Ουίσκι… made in Germany

Οι Αμερικάνοι Metallica και Μπομπ Ντύλαν ανακοίνωσαν ότι θα προωθήσουν δικά τους ουίσκι στην αγορά. Βέβαια προτεραιότητα θα έχει πάντα το σκωτσέζικο – μετά το ιρλανδέζικο… Και στο μέλλον το γερμανικό;Ουίσκι από την Γερμανία; Αυτά τα δυο δε συνδυάζονται, ίσως σκέφτεται κανείς. Κι όμως, στο μεταξύ το ουίσκι έχει ανέβει και στις προτιμήσεις των Γερμανών. Για παράδειγμα στην περιοχή κοντά στον ποταμό Μοζέλα: Ο Ουμπέρτος Βαλένταρ φωτογραφίζει από ψηλά με drone τα τοπία γύρω από το χωριό του, το Κάιλ, στη Ρηνανία. Με τις λήψεις, χαρακτηριστικά δείγματα των τεσσάρων εποχών, σκοπεύει να φτιάξει ένα μικρό βιβλίο για το ουίσκι που παράγει. «Έτσι θα μπορεί κανείς να καταλάβει, που ακριβώς παράγεται. Είναι ένας τρόπος να έχει ο αγοραστής επίγνωση ότι στηρίζει την τοπική αγορά», όπως σημειώνει.

200 γερμανικά αποστακτήρια ουίσκι – ήδη

«Στη Γερμανία υπάρχουν περίπου 200 αποστακτήρια που παράγουν ουίσκι, στη Σκωτία μόνο 130», αναφέρει η πρόεδρος του συνδέσμου Γερμανών Παραγωγών Ουίσκι, Μιχαέλα Χάμπελ. Μάλιστα χωρίς να συνυπολογίζονται οι μικροπαραγωγοί, οι οποίοι μπορεί να βγάζουν και μόνο ένα βαρέλι το χρόνο. Η παραγωγή στη Σκωτία βέβαια εξακολουθεί να είναι περισσότερη και η παρουσία της Γερμανίας στην παγκόσμια αγορά ουίσκι να είναι (ακόμη) ασήμαντη.

Η χρήση δημητριακών για την παραγωγή αλκοόλ είναι και στη Γερμανία πολύ διαδεδομένη: το κορν, όπως το ονομάζουν, είναι ένα από τα πιο γνωστά γερμανικά αλκοολούχα ποτά. Η μόδα με το ουίσκι ξεκίνησε πριν από περίπου 15 χρόνια. Το νέο, όπως αναφέρει ο Βαλένταρ, είναι η επαγγελματική ενασχόληση με την παραγωγή του. Σύμφωνα με στοιχεία του ομοσπονδιακού συνδέσμου Γερμανών παραγωγών και εμπόρων αλκοολούχων ποτών (BSI), στη Γερμανία περίπου 6 εκ. πολίτες καταναλώνουν συστηματικά ουίσκι.

Ένα μουσείο για το ουίσκι στο Κιρμπουργκ

Το διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον για το ουίσκι στη Γερμανία επιβεβαιώνουν διάφορες διεθνείς εκθέσεις – ήδη έχουν γίνει σε Αμβούργο, Μόναχο, Βερολίνο και Λίμπουργκ – αλλά και η ύπαρξη ενός μουσείου… αφιερωμένο στο ουίσκι, που βρίσκεται στο Κίρμπουργκ της Ρηνανίας.

Για τον Βαλένταρ έχει μεγάλη σημασία η ποικιλία και τονίζει ότι κάθε ουίσκι έχει τη δική του ιδιαίτερη νότα, η οποία διαμορφώνεται από τα δημητριακα, τη θερμοκρασία, το βαρέλι και πολλούς ακόμη παράγοντες.

Βέβαια, η παραγωγή του κάθε άλλο παρά φθηνή είναι. Επιπλέον, για να μπορεί να ονομάζεται το αλκοολούχο ποτό «ουίσκι» πρέπει να ωριμάσει τουλάχιστον τρία χρόνια σε βαρέλι. Δεν πρόκειται λοιπόν για μία επένδυση, με την οποία μπορεί κανείς να βγάλει γρήγορα λεφτά. Η αξία αυξάνεται ανάλογα με την ωρίμανση. Ιδιαίτερα πολύτιμα είναι μάλιστα τα ουίσκι που προέρχονται από τα… χαμένα αποστακτήρια (lost distilleries), από εκείνα δηλαδή που έχουν πλέον κλείσει. Τέλη του 2018 δημοπρατήθηκε στη Σκωτία ένα μπουκάλι με απόσταγμα του 1926 και εμφιάλωση του 1986, Macallan Valerio Adami, σημειώνοντας ρεκόρ με την τιμή των 960.000 Ευρώ.

Jens Albes

Επιμέλεια: Χρύσα Βαχτσεβάνου