Νάτανε λέει η ζωή μια Πασχαλιά

ψυχής ανάπαυση καθένας να προσμένει

όλο το σπίτι να’ ναι σαν μια ζωγραφιά

και η κουλούρα με τ’ αυγό να περιμένει.

 

Τα πάντα γύρω να μοσχοβολούν

οι τοίχοι με τα’ ασβέστωμα να λάμπουν

οι  άνθρωποι ν’ αφήσουν την μιζέρια τους

και την παλιά αισιοδοξία να ξανάβρουν.

 

Βαρκούλες τα χαμόγελα στα χείλη του πατέρα,

που στην αυλή το Μέγα Σάββατο τ’ αρνάκι ετοιμάζει

τα επιδέξια χέρια της μαμάς κόβουν τα λάχανα

και η μαγειρίτσα που όλοι τόσο αγαπούν

στην κατσαρόλα που αστράφτει, σιγοβράζει.

 

Η οικογένεια ενωμένη σαν γροθιά

ντυμένη γιορτινά, της εκκλησιάς τον  δρόμο θα τραβήξει

απ’ το δοξάρι της καρδιάς  οι μελωδίες θ’ απλωθούν

και ο Χριστός από ψηλά θα ευλογήσει.

 

Ας είναι  η ευλογία Του αυτή, καυτή ανάσα

την παγωνιά των γεγονότων της ζωής μας να σκορπίσει

την άπειρη αγάπη Του να δώσει στην Ελλάδα

και στους Κυπρίους αδερφούς που τώρα πλήττονται

στην λύση που προσμένουν να οδηγήσει.

 Ελένη  Τέγου

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ