Η Ελλάδα σήμερα, από την οπτική ενός Έλληνα της διασποράς

Γράφει για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο Γιάννης Ψαρουδάκης*, κορυφαίος πανεπιστημιακός και ερευνητής σε διάφορα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και την Ευρώπης, ακαδημαϊκός στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, και συγγραφέας βραβευμένων βιβλίων.

Πολλοί από εμάς, ίσως όλοι που γεννηθήκαμε και  ανατραφήκαμε στην Ελλάδα και μεταναστεύσαμε σε άλλη χώρα έχουμε αναπτύξει ένα ισχυρό δεσμό με τη μητρώα γη. Συνεπώς ενδιαφερόμαστε πολύ για το τι συμβαίνει στη χώρα  και τους πολίτες της, ενώ συχνά εκφράζουμε τις απόψεις μας για θέματα που αφορούν τη πολιτική και τη καθημερινότητα. Έχω γράψει πολλές φορές πως είναι αναφαίρετο δικαίωμα των ελλήνων πολιτών το να αποφασίζουν πως θα διοικείται  η χώρα, τι βιοτικό επίπεδο θέλουν να έχουν και με ποιο τρόπο θα επιτευχθεί αυτό. Πρέπει επίσης να κατανοήσουν πως έχουν και την απόλυτη ευθύνη των πράξεών τους. Φυσικά η Ελλάδα είναι μια χώρα με εξαιρετικό φυσικό κάλος, λαμπρή ιστορία και όχι μόνο στην αρχαιότητα, αλλά σε όλη τη διάρκεια των αιώνων. Φυσικά οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έβαλαν τα θεμέλια πάνω στα οποία αναπτύχθηκε ο δυτικός πολιτισμός. Θεμελιώδεις αρχές που αναπτύχθηκαν τότε από τους λαμπρούς έλληνες φιλοσόφους παραμένουν ως σήμερα ζωντανές σε όλες τις δημοκρατικές χώρες. Αυτό που έκανε μοναδικούς τους αρχαίους προγόνους μας δεν ήταν μόνο τα φιλοσοφικά και καλλιτεχνικά τους επιτεύγματα, αλλά  και το μεγάλο ενδιαφέρον τους στην  αναζήτηση πως μπορούν να προχωρήσουν στο μέλλον με σιγουριά βασισμένοι στη καλή γνώση της ιστορίας τους. Δεν ζούσαν στο παρελθόν. Στόχευαν στο μέλλον για μια καλύτερη ζωή.

Παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς τη κρίση στην Ελλάδα τα τελευταία έξι χρόνια. Στη πραγματικότητα παρακολουθώ και γράφω για τα ελληνικά θέματα από τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Είχα αναφερθεί με κείμενό μου στη πολύ κακή διαδικασία που ακολούθησε η κυβέρνηση κατά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου.  Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο της Σωτηρίας Νικολούλη που αναφέρω παρακάτω. Ταμάτιαμουδάκρυσαν. Και είπα στη σύζυγό μου Αντιγόνη Κεφαλλογιάνη πως διατροφική κρίση στην Ελλάδα δεν υπήρξε από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ηοποίαμόλιςείχεεπιστρέψειαπόεκεί. Και μου είπε πως ναι, αυτά τα πράγματα συμβαίνουν στην Ελλάδα, και  πως η κατάσταση χειροτερεύει διαρκώς.  Έτσι αποφάσισα να γράψω τη γνώμη μου, που βασίζεται στις εμπειρίες μου από την Ελλάδα, την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Ανανέωσα παράλληλα τα όσα ο Δημοσθένης και ο Ευριπίδης είχαν γράψει για τους πολιτικούς της εποχής τους, καταλήγοντας πως ήταν εξαιρετικά  συναφή με την ελληνική κρίση.

«Μαμά υπόσχομαι πως δεν θα ξαναζητήσω φαγητό (άρθρο της Σ.Νικολούλη από το TheGreekReporter). Μια θλιβερή ιστορία –δυστυχώς αληθινή- όπου ένα κοριτσάκι που ζει σε ίδρυμα μαζί με τα δύο του αδέλφια, ικετεύει τη μητέρα του να τα πάρει στο σπίτι μαζί της, υποσχόμενο πως δεν θα ζητήσουν ξανά φαγητό. Η μητέρα φεύγει κλαίγοντας που αφήνει τα παιδιά, και της εξηγεί: Αγάπη μου στο σπίτι μας δεν έχουμε καθόλου φαγητό».

Προ 2.300 ετών ο Δημοσθένης μιλώντας προς τους Αθηναίους είπε: Οι ελληνικές πόλεις ασθενούν…. Οι πολιτικοί και οι κρατικοί λειτουργοί  δωροδοκούνται και είναι διεφθαρμένοι. Η πλειονότητα των πολιτών ή δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει ή αντιλαμβάνεται τι κάνουν οι κυβερνώντες αλλά δεν αντιδρούν, απορροφημένοι από τη καθημερινότητά τους. Η κατάσταση αυτή επιδρά σε όλους, αλλά ο καθένας έχει τη ψευδαίσθηση πως η κρίση δεν θα τον αγγίξει, πως θα καταφέρει να προστατεύσει  τα συμφέροντά του εις βάρος των άλλων… Γυρίστε τώρα το βλέμμα σας στους σύγχρονους πολιτικούς. Όσο υποχωρεί η ευημερία της πόλης, τόσο αυξάνεται το δικό τους εισόδημα.

Υπάρχουν κάποιες αιτίες που τα πράγματα εξελίχθηκαν με τον τρόπο αυτό. Η βασικότερη είναι ως κάποιοι επιλέγουν να  είναι ευχάριστοι αντί για να υποδεικνύουν τι είναι το σωστό. Αρκετοί  πασχίζουν να διατηρηθεί η υφιστάμενη κατάσταση αφού λειτουργεί προς όφελός τους.Ο Ευριπίδης είχε πει στην αρχαιότητα, και το παραφράζω:  Αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα, σίγουρα δεν είναι αυτοί που μπορούν να το λύσουν. Η εμπειρία μου, με οδηγεί στο συμπέρασμα πως μάλλον τα χειροτερεύουν!

Ατυχώς η Ελλάδα διαθέτει ένα κυβερνητικό σύστημα (καθεστώς) το οποίο εκμεταλλεύεται τους πολίτες για το όφελος ολίγων ατόμων και οικογενειών που έχουν καλές διασυνδέσεις. Το σύστημα είναι τόσο διεφθαρμένο που ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει κανείς είναι να ενταχθεί σε αυτό και να γίνει και αυτός διεφθαρμένος. Αυτό το Καθεστώς έχει φέρει τα ακόλουθα αποτελέσματα.

1. Ένα αβάσταχτο δημόσιο χρέος που προέκυψε από:

• Έλλειμμα ικανής, υπεύθυνης ηγεσίας επί μακρόν.
• Κρατικός συγκεντρωτισμός που έχει εξελιχθεί σε κουλτούρα.
• Έλλειμμα κράτους, εκτός από όσους είναι διασυνδεμένοι με το σύστημα. Έτσι η εγκληματικότητα (οικονομική και φυσική) είναι πολύ υψηλή. Επί μακρόν δεν υπάρχει εφαρμογή του νόμου, ενώ απουσιάζουν οι θεμελιώδεις αριστοτελικές  αξίες  από τη κοινωνία.
• Υπάρχει ένα μεγάλο κράτος που προσφέρει υπηρεσίες που δεν αφορούν κανένα, που οδηγεί όμως σε υπερφορολόγηση.
• Εξωφρενικός δανεισμός με στόχο ένα συγκεκριμένο επίπεδο ζωής, που όμως δεν μπορεί να συντηρηθεί πλέον.
• Χαμηλού βαθμού οικονομική ελευθερία.
• Εξαιρετικάασταθέςεκπαιδευτικόσύστημα. Το πλαίσιο του Λυκείου ελέγχεται πλήρως από τα καρτέλ των φροντιστηρίων.  Το πανεπιστημιακό πλαίσιο ελέγχεται από τον εκάστοτε Υπουργό Παιδείας, ο οποίος κάθε φορά αλλάζει τη νομοθεσία για να ταιριάζει στα φιλικά οικονομικά και ιδεολογικά του συμφέροντα. Τα συνδικάτα με τις μακροχρόνιες απεργίες τους αδιαφορούν για τη παιδεία.  Καμία χώρα δεν μπορεί να έχει μια σύγχρονη και προοδευτική κοινωνία, αν δεν έχει κανένα ΑΕΙ, στη κατάταξη των 100 καλύτερων πανεπιστημίων στο κόσμο.
• Ένα κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο που δεν δίνει καμία ευκαιρία για επίτευξη στόχων αν δεν υπάρχει πολιτική διασύνδεση.
• Ένα καταστροφικό και επιθετικό συνδικαλιστικό πλαίσιο.
• Επιστημονική μετανάστευση.
• Το επενδυτικό πλαίσιο είναι νωθρό και διεφθαρμένο, έτσι η Ελλάδα δεν προσελκύει σημαντικές επενδύσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε οικονομική ανάπτυξη.  
• Χαμηλή ανταγωνιστικότητα.
• Μόνο οι έχοντες διασυνδέσεις και οι εμπλεκόμενοι στη διαφθορά μπορούν να επωφεληθούν από οικονομικά και άλλα προνόμια.

2. Οι δανειστές έχουν εφαρμόσει μια σκληρή οικονομική πολιτική λιτότητας που οδήγησε τη χώρα σε επίπεδα φτώχειας που  καταγράφηκαν μόνο στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο!!!!

Οι Έλληνες  πρέπει να μάθουν που πήγαν τα 240 δις ευρώ του χρέους, αλλά και τι έγιναν τα 200 δις ευρώ που χορηγήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ανάπτυξη της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια. Γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε προβλέψει τη κρίση του χρέους και δεν προετοιμάστηκε για αποτελεσματικότερες διαπραγματεύσεις στην υπογραφή του 1^ου Μνημονίου. Θα πρέπει ο Πρόεδρος της χώρας να ορίσει μια μη-πολιτική δικαστική ερευνητική επιτροπή που θα ερευνήσει το θέμα και θα προσδιορίσει ποιοι έχουν ευθύνες ώστε να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη.  Το υφιστάμενο κυβερνητικό σύστημα (καθεστώς) απέτυχε οικτρά, και πρέπει να αλλάξει, να αντικατασταθεί ειρηνικά. 

Η αλλαγή θα πρέπει να γίνει με το σχεδιασμό ενός νέου συντάγματος. Ως βασικά στοιχεία μπορεί να προταθούν: Ελευθερία, Δημοκρατία, Ηθική, Πολυπραγμοσύνη, Εκπαίδευση, Ηθική διακυβέρνηση, Ελεύθερη δικαστική εξουσία, Δικαίωμα έκφρασης, Δικαίωμα σε ειρηνικές διαδηλώσεις, Ίσες ευκαιρίες για όλους που προσπαθούν να δημιουργήσουν κάτι καλό, Κοινωνικό δίχτυ προστασίας, Αλληλοσεβασμός, Σεβασμός στο περιβάλλον και τη ποιότητα ζωής,  Φιλόξενη μεταχείριση όχι μόνο σε γνωστούς, αλλά και σε αγνώστους και σε όσους έχουν ανάγκη (κτλ).Τα προαναφερθέντα αποτελούν κατά την εκτίμησή μου τις βασικές αρχές για μια ευτυχισμένη, υγιή και γόνιμη ζωή. Αν δενκατανοήσουμε τη σημασία τους δεν μπορούμε να έχουμε τέτοια ζωή. Σίγουρα ως ανθρώπινα όντα απέχουμε μακράν από το να είμαστε τέλειοι. Και πρέπει να αποδεχτούμε  πως για να επιτευχθούν όσα αναφέρω, πρέπει να γίνει αντιληπτόότι θα πρέπει οι παγιωμένες και εσφαλμένες  πολιτικές να βελτιώνονται. Άλλωστε προκύπτουν νέα δεδομένα στο άμεσο και μακρινό μέλλον.

Πρέπει να είμαστε συνετοί, αλλά τολμηροί σε όσα επιχειρούμε. Θα πρέπει να επιδιώκουμε να έχουμε φωτισμένους και ικανούς ηγέτες που θα ανοίγουν νέους δρόμους.  Οι ηγέτες θα πρέπει να έχουν ως πρωτεύοντα στόχο τη καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου, όχι το κόμμα τους ή τη προσωπική τους δόξα. Ο ηγέτης πρέπει να λέει την αλήθεια και να ενώνει όσο το δυνατόν περισσότερο.  Το Σύνταγμα θα πρέπει να γεφυρώνει την απόσταση ανάμεσα στην ανάγκη διακυβέρνησης της χώρας, το φόβο του κομματικού  συστήματος που κυβερνά τις τελευταίες δεκαετίες και την αβεβαιότητα του μέλλοντος.  Η λύση δεν είναι ο νόμος, αλλά η προσωπική αρετή.  Η πολιτική διακυβέρνηση δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μέσο πλουτισμού αλλά ως υποχρέωση.  Οι πολιτικοί μετά τη θητεία τους να επιστρέφουν στον πρότερο ιδιωτικό βίο τους.

Θάρρος, σύνεση, καλοσύνη προς τους αδύναμους,  πίστη στη φιλία, συναινετικότητα  με τους αντιπάλους.. Αυτέςείναιαρετέςπουοιγνωστικοίτιςσέβονται. Γνωρίζουμε (ή πρέπει να γνωρίζουμε) πως η υπερβολική ανάλυση ζητημάτων κοινής λογικής δεν οδηγεί πουθενά. Οι πολίτες επιθυμούν πολιτικούς με απλό και ξεκάθαρο όραμα. Πολιτικούς που υπηρετούν τη θητεία τους και με μεγάλη χαρά εγκαταλείπουν τη πολιτική. Πολιτικούς που παθιάζονται αλλά ελέγχονται από το σύστημα αν έχουν μεγαλόπρεπα σχέδια. Που εφαρμόζουν τις κατευθυντήριες γραμμές του συντάγματος, αλλά αντιλαμβάνονται το συνταγματικό έλεγχο που εμποδίζει προσωπικές και ιδεολογικές φιλοδοξίες.

Ο ηγέτης πρέπει να αντιλαμβάνεται πως οι πολίτες με απροθυμία προσεγγίζουν την αποπληρωμή του χρέους. Και πως η κυβέρνηση θα αποφύγει να φορολογήσει τους πολίτες για να πληρώσουν αυτοί το χρέος της.  Ο ηγέτης πρέπει να αναδείξει τα θετικά στοιχεία της αποπληρωμής του δημόσιου χρέους, Πρέπει να αποφεύγει τη δημιουργία επιπλέον χρέους και να επισημαίνει τη σημασία να μην αυξάνεται το χρέος. Πρέπει να κατανοεί πως κάποιες περιστάσεις απαιτούν την αύξηση του χρέους. Πρέπει όμως να προσεγγίζει ως ζωτικής σημασίας την αξιοπιστία του δημοσίου, έτσι αν χρειαστεί να το αυξήσει  -ειδικά σε περίπτωση πολέμου- θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί άμεσα στην αποπληρωμή του. Δεν είναι επιστημονική προσέγγιση, στην οπτική που θεωρεί πως αύξηση χρέους στηρίζει μια οικονομία, αλλά μάλλον προσέγγιση βασισμένη  στην αρετή της σωφροσύνης.

Ο ηγέτης πρέπει να πρέπει να προβάλει μια επιχειρηματολογία αξιακή και όχι οικονομική. Το δημόσιο χρέος πρέπει να αποπληρώνεται. Η ελάφρυνσή του θα δυναμώσει την οικονομία, είναι όμως συζητήσιμο αν πρέπει να αποτελεί μοναδικό στόχο η οικονομική ανάπτυξη ή η ευημερία των πολιτών. Υπάρχουν πάντα θέματα ηθικής τάξης.

Οι έλληνες πολίτες θα πρέπει να αναρωτηθούν για το κατά πόσο ήταν σωστή η δημιουργία αυτού του τεράστιου κρατικού χρέους. Θα πρέπει να αναρωτηθούν αν ήταν αναγκαίο να επιβαρυνθούν με το χρέος αυτό αλλά και πως και αν θα αποπληρωθεί. Θα έπρεπε ακόμα να αναρωτηθούν αν η οικονομική ανάπτυξη που προέρχεται από αύξηση χρέους ενδυναμώνει στη πραγματικότητα το κράτος. Σε κάθε περίπτωση φρονώ πως οι Έλληνες θεωρούν αποκρουστικό το επίπεδο του δημόσιου χρέους όχι μόνο για τη ζημιά που προκαλεί στην οικονομία, αλλά και στο εθνικό φρόνημα. Ένα αξιόπιστο επιχείρημα επισημαίνει πως ένα νέο σύνταγμα δεν θα επιδράσει σίγουρα στην υφιστάμενη κατάσταση. Φυσικάυπάρχειλογικήβάσησεαυτό. Προσωπική άποψη όμως είναι ότι πολιτικός αλλά και ιδιωτικός βίος εξελίχθηκαν έτσι στη χώρα, βάσει του υφιστάμενου καθεστώτος.

Συνεπώς όταν αναφερόμεθα σε συνταγματικό πλαίσιο και διαχωρισμό ιδιωτικού και δημόσιου βίου με υποχρεώσεις και δικαιώματα, θα πρέπει να προκύπτουν από ένα νέο Σύνταγμα. Περιγράφω μια διακυβέρνηση με βραχίονες την ανεξαρτησία και την ισότητα.  Το ήθος όσων την σχεδιάσουν αλά και όσων ακολουθήσουν έχει μεγάλη σημασία. Υπάρχει ανάγκη ανάδειξης  ενός ηγέτη με ήθος, ο οποίος θα ηγηθεί στην αλλαγή.

Φρονώ πως η Ελλάδα χρειάζεται μια θεμελιώδη αλλαγή μέσω ενός νέου Συντάγματος που θα δημιουργήσει νένα νέο σύστημα διακυβέρνησης που θα κάνει αδύνατη –ή πολύ δύσκολη- τη μαζική διαφθορά, το λαϊκισμό των κομμάτων που έρχονται στην εξουσία για να υπηρετήσουν πρωτίστως τα κομματικά συμφέροντα.  Προτείνω ένα σύστημα με 4 ανεξάρτητους βραχίονες εξουσίας ως εξής:

1. Πρόεδρος που εκλέγεται από το λαό για διάστημα πέντε ετών και  δύο συνολικά θητειών. Ο πρόεδρος θα έχει τη θεσμική και διοικητική  ευθύνη, με υπουργούς που θα ορίζονται από αυτόν, και θα εγκρίνονται από τη Γερουσία με απλή πλειοψηφία.
2. Κοινοβούλιο που θα εκλέγεται ανά τρία έτη, και θα έχει δικαίωμα  επανεκλογής μέχρι 12 έτη.
3. Γερουσία που θα εκλέγεται ανά τέσσερα έτη, και θα έχει δικαίωμα  επανεκλογής μέχρι 12 έτη (βλέπε παρακάτω στις περιφέρειες).
4. Ανώτατο Δικαστήριο με έντεκα δικαστές. Θα διορίζονται από το πρόεδρο και θα εγκρίνονται από τη Γερουσία με ψήφο του 60%. Αν αυτό δεν γίνεται εφικτό μετά από τρεις ψηφοφορίες, θα χρειάζεται πλειοψηφία από το Κοινοβούλιο. Αυτά πρέπει να ολοκληρώνονται εντός τριών μηνών. Μετά από τρεις ψηφοφορίες αν δεν έχει ληφθεί απόφαση μπορεί ο Πρόεδρος να διορίσει ένα υπουργό της κυβέρνησης ή κάποιον άλλον.
5. Τα μέλη του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα διορίζονται για περίοδο 20 ετών, ώστε να αποφεύγεται και να μειώνεται η έντονη κομματικοποίηση ως υποχρέωση για να διατηρήσουν τη θέση τους.
6. Τα συνταξιοδοτημένα μέλη του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι πρόεδροι της Γερουσίας και του Κοινοβουλίου θα γίνονται μέλη του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου όπου θα εξετάζουν και θα εκθέτουν δημόσια τις κοινές θέσεις τους  για μείζονα θέματα. Οι εκθέσεις αυτές θα αναφέρουν τη γνώμη της πλειοψηφίας, αλλά και της μειοψηφήσασας ομάδας. Δεν θα αποτελούν δεσμευτικό κείμενο, θα έχουν όμως επίδραση στις εφαρμοζόμενες πολιτικές και στις αλλαγές.
7. Τα μέλη της κυβέρνησης (Υπουργοί, Υφυπουργοί, Γενικοί Γραμματείς) αν προέρχονται από το νομοθετικό κλάδο, θα παραιτούνται από τα καθήκοντά τους. Αλλά και υπουργοί που θα προέρχονται από άλλους κλάδους θα επιβάλλεται να παραιτηθούν από τα καθήκοντά τους.
8. Όταν τα μέλη της κυβέρνησης δεν κατέχουν κυβερνητικούς θώκους θα απαγορεύεται να συνδέονται με δραστηριότητες που σχετίζονται ή εξαρτώνται από κάποιο κυβερνητικό κλάδο για τρία χρόνια.
9. Τα μέλη του νομοθετικού σώματος όταν θα  ολοκληρώνουν τις θητείες τους θα λαμβάνουν εφ’ φόρου ζωής σύνταξη αντίστοιχη με αυτή που θα έπαιρναν από τον ιδιωτικό τομέα στο επάγγελμα που θα έκαναν. Η σύνταξη θα προέκυπτε από ένα συντελεστή από το μέσο εισόδημα που αποδίδει το συγκεκριμένο επάγγελμα.

Επιπλέον η χώρα πρέπει να οργανωθεί σε περιφέρειες με τη δική τους κυβέρνηση. ΠεριφέρειεςπουθαεκπροσωπούνταιστηΓερουσίαμετονίδιοαριθμόγερουσιαστών, δίχωςναέχεισημασίαοπληθυσμόςτους. Αυτό θα βοηθήσει στο να υπάρχει μια αποτελεσματική ισορροπία στη δύναμη των περιφερειών, ενώ θα αναδεικνύει καλύτερα τις ανάγκες τους (κ.τ.λ.). Οι περιφέρειες θα μπορούσαν να είναι: Θράκη, Δυτική και Ανατολική Μακεδονία, Ήπειρος, Θεσσαλία, Ανατολική και Δυτική Αττική, Πελοπόννησος, Κρήτη, Ιόνια Νησιά, Νησιά Αιγαίου, Δωδεκάνησα. Η περιφέρεια θα εκλέγει ένα κυβερνήτη για τρία χρόνια. Μετά από τέσσερις θητείες θα πρέπει να αποσύρεται από τη περιφέρεια, θα μπορεί όμως να κατέλθει στη κεντρική πολιτική σκηνή. Η περιφέρεια θα εκλέγει ένα σώμα 11 ατόμων για τρία χρόνια, που επίσης θα μπορούν να εκλέγονται μέχρι τέσσερις φορές. Η κάθε περιφέρεια θα εκλέγει πέντε γερουσιαστές στην εθνική γερουσία. Η κάθε περιφέρεια θα εκλέγει τα μέλη του εθνικού κοινοβουλίου. Ο αριθμός των βουλευτών πρέπει να είναι  ανάλογος με τον αριθμό των ψηφοφόρων κάθε περιοχής. Στη κατακλείδα του άρθρου μου θεωρώ πως αξίζει να διαβαστεί το παρακάτω: Σε ένα διαγωνισμό στην Ουάσινγκτον με στόχο να περιγραφεί ο ανθρώπινος χαρακτήρας είχαν συμμετάσχει περίπου ένα εκατομμύριο άτομα. Μια επιτροπή δεκαπέντε επιστημόνων αποφάσισε ομόφωνα, και ανέθεσε στο Δικαστή P. Kelly να ανακοινώσει τη καλύτερη περιγραφή για τους έλληνες. Μεταξύ άλλων σημειωνόταν: «…Ο Έλληνας συνήθως αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων, παρότι πνευματικά είχαν το προβάδισμα. Ο Έλληνας είναι ευφυής αλλά εγωκεντρικός. Τολμηρός αλλά στερείται μεθοδικότητας. Σκεπτόμενος αλλάγεμάτος με προκαταλήψεις. Θερμόαιμος, ανυπόμονος καιμαχητής. Έκτισε το Παρθενών αλλά μέθυσε από τη δόξα του και δημιουργήθηκαν διχόνοιες. Μετά δηλητηρίασε το Σωκράτη, εξόρισε το Θεμιστοκλή, εξεδίωξε τον Αριστοτέλη. Η Ελλάδα γέννησε το Βενιζέλο και μετά προσπάθησε να τον δολοφονήσει.  Δημιούργησε το Βυζάντιο και στη συνέχεια άφησε να το αλώσουν οι Οθωμανοί. Ξεσηκώθηκε το 1821 και μετά συμβιβάστηκε. Δημιούργησε το 1909 και μετά το ξέχασε. Τριπλασίασε τη χώρα και μετά την ισοπέδωσε. Υψώνεται πνευματικά και μετά αρνείται να ακούσει την αλήθεια. Έλληνας, ένα περίεργο πλάσμα, ένας άγριος, παράξενος εγωκεντρικός έφηβος. Μπορείτε είτε να τον λυπηθείτε είτε να τον θαυμάσετε. Ίσως και να τον εκτιμήσετε».

Για περισσότερες πληροφορίες και ερωτήσεις μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στο drjohnps@hotmail.com

 *

Professor John Psarouthakis

[PhD (Mech. & Nuclr. Eng.), Dr.Sc.BA(h), Dr.BA(h), D.LS&A(h)]

BRIEFLY my professional and academic background is:

Currently

•  Distinguished Visiting Fellow-Professor at the Institute for Advanced Studies in the Humanities, University of Edinburgh, Scotland.
• Founder and Executive Editor of the Internet journal The Business Thinker, llc (www.BusinessThinker.com).

In the past I have served in/as:

·       Governor Blanchard’s appointee- Chairman of Strategic Fund of Michigan (an economic development agency).

·       I advised Governor Milliken-member, small business committee;

·       Speaker of the Michigan House-member, Technology Committee;

·       Governor Engler-member, Venture capital Policy Committee.

·       Member of An informal small group formed by Heinz Prechter advising President George H.W Bush (the father) on Mid West States Labor and Employment issues.

·       The international magazine Business Week has referred to me as a “Turn Around Guru” for my work on turning around problem companies, world-wide.

Also

• During my first 12 years after my first Degree I was a Scientist in the USA Space Program.
• Founded and led JPIndustries, Inc., a Manufacturing Corporation that in ten years became a Fortune 500 Industrial multinational corporation trading in the New York Stock Exchange. Later we merged it into a larger corporation.
• Became an academic: Professor of Business Strategy and Acquisitions, Univ. of Michigan;
  Sr. Lecturer at MIT; and Professor, Postma Chair for Entrepreneurship, Nyenrode Business University, The Netherlands.
• Have authored or co-authored seven books: the most recent book is titled “The Technology Imperative: What Jobs! Jobs! Jobs! Really Means in the 21^st Century”
• The international journal  “Economics and Finance Notes” recently published my latest paper titled “An Economic Model of Government Expenditures and Economic Development”
• Have published and /or presented well over 200 scientific papers on Direct Energy Conversion, Surface Phenomena, Technology and Society, Finance, Management, Business Strategy, and Economics.
• Have also Lectured / Taught at: Chalmers Technology University, Gothenburg, Sweden; Reutlingen University, Germany; Karlsruhe Leadership  Academy, Germany; Washington University, St. Louis, Missouri; Easter Michigan University, Ypsilanti, Michigan; Madonna University, Detroit, Michigan; Cleary University, Ann Arbor, Michigan; and the University of Maryland, College Park, Maryland.
• Have been named Entrepreneur of the year twice by Inc Magazine; the Maryland Academy of Science (during my work related to Space) named ne the Distinguished Young Scientist of the year.
• Business Week magazine has referred to me as a “Turn Around Guru”.

Education

• MIT:  BSc, Mech. Eng., MIT:  MSc, Mech. Eng. 
• PhD (Mechanical and Nuclear Engineering) University Of Maryland;
• Executive Management, Carnegie Mellon University.
• Honorary degrees: Dr.Sc.BA(h), Cleary University; Dr.BA(h), Eastern Michigan University,, D.LS&A(h), Western Iowa College

.

For more details on request.