Σε 36.000 τ.μ. εκθεσιακού χώρου απλώνεται το νέο ρωσικό πολιτιστικό κέντρο απέναντι από το Κρεμλίνο. Το χρηματοδότησε ο πολυεκατομμυριούχος Λεονίντ Μίκελσον.«Καμία πληροφορία» είναι η ξερή απάντηση του εκπροσώπου Τύπου του GES-2, του νέου πολιτιστικού μεγαθηρίου στο κέντρο της Μόσχας, στην ερώτηση της DW για το κόστος του έργου.
Τα 36.000 τετραγωνικά μέτρα εκθεσιακού χώρου, απλωμένα σε πολλά κτίρια σε μια ιδιοκτησία 2 εκταρίων στην καρδιά της ρωσικής πρωτεύουσας, θα πρέπει να είναι ανεκτίμητα. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι το μεγαλειώδες αλλά παροπλισμένο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας των αρχών του 20ού αιώνα ανακαίνισε ο διάσημος Ιταλός αρχιτέκτονας Ρέντζο Πιάνο.
Βρίσκεται μάλιστα λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά από το Κρεμλίνο. Έτσι, ο Πρόεδρος Πούτιν δεν χρειάστηκε να περπατήσει πολύ για να είναι ο πρώτος επισκέπτης του κτηρίου, λέγοντας μάλιστα στα μίντια πως το ρωσικό «Κέντρο Πομπιντού» δημιουργήθηκε στη Μόσχα. Ο Ρέντζο Πιάνο ήταν άλλωστε αυτός που έχτισε το πολιτιστικό κέντρο στο Παρίσι, το οποίο πήρε το όνομά του από τον Γάλλο Πρόεδρο Ζωρζ Πομπιντού.
Και στον τομέα της σύγχρονης τέχνης, η Ρωσία βρίσκεται πλέον στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας πρωτοπορίας, όπως συνέβαινε παλαιότερα με το μπαλέτο. «Αποστολή ολοκληρώθηκε» σημαίνει η κατασκευή του νέου πολιτιστικού κέντρου για τον Λεονίντ Μίκελσον, ο οποίος θεωρείται ο πλουσιότερος άνθρωπος στη Ρωσία και χρηματοδότησε το έργο. Ο Μίκελσον είναι επικεφαλής της ιδιωτικής εταιρείας φυσικού αερίου “Nowatek”, την οποία ίδρυσε αλλά είναι επίσης γνωστός ως συλλέκτης. Η περιουσία του πρέπει να ξεπερνά τα 24 δισεκατομμύρια δολάρια σύμφωνα με το Forbes. Ένας πίνακας του Γκέρχαρντ Ρίχτερ λέγεται ότι κρέμεται πάνω από το γραφείο του.
Ένας τόπος καλλιτεχνικής δημιουργίας
Η Τερέζα Μαβίκα είναι Ιταλίδα, σπούδασε Σοβιετολογία και διευθύνει το ίδρυμα τέχνης του Μίκελσον “V-A-C”, το οποίο βρίσκεται πίσω από το νέο πολιτιστικό κέντρο. Το ίδρυμα δραστηριοποιείται στη Βενετία και το Λονδίνο και εδώ και μια δεκαετία βρίσκεται και στη Μόσχα. «Στη Μόσχα, αδελφές μου, στη Μόσχα» είναι και ο τίτλος μιας από τις πρώτες εκθέσεις, παρμένος από τη χαρακτηριστική φράση από τις «Τρεις αδερφές» του Άντον Τσέχωφ.
Δεν πρόκειται για ένα μουσείο με την κλασική έννοια αλλά μάλλον για έναν τόπο συνάντησης και παραγωγής για τη ρωσική και διεθνή πολιτιστική σκηνή. Δραστηροποιείται μια καλά αμειβόμενη διεθνής ομάδα επιμελητών με επικεφαλής τον καλλιτεχνικό διευθυντή Φραντζέσκο Μανακόρντα, επίσης Ιταλό.
Παλαιότερα εργαζόταν στην Tate Liverpool και θέλει να φέρει τα εικαστικά, το σύγχρονο χορό και τη σύγχρονη μουσική πιο κοντά σε ένα ευρύ κοινό.
Το κτιριακό συγκρότημα που σχεδίασε ο Ρέντζο Πιάνο προσφέρει όλες τις δυνατότητες. Διαθέτει υπερσύγχρονες αίθουσες κινηματογράφου και συναυλιών, εκθεσιακές αίθουσες, διαμερίσματα και στούντιο καλλιτεχνών, καφέ και εστιατόρια, μια βιβλιοθήκη προσβάσιμη σε όλους και πολλά άλλα. Ο Ρέντσο Πιάνο μιλώντας στους δημοσιογράφους για τον μεγάλο Ρώσο πελάτη δήλωσε πως «Για να φτιάξεις ένα καλό κτίριο, χρειάζεσαι έναν καλό πελάτη».
Θερμή υποδοχή αλλά και σκεπτικισμός
Από τις πρώτες κιόλας μέρες του Δεκεμβρίου ξεκίνησε μια σειρά από συναρπαστικές πολιτιστικές εκδηλώσεις παρουσία διασημοτήτων από τη Ρωσία και το εξωτερικό από τον χώρο του πολιτισμού.
Μεταξύ άλλων, ο Ισλανδός περφόμερ Κάργιανσον ξεκίνησε ένα ζωντανό ριμέικ της αμερικανικής σαπουνόπερας «Σάντα Μπάρμπαρα», η οποία πρόκειται να παρουσιαστεί τις επόμενες 100 ημέρες και λατρεύτηκε στη μετασοβιετική Ρωσία τη δεκαετία του 1990.
Το έργο έχει γίνει δεκτό ως επί το πλείστον με ενθουσιασμό. Ωστόσο υπάρχουν και επικριτικές φωνές όπως του γκαλερίστα Μάρατ Γκέλμαν, ο οποίος δήλωσε: «Ο Πούτιν και η κυβέρνησή του ονειρεύονται ότι θα παγώσουν την πολιτική αλλά ταυτόχρονα θα αναπτύξουν την οικονομία ή την τέχνη. Αυτό μοιάζει με σχιζοφρένεια». Ο ίδιος ζει στο Μαυροβούνιο αλλά στα εγκαίνια πάντως πήγε.
Αναστασία Μπούσκο, Έμιλυ Σερβίν
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου
