Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ολλανδικοί Σιδηρόδρομοι είχαν λάβει περί τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ (σε σημερινό νόμισμα) προκειμένου να μεταφέρουν 102.000 Εβραίους στο Βέστερμπροκ. Μεταξύ αυτών και η Άννα Φρανκ, η οποία στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς-Μπιρκενάου και έπειτα στο Μπέργκεν-Μπέλσεν, όπου και εκτελέστηκε.
Τα χρήματα με τα οποία οι Ναζί πλήρωσαν την ολλανδική επιχείρηση προέρχονταν από την κατασχεμένη περιουσία των Εβραίων. Μπορεί το 2005 η εταιρεία να ζήτησε συγνώμη από την εβραϊκή κοινότητα αλλά μέχρι τότε αρνούνταν να πληρώσει αποζημίωση.
Απόφαση κατόπιν πιέσεων
Η «αλλαγή ρότας» είναι μάλλον μια προσπάθεια να αποφύγει η εταιρεία μια δικαστική διαμάχη με τον Σάλο Μούλερ, του οποίου οι γονείς μεταφέρθηκαν κατά τη γερμανική κατοχή στο Βέστερμπροκ και στη συνέχεια στο στρατόπεδο εξόντωσης στο Άουσβιτς απ' όπου δεν επέστρεψαν ποτέ. Ο 82χρονος σήμερα Σάλο Μούλερ είναι δημοσιογράφος και πρώην φυσιοθεραπευτής της ποδοσφαιρικής ομάδας Άγιαξ Άμστερνταμ. Ο απόγονος των θυμάτων είχε απειλήσει την εταιρεία με αγωγή και έχει την υποστήριξη της γνωστής δικηγόρου Λίσμπετ Ζέγκβελντ που δίνει δικαστικές μάχες για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Μετά την ανακοίνωση της απόφασης των Ολλανδικών Σιδηροδρόμων, ο Μούλερ έκανε λόγο για ένα «ιστορικό βήμα» και δήλωσε ότι είναι υπερήφανος για τον εαυτό του. «Για καιρό δεν μπορούσα να κοιμηθώ» δήλωσε χαρακτηριστικά και ανέφερε ότι αρκετοί άνθρωποι από το περιβάλλον του τον συμβούλευσαν να μην επιμένει σε κάτι που βρίσκεται στο παρελθόν αλλά να απολαύσει τη ζωή του. «Υπάρχουν όμως και κάποιοι καλοί άνθρωποι που με υποστήριξαν» παραδέχτηκε ο 82χρονος.
dpa / afp / kna, Αλεξάνδρα Κοσμά
