Θεσσαλονίκη

Γράφει ο Γιάννης Δελόγλου

 Με απόλυτη επιτυχία τιμήθηκε η ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων στην αίθουσα του πολιτιστικού κέντρου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

Το παρόν στην εκδήλωση έδωσαν ο εκπρόσωπος του Παναγιώτατου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.κ. Ανθίμου, αιδεσιμολογιώτατος π. Μιχαήλ, ο υφυπουργός κ. Γιάννης Μαγκριώτης, οι βουλευτές κ.κ. Άγγελος Κολοκοτρώνης, Γιάννης Ιωαννίδης, Κώστας Γκιουλέκας, Σταύρος Καλαφάτης, ο πρώην υφυπουργός κ. Γιώργος Ορφανός, ο Περιφερειάρχης κ. Παναγιώτης Ψωμιάδης,  ο πρώην υπουργός κ. Στέλιος Παπαθεμελής, ο πρώην υπαρχηγός Ε.Φ. Κύπρου, Αντιστράτηγος ε.α. κ. Ιωάννης Φωτιάδης, ο υποστράτηγος ε.α. κ. Πέτρος Τσαλικίδης, ο εκπρόσωπος της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου Συνταγματάρχης κ. Βασίλογλου, ο εκπρόσωπος του Γ΄Σώματος Στρατού Αντισυνταγματάρχης κ. Δημ. Παπαδόπουλος, ο επίτιμος Πρόεδρος της ΠΟΘΣ κ. Τσιρουτούδης, ο Πρόεδρος Προσφυγικών Σωματείων κ. Γιάννης Βολίκας, ο Πρόεδρος της Ένωσης Ποντίων  Μακεδονίας κ. Ακριτίδης, ο Γεν. Γραμματέας της ΠΑΟΝΕ κ. Γαρτενίδης, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας κ. Στάθης Πελαγίδης και εκπρόσωποι διαφόρων φορέων.

Ο Αντιστράτηγος ε.α. κ. Ιωάννης Φωτιάδης χαιρέτησε τους παρευρισκομένους και αναφέρθηκε στους σκοπούς της ΠΟΘΣ και στη συνέχεια απηύθυνε τις ευχές του Παναγιώτατου κ.κ. Ανθίμου ο π. Μιχαήλ. Χαιρετισμό απηύθυνε και ο υφυπουργός κ. Γιάννης Μαγκριώτης.

Στην ημέρα μνήμης ομιλητές – εισηγητές ήταν οι : Αθανάσιος Καραθανάσης καθηγητής ΑΠΘ με θέμα, «Διαχρονική Ελληνικότητα της Θράκης». Σπυρίδων Σφέτας καθηγητής ΑΠΘ με θέμα, «Οι διωγμοί στη Βόρεια Θράκη». Ιφιγένεια Βαμβακίδου με θέμα, «Οι διωγμοί στην Ανατολική Θράκη». Χάρης Τσερκινίδης υποστράτηγος, συγγραφέας, νομικός με θέμα, «Η συνθήκη της Λωζάνης και αντίκτυπος της στη Γενοκτονία των Ελλήνων», Πέτρος Θεοχαρίδης συνταξιούχος εκπαιδευτικός – ερευνητής – λαογράφος με θέμα, «Οι Πομάκοι ως μέρος του μειονοτικού προβλήματος της Θράκης».

Ο Πρόεδρος της ΠΟΘΣ κ. Ελευθέριος Χατζόπουλος στον χαιρετισμό του επεσήμανε τα εξής: «Οι εκδηλώσεις μνήμης για τη γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού που εορτάζονται από το 2006 και μετά, με την προτροπή της Ομοσπονδίας μας είναι αποτέλεσμα δυναμικών παρεμβάσεων της στα παγκόσμια συνέδρια των Θρακών με αποτέλεσμα στο 7° συνέδριο, Ιούνιος 2006 που έγινε στο γραφικό Διδυμότειχο, να πετύχουμε να συμπεριληφθεί σε συνεργασία με την Π.Ο.Σ.Α.Ρ. την ΠΑ.Ο.Ν.Ε και την Ε. Π Ο. Φ. Ε. η 6η Απριλίου 1914 στο ψήφισμα του ως ημερομηνία μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού.

Η ημερομηνία αυτή δεν είναι τυχαία. Καθιερώθηκε μετά από έρευνες και μελέτες για να θυμίζει σε όλους μας το αποκορύφωμα της Τουρκικής θηριωδίας γι αυτό και το Πάσχα εκείνο ονομάστηκε Μαύρο Πάσχα.

Είναι ανάγκη να τονιστεί ότι η Θρακική Γενοκτονία είναι ιστορικά αποδεδειγμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη αλλά αποσιωπημένη και ελάχιστα μνημονευμένη από την Ελληνική ιστοριογραφία και ειδικά από την ελληνική πολιτεία.

Η ιστορία δεν αποτελεί απλή αφήγηση τετελεσμένων γεγονότων, αλλά προσπάθεια αναδόμησης και ερμηνείας του παρελθόντος, κυρίως μέσα από γραπτές πηγές

Ο Ιρλανδός Edmund Burke που ασχολήθηκε και με τις πολιτικές επιστήμες δήλωσε ότι η Ιστορία είναι μια συμφωνία μεταξύ των νεκρών, των ζωντανών και των ακόμη αγέννητων.

ιΟ καθηγητής κ. Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος γράφει επιγραμματικά στο βιβλίο του « Διωγμοί και Γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού – πρώτος ξεριζωμός 1908-1917» σελίδα 14 :

« Ουσιαστικότερο όμως όλων είναι ότι η αφετηρία των διωγμών και της γενοκτονίας του Ελληνισμού της Μ. Ασίας και αργότερα του Πόντου υπήρξε ο χώρος της Ανατολικής Θράκης. Εκεί δοκίμασαν και εφάρμοσαν για πρώτη φορά οι Νεότουρκοι και οι πάτρωνες τους Γερμανοί επιτελείς το μοντέλο των μετατοπίσεων των Ελληνικών πληθυσμών και των εθνικών εκκαθαρίσεων, εκεί επέβαλαν τη γενοκτονική τους συμπεριφορά και εκεί αξιοποίησαν τα θλιβερά αποτελέσματα των πειραμάτων τους ώστε να τα επεκτείνουν σχεδόν αμέσως, στη Δυτική Μ. Ασία και αργότερα σε κραυγαλέο βαθμό στον Πόντο.»

Από την αναφορά αυτή και από πάρα πολλές άλλες προκύπτει περίτρανα ότι η αφετηρία των διωγμών και της γενοκτονίας του Ελληνισμού της καθ ημάς ανατολής, υπήρξε ο χώρος της Ανατολικής Θράκης. Οι λεπτομέρειες θα αναφερθούν από τους αξιότιμους και αξιόλογους εισηγητές μας, τους οποίους ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για την ανταπόκριση τους στο κάλεσμα μας.

Το σύνολο των εκδηλώσεων που άρχισαν από την προηγούμενη εβδομάδα για τον εορτασμό της 6ης Απριλίου πανελλαδικά, ας τις θεωρήσουμε ως ανάμνηση αχνή στο ρυτιδωμένο πρόσωπο του παππού και της γιαγιάς, που απέμειναν ακόμη στη ζωή από την πρώτη γενιά των προσφύγων, μνημόσυνο θα έλεγα στη μνήμη των προγόνων μας, σαν ένα αγιοκέρι, λίγο θυμίαμα, νερό σπονδή στους τάφους όλων αυτών που κοιμούνται στα Αγια χώματα τα πάντα Ελληνικά.

2

– Έχουμε κάθε δικαίωμα, να τιμάμε τη μνήμη των
προπατόρων μας που θανατώθηκαν με οποιοδήποτε
τρόπο και εκδιώχθηκαν από τη Θρακική γη,
αφήνοντας πίσω τους, τους παμπάλαιους τάφους των
προγόνων και τις εκκλησιές τους .

– Έχουμε κάθε δικαίωμα να αισθανόμαστε
κληρονόμοι της ιστορίας και του πολιτισμού που οι
πρόγονοι μας δημιούργησαν στην αλησμόνητη
Θράκη, το τρισχιλιόχρονο λίκνο του Ελληνισμού και
της δισχιλιόχρονης Ελληνικής Ρωμιοσύνης όπου
ανθοβολούσε η Ελληνική σκέψη και προκοπή.

Έχουμε ιερή την υποχρέωση στα παιδιά μας, να τα μιλήσουμε για την προγιαγιά και τον προπάππου, και μιλώντας γι αυτούς να φροντίσουμε να μάθουν για την Ελλάδα μας, για τη Θράκη μας για να μπορούν να απαντούν στους ανιστόρητους και να αντιστέκονται στους πειρασμούς της παγκοσμιοποίησης. Να φροντίσουμε να ακούν και να μαθαίνουν για το ‘ένδοξο παρελθόν για να μπορούν με ρεαλισμό να κτίσουν το αύριο, το δικό τους αύριο.

Ίσως σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, επιβάλλεται να ρίξουμε περισσότερο φως στην πολυκύμαντη και προπαντός πολυσήμαντη ιστορία μας ζωντανεύοντας, μνήμες, γεωγραφικές, ιστορικές, και όχι μόνον

– Για μας τους Θρακιώτες, ένθερμους υποστηρικτές του τρίπτυχου, ΠΑΤΡΙΔΑ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ είναι αναφαίρετο το δικαίωμα να θυμόμαστε ότι οι ρίζες μας είναι απέναντι, γιατί με το να θυμόμαστε δημιουργούμε μηχανισμούς κατά της λήθης

Και υποχρεούμεθα να θυμόμαστε τουλάχιστον με το μέτρο της φλόγας του κεριού, όπως λέει και ο Σεφέρης. Τη φλόγα εκείνη που όταν θυμάσαι καίει, αλλά κι όταν δεν θυμάσαι σβήνει.

Το δρόμο μας τον έδειξε η Θρακική Εστία Δράμας, στο διήμερο 31/3 ΚΑΙ 1/4 με τις εκδηλώσεις που πραγματοποίησε.

Στον αυλόγυρο του Ιερού Ναού των 12 Αποστόλων σε αγαστή συνεργασία με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Δράμας κ. Παύλο και μετά από το αρχιερατικό μνημόσυνο που τελέστηκε μαζί με τους Μητροπολίτες της Θράκης μας, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του πρώτου πανελλαδικά μνημίου στη μνήμη της γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού. Κύριε Πρόεδρε της ΘΈΛράμας σας ευχαριστούμε θερμά και σας παρακαλούμε να μεταφέρετε τις ευχαριστίες μας για μια ακόμη φορά στον σεβαστό ποιμενάρχη σας.

Θα ήταν σοβαρή παράλειψη αν δεν ευχαριστήσουμε και τους αρωγούς της σημερινής μας εκδήλωσης

-Την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης -Την περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας -Το Κοινωφελές ίδρυμα Χαριλάου κ. Κεραμέως -Τη Φιλόπτωχο Αδελφότητα Ανδρών Θες/νίκης -Την ΕΠΕ Λεωνίδας Θ.Χατζηαντωνίου Καλωσορίζω τους αγαπητούς μας εισηγητές, και όλους       εσάς που τιμάτε με την παρουσία σας την εκδήλωση μας και να επισημάνω ότι

ΘΡΑΚΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΙΩΝΩΝ

ΘΡΑΚΗ ΜΙΑ ΓΗ ΤΟΣΟ ΠΑΛΙΑ ΟΣΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ

ΚΑΙ 01 ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Μετά την ομιλία των εισηγητών ακολούθησαν τα συμπεράσματα:

 

Από τα κυριότερα σημεία των εισηγήσεων της πρώτης θεματικής ενότητας, διαπιστώνεται ότι η ιστορία της Θράκης μας είναι πολυσήμαντη αλλά και πολυκύμαντη και ότι από τους αρχαιότερους χρόνους το όνομα και ο βίος των Θρακών ήταν στενά συνδεδεμένος με το βίο και το πνεύμα των άλλων Ελλήνων, αφού είχαν κοινή την καταγωγή, τη θρησκεία, τη γλώσσα τον πολιτισμό, τα ήθη και έθιμα.

Τα χρόνια περνούν και μετά την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης η Θράκη καθίσταται ο προμαχώνας της και μαζί με την Μικρά Ασία αποτέλεσαν τα κύρια στηρίγματα του μεσαιωνικού Ελληνισμού και θυσιάστηκε γι αυτόν.

Όσοι προσπάθησαν να καταλύσουν το Βυζάντιο ή να καταλάβουν την Βασιλεύουσα από τη Θράκη έπρεπε να περάσουν. Σε αυτήν ξέσπαγε κάθε φορά η άγρια και αιμοβόρα μανία τους με λεηλασίες, εμπρησμούς και σφαγές. Οι εχθροί ξέσχισαν και κομμάτιασαν με λύσσα τη Θράκη πατρίδα αυτοκρατόρων, ηγεμόνων, στρατηγών, λογίων και ανθρώπων του πνεύματος.

Το κουρσός της Αδριανούπολης το 1362 από τους Τούρκους το θρήνησε η λαϊκή μούσα και το κλάμα μαζί με το αίμα δεν ήταν τα πρώτα που πότισαν το χώμα της Θράκης. Και σήμερα ακόμη τα δάκρυα γίνονται χείμαρρος όταν μιλάμε για τη Θράκη μας αφού η μοίρα επεφύλαξε για τους Θρακιώτες, ένα δύσκολο, τραχύ, πονεμένο και αιματοβαμμένο δρόμο που τους υποχρέωσαν να τον περπατήσουν, ξυπόλητοι, κατεστραμμένοι μέχρι να περάσουν τα γιοφύρια που ζεύουν τον Έβρο ποταμό και να εκτελωνιστούν σαν εμπορεύματα σε διάφορα λιμάνια. Περπάτησαν το δρόμο του ξεριζωμού, της φωτιάς και της σφαγής, ουσιαστικά της γενοκτονίας, που σχεδίασαν οι γερμανοί ανώτεροι αξιωματικοί Γκόλτς και φον Σάντερς Λίμαν και εκτέλεσαν με πάθος, μίσος και αγριότητα οι Νεότουρκοι μέχρι τη φρικτή της ολοκλήρωση από το σφαγέα Μουσταφά Κεμάλ.

ι


Τα γεγονότα επιβεβαιώνονται και από τα πρόσφατα αποχαρακτηρισθέντα Τουρκικά αρχεία της εποχής εκείνης και είναι επιβεβαιωμένο ότι η γενοκτονία ξεκίνησε από τη ΘΡΆΚΗ επεκτάθηκε στη Μικρά Ασία και αργότερα σε κραυγαλέο βαθμό στον Πόντο.

Όσον αφορά τις θεματολογίες της δεύτερης ενότητας, άκρως σημαντικές αλλά και επίκαιρες, μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως η περίφημη συνθήκη της Λοζάνης, με την πάροδο του χρόνου, διαπιστώνει κανείς ότι τηρήθηκε με σεβασμό μόνον από την Ελληνική πλευρά και ότι στην ουσία αφορούσε τα συγκεκριμένα συμφέροντα και προβλήματα όσο και τις φιλοδοξίες αλλά και αντιπαλότητες των μεγάλων δυνάμεων και τα κυριαρχικά δικαιώματα του τουρκικού αναγεννημένου κράτους.

Ανεξάρτητα όμως από όλα αυτά η συνθήκη της Αοζάνης παραμένει ένα κείμενο με τεράστια νομική και πολιτική σημασία για όλα τα συμβαλλόμενα μέρη.

Περνώντας στη δεύτερη εισήγηση το συμπέρασμα είναι ότι η συμμετοχή του προσφυγικού στοιχείου διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη συνδιαμόρφωση του σύγχρονου ελληνισμού μέσα από την οικονομία προπαντός, με την ειδικευμένη εργατική δύναμη, τη διεύρυνση της εσωτερικής αγοράς, με συμμετοχή σε γεωργικές, στεγαστικές, αποξηραντικές, βιοτεχνικές επιχειρήσεις που έβγαλαν από το λήθαργο την ελληνική οικονομία και την ώθησαν σε αναδιαρθρώσεις.

Ακόμη πρέπει να τονισθεί ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε και η πολιτισμική τους προσφορά στην τόνωση της πνευματικής ζωής διαμορφώνοντας μία νεοελληνική πολιτισμική ταυτότητα.

Και τέλος στη Θράκη τη δική μας όπου διαβιούν Χριστιανοί και μουσουλμάνοι διαπιστώνουμε μία ιδιομορφία σε ότι έχει να κάνει με το μουσουλμανικό στοιχείο, το οποίο αποτελείται από τους Ρόμ, τους τουρκογενείς    και    τους    κατά    πολύ    παρεξηγημένους

2


Πομάκους που αποτελούν το μήλο της έριδος για το τουρκικό προξενείο και κατ επέκταση για την Άγκυρα.. Ο συνολικός πληθυσμός των Πομάκων υπολογίζεται γύρω στις 350.000 από τις οποίες μόνον οι 36000 ζουν στη Θράκη ενώ οι υπόλοιποι βρίσκονται στη Βουλγαρία. Η πατρότητα τους αμφισβητείται. Οι Βούλγαροι τους διεκδικούν εξ αιτίας του γλωσσικού τους ιδιώματος, οι Τούρκοι επειδή είναι μουσουλμάνοι το θρήσκευμα ενώ οι Ρουμάνοι υποστηρίζουν ότι είναι αρχαίο Θρακικό φύλλο που διαδοχικά εκρωμαίστηκε, εκσλαβίστηκε και εξισλαμίστηκε.

Σήμερα δέχονται στην κυριολεξία πλύση εγκεφάλου τόσο από πλευράς της Βουλγαρίας όσο και της Τουρκίας και ενώ αυτοί δηλώνουν Έλληνες πολίτες και δη Ευρωπαίοι η αδιαφορία της Ελλάδας έχει συντελέσει στο να χάσουν τις εθνικές τους ρίζες και να πλέουν σε ένα πέλαγος χωρίς πυξίδα εθνικού προσανατολισμού.

Εμείς σαν Π.Ο.Θ.Σ. δείξαμε το δρόμο, εγγράφοντας το σύλλογο τους ως μέλος μας. Καιρός και η Ελληνική πολιτεία να πράξει τα δέοντα.

Συνοψίζοντας τις παραπάνω διαπιστώσεις καταλήγουμε στα παρακάτω συμπεράσματα,

1ον) Η γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο, ιστορικά αποδεδειγμένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο αλλά αποσιωπημένο και ελάχιστα μνημονευόμενο από την ελληνική ιστοριογραφία και παντελώς αποσιωπημένο από την πολιτεία.

2ον) Η συμμετοχή του Θρακικού προσφυγικού στοιχείου σε συνδυασμό με το υπόλοιπο προσφυγικό στοιχείο είναι πασιφανής στη διαμόρφωση του νεοελληνικού γίγνεσθαι, και

3ον) ότι θα πρέπει η πολιτεία αναφορικά με τους Πομάκους, Έλληνες πολίτες, να τους εφοδιάσει με τη μοναδική πυξίδα του εθνικού τους προσανατολισμού που θα τους οδηγήσει και θα επισφραγίσει την Ελληνική τους προέλευση και ταυτότητα.

 

 

 

 

 

 

Τέλος κλείνοντας την θαυμάσια ροή των εισηγήσεων ακολούθησε το ψήφισμα που υιοθετήθηκε δια βοής .

 

 

ΨΗΦΙΣΜΑ

Η πανελλήνια ομοσττογδία θρακικών σωματείων (ΠΡΘΣ) η οποία εκφράζει συλλογικά τη βούληση των 130 πολιτιστικών συλλόγων που τη συναποτελούν κα» των οποίων τα μέλη κατάγονται από την ανατολική, βόρεια και την ελληνική Θράκη, στην ημερίδα που διοργάνωσε στις 8 Απριλίου 2012 στη Θεσσαλονίκη για την επέτειο μνήμης της γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού και μετά την ολοκλήρωση των εισηγήσεων που έγιναν, με νηφαλιότητα και στοχασμό το Διοικητικό της συμβούλιο επισημαίνει:

1ον) Οι διωγμοί και ο ξεριζωμός των Ελλήνων της Θράκης, τόσο της Ανατολικής όσο και της Βόρειας, παρά την εδώ και χρόνια ανάδειξη τους μέσα από ιστορικές καταγραφές και μελέτες, αποτελούν ακόμη και σήμερα λευκές σελίδες στην επίσημη ιστορία του ελληνικού κράτους.

Τα γεγονότα αυτά συνδέονται άρρηκτα με την διαχρονική παρουσία του Ελληνισμού στην περιοχή της ενιαίας γεωγραφικής ενότητας της Θράκης, από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα.

2ον) Η αποσιώπηση τους δίνει το δικαίωμα σε «ιστορικούς», αλλά και σε πολιτικές άλλων χωρών, να διατυπώνουν απόψεις και να χαράσσουν κατευθυντήριες γραμμές, που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα εθνικά συμφέροντα μας.

Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι η ευθεία πλέον αμφισβήτηση της ελληνικής καταγωγής των Θρακών από πλευράς της Βουλγαρίας, αλλά και των ανιστόρητων και προκλητικών παρεμβάσεων στον χώρο της ελλαδικής Θράκης από πλευράς της Τουρκίας.

3ον) Ο θρακικός ελληνισμός που γνώρισε στη νεότερη ιστορία του, όσο κανένα άλλο τμήμα του ελληνισμού, την βαρβαρότητα, τον πόνο, την αδικία του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, είναι αποφασισμένος να αγωνιστεί με όλες του τις δυνάμεις και με κάθε τίμημα, ώστε να μην επιτρέψει άλλη συρρίκνωση του εθνικού χώρου.

4ον)) Όσοι τολμούν και σχεδιάζουν “σενάρια” για την ελληνική Θράκη θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους σοβαρά ότι

4


ολόκληρος ο θρακικός ελληνισμός, όπου γης, έχει το δικό του όραμα ζωής για το κομμάτι αυτό της θρακικής γης που απέμεινε στον ελλαδικό χώρο. Γι’ αυτό το όραμα είναι διατεθειμένος ο θρακικός ελληνισμός και όλοι οι Έλληνες να αγωνιστούν και να το πραγματώσουν με κάθε θυσία, αχρηστεύοντας κάθε βέβηλο ξένο σενάριο.

3ον)0 Οι Έλληνες Θρακιώτες απαιτούν πλέον από την ελληνική πολιτεία:

Α) Να αναγνωρίσει την 6η Απριλίου ως ημέρα μνήμης του Θρακικού Ελληνισμού, όπως εξάλλου είχε υιοθετηθεί στο Ψήφισμα του 7ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Θρακών, στην πόλη του Διδυμοτείχου, τον Ιούνιο 2006.

Β) Να συμπεριλάβει την ιστορία του θρακικού Ελληνισμού στα βιβλία όλων των σχολικών βαθμίδων της εκπαίδευσης

Γ) 90 χρόνια μετά τις σφαγές, τις λεηλασίες, τις διώξεις, τους βιασμούς, τις εξορίες, τα τάγματα εργασίας, ο Θρακικός Ελληνισμός απαιτεί δικαίωση. Απαιτεί την αναγνώριση των δεινών που υπέστη, απαιτεί την καταδίκη της Τουρκίας για τα εγκλήματα της. Ενώνει την φωνή του με τα αδέρφια του της Μικράς Ασίας και του Πόντου, που χρόνια τώρα τιμούν την Γενοκτονία των δικών τους προγόνων και επιδιώκει πλέον την καθιέρωση μίας κοινής ημερομηνίας μνήμης της Γενοκτονίας του Προσφυγικού Ελληνισμού. Μιας ημερομηνίας, που δεν θα θυμίζει απλώς, αλλά θα πιέζει την Τουρκία για την πολυπόθητη συγνώμη και ακόμη να την υποχρεώσει να σεβαστεί επιτέλους τις ατομικές, θρησκευτικές και πολιτικές ελευθερίες όλων των Ελλήνων που έχουν απομείνει στο έδαφος της, τόσο στην Ανατολική Θράκη, όσο και σεΊμβρο, Τένεδο, Πόντο, Μικρασία

Δ) Να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματα των πομακικών συλλόγων και Συλλόγων ρωμά της Θράκης, για την δημιουργία δημοσίων δημοτικών σχολείων και νηπιαγωγείων στα χωρϊά τους, ώστε να αποκτήσουν το δικαίωμα στη μόρφωση στην ελληνική παιδεία και τα παιδιά των μουσουλμάνων συμπατριωτών μας.


Ε) Να σταματήσει επιτέλους η πολιτική ευμενούς μεταχείρισης πληθυσμιακών ομάδων στον χώρο της Θράκης μας (ποσόστωση για εισαγωγή στα πανεπιστήμια και στο Δημόσιο, μειωμένα τέλη ακινήτων κ.λπ.), που δημιουργούν την αίσθηση σε μερίδα του πληθυσμού ότι είναι κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους Έλληνες, με ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό για την ομαλή και απρόσκοπτη συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων Ελλήνων.

Ψηφίστηκε και υιοθετήθηκε διά βοής από τους παριστάμενους στην Ημερίδα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Θρακικού Ελληνισμού, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα «Αλέξανδρος» της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, στη Θεσσαλονίκη, την 8η Απριλίου 2012.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ