Το θέμα όμως είναι ότι η μεγάλη μεταναστευτική πίεση των τελευταίων μηνών, έχει επηρεάσει αρνητικά την κοινή γνώμη της χώρας. To 54% των ιταλών δηλώνει αντίθετο στην έγκριση του νόμου, ενώ πέρυσι το 71% συμφωνούσε . Το μικρό κεντρώο κόμμα «Λαϊκή Εναλλακτική» του υπουργού εξωτερικών Αντζελίνο Αλφάνο, ζήτησε με επιμονή την αναβολή της ψηφοφορίας στο κοινοβούλιο, και τελικά τα κατάφερε. Η ξενοφοβική Λέγκα του Βορρά, βεβαίως, πανηγυρίζει, ενώ και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ιδρυτής και επικεφαλής της Φόρτσα Ιτάλια, θεωρεί ότι «όποιος ζητά και λαμβάνει την ιταλική υπηκοότητα, πρέπει να την αξίζει».
Πολιτικές σκοπιμότητες πίσω από την καθυστέρηση
Μέσα στην κυβερνητική συμμαχία υπάρχει μια γενική πολιτική συμφωνία για θετική ψήφο το φθινόπωρο αλλά τίποτα πλέον δεν μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο. Οκτακόσιες χιλιάδες παιδιά μεταναστών ζητούν να μπορέσουν να γίνουν -και επίσημα- Ιταλοί. Έχουν φοιτήσει σε ιταλικά σχολεία και συχνά σε πολλά πανεπιστήμια και θέλουν να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου. Τώρα, η απογοήτευσή τους, μετά από χρόνια υποσχέσεων, είναι μεγάλη. Υπερίσχυσε -όπως διαπιστώνουν σχεδόν όλοι οι αναλυτές- το άμεσο πολιτικό συμφέρον, και η άποψη ότι λόγω των συνεχών αφίξεων μεταναστών στην Κάτω Ιταλία θα πρέπει να επιλεγεί «μια άλλη, πιο κατάλληλη στιγμή».
Η κυβέρνηση Τζεντιλόνι, ουσιαστικά, φοβήθηκε ότι θα μπορούσε να μην καταφέρει να εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία στη Γερουσία και κανείς δεν θέλει να ρισκάρει το ξέσπασμα κυβερνητικής κρίσης στα τέλη Ιουλίου.
Αθανασία Συγγελλάκη, Ρώμη