Νεαροί μουσικοί της Όπερας του Βερολίνου επισκέπτονται οίκους ευγηρίας για να χαρίσουν όμορφες στιγμές. Είναι μία κοινωνική προσφορά αλλά και μία ευχαρίστη απασχόληση για τους ίδιους σε εποχές κορωνοϊού.Οι ίδιοι δεν μπορούν εύκολα να πάνε στην Όπερα. Γι αυτό… έρχεται η Όπερα σε εκείνους. Πρόσφατα οι ένοικοι ενός οίκου ευγηρίας στο Βερολίνο δέχθηκαν επίσκεψη από νεαρούς μουσικούς της περίφημης Όπερας του Βερολίνου (Deutsche Oper), οι οποίοι έδειξαν το ταλέντο τους στον κήπο του γηροκομείου. Θα ακολουθήσουν και άλλες παρόμοιες επισκέψεις. Το κοινό είναι πάντα περιορισμένο, αλλά εκλεκτό και φαίνεται να εκτιμά την προσπάθεια των νεαρών. Το ρεπερτόριο είναι ευρύτατο και περιλαμβάνει από την παραδοσιακή συμφωνική μουσική μέχρι τα πιο σύγχρονα ακούσματα με τζαζ επιρροές.

Το Βερολίνο διαθέτει τρεις Όπερες, η μεγαλύτερη είναι η Deutsche Oper. Για τον 23χρονο Γκούντραμ Χάμερ, σολίστα στο τρομπόνι, η επίσκεψη στο γηροκομείο είναι μία καινούργια, διαφορετική εμπειρία: “Η ατμόσφαιρα είναι εντελώς διαφορετική”, λέει ο ίδιος. “Στην Όπερα έχουμε συνηθίσει να καθόμαστε με όλη την ορχήστρα ακριβώς μπροστά στο κοινό, που είναι βέβαια πιο μεγάλο, πιο μαζικό. Μπορεί να μαζευτούν 2.000 άνθρωποι σε ένα βράδυ. Εδώ έχουμε συνήθως 10, 15, το πολύ 20 ανθρώπους που μας παρακολουθούν.”

Μία διαφορετική πρόβα

To 2013 η Deutsche Oper είχε ανεβάσει τον Φάλσταφ του Τζιουζέπε Βέρντι με σκηνικό ένα γηροκομείο του Μιλάνου, το Casa Verdi. Τότε ήταν μία σκηνοθετική έμπνευση του Κρίστοφ Λόι. Παρόμοια έμπνευση είχε λίγους μήνες προηγουμένως ο Νταμιάνο Μικιελέτο στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ, χωρίς ωστόσο να βρει ιδιαίτερη ανταπόκριση στο κοινό. Aυτή τη φορά δεν πρόκειται για σκηνοθεσία. Οι νεαροί μουσικοί παίζουν στον κήπο του γηροκομείου, διασκεδάζοντας τους ενοίκους, ενώ φαίνεται να το απολαμβάνουν και οι ίδιοι.

Άλλωστε η αυθόρμητη επίσκεψη στο γηροκομείο αποτελεί μία ευχάριστη εναλλαγή. Από τότε που ξέσπασε η κρίση του κορωνοϊού έχουν εκλείψει οι παραστάσεις της Όπερας, αλλά ακόμη και οι πρόβες δεν γίνονται όπως πριν. Συνήθως οι μουσικοί προσπαθούν να συντονιστούν μέσω… τηλεδιάσκεψης. Δεν είναι το ίδιο με τη φυσική παρουσία και την απρόσκοπτη επικοινωνία. Η επαφή με τους ηλικιωμένους διευκολύνει την εξάσκηση των νεαρών μουσικών και επιπλέον τους προσφέρει μία αίσθηση ικανοποίησης ότι κάνουν μία καλή πράξη. “Είμαστε πολύ χαρούμενοι που μπορούμε να παίξουμε σε ένα τέτοιο κοινό, που δεν έχει την ευκαιρία να ζήσει την εμπειρία της ζωντανής μουσικής” λέει ο Γκούντραμ Χάμερ. “Είναι άλλωστε και για μας μια καλή ευκαιρία να βρεθούμε με τους συναδέλφους και να μην περιοριζόμαστε μόνο σε ψηφιακές πρόβες”.

Όπερα για πρώτη φορά;

Πολλοί από τους ενοίκους του γηροκομείου αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα. Δεν είναι εύκολο να εγκαταλείψουν το κτίριο, πόσο μάλλον να πάνε στην Όπερα. Υπάρχουν μάλιστα και κάποιοι, όπως η 86χρονη Μαργκό Έγκερτ, που μέχρι σήμερα δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να απολαύσουν κλασική μουσική σε ζωντανή εκτέλεση. “Μακάρι να κρατούσε ακόμη περισσότερο” λέει η ηλικιωμένη γυναικα, εμφανώς συγκινημένη. “Ποτέ δεν έχω πάει σε μία συναυλία κλασσικής μουσικής. Θα χαιρόμουν πολύ να τους ξαναδώ να παίζουν…”

Γιάννης Παπαδημητρίου (APTN)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ