Χαιρετισμός του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά, στη συνεδρίαση στης Κεντρικής Επιτροπής της ΔΑΚΕ – Ιδιωτικού τομέα.
Φίλες και φίλοι,
Πρώτα απ’ όλα, να εκφράσω τις ευχές μου για μια χρονιά δύσκολη χρονιά που έρχεται, ευχές στην καθεμία και στον καθένα από σας και πάνω απ’ όλα ευχές για την πατρίδα μας, ευχές για την Παράταξη που είναι η Παράταξη που θα αγωνιστεί για να βγούμε από αυτό το τέλμα, μιαν ώρα αρχύτερα. Η Παράταξη για την οποία θα πρέπει να είστε όλοι περήφανοι και να έχουμε όλοι ψηλά το κεφάλι γνωρίζοντας το στόχο το μεγάλο, τον αγώνα το μεγάλο, την υποχρέωση τη μεγάλη που έχει ο καθένας μας.
Όπως γνωρίζετε, η Νέα Δημοκρατία δείχνει το νέο της πρόσωπο παντού και βρίσκει απήχηση στον ελληνικό λαό. Ποτέ στο παρελθόν ένα κόμμα που έχασε τις εκλογές και μάλιστα με τέτοια βαριά ήττα, δεν μπόρεσε σε τέτοιο σύντομο χρονικό διάστημα να εκμηδενίσει τη διαφορά από τον αντίπαλό της. Το πετύχαμε μέσα σε ένα χρόνο.
- Δείξαμε ένα πρόσωπο αποφασιστικότητας: Είπαμε όχι στο Μνημόνιο και δείξαμε έγκαιρα ότι αυτό θα οδηγούσε σε αδιέξοδο. Τώρα, οι περισσότεροι συμφωνούν, εντός και εκτός Ελλάδας, ότι αυτή η Πολιτική του Μνημονίου με τίποτα δεν μας βγάζει από τη σημερινή κατάσταση. Και ότι έχει οδηγ’ησει τη χώρα, πράγματι, σε αδιέξοδο.
- Αλλά δείξαμε εκτός από πρόσωπο αποφασιστικότητας και πρόσωπο, όπως μας πρέπει, υπευθυνότητας: Γι’ αυτό και διατυπώσαμε από νωρίς τη δική μας εναλλακτική πρόταση για έξοδο από την κρίση. Με Ανάκαμψη και Ανάπτυξη. Όχι με ασφυξία.
Τώρα όλο και περισσότεροι έχουν αναγνωρίσει ότι αυτή η πρόταση μας βγάζει από το σημερινό αδιέξοδο. Ακόμα και η ίδια η κυβέρνηση, πολλές φορές, υποχρεώνεται από τα πράγματα να υιοθετήσει ορισμένες από τις προτάσεις μας. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Με μικρά και άτολμα βήματα και με ημίμετρα δεν μπορούμε να βγούμε από αυτό το φαύλο κύκλο που μας έχουνε βάλει, της ύφεσης για να μπούμε σε τροχιά Ανάπτυξης.
Φίλες και φίλοι,
Το 2011 μας περιμένουν πολλά και μας περιμένουν δύσκολα πράγματα.
Θα σας πω μόνον ένα: Το ίδιο το Μνημόνιο για το τέλος του 2011 προβλέπει ανεργία 14%. Αυτή ήταν η αρχική του εκτίμηση. Ήδη, η ανεργία έχει ξεπεράσει το 13,5%. Φανταστείτε που θα φτάσει ως το τέλος της χρονιάς, ενώ άλλες έρευνες πολύ πιο αντικειμενικές και πραγματικές, αποδεικνύουν ότι αυτό θα φτάσει ακόμα πολύ ψηλότερα.
Έκανα μια προσωπική έρευνα σε ένα συγκεκριμένο δρόμο, ο οποίος ήταν γεμάτος μαγαζιά. Δύο στα πέντε μαγαζιά, το 40% των μαγαζιών, έχει ήδη κλείσει. Και υπάρχει μια αγωνία στα υπόλοιπα. Δεν υπάρχει κατανάλωση στην πιάτσα. Ούτε από τον ιδιώτη, που και να έχει δεν ξοδεύει –προσέξτε το αυτό. Είναι αυτό που λέμε παγίδα ρευστότητας. Και να έχεις, δεν ξοδεύεις λόγω της ψυχολογίας. Και ρευστότητα βέβαια δεν υπάρχει από εκείνον που δεν έχει πια. Ούτε και το Κράτος ξοδεύει. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων το έχουν μειώσει σε απελπιστικό βαθμό και επομένως δεν υπάρχει ιδιωτική ζήτηση, δεν υπάρχει δημόσια ζήτηση, δεν υπάρχουν νέες επενδύσεις και αυτό έχει δημιουργήσει το στέγνωμα, την ασφυξία της αγοράς. Και εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα.
Και απ’ όλα τα δεινά, απ’ όλα τα άσχημα, τα κακά που μπορεί να πλήξουν μια οικονομία σήμερα – τα ελλείμματα, τα χρέη, ο πληθωρισμός – το χειρότερο απ’ όλα και το πιο άδικο είναι η ανεργία. Γιατί σκοτώνει το μέλλον των ανθρώπων, διαλύει τον κοινωνικό ιστό και διώχνει τα νέα τα παιδιά, τους νέους ανθρώπους στο εξωτερικό.
Εμείς εκφράσαμε αυτή την κατηγορηματική μας αντίθεση σε αυτό το σχέδιο: Δεν μπορούμε να δεχθούμε, στο όνομα της μείωσης των ελλειμμάτων του Δημοσίου τομέα, να χτυπιούνται και τα εισοδήματα στον Ιδιωτικό τομέα.
Οι μισθολογικές περικοπές θα προκαλέσουν όχι μόνο φτώχεια, αλλά και μείωση του τζίρου, μείωση των εισοδημάτων και των κερδών, πολλαπλασιασμό των λουκέτων. Μείωση των δημοσίων εσόδων, αύξηση των ελλειμμάτων.
Επομένως, δεν χτυπάνε, μόνο, το λάθος στόχο. Επιδεινώνουν και το ίδιο το πρόβλημα, που προσπάθησαν να λύσουν.
Είμαστε, βέβαια, υπέρ των περικοπών της όποιας σπατάλης. Αλλά είμαστε αντίθετοι κατηγορηματικά με τις «οριζόντιες» περικοπές. Και ποτέ δεν συμφωνήσαμε με αυτές. Γιατί αυτές δεν χτυπάνε τη σπατάλη, χτυπάνε όλους ομοιόμορφα.
Δεν αναφέρομαι σε περικοπές σε υψηλά εισοδήματα. Αναφέρομαι στις ομοιόμορφες περικοπές παντού που δεν πρέπει να υπάρχουν. Γιατί εκτός από άδικο είναι και αναποτελεσματικό, να κάνεις κάτι τέτοιο.
Θα σας πω και ως οικονομολόγος κάτι: Όταν κόβεις τα χρήματα από τον χαμηλοσυνταξιούχο και τον χαμηλόμισθο, αυτά τα χρήματα που του έκοψες, αυτός όλα θα τα ξόδευε. Αυτό που λέμε στα οικονομικά, η οριακή ροπή προς κατανάλωση. Είχε την ανάγκη και θα τα ξόδευε.
Στον άλλο, τον υψηλόμισθο, αν του κόψεις κάτι, δεν σημαίνει ότι αυτά θα τα ξόδευε. Αλλά η οικονομία υποφέρει στο 100%, από τα χρήματα εκείνου που τα έκοψες και ήταν χαμηλόμισθος, χαμηλοσυνταξιούχος.
Αυτή τη βασική οικονομική διαφορά δεν την σκέφτονται στο ΠΑΣΟΚ. Και δεν καταλαβαίνουν ότι εκτός από το γεγονός ότι δεν μπαίνουν στην Αγορά αυτά τα χρήματα, δεν ξοδεύονται, αυτά τα χρήματα δημιουργούν και τη μεγαλύτερη αδικία. Γιατί τα παίρνουν από τις πιο φτωχές τάξεις.
Και αν είμαστε κόμμα λαϊκό, γι’ αυτό είμαστε. Γιατί κοιτάμε αυτές τις φτωχές τάξεις.
Φίλες και φίλοι,
Είμαστε υπερήφανοι για τη ΔΑΚΕ. Είστε μια ανεξάρτητη παράταξη, και έτσι σας θέλουμε. Αλλά βρίσκεστε στον ιδεολογικό χώρο της Νέας Δημοκρατίας και μας ενώνει το κοινό μας πιστεύω, που είναι οι αρχές του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού.
Κι όσοι από σας είστε και μέλη του κόμματος, μας μεταφέρετε το σφυγμό και τις αγωνίες της κοινωνίας.
Είστε, δηλαδή, ο «δίαυλος επικοινωνίας» ανάμεσα στο Κόμμα και την Κοινωνία. Κι αυτό το «δίαυλο» το θέλουμε ανοιχτό, το θέλουμε ζωντανό, το θέλουμε αμφίδρομο.
Αλλά εσείς είστε που μεταφέρετε στην κοινωνία τις θέσεις του κόμματος, που εμπνέονται, ακριβώς, από τις αρχές του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού: την προτεραιότητα, δηλαδή, στην Ανάπτυξη, στην ατομική ευθύνη, στην Ανταγωνιστικότητα, στην Αξιοκρατία, στη Δικαιοσύνη, πάνω απ’ όλα στην κοινωνική αλληλεγγύη. Και θέλω να σας ευχαριστήσω εκ μέρους της παράταξης γι’ αυτήν την ευαισθησία που έχετε στην προσφορά του αγώνα μας.
Παλεύουμε, λοιπόν, όλοι μαζί για να ξαναμπεί η Ελλάδα στο δρόμο της Ανάπτυξης.
Παλεύουμε για να αλλάξει το πρότυπο της Ανάπτυξης.
Παλεύουμε για να σταθεί ξανά η πατρίδα μας στα πόδια της. Για να γίνει ξανά η Ελλάδα χώρα ευημερίας, δικαιοσύνης, με δικαίωμα στις υψηλές φιλοδοξίες και στις υψηλές προσδοκίες για τους ανθρώπους της. Χώρα ελπίδας για τα νέα παιδιά, όπου οι άξιοι θα προκόβουν, οι αδύναμοι δεν θα εγκαταλείπονται, όλοι θα ενθαρρύνονται να προσπαθούν κι όλοι θα έχουν και μια δεύτερη και μια τρίτη ευκαιρία.
Αυτή είναι η Προοπτική που εμείς έχουμε για τον τόπο μας! Είναι ρεαλιστική, αρκεί να την πιστέψουμε. Είναι πραγματοποιήσιμη, φτάνει να προσπαθήσουμε…
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τη χώρα. Ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος της Ανάπτυξης. Ο δρόμος της Ανταγωνιστικότητας.
Και θα προσθέσω και ένα τρίτο πρόσταγμα: Είναι και ο δρόμος της Κοινωνικής συνοχής!
- Η κυβέρνηση σκοτώνει την Ανάπτυξη με την ασφυξία που επιβάλλει.
- Τορπιλίζει την Ανταγωνιστικότητα, με την κατακόρυφη αύξηση των φόρων.
- Αλλά, επιπλέον, διαλύει την κοινωνική συνοχή, με την υποβάθμιση των εισοδημάτων -και κυρίως όσων δεν ευθύνονται για την τωρινή κρίση. Και με την άνοδο της ανεργίας, χτυπάει πια την κάθε οικογένεια στην Ελλάδα.
Σας θέλουμε, λοιπόν, όρθιους, δυνατούς, αποφασισμένους. Για να κάνουμε πραγματικότητα αυτή την Ανάπτυξη. Με Ανταγωνιστικότητα, αλλά κυρίως με Κοινωνική συνοχή.
Μαθαίνω ότι πάτε σε νέο Συνέδριο.
Αντιλαμβάνομαι πως ό,τι κάναμε στη Νέα Δημοκρατία, κάνατε κι εσείς στη ΔΑΚΕ. Έτσι είναι οι ζωντανοί οργανισμοί. Πρέπει να ανανεώνονται.
Χαίρομαι που βλέπω ανάμεσά σας νέους ανθρώπους. Ανοίξτε τις πόρτες. Χρειαζόμαστε το νέο αίμα, νέες ιδέες.
Το 2011 θα είναι δύσκολο για όλους, έτσι κι αλλιώς.
Αλλά για σας πρέπει να γίνει μια αφετηρία για νέο ξεκίνημα.
Δώστε μας, λοιπόν, ακόμα πιο δυνατά τον παλμό της κοινωνίας.
Και μεταδώστε, ακόμα πιο δυνατά στην κοινωνία, το μήνυμα της Ελπίδας.
Να είστε όλοι καλά και Χρόνια Πολλά.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
