Στόχος του συμφώνου είναι η ενίσχυση συνεργασίας σε θέματα οικονομίας, περιβάλλοντος, ασφάλειας, πολιτισμού και παιδείας, ενώ έμφαση δόθηκε και στο μεταναστευτικό.Ιταλία και Γαλλία ενισχύουν καθοριστικά την συνεργασία τους: Σήμερα το πρωί, με την Συνθήκη Στρατηγικής Συνεργασίας που υπεγράφη στο Κυρηνάλιο, στο Προεδρικό Μέγαρο της Ρώμης, ο Μάριο Ντράγκι και ο Εμμανουέλ Μακρόν διαβεβαίωσαν ότι έγινε ένα ακόμη σημαντικό βήμα προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Σημείο αναφοράς της πρωτοβουλίας είναι η γαλλογερμανική Συνθήκη των Ηλυσίων του 1963 – με το βλέμμα στραμμένο, βέβαια, στις σημερινές προκλήσεις. Πρόκειται για τριάντα σελίδες, για τις οποίες χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια προετοιμασίας και την επεξεργάστηκαν έξι σοφοί. Μία κοινή δράση, λοιπόν, στους τομείς της άμυνας, της εξωτερικής και ευρωπαϊκής πολιτικής, του πολιτισμού, της μετανάστευσης, των νέων τεχνολογιών, της οικολογικής και ψηφιακής μετάβασης.

Δημιουργία μιας κοινής ατζέντας

Οι δυο χώρες -υπογραμμίζουν οι αναλυτές- από εδώ και στο εξής δημιουργούν μια κοινή ατζέντα. Κάθε τρεις μήνες ένας γάλλος υπουργός θα μετέχει στην συνεδρίαση του ιταλικού υπουργικού συμβουλίου, και το αντίστροφο. «Προσοχή, όμως», επεσήμανε ο Εμμανουέλ Μακρόν: «Από μέρους μας δεν υπάρχει καμία ηγεμονική τάση, στηρίζουμε τις δράσεις και την ενίσχυση της ενωμένης Ευρώπης».

Τόσο ο Ντράγκι, όσο και ο Μακρόν, μιλώντας στους δημοσιογράφους, αναφέρθηκαν με έμφαση στην ανάγκη να μπορέσει να αποκτήσει η Ευρώπη μια πραγματικά κοινή άμυνα. Ο ιταλός πρωθυπουργός επέμεινε στο ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας πρέπει να αναθεωρηθεί, ιδίως μετά από τις νέες προκλήσεις που προέκυψαν και από την πανδημία κορωνοϊού.

«Υποδεχόμαστε τους πρόσφυγες και τους προσφέρουμε προστασία, αλλά οι οικονομικοί μετανάστες που εισέρχονται παράτυπα στην Ευρώπη πρέπει να επιστρέφουν στις χώρες τους. Θα εργαστούμε, παράλληλα για την σταθερότητα της Λιβύης», υπογράμμισε ο Μακρόν. Όπως τονίζουν, τέλος, οι αναλυτές του ιταλικού Ινστιτούτου Διεθνών Πολιτικών Μελετών «η κατάσταση στην Λιβύη, με τα ξένα στρατεύματα της Τουρκίας και της Ρωσίας, συνέβαλε καθοριστικά στο να υπογραφεί η συμφωνία αυτή», ενώ «δεν αποκλείεται να ακολουθήσει, σχετικά σύντομα, και ιταλογερμανική, παρόμοια συνθήκη, ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να αποκτήσει η Γαλλία υπερβολική δύναμη και επιρροή».

Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης, Ρώμη

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ