Πολυεθνικές εταιρείες σφετερίζονται την ονομασία και την συνταγή παραγωγής φημισμένων ελληνικών προϊόντων διατροφής και παραπλανούν το διεθνές καταναλωτικό κοινό

Τεράστια η ζημιά για τους Έλληνες επιχειρηματίες και την Εθνική μας Οικονομία.

Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.

Μεγάλα εμπόδια στην προσπάθειά τους να προωθήσουν τα ελληνικά παραδοσιακά προϊόντα στις διεθνείς αγορές καλούνται να υπερπηδήσουν οι Έλληνες παραγωγοί και οι εξαγωγείς τροφίμων.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο της οικονομικής εφημερίδας «Ημερησία», τα μεγάλα αυτά εμπόδια δημιουργούν πανίσχυρες πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες εντάσσουν στην γκάμα των προϊόντων που προωθούν, ελληνικής ονομασίας τρόφιμα, όπως είναι π.χ. το γιαούρτι και η φέτα, τα οποία, όμως, παράγουν οι ίδιες, αντιγράφοντας τις συνταγές παρασκευής τους.

Διαπιστώνοντας την προτίμηση χιλιάδων καταναλωτών ανά τον κόσμο, προς τα ελληνικά προϊόντα διατροφής, λόγω της υψηλής ποιότητας και της μοναδικής τους γεύσης και αξιοποιώντας τα κενά στο νομικό πλαίσιο για την διεθνή κατοχύρωση προϊόντων ΠΟΠ, πολλές ξένες εταιρείες οικειοποιούνται την ελληνική ονομασία και αντιγράφουν την συνταγή των προϊόντων αυτών. Έτσι παραπλανούν συνειδητά το αγοραστικό κοινό, προωθώντας στις διεθνείς αγορές τα προϊόντα τους ως δήθεν γνήσια ελληνικά. Και αυτό αποβαίνει εις βάρος των ελληνικών εταιρειών, που αγωνίζονται να αυξήσουν τις εξαγωγές τους και βέβαια εις βάρος της ελληνικής εθνικής Οικονομίας, που εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την παραγωγή και εξαγωγή τέτοιων προϊόντων.

Το φαινόμενο αυτό δεν είναι, βέβαια, καινούργιο, καθώς εδώ και χρόνια αρκετοί επιτήδειοι επιδίδονταν σε τέτοιες μεθόδους, ωστόσο η είσοδος πολυεθνικών εταιρειών στο παιχνίδι του ανταγωνισμού αλλάζει δραματικά τα δεδομένα.

Τεράστια απειλή για την ελληνική εθνική οικονομία

Παράγοντες της αγοράς μιλούν ανοιχτά για μια τεράστια απειλή για την εθνική οικονομία, η οποία «ποντάρει» πολλά για την ανάκαμψή της στην ανάπτυξη των εξαγωγών. Τα υπέρογκα κεφάλαια, το εκτεταμένο δίκτυο διανομής, η πρόσβαση στις αλυσίδες σούπερ μάρκετ και κυρίως η διαπραγματευτική δύναμη, που έχουν οι πολυεθνικές, δυσχεραίνουν το έργο των εντόπιων παραγωγών, οι οποίοι θα πρέπει να επιλύσουν και μια σειρά από αδυναμίες και άλλα προβλήματα, που προκαλεί η κρίση, όπως είναι η έλλειψη ρευστότητας και η δυσπιστία των ξένων.

Ο σφετερισμός του ελληνικού γιαουρτιού στις ΗΠΑ και την Μ. Βρετανία

Η πιο διάσημη περίπτωση οικειοποίησης ελληνικού προϊόντος, είναι το στραγγιστό γιαούρτι στις ΗΠΑ, το οποίο παρουσιάζει τεράστια ζήτηση και κερδίζει ολοένα και περισσότερο την προτίμηση εκατομμυρίων καταναλωτών. Από το 2008 έως το 2011, ενόσω η ελληνική οικονομία έβαινε ταχύτατα προς πτώχευση, οι πωλήσεις του στραγγιστού γιαουρτιού στις ΗΠΑ εκτινάχθηκαν από μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολλάρια σε σχεδόν 2 δισεκατομμύρια δολλάρια.

Αυτό, όμως, αντί να αποβεί προς όφελος αποκλειστικά κάποιων Ελλήνων παραγωγών και επιχειρηματιών, το εκμεταλλεύτηκαν άλλοι. Πρώτος από όλους κάποιος Τούρκος επιχειρηματίας και παραγωγός γιαουρτιού, ο Hamdi Ulukaya, ο οποίος με το γιαούρτι του «Chobani» («τσομπάνης») αναρριχήθηκε μέσα σε λίγα χρόνια στην κορυφή, λανσάροντας στην αμερικανική αγορά το δικό του γιαούρτι ως αυθεντικό ελληνικό. Κατάφερε, μάλιστα, να ξεπεράσει σε πωλήσεις και την ελληνική εταιρεία ΦΑΓΕ, η οποία πρώτη από όλους μύησε τους Αμερικανούς στο ελληνικό γιαούρτι.
Ο Τούρκος επιχειρηματίας δεν είναι ο μόνος, που θέλησε να εκμεταλλευτεί τη «φρενίτιδα» των Αμερικανών για το λεγόμενο «Greek Style Yogurt».

Στην αγορά έσπευσαν οι κολοσσοί στον χώρο των τροφίμων, όπως η «Danone» με το γιαούρτι «Oikos», η «General Mills» με το «Yoplait» αλλά και η Pepsico σε συνεργασία με τη γερμανική Müller.
Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο των Ελλήνων Εξαγωγέων (ΠΣΕ), αντίστοιχα φαινόμενα παρατηρούνται και σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με πιο πρόσφατο αυτό της τοποθέτησης γιαουρτιού «ελληνικού στιλ» από γάλα βρετανικών αγελάδων, στα ράφια της αλυσίδας σούπερ μάρκετ «Tesco» στη Μ. Βρετανία.
Να σημειωθεί, ότι στα ράφια των αγγλικών σούπερ μάρκετ από τον περασμένο Οκτώβριο παρουσία έχουν επίσης ο Hamdi Ulukaya με το «Chobani» αλλά και η Danone με το «Oikos».

Οι απειλές  με τα υποκατάστατα της ελληνικής φέτας

Ανάλογες προκλήσεις αντιμετωπίζει και η ελληνική φέτα. Το πιο διάσημο ελληνικό τυρί, μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στις 25 Οκτωβρίου του 2005, η οποία το κατοχύρωσε ως Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ), γνώρισε πρωτοφανή άνθηση στις διεθνείς αγορές.
Την εντυπωσιακή αυτήν άνοδο, απειλούν τώρα να ανακόψουν διάφορες επιχειρήσεις τρίτων χωρών, που σφετερίζονται την ονομασία και φτιάχνουν υποκατάστατα προϊόντα, με τις κυριότερες να προέρχονται από την Τουρκία και την Κίνα.

Χαρακτηριστικότερη είναι η περίπτωση της τουρκικής εταιρείας Yorsan Gida Mamulleri Sanayi ve Ticaret Anonim Sirketi, μια από τις κορυφαίες βιομηχανίες γάλακτος της γείτονος, με σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα, η οποία έχει κατοχυρώσει στο Turkish Patent Institute ένα προϊόν της με το εμπορικό σήμα «Anatolian Feta Cheese».

Ο κίνδυνος των Κινέζων «αντιγραφέων»

Στην Κίνα, επίσης, γίνεται προσπάθεια από τοπική εταιρεία να κατοχυρώσει την φέτα ως εμπορικό σήμα στον αρμόδιο κινεζικό οργανισμό. Τέλος, ανάμεσα στα ελληνικά προϊόντα που πέφτουν «θύματα» σφετερισμού, είναι και οι ελιές Καλαμών, η φήμη των οποίων ξεπερνάει τα σύνορα της Ευρώπης.

Συγκεκριμένα, έχουν εντοπιστεί εταιρείες που χρησιμοποιούν στις συσκευασίες των ελιών που πουλάνε, την επωνυμία «Ελιές Καλαμών» παρ’ ότι δεν έχουν καμία σχέση με την περιοχή ή την ποιότητά τους.
Συχνό φαινόμενο, σύμφωνα με τον ΠΣΕ, αποτελούν και οι περιπτώσεις κακόβουλης κατοχύρωσης εμπορικών σημάτων, ελληνικών και όχι μόνο εταιρειών ειδικά στην Κίνα και στο Χονγκ Κονγκ.
Συγκεκριμένα, όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος των Εξαγωγέων, επιχειρήσεις κινεζικών συμφερόντων φέρονται να κατοχυρώνουν εμπορικά σήματα ελληνικών εταιρειών και να τα διακινούν ως εισαγόμενα στην κινεζική αγορά, ενώ εκκρεμούν αντίστοιχες αιτήσεις των ελληνικών εταιρειών.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα, εταιρείας που έχει συσταθεί στο Χονγκ Κονγκ και υπέβαλε αιτήσεις κατοχύρωσης 145 εμπορικών σημάτων, εκ των οποίων 20 ελληνικών, κυρίως στους τομείς της γούνας και του κοσμήματος.