Δίνει χρώματα και ήχους στη δική μας ζωή

Γιάννης ΔελόγλουΓράφει ο Γιάννης Δελόγλου
j.deloglou@elliniki-gnomi.eu

Στουτγάρδη. Μια ακόμα μικρή Ελλάδα μέσα στην Κεντρική Ευρώπη δίνει ανάσα και πολιτιστική πνοή σε εκατοντάδες Έλληνες, σε δεκάδες Ελληνόπουλα που εκεί γεννήθηκαν, εκεί μεγάλωσαν, εκεί μορφώνονται για να προσφέρουν θετικό έργο στην κοινωνία. Μια νέα ελληνική γωνιά που φιλοδοξεί να γίνει κοιτίδα πολιτισμού και δεξαμενή μάθησης για τον Ελληνισμό της γερμανικής μεγαλουπόλεως, της πρωτεύουσας τής Βάδης Βυρτεμβέργης των 10,600.000, της Στουγάρδης των 18.000 Ελλήνων κατοίκων. Μια λαμπερή πηγή χαράς, που δεν περιορίζεται μόνο στα στενά πλαίσια τής ύπαρξης της αλλά ανοίγει τα φτερά της σε όλα τα πατριωτικά και πολιτιστικά μέτωπα.

Η Ποντιακή Εστία Στουτγάρδης που δημιουργεί αρκετά χρόνια ένα τεράστιο έργο πολιτισμού, υφαίνει συνεχώς αθόρυβα τα ήθη και έθιμα όλων των κοινωνικών στρωμάτων των ξενιτεμένων Ελλήνων και καλλιεργεί υπεύθυνα τις σχέσεις ύπαρξης τού συλλόγου με όλους τους συλλόγους της πόλεως και της ευρύτερης περιοχής. Για να γίνουν, όμως, όλα αυτά δεν χρειάζονται μόνο τα άτομα που θα αποτελέσουν την κινητήρια δύναμη, δεν χρειάζεται μόνο η θέληση και ο χρόνος. Χρειάζονται θυσίες, επικοινωνία, υπομονή και επιμονή. Χρειάζεται πίστη και αγάπη.

Όλα αυτά, τα τόσο πολύτιμα εφόδια δεν τα έχει ένας και δύο. Σε αυτή τη μεγάλη Ποντιακή Οικογένεια τα έχουν όλοι. Τα έχουν και αυτοί που υπηρετούν τους προγόνους τους, τα έχουν και αυτοί που αγαπούν του Ποντίους και αυτοί που αναγνωρίζουν το έργο που γίνεται.

Σε αυτό το ταπεινό έργο δεν υπάρχουν αφεντικά και υποτακτικοί. Είναι ένα δεμένο σύνολο που δουλεύει με γνήσια υλικά, για να δώσει ένα υγιές έργο στις επόμενες γενιές. Έχει ένα διοικητικό συμβούλιο που αφουγκράζεται όλα του τα μέλη, που πιάνει το σφυγμό τής κοινωνίας, για να παρουσιάσει τη νεολαία του στις εμφανίσεις της με τελειότητα που συγκινεί. Είναι ένα οικοδόμημα κτισμένο σε γερές βάσεις που άφησαν και αφήνουν όσοι πέρασαν και όσοι περνούν από τις τάξεις αυτού του συλλόγου.

Η καινούργια τους φωλιά, η νέα τους έδρα, το δικό τους σπίτι βρίσκεται πλέον στο μαγευτικό φυσικό περιβάλλον που θυμίζει εξωτικές περιοχές του Πόντου. Είναι μια πανέμορφη δεντροφυτεμένη περιοχή με άρωμα από τα χώματα των Αλύτρωτων Πατρίδων. Μια τεράστια αίθουσα, που φιλοξενεί τουλάχιστον 200 άτομα, χώρους για τα τρία τμήματα των χορευτικών συγκροτημάτων, που ξεπερνούν τα 130 παιδιά κάθε ηλικίας, χώρους διασκέδασης και χαλάρωσης για όλα τα μέλη. Τα μέλη αυτού του συλλόγου που αφιλοκερδώς εργάζονται χωρίς πίεση, χωρίς ωράριο. Μέλη που τα χέρια τους έχουν δώσει ομορφιά στο δεντροφυτεμένο αύλειο χώρο που ξεπερνά τα 2000 τ.μ., χώρο στάθμευσης των αυτοκινήτων αλλά και περιβάλλοντα χώρο. Ότι όμως κάνουν οι άνδρες σε βαριές και τεχνικές δουλειές οι γυναίκες συμπληρώνουν στην κουζίνα με τα πλούσια Ποντιακά εδέσματα, στην καθαριότητα αυτής της τεράστιας κυψέλης που έγινε ο καθρέφτης τής περιοχής. Εδώ υλοποιούνται όλες οι αποφάσεις και αυτό διότι συναποφασίζουν, συνδιοργανώνουν και εργάζονται όλοι μαζί. Σε αυτό συνεισφέραν όλα τα διαμάντια, η ομορφιά και η αναπνοή του συλλόγου, τα παιδιά που κάποια από αυτά ειδικεύτηκαν ή ειδικεύονται σε τεχνικές Σχολές, σπούδασαν ή σπουδάζουν σε ΑΕΙ της περιοχής. Δίνουν τη δική τους απάντηση σε θεατούς και αθέατους μηχανισμούς με ένα μοναδικό δικό τους τρόπο και αποστομώνουν αυτούς που έχουν τους δικούς τους λόγους να μεταδώσουν διχόνοια σε αυτό το αξιόλογο μοντέλο προόδου. Τα έργα και η προσφορά τους έχουν διευρύνει την Ποντιακή Εστία, σε εστία παραγωγής έργου, διαμόρφωσης χαρακτήρα, εστίας πολιτισμού πέρα από τα καθιερωμένα όπως, ιστορία, μουσική, τραγούδι, χορός και ψυχαγωγία. Εκεί υπάρχει η τόλμη και η αρετή, εκεί και η δημιουργία και η γενναιότητα. Εκεί υπάρχει η απάντηση στο χρέος και στην υποχρέωση, εκεί η τελειότητα.

Πώς μπορεί κανείς να μην νιώθει κανείς διαπλανητικό θαυμασμό και δέος για τα Ποντιόπουλα που διαθέτουν και θυσιάζουν τον ελεύθερο χρόνο τους όχι μόνο στις υποχρεώσεις τού χορευτικού ή της αντιπροσώπευσης σε άλλους συλλόγους, αλλά και της χειρωνακτικής εργασίας που προσφέρουν με θέληση, χαρά και ενθουσιασμό. Καρπός από Ποντιολάτρες γονείς που αναμένεται να μεταδοθεί και στις επόμενες γενιές.

Αυτές οι φωτεινές διαύγειες, δίπλα στις δάφνες και το μεγαλείο, θα πρέπει να τις δουν, να τις προσέξουν, να τις βοηθήσουν με κάθε τρόπο όσοι μπορούν από όποια θέση και αν βρίσκονται, για να συνεχίζουν την μεταλαμπάδευση τού ιερού και πατριωτικού τους έργου. Αυτούς που αποδεικνύουν με τις πράξεις τους και τα αποτελέσματα της συμπεριφοράς τους, ότι ένας σύλλογος μπορεί να κάνει περισσότερα και από αυτά που κάποιοι ονειρεύονται. Αυτούς, που πέρα από το θαυμασμό και την εμπιστοσύνη που τρέφεις στο πρόσωπό τους, ξεχωρίζεις μέσα στην ομαδικότητα που έχουν το μπόλιασμα της ζωής με γιασεμιά. Σε αυτό το αγνό περιβάλλον είναι άγνωστη η υποκρισία, η υπαναχώρηση, η ανακολουθία, εθελοδουλία και η σκοπιμότητα. Εκεί συναντάς μικρούς ανθρώπους σε μεγάλους ρόλους, μεγάλους ανθρώπους πρωταγωνιστές στην κοινωνία, που στολίζουν με αρώματα και ήχους τη δική μας ζωή.

Σε αυτόν το χώρο που στεγάζονται και που άρχισαν έργα για συμπληρωματικές αίθουσες και βοηθητικούς χώρους, γίνεται ένας σύγχρονος παιδότοπος όπου θα χαραχτούν τα ονόματα των χορηγών για να θυμίζουν στους επόμενους ότι ο Ελληνισμός στη Γερμανία δεν ήταν πρόχειρα περαστικός αλλά έβαλε θεμέλια και άπλωσε ρίζες, για να διδάξουν και με αυτό τον τρόπο Ελλαδικό πολιτισμό. Αν κρίνει κανείς από τον θαυμασμό και την αναγνώριση των Γερμανών για ό,τι κάνουν οι Ευρωπόντιοι της Στουτγάρδης, θα καταλάβει κανείς ότι έχει να κάνει με ανθρώπους που θυσιάζονται σ’ αυτό που υπηρετούν. Και ας είναι όλοι και πάλι πρόσφυγες, και πάλι πολυταξιδεμένοι. Οι πυρακτωμένες καρδιές τους, που αστραποβολούν στον ουρανό τής φιλόξενης πόλης τής Στουτγάρδης, δίνουν το δικό τους φως της φιλοξενίας σε κάθε Έλληνα και σε κάθε ξένο αισθήματα χαράς. Οι κατά καιρούς εκδηλώσεις του συλλόγου είναι και το ημερολόγιό τους. Σε αυτό ξεχωρίζεις όλους εκείνους που δόξασαν τον Ελληνισμό της Διασποράς, όλους εκείνους που στήριξαν υλικά και οικονομικά το θετικό και μακρόπνοο έργο τής Ποντιακής Εστίας, να διακρίνεις τους λεοντόκαρδους επιχειρηματίες Αμανάτη Ταγκαλίδη και Αθανάσιο Κελεμίδη, που είναι από τους συντελεστές ενός έργου που φαίνεται και θα φαίνεται σε πολλές γενιές.

Αυτό το εκπληκτικό σύνολο, που στηρίζεται στη Μεγάλη Ιδέα και έχει πρωταγωνιστές στην παράδοσή τους ανθρώπους που καλλιεργούν την ομορφιά του Πόντου, εκείνους που είναι και η διάδοχη κατάσταση στο μέλλον του συλλόγου, αυτούς που δημιουργούν μέσα από την ψυχή τους, το λαμπρό κομμάτι, τη νεολαία, που συντονίζεται από τη δική της επιτροπή, τα χορευτικά τμήματα και τους καλλιτέχνες.

Χοροδιδάσκαλοι είναι οι: Θεοχάρης Κριθαρίδης, Σάββας Οξουζίδης, Σοφία Παράσογλου και Σοφία Δημοσθένους. Λυράρηδες είναι οι: Κυριάκος Οξυζίδης, Γιώργος Πασχαλίδης και Πέτρος Λαζαρίδης και στο νταούλι οι: Γιώργος Πασχαλίδης, Κυριάκος Εμμανουιλίδης, Αλέξανδρος Αρβανιτόπουλος και Απόστολος Χρυσόμαλος. Μηχανοδηγός αυτής της αμαξοστοιχίας τής προόδου, της ομορφιάς και της αγάπης είναι ο Πρόεδρος Δημήτρης Οξυζίδης με αεικίνητους συντελεστές της μεγάλης επιτυχίας τους: Άννα Μαπεντζίδου Αντιπρόεδρο, Σοφία Παράσογλου Γραμματέα, Σάββα Οξουζίδη ταμία και μέλη τους Αντώνη Παράσογλου, Ελευθέριο Κουτσίδη και Κώστα Οξουζίδη.

Όλους αυτούς που κατά καιρούς αναλαμβάνουν θέσεις στο ΔΣ τους πλαισιώνουν όλα τα μέλη με αγάπη και εμπιστοσύνη.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ