Συνέντευξη με τον Διευθυντή της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Ελλάδας (Σ.Ο.Ν.Ε) Βαγγέλη Αραμπατζή .

 

 

 

 

 

Επιμέλεια: Βάσω Β. Παππά.

 

Vas_nikpap@yahoo.gr 

 

 

 

Ο Βαγγέλης Αραμπατζής ασχολείται με την μουσική από πολύ μικρή ηλικία ενταγμένος αρχικά σε Παιδικές Χορωδίες και συνεχίζοντας με σπουδές σε Ωδεία. Αξίζει να σημειωθεί, ότι σημαντική υπήρξε η βοήθεια των μαθημάτων μουσικής, που έλαβε από την καθηγήτρια κ. Ilona Welther.
Το 2007 πρωταγωνιστεί στην Παιδική Όπερα ”Χένσελ & Γκρέτελ”, όπου για πρώτη φορά πανελλαδικά θεσπίζεται και καθιερώνεται το Φεστιβάλ, ”Παις Όπερα”. Επρόκειτο για μια σύμπραξη της Όπερας Θεσσαλονίκης, του Κρατικού ωδείου, του Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης και του Υπουργείου Πολιτισμού (ΥΠΠΟ). Αριστούχος των πτυχίων: Ωδικής, Ενοργάνωσης, Αρμονίας, Αντίστιξης και Φυγής. Μαθήματα, Διεύθυνσης Χορωδίας σπουδάζει με τον Διεθνούς Φήμης Μαέστρο, συνθέτη και καθηγητή Γιάννη Καρκάλα.
Από τον Ιούλιο του 2011, ιδρύει και διευθύνει την Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Ελλάδος ”Σ.Ο.Ν.Ε.” στην οποία συμμετέχουν μουσικοί ηλικίας 13-30 ετών, από όλη την Ελλάδα.  
Αυτό το οποίο ξεχωρίζει την Ορχήστρα είναι η ομαδικότητα και η άψογη συνεργασία για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, σε κάθε εμφάνισή τους.

 

                   Βαγγέλη, από το 2011, ιδρύεις και διευθύνεις την Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Ελλάδος “ΣΟΝΕ”. Από    μικρός αυτό που είσαι σήμερα ονειρευόσουν να γίνεις;

 Ναι, από μικρό παιδί αυτό ήταν το Όνειρο μου, ΟΝΕΙΡΟ ΖΩΗΣ, που έγινε πολύ σύντομα πραγματικότητα και ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω.

 

 

 

Τι είναι αυτό που καθόρισε τις επιλογές σου; Υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους μπορείς να πεις ότι έχουν επηρεάσει τη σκέψη σου;

 

 

 

Η αγάπη μου για την Μουσική ! Σίγουρα στο διάβα μου με έχουν επηρεάσει πολλά άτομα αλλά και καταστάσεις με επηρέασαν άλλα αρνητικά και άλλα θετικά. Φυσικά όμως κράτησα τα θετικά.!

 

 

 

Ως μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων έχεις συμμετάσχει σε αξιόλογες Συναυλίες με στόχο την κοινωνική προσφορά. Ποια είναι η πιο συγκινητική στιγμή με το κοινό;

 

 

 

Όλες οι συναυλίες που κάνουμε με την Σ.Ο.Ν.Ε. είναι για μένα αξιόλογες και εξίσου σημαντικές, με στόχο την κοινωνική προσφορά. Εκείνη που με συγκίνησε θα έλεγα και λόγω του κλίματος, ήταν η Χριστουγεννιάτικη Συναυλία της Θεσσαλονίκης του 2011 που ήταν αφιερωμένη στο Παιδοογκολογικό τμήμα του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης και έλαβε χώρα στην Αίθουσα Τελετών του Α.Π.Θ.

 

 

 

Πάντα αναρωτιόμουν πώς αισθάνεται ένας μαέστρος όταν διευθύνει. Θα ήθελες να μου πεις;

 

 

 

Αισθάνομαι ένα δέος και εκείνη την στιγμή ταξιδεύω μαζί με τα παιδιά και την Μουσική σε έναν άλλο κόσμο. Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα πραγματικά και ειδικά όταν συνεργάζεσαι με άτομα που τα θεωρείς αδέλφια σου και λαμβάνεις από αυτά υπέρμετρη αγάπη.

 

 

 

Σε φοβίζει καθόλου η αναγνωρισιμότητα που αρχίζεις να αποκτάς τόσο γρήγορα;

 

 

 

Δεν θα έλεγα πως με φοβίζει γιατί η αναγνωρισιμότητα δεν αφορά αποκλειστικά εμένα αλλά όλη την Ορχήστρα. Είναι κάτι που το μοιράζομαι με τα σονεόπαιδα και όταν κάτι το μοιράζεσαι δεν σε φοβίζει.

 

 

 

Η σημερινή εποχή ευνοεί την ενασχόληση με την τέχνη;

 

 

 

 Πνευματικώς μπορεί γιατί η εποχή που ζούμε, μας δίνει πολλά ερεθίσματα να ασχοληθούμε με την Τέχνη, οικονομικώς όμως όχι, διότι όλοι γνωρίζουμε ότι καθετί χρειάζεται οικονομική στήριξη, πράγμα αδύνατον για την δυσμενή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας.

 

 

 

     Εσύ τι μουσική ακούς; Παρακολουθείς το έργο των νεότερων δημιουργών;

 

 

 

Δεν έχω παρωπίδες στον κόσμο της μουσικής, αρκεί να είναι Μουσική. Αυτό σημαίνει πολλά, δηλαδή, ανάλογα με τη συναισθηματική κατάσταση που βρίσκομαι εκείνη τη στιγμή. Αλλά, η μουσική που με μαγεύει και σπουδάζω και ερευνώ, πέρα της κλασικής είναι η κινηματογραφική!

 

 

 

Ποιο θεωρείς μεγαλύτερο ελάττωμα και ποιο μεγαλύτερο προτέρημα στο χαρακτήρα σου;

 

 

 

Ελαττώματα έχω αρκετά και προσπαθώ να τα βελτιώσω. Ένα από αυτά είναι ότι είμαι πολύ αγχώδης σε σχέση με τη δουλειά μου. Προτερήματα δεν μπορώ να πω εγώ για τον εαυτό μου. Εάν η ευαισθησία θεωρείται προτέρημα, είμαι πολύ ευαίσθητος ειδικά στο θέμα της παιδικής κακοποίησης, παιδικής αρρώστιας και ότι έχει σχέση με τα παιδιά.

 

 

 

“Αν μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα,

 

θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα” λέει ο Φίλιππος Πλιάτσικας. Εκπροσωπείς τη νέα γενιά. Ως νέος του 2013, τι θα διόρθωνες, πώς βλέπεις τον κόσμο αυτή τη στιγμή;

 

 

 

Πραγματικά πολύ μεγάλο θέμα που για να απαντηθεί ένα τέτοιο ερώτημα πρέπει να γράψω ένα ολόκληρο άρθρο. Θα απαντήσω με ”2 λόγια”. Προσπαθώ να τον δω αισιόδοξα παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι μας και κυρίως τις οικονομικές. Αφού έχουμε την υγεία μας και κάνουμε και αυτό που μας αρέσει σε έναν βαθμό είμαστε ικανοποιημένοι. Θα προσπαθούσα να άλλαζα αν μπορούσα τα μυαλά των πολιτικών που κυβερνούν τη χώρα μας αλλά για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να αλλάξουμε όλοι εμείς και μόνο τότε θα υπάρχει ελπίδα..  να δω τον κόσμο πιο αισιόδοξα..

 

Τι θα ήθελες να έχεις πετύχει στα επόμενα δέκα χρόνια; Να έχεις γίνει καταξιωμένος διευθυντής ορχήστρας συνεχίζοντας την καριέρα σου στο εξωτερικό, ή να έχεις δημιουργήσει οικογένεια;

 

 

 

Σε αυτόν τον κόσμο πιστεύω έχουμε ένα χρέος όλοι μας, να δημιουργήσουμε οικογένεια… Εύχομαι να μου έρθουν όλα βολικά και να πετύχω και στους δύο αυτούς τομείς.

 

 

 

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. …………να, κάποιοι άνθρωποι αυτής της ποιότητας, και μάλιστα νέοι, με κάνουν και αισιοδοξώ, ελαφρώς (γιατί, δυστυχώς, είναι πολύ λίγοι) για το παρόν και το μέλλον μας……………….

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ