Γρηγόρης Ντάσκας
Ειδικός Σύμβουλος Δημάρχου Ν. Κυνουρίας
Επιχειρηματίας Ακινήτων

Η επίσκεψή μου στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας για επαγγελματικούς λόγους μου άφησε πολλές και διαφορετικές εντυπώσεις. Από τη μία η πόλη, που ίδρυσε σε έναν βάλτο ο Μέγας Πέτρος για πρωτεύουσα της αυτοκρατορικής Ρωσίας, είναι ένα εκπληκτικό δημιούργημα, που σου φωνάζει τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος με όραμα. Αυτή η πόλη φιλοξένησε τη Διεθνή Έκθεση Ακινήτων 2011. Από την άλλη η Ελλάδα απούσα σε μια ευκαιρία προβολής της μέσα από την προώθηση των ακινήτων της!

Σε αυτή την έκθεση λοιπόν, έλαβα μέρος για την εταιρεία μου KNP.gr Construction και έγινε μια κίνηση προώθησης του Δήμου Νότιας Κυνουρίας με την ιδιότητα του ειδικού συμβούλου του δημάρχου, χωρίς βέβαια ο δήμος να επιβαρυνθεί οικονομικά στο ελάχιστο.

Ο εκθεσιακός χώρος αποτελείτο από 400 περίπτερα εκθετών που πρόσφεραν ακίνητα και σχετικές υπηρεσίες με την απόκτηση τους. Το 1/4 των περιπτέρων περίπου το είχαν Βουλγαρικές εταιρείες, 10αδες περίπτερα οι Τούρκοι και όλα τα κράτη από την Σκανδιναβία έως τα ΗΑΕ. Υπήρχε μόνο ένα μεσιτικό γραφείο για την Ελλάδα στο οποίο συμμετείχα και εγώ και 2-3 Κύπριοι κατασκευαστές που αναφέρανε την Ελλάδα λόγω του ότι είχαν και κάποιο έργο εδώ μαζί με τις κυπριακές τους κατασκευές.

Και η απορία είναι εύλογη! Γιατί 90 και άνω περίπτερα, η όχι και τόσο ηλιόλουστη Βουλγαρία η οποία εκτός από ακίνητα για σκι πουλάει και καλοκαιρινές εξοχικές κατοικίες; Αφού είναι η Τουρκία βρίσκεται εδώ γιατί εμείς είμαστε οι μεγάλοι απόντες; Τι συμβαίνει; Να σας πω τι συμβαίνει. Δεν υπάρχει καμία οργάνωση των επαγγελματιών μεταξύ τους, των φορέων, των δήμων, περιφερειών, υπουργείων και το χειρότερο από όλα του ίδιου του κράτους. Δεν υπάρχει κάπου να απευθυνθεί ένας επαγγελματίας ώστε να βρει βοήθεια για το πως θα προωθήσει το προϊόν του, που να πάει, πόσο θα κοστίσει έτσι ώστε να συνεργάζονται οι επαγγελματικές συντεχνίες για περισσότερη προβολή, να υπάρξει καθοδήγηση και οικονομία.

Αντί αυτού, ο Έλληνας επιχειρηματίας είναι μόνος! Όλα τα κανείς μόνος! Μόνος σου να κινητοποιηθείς, μόνος να βρεις της πληροφορίες, μόνος να χρηματοδοτήσεις, μόνος να ανιχνεύσεις για επαφές ή νέα προϊόντα, μόνος να πας, μόνος να έρθεις. Όσα φυλλάδια του δήμου Ν Κυνουρίας (που έφτιαξε η Επιτροπή Τουριστικής Ανάπτυξης που είμαι μέλος) και να μοίρασα, όσα γλυκά μελιτζανάκι και σταφύλι να κέρασα, τι έγινε; Ίσως να πουλήσω 1-2 σπίτια τους επόμενους μήνες από αυτό, ίσως να έχουμε κάποιες επισκέψεις που δεν θα είχαμε εάν δεν έπαιρνα μέρος. Τι έγινε όμως; Και πάλι μια μοναχική σταγόνα στον ωκεανό του marketing. Με αυτή την μεθοδολογία, το αποτέλεσμα σε θέμα πελατειακής κίνησης δυστυχώς είναι … μοναχικό.

Για αυτό έρχεται στο μυαλό μου συνεχώς και το ομώνυμο τραγούδι με τον τίτλο αυτού του κειμένου. Θεωρητικά όλοι θέλουμε ν’αυξηθεί ο τουρισμός μας, που πρέπει να ομολογήσουμε είναι η μόνη άμεση πηγή ανάπτυξης μας. Εάν όμως δεν αλλάξει ο τρόπος που το κάνουμε, δεν αλλάζει το αποτέλεσμα. Εάν συνεχίσουμε να κινούμαστε σαν κράτος, δίχως όραμα και κοντινό ξύρισμα αντί για κούρεμα να μας κάνουν, πάλι εδώ που είμαστε θα βρεθούμε σε λίγα χρόνια. Με όλη αυτή τη δυσφήμιση δημιουργήσαμε εχθρούς, με το κούρεμα, ακόμα περισσότερους, με την πρόταση δημοψηφίσματος, να μη σχολιάσω. Πρέπει να ανοιχτούμε έξω και μάλλον προς την ανατολή, πρέπει να συσπειρωθούμε οι Έλληνες της Ελλάδας με τους Έλληνες όλου του κόσμου, πρέπει να το ξεκινήσουμε εμείς στο βασικό επίπεδο και να το απαιτήσουμε από τους φορείς. Όλες οι επαγγελματικές συντεχνίες και οι τοπικές κοινωνίες μαζί, να πιέσουμε για απευθείας αεροπορικές πτήσεις, για οργανωμένη προβολή, για ελκυστικό φορολογικό και επενδυτικό πλαίσιο, καθορισμό ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ τουριστικής ανάπτυξης και πολλά άλλα. Άλλωστε ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ