόδρομο και για την Ελλάδα ώστε να αξιοποιηθεί ο πλούτος που κρύβεται στις ελληνικές θάλασσες, όποια μορφή κι αν έχει: υποθαλάσσια ενεργειακά κοιτάσματα, παραγωγή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μέσω παράκτιων ανεμογεννητριών, βιολογικοί πόροι από αλιεύματα και υδατοκαλλιέργειες, και φυσικά ο θαλάσσιος τουρισμός με μορφές που δεν έχουν αξιοποιηθεί ως τώρα, όπως ο καταδυτικός τουρισμός και η ελεγχόμενη πρόσβαση σε θαυμαστές ενάλιες αρχαιότητες.

Ένα πλαίσιο για τις χρήσεις της θάλασσας θα απελευθερώσει το δυναμικό επενδύσεων και θα επιτρέψει σε διαφορετικών ειδών δραστηριότητες να συνυπάρξουν ειρηνικά, σε όφελος των κατοίκων και της εθνικής οικονομίας. Το γεγονός ότι η Ελλάδα θέτει αυτόν τον τομέα ως προτεραιότητα δείχνει ότι η χώρα μας, επιτέλους, αναγνωρίζει τις δυνατότητες που παρουσιάζει το θαλάσσιο περιβάλλον και τις ευκαιρίες που απορρέουν για τη συνολική οικονομία και ανάπτυξη της ΕΕ.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ελληνική Προεδρία συμπίπτει με τις Ευρωεκλογές του 2014, που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα έχει ουσιαστικά λιγότερους μήνες για την ολοκλήρωση των νομοθετικών φακέλων που θα περιέλθουν στα χέρια της και οι διαδικασίες θα πρέπει να επισπευτούν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Aπό την άλλη πλευρά, η Προεδρία θα διεξαχθεί σε κλίμα πολιτικής έντασης όπου οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις θα είναι υποχρεωμένες να δώσουν αποτελεσματικές απαντήσεις τόσο στον ακροδεξιό και ναζιστικό εξτρεμισμό (που σημειωτέον δεν αποτελεί μόνο ελληνική ιδιαιτερότητα) όσο και στον ανέξοδο λαϊκισμό που ανακαλύπτει παντού συνωμοσίες και εκ γενετής δικαιώματα αλλά ποτέ ρεαλιστικά σχέδια, όρεξη για σκληρή δουλειά και υποχρεώσεις.

Δεν λείπουν, και δεν θα λείψουν, οι κριτικές για την ανάληψη της Προεδρίας από την Ελλάδα, οι οποίες φτάνουν μέχρι το σημείο να αμφισβητούν τα οφέλη της συμμετοχής της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αυτούς οφείλουμε να δώσουμε ηχηρές απαντήσεις, όχι με βάση τα όσα υπήρξαμε και πράξαμε στο παρελθόν, αλλά με βάση τα όσα είμαστε ικανοί (και υποχρεωμένοι) να πετύχουμε τώρα, με σκληρή δουλειά, προσήλωση και όραμα. 

Kαι το πιο παράδοξο είναι ότι τέτοιες φωνές ακούγονται και εντός Ελλάδας. Όμως, καμία χώρα, η οποία αναγνωρίζει τον εαυτό της ως «έθνος ανάδελφο» και ταυτόχρονα πάσχει από νεύρωση για επιθέσεις κάθε τύπου από το εξωτερικό, δεν μπορεί να χάσει εντασσόμενη σε μια ένωση κρατών, τα οποία με πολλαπλούς τρόπους εγγυώνται και τη δική της ασφάλεια.

Περισσότερη Ευρώπη αποτελεί λύση στο πρόβλημα το οποίο βιώνουν οι ευρωπαϊκοί λαοί αυτήν τη στιγμή. Είναι αλήθεια ότι με πολιτικές λιτότητας δεν γίνεται ανάπτυξη. Αυτό πράγματι περιέχεται και στην αποτυχημένη – πλέον – στρατηγική της Λισαβόνας, η οποία δεν μιλάει για λιτότητα αλλά για παραγωγή βασισμένη σε δεξιότητες που δημιουργεί υπεραξία προϊόντος και υπηρεσιών και μπορεί να πληρώνει υψηλές αποδοχές στους παραγωγούς των υπηρεσιών και των προϊόντων, δηλαδή στο υψηλής ποιότητας ανθρώπινο δυναμικό. Δεν μιλάει για υποθήκευση των μισθών, αλλά για αύξηση της παραγωγικότητας με συγκεκριμένους τρόπους.

O μεγαλύτερος πλούτος που διαθέτουμε στην Ελλάδα και την Ευρώπη δεν είναι οι φυσικοί πόροι, τα πετρέλαια κι ο χρυσός, δεν είναι οι αυτοκινητόδρομοι, τα αεροδρόμια, τα εργοστάσια. Είναι οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι, το διανοητικό, τεχνολογικό και πολιτιστικό κεφάλαιο των οποίων μας καθιστά την πλουσιότερη ήπειρο στον πλανήτη. Αυτό το κεφάλαιο ας φροντίσουμε να το αξιοποιήσουμε. 

*Ιωάννης Α. Τσουκαλάς, Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Ο Καθηγητής Ι. Α. Τσουκαλάς γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941. IATsoukalas_Σπούδασε Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, από το οποίο έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα, στο αντικείμενο Φυσικής Στερεάς Κατάστασης, το 1975. Πραγματοποίησε μετα-διδακτορικές σπουδές στην Αγγλία (Πανεπιστήμιο Liverpool), στη Γερμανία (Πολυτεχνείο Braunschweig), στη Γαλλία (Grenoble ), στις Η.Π.Α (ΜΙΤ – Βοστώνη). Καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του Α.Π.Θ. (1986-1995), Καθηγητής του Τμήματος Πληροφορικής του Α.Π.Θ. (1995-2008). Πρόεδρος του Τμήματος Φυσικής του Α.Π.Θ (1984-1989) και του Τμήματος Πληροφορικής (1990-1997). Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Ανάπτυξης (2004-2008). Από το 2008 είναι Ομότιμος Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Τον Ιούλιο του 2009 εξελέγη Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Ανήκει στην κοινοβουλευτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Ως πλήρες μέλος της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας (ITRE) δραστηριοποιείται σε θέματα όπως η πολιτική έρευνας και καινοτομίας της ΕΕ («Ορίζοντας 2020» και το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Καινοτομίας και Τεχνολογίας – ΕΙΤ), η Κοινωνία της Πληροφορίας και η Ευρωπαϊκή Ψηφιακή Ατζέντα, η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και η προστασία των δεδομένων, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και η βιομηχανική πολιτική της ΕΕ. Είναι επίσης αναπληρωματικό μέλος των Επιτροπών Αλιείας (PECH) και Αναφορών (PETI) και Αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας για τις σχέσεις της ΕΕ με την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.

Ελληνική Προεδρία 2014 – Τί περιμένει η Ελλάδα;

Του Κώστα Πουπάκη*

Η Ελλάδα αναλαμβάνει για πέμπτη φορά -από την ένταξή της το 1981 στις τότε Ευρωπαϊκές Κοινότητες- την Προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε. ολοκληρώνοντας το Κοινό Δεκαοκτάμηνο Πρόγραμμα, “Τρίο Προεδρίας: Ιρλανδία, Λιθουανία, Ελλάδα”, με γενική θεματική την “Κοινωνική Συμπερίληψη”.K.Poupakis 4

Η Πατρίδα μας ετοιμάζεται να ξαναβρεθεί στο “τιμόνι” της Ε.Ε. σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία για την Ευρώπη και τις κοινωνίες των κρατών μελών, σε μια καθοριστική μεταβατική περίοδο για τη θεσμική διαμόρφωση της “φυσιογνωμίας” και του προσανατολισμού της με δεδομένη και τη διεξαγωγή του οικονομικού διαλόγου –“ευρωπαϊκό εξάμηνο”- που καταλήγει στη διατύπωση των ειδικών ανά χώρα συστάσεων.

Χωρίς αμφιβολία, η εκδήλωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης και η μετεξέλιξή της σε οξεία κοινωνικοοικονομική κρίση και κρίση στην απασχόληση προκάλεσε ισχυρούς τριγμούς στην αρχιτεκτονική της Ένωσης εντείνοντας τις ανισότητες στο εσωτερικό της. Οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν, στενά προσηλωμένες στο “δόγμα” της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, υπονόμευσαν θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες ενώ οι υιοθετούμενες πρακτικές αποδυναμώνουν την “υπαρξιακή” για την Ε.Ε. έννοια της αλληλεγγύης εκτροχιάζοντάς την από την πορεία επίτευξης των στόχων της Στρατηγικής “ΕΕ 2020”.

Η επικείμενη, λοιπόν, Ελληνική Προεδρία συνιστά ένα μεγάλο εθνικό στοίχημα, αλλά και μια ουσιαστική ευρωπαϊκή ευκαιρία με σημαντικό περιεχόμενο τόσο στο πεδίο των νομοθετικών πρωτοβουλιών-εργασιών, όσο και στο επίπεδο των συμβολισμών.

Σε μια χρονική στιγμή που οι “φωνές” για εγκατάλειψη της μονοδιάστατης ακραίας λιτότητας πληθαίνουν και οι ζωτικές κοινωνικές ανάγκες υπαγορεύουν την “επιστροφή” στην ανάπτυξη,  η χώρα που “ταυτίστηκε” όσο καμία άλλη με την κρίση και μεταβλήθηκε σε ένα “εργαστήρι σκληρού πειραματισμού” τίθεται στο “επίκεντρο” των ευρωπαϊκών διαδικασιών.

Σε αυτό το πλαίσιο, επιβάλλεται να αγωνιστούμε για όλα εκείνα που τόσο καιρό διεκδικούμε ώστε η απαραίτητη δημοσιονομική εξυγίανση να πραγματοποιείται με κοινωνικά δίκαιο τρόπο και παράλληλα συμβατό με τις αγωνιώδεις απαιτήσεις της πραγματικής οικονομίας.

Οφείλουμε να τοποθετήσουμε στην κορυφή της ημερήσιας διάταξης τα ζητήματα που ταλανίζουν την Ελλάδα, τον Ευρωπαϊκό Νότο, καθώς και την Ε.Ε. στο σύνολό της προωθώντας ολοκληρωμένες και καθολικές λύσεις με κοινό παρανομαστή το επιτακτικό, πλέον, αίτημα για “Περισσότερη Ευρώπη”.

Οι δυσβάσταχτες θυσίες της ελληνικής κοινωνίας αποτελούν το “πειστήριο στοιχείο” για την ανάκτηση της χαμένης μας αξιοπιστίας, προβάλλουν όμως παράλληλα ως “αδιάψευστο τεκμήριο” για την ενδυνάμωση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ένωσης που αποτελεί “μονόδρομο” αφενός για την αποφασιστική ανάσχεση των διαρκώς αυξανόμενων τάσεων “ευρωσκεπτικισμού” και αφετέρου για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα στέλνοντας ένα ισχυρό μήνυμα ενόψει και των Ευρωεκλογών.

Η Ευρωπαϊκή Ατζέντα του επόμενου εξαμήνου περιέχει μια σειρά βασικών προτεραιοτήτων με άμεσο κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο, άρρηκτα συνδεδεμένων με το παρόν και το μέλλον της χώρας:

Ανάπτυξη-Απασχόληση, με έμφαση στην αξιοποίηση των πόρων του κοινοτικού προϋπολογισμού και την κινητοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων στη χρηματοδότηση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, θέματα εξαιρετικού ενδιαφέροντος για την Πατρίδα μας που σημειώνει θλιβερές “ευρωπαϊκές πρωτιές” στην ανεργία και την ανεργία των νέων ενώ η ελληνική οικονομία μέσα σε συνθήκες βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης έχει απολέσει σωρευτικά περισσότερο από το 25% του ΑΕΠ της.

Θεσμική θωράκιση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και τη διαφύλαξη της σταθερότητας του ενιαίου νομίσματος με τη σθεναρή υποστήριξη μιας τραπεζικής ένωσης –για να ανταποκριθούν  επιτέλους τα Τραπεζικά Ιδρύματα στον αναπτυξιακό τους ρόλο- και την ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης της ΟΝΕ.

Αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης (έλεγχος συνόρων, συνεργασία με τρίτες χώρες, ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου) που αποκτά κομβική σημασία για τη χώρα μας, ένα κράτος “υποδοχής”  τεράστιου όγκου μη νόμιμων μεταναστευτικών ροών.

Οριζόντια Θαλάσσια Πολιτική (αλιεία, ενέργεια, ασφάλεια, θαλάσσιες ζώνες) που η προώθησή της θα έχει μεγάλη προστιθέμενη αξία για μια νησιωτική και τουριστική χώρα, όπως η Ελλάδα που επιδιώκει την αναβάθμιση της θέσης της στον παγκόσμιο “ενεργειακό χάρτη” (π.χ. TAP).

Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο είναι “αναπόσπαστο κομμάτι” της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και όχι μια “παρωχημένη θεωρία” όπως κάποιοι σκόπιμα επιθυμούν να παρουσιάζουν.

Η δυναμική επανεπιβεβαίωσή του είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την “αμοιβαιότητα” μεταξύ των κρατών-μελών, μακριά από οικονομικούς πατριωτισμούς και σκοπιμότητες, ώστε να αθροίσουμε τις αρετές μας και να πολλαπλασιάσουμε τα πλεονεκτήματά μας.

Η δημοσιονομική προσαρμογή δεν μπορεί να αναζητείται πάνω στη διάλυση του κοινωνικού ιστού, ούτε πρέπει να αγνοεί τις εθνικές ιδιαιτερότητες. Οι διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις απαιτείται να δρομολογούνται με άξονα τη θεμελίωση της Πολιτικής Ένωσης και πρώτιστους στόχους την επιτάχυνση της κοινωνικής σύγκλισης και την καταπολέμηση των περιφερειακών ανισοτήτων. Τότε και μόνο τότε, η Ευρώπη θα γίνει μια Ομοσπονδία Εθνών-Κρατών με οικονομία υψηλής ταχύτητας και όχι μια Ένωση κοινωνιών “πολλαπλών ταχυτήτων”, μια επικράτεια με “πληβείους και πατρικίους”.

Τα λόγια του Εθνάρχη μας Κωνσταντίνου Καραμανλή “Να είμαστε στην Ευρώπη για να ξεφύγουμε από τη φτώχεια και την ανασφάλεια” επιβάλλεται να αποτελέσουν την “πυξίδα” και τον οδηγό της 5ης Ελληνικής Προεδρίας

*ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΟΥΠΑΚΗΣ

Γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα.

Εξελέγη Ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία το 2009 και έχει διατελέσει:

Γενικός Γραμματέας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) κατά το διάστημα 2004 – 2009

Πρόεδρος της Δημοκρατικής Ανεξάρτητης Κίνησης Εργαζομένων Ιδιωτικού Τομέα (ΔΑΚΕ Ι.Τ.) από το 2001 ως το 2009

Μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ) κατά την πενταετία 2004 – 2009, εκπροσωπώντας της Συνομοσπονδία

Αντιπρόεδρος του Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) από το 2004 ως το 2009,

Αποφοίτησε το 1972 από την Ανωτέρα Τηλεπικοινωνιακή Σχολή και στη συνέχεια σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οικονομικά (EuropeanCollegeofEconomics & Management).

Είναι μέλος των κάτωθι Επιτροπών και Αντιπροσωπειών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου:

Κοινοβουλευτικές Επιτροπές:

Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων

Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών (Αναπληρωτής) 

Αντιπροσωπείες:

Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με την Αλβανία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και το Κοσσυφοπέδιο

Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με την Ινδία (Αναπληρωτής)

 

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΕ

Γιώργος Τούσσας* – Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής.

 

Όσο πλησιάζει ο χρόνος έναρξης της ελληνικής προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, την 1η Γενάρη 2014, πυκνώνουν οι εκδηλώσεις, οι επισκέψεις, οι συναντήσεις των παραγόντων των οργάνων της ΕΕ και της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, για την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ. Οι προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας σηματοδοτούν ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, που εξελίσσεται με ενιαία στρατηγική σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.toussas

 Οι προτεραιότητες της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και συνολικά της ΕΕ κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας είναι:

Ανάπτυξη – Απασχόληση – Συνοχή

 Εμβάθυνση ΟΝΕ – Τραπεζική Ένωση

Μετανάστευση

Θαλάσσια πολιτική ΕΕ

 Η ενίσχυση της ΚΠΑΑ, της επιθετικότητας της ΕΕ ενάντια στους λαούς 

Έκτος άξονας είναι η συνέχιση των διαδικασιών διεύρυνσης της ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια. Η ΕΕ ενισχύει την επιθετικότητά της για τη διείσδυση των ευρωενωσιακών μονοπωλίων στις χώρες της Ευρασίας, της Ν.Α. Μεσογείου, του Μαγκρέμπ και του Σαχέλ στην Αφρική, περιοχές που αποτελούν γεωγραφικό πεδίο έντονων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στο εσωτερικό της, αλλά και με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, για την εκμετάλλευση των λαών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών (φυσικό αέριο, πετρέλαιο κ.α.) των χωρών αυτών. Οι διαδικασίες αυτές συνδέονται με κρίσιμα ζητήματα σε χώρες, όπως η ΠΓΔΜ, η Αλβανία, η Σερβία, το Κοσσυφοπέδιο, η Βοσνία – Ερζεγοβίνη, με τις εξελίξεις στη Συρία, το Ιράν και στο Κυπριακό, με τους σχεδιασμούς της ΕΕ, των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων και του ΝΑΤΟ, στους οποίους συμμετέχει η ελληνική αστική τάξη, με τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, επιδιώκοντας την αναζωογόνηση της επιχειρηματικής της δράσης στην ευρύτερη περιοχή.

Ισχυρά πλήγματα δέχτηκε το τελευταίο διάστημα η πολιτική διεύρυνσης, με την απόφαση της κυβέρνησης της Ισλανδίας να διακόψει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, καθώς και η άρνηση της Ουκρανίας και της Αρμενίας να συνάψουν Συμφωνία Σύνδεσης με την ΕΕ για τη δημιουργία Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών.

Αιχμή του δόρατος της αντιλαϊκής στρατηγικής των μονοπωλίων της ΕΕ, των κυβερνήσεων, των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων είναι η ενίσχυση του στρατιωτικού βραχίονα της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ), της επιθετικότητας της ΕΕ ενάντια στους λαούς, σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ και αυτοτελώς, σε διεθνή κλίμακα, σε τομείς όπως: ενέργεια, Θαλάσσια Ασφάλεια, διαχείριση συνόρων, κυβερνοχώρος, διάστημα. Μεταφορά οικονομικών πόρων για την ενίσχυση της στρατιωτικής ταχείας επέμβασης της ΕΕ και ειδικότερα : α) των Τακτικών Σχηματισμών Μάχης (ΤΣΜ), β) την ανάπτυξη στρατηγικής θαλάσσιας ασφάλειας, γ) τη συνεργασία ΕΕ- ΝΑΤΟ, δ) τις επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία.

Η ελληνική προεδρία αναλαμβάνει να προωθήσει την ευρωενωσιακή αντιλαϊκή πολιτική στους παραπάνω άξονες, στηριγμένη στην αντιδραστική Στρατηγική της ΕΕ “Ευρώπη 2020” και όλες τις αντιλαϊκές συμφωνίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Είναι βέβαιο ότι η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας για να εγκλωβίσει λαϊκές συνειδήσεις, να χειραγωγήσει τμήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, επιδιδόμενη στο εμπόριο ελπίδας και φόβου. Οι ανάγκες όμως των μονοπωλίων για γρήγορη προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, για την θωράκιση της κερδοφορίας τους μέσα από την ακόμη μεγαλύτερη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για τις ψευτοπαροχές, τα ψίχουλα και την κοροϊδία προηγούμενων περιόδων.

Η ανάπτυξη που υπόσχεται η ΕΕ και η συγκυβέρνηση είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη, που θα στηριχθεί στα ερείπια των κατακτήσεων και της ζωής των εργαζομένων. Ανάπτυξη με στρατιές 26,7 εκατομμυρίων ανέργων στην ΕΕ και 1,5 εκατομμυρίου στην Ελλάδα. Με διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, προσωρινές, ελαστικές και “απαλλαγμένες” από εργατικά δικαιώματα. Οδηγός για την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης θα αποτελέσει το “Σύμφωνο για το ευρώ +”, σύμφωνα με το οποίο το «μισθολογικό κόστος» για τα μονοπώλια πρέπει να συγκρίνεται με αυτό των εμπορικών ανταγωνιστών της ΕΕ, όπως της Κίνας και της Ινδίας, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο για παραπέρα δραματικές περικοπές στους μισθούς, σαρωτικές αλλαγές στα δημόσια ασφαλιστικά συστήματα*.

Οι εξαγγελίες ΕΕ και κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων εκτός από τον στόχο της χειραγώγησης νεανικών συνειδήσεων έχουν κι έναν βαθύτερο στόχο. Να συνηθίσουν του νέους και τις νέες της εργατικής τάξης ότι θα αποτελέσουν μια γενιά σύγχρονων σκλάβων, χωρίς δικαιώματα, έρμαια των ορέξεων των καπιταλιστών. Τα διάφορα ευρωενωσιακά προγράμματα, όπως η “Πρωτοβουλία για την ανεργία των νέων”, “Εγγύηση για τη νεολαία”, “Συμμαχία για τη μαθητεία” και οι παραλλαγές τους, που προωθεί η κυβέρνηση, αποτελούν μέτρα ανακύκλωσης της ανεργίας και ταυτόχρονα ενισχύουν τα μονοπώλια σε 4 άξονες : α) ψευτοκατάρτιση και σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά για τις ανάγκες του κεφαλαίου, β) ζεστό χρήμα στις επιχειρήσεις για προσλήψεις νέων εργαζομένων, γ) προμήθεια των μονοπωλίων με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό, με τα προγράμματα δήθεν μαθητείας, άσκησης και εθελοντισμού, δ) περιπλάνηση των νέων σε όλα τα μήκη και πλάτη της ΕΕ, σαν φτηνοί και ευέλικτοι απασχολήσιμοι. Ταυτόχρονα, τα προγράμματα αυτά, σε συνδυασμό με την εκρηκτική εκτίναξη της ανεργίας των νέων θα λειτουργούν σαν πολιορκητικός κριός για την απαλλαγή των καπιταλιστών από εργάτες με συγκροτημένα δικαιώματα, για να κάνουν ακόμη φθηνότερη την εργατική δύναμη. Σε αυτή τη κατεύθυνση εντάσσεται η φιέστα που οργανώνει το Ευρωκοινοβούλιο στο Στρασβούργο 9 – 11 Μάη 2013 (δυο βδομάδες πριν τις ευρωεκλογές), με σύνθημα «Ιδέες για μια καλύτερη Ευρώπη», για την ανεργία των νέων, την ψηφιακή επανάσταση, το μέλλον της ΕΕ, την βιωσιμότητα και τις ευρωπαϊκές αξίες, επιδιώκοντας να χειραγωγήσει τη νεολαία στη στρατηγική του κεφαλαίου.

Η λεγόμενη «πολιτική συνοχής» της ΕΕ θα αποτελέσει για την κυβέρνηση έναν ακόμη πυλώνα στήριξης του κεφαλαίου, κατευθύνοντας ζεστό χρήμα σε δράσεις και έργα που υπόσχονται μεγάλη και γρήγορη κερδοφορία, με ελάχιστες θέσεις δουλειάς και ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων (πράσινες τεχνολογίες, ψηφιακή αγορά – ευρυζωνικά δίκτυα κλπ.).

Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ θα συμβάλλει να μεγαλώσει η επιθετικότητα του κεφαλαίου και της ΕΕ ενάντια στους λαούς μέσα από την λεγόμενη εμβάθυνση της ΟΝΕ και την προώθηση της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης, επιταχύνοντας ταυτόχρονα τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του χρηματιστικού κεφαλαίου, με την ελεγχόμενη χρεοκοπία τραπεζών, εξαγορές και συγχωνεύσεις, λεηλασία των λαϊκών αποταμιεύσεων. Ακόμη πιο ασφυκτικός έλεγχος της εφαρμογής όλων των αντιλαϊκών συμφωνιών (“Σύμφωνο για το ευρώ +”, “Δημοσιονομικό Σύμφωνο”, ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση – κυρώσεις – έλεγχος των εθνικών προϋπολογισμών) ΕΕ και αστικών κυβερνήσεων. Ακόμη πιο αποφασιστική και γρήγορη προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε ΕΕ και Ελλάδα (κλείσιμο αμυντικής βιομηχανίας ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, απαξίωση ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, ιδιωτικοποιήσεις, πλήρης κατεδάφιση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, υγείας, πρόνοιας και εκπαίδευσης – νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο, όπως ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ευρυζωνικά δίκτυα, μεταφορές ).

Η συγκυβέρνηση υπόσχεται να εντείνει την καταστολή ενάντια στους μετανάστες τα θύματά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ΕΕ-ΝΑΤΟ και ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο. Θα δυναμώσει την βάρβαρη καταστολή, που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής τον Οκτώβριο του 2013 (αξιοποιώντας με προκλητική θρασύτητα τα τραγικά εγκλήματα στα θαλάσσια σύνορα της ΕΕ σε Λαμπεντούζα και Μάλτα), με την επέκταση της δράσης των μονάδων του FRONTEX, από την Κύπρο ως την Ισπανία, παράλληλα με την εφαρμογή του συστήματος επιτήρησης συνόρων EUROSUR. Την ίδια στιγμή, θα εξακολουθεί να εφαρμόζει τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ, που κρατάει εγκλωβισμένους στη χώρα εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, οι οποίοι έχουν προορισμό τους άλλες χώρες της ΕΕ.

Οι εξαγγελίες της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ για την προώθηση της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής της ΕΕ, απηχούν τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης να αναδείξει την χώρα σε γεωγραφικό κόμβο μεταφοράς εμπορευμάτων, ενεργειακών πόρων και προσώπων, αναβαθμίζοντας τον ρόλο της στην περιοχή της Ν. Μεσογείου και τη συμμετοχή της στο μοίρασμα της λείας από τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών και την εκμετάλλευση των λαών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Από τα σχέδια αυτά των αστών και της συγκυβέρνησης που τα υπηρετεί, κανένα όφελος δεν έχουν οι εργαζόμενοι. Η ίδια η ζωή το επιβεβαιώνει. Οι εξελίξεις στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, την ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, τα ΕΑΣ, την ΕΛΒΟ, τα λιμάνια του Πειραιά, Θεσσαλονίκης και χιλιάδες άλλα παραδείγματα επιβεβαιώνουν ότι τα κέρδη των μονοπωλίων – είτε ντόπιων, είτε ξένων- έχουν σαν απαραίτητη προϋπόθεση το τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων, μισθούς πείνας, εκατομμύρια ανέργους, φτώχεια και εξαθλίωση για την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους στην πόλη και στην ύπαιθρο.

Η αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ θα συνεχίσει να προωθείται και κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας με εκδηλώσεις στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες από τα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου, με την παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας, την ταύτιση του φασισμού με το κομμουνισμό και τη θεωρία των άκρων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διατείνεται ότι διαθέτει δικό του πρόγραμμα καπιταλιστικής ανάπτυξης για την προεδρία της ΕΕ. Προσπαθεί να εξαπατήσει εργατικές-λαϊκές δυνάμεις ότι δήθεν μια άλλη κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να έχει διαφορετικό πρόγραμμα, φιλολαϊκής κατεύθυνσης. Σπέρνει αυταπάτες ότι η ΕΕ θα μπορούσε να είναι διαφορετική, με άλλο μείγμα αστικής διαχείρισης. Κρύβουν από το λαό ότι οι αντιλαϊκές δεσμεύσεις που συνεπάγεται η ένταξη στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ είναι απόρροια του αντιδραστικού χαρακτήρα της, αποτελούν συνειδητή πολιτική των αστικών τάξεων για να θωρακίσουν την εξουσία τους, τσακίζοντας τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκλωβίζει λαϊκές συνειδήσεις στον ευρωμονόδρομο, στην αστική πολιτική, παρουσιάζει, μαζί με τα αστικά κόμματα, την εξουσία των μονοπωλίων σαν μοναδική επιλογή, στην οποία πρέπει να υποταχτούν.

Η αστική τάξη και επιμέρους τμήματά της επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν το διάστημα της ελληνικής προεδρίας για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Εντείνουν την κινητικότητά τους για την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Κόμματα όπως οι “Ανεξάρτητοι Έλληνες”, η ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ, Οικολόγοι, αναζητούν ρόλους σε μελλοντικά κυβερνητικά σχήματα. Η “κίνηση των 58” – πολιτικά στελέχη των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων, χωρίς κοινωνική βάση, με πολύχρονη συμμετοχή στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ–ΝΔ – χρησιμοποιείται από τμήμα της αστικής τάξης για την ανασύνταξη του τμήματος της σοσιαλδημοκρατίας που δεν μεταπήδησε στον ΣΥΡΙΖΑ, συνδέεται και με ενδοαστικές αντιθέσεις για την επιρροή στο χώρο αυτό και το ρόλο του στις πολιτικές εξελίξεις.

 Η ναζιστική “Χρυσή Αυγή” ενισχύεται από τους εφοπλιστές και άλλα τμήματα του κεφαλαίου για να αποτελέσει εφεδρεία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας του συστήματος, για το χτύπημα του εργατικού κινήματος, με τη δολοφονική – φασιστική της βία.

Η ΕΕ, με τις κυβερνήσεις, τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα έχουν διαμορφώσει την αντιλαϊκή κοινοτική νομοθεσία – την ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση – για τον άμεσο έλεγχο και τα εργαλεία για την επιβολή αυτόματης επιβολής νέων αντεργατικών μέτρων, χωρίς μνημόνια. Σε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα βασίζονται οι δημαγωγικές δηλώσεις στελεχών του Ευρωκοινοβουλίου, της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου, για «το τέλος των μνημονίων»

Η ελληνική προεδρία πρέπει να αποτελέσει αφορμή για το δυνάμωμα της εργατικής λαϊκής πάλης ενάντια στην αντεργατική – αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και της συγκυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Να συνειδητοποιηθεί από ευρύτερες εργατικές λαϊκές δυνάμεις ότι είτε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είτε ΣΥΡΙΖΑ, κανένα μείγμα αστικής διαχείρισης δεν μπορεί να δώσει φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Μόνο η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η οικοδόμηση πανίσχυρης Λαϊκής Συμμαχίας, η αντεπίθεση του εργατικού κινήματος σε αντιμονοπωλιακή αντικαπιταλιστική κατεύθυνση μπορεί να ανατρέψει την κυριαρχία των μονοπωλίων και την εξουσία τους. Να ανοίξει τον δρόμο για την λύτρωση του λαού από τα δεσμά της ΕΕ και την μονομερή διαγραφή του χρέους από την Εργατική – Λαϊκή Εξουσία, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, προϋπόθεση για τη λαϊκή ευημερία.

 Γιώργος Τούσσας

Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής

Ναυτεργάτης, Μηχανικός Εμπορικού Ναυτικού

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (1997-2004).

 

* Λευκή Βίβλος : «Ατζέντα για επαρκείς ασφαλείς και βιώσιμες συντάξεις» {COM (2012) 55 16.02.2012

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ