Μιλά σήμερα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο Δρ.  Γιώργος Μέτσιος ο οποίος κατέχει έδρα Αναπληρωτή Καθηγητή στην Κλινική Εργοφυσιολογία στο πανεπιστήμιο του Wolverhampton, στο τμήμα Άσκηση και Υγεία, ενώ είναι διευθυντής του επιστημονικού εργαστηρίου του πανεπιστημίου

Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη.

“Η σημερινή πραγματικότητα μας προσφέρει την επιλογή του “γρήγορου φαγητού” αλλά και συνδυάζεται  με  πολύωρη εργασία. Σαν αποτέλεσμα, κυρίως εξαιτίας της κούρασης, δεν τρώμε σωστά αλλα και δεν αθλούμαστε. Έτσι το καρδιοαναπνευστικό μας σύστημα φθείρεται και δεν αναπτυσετται με σωστό τρόπο και σαν επακόλουθο έχουμε την έξαρση διαφόρων ασθενειών. Η παχυσαρκία είναι κατά κύριο λόγο επήρεια αυτόυ του τρόπου ζώης. Δεν είναι λοίπον τυχαίο που παρατηρείται αυτή η  αύξηση της παχυσαρκία παγκοσμίως, σε τετοιο βαθμό ώστε  αυτή η νόσος να χαρακτηρίζεται ως “πανδημία”.

Αυτά δηλώνει σήμερα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο Δρ. Γιώργος Μέτσιος ο οποίος σπούδασε στο ΤΕΦΑΑ του πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Μεγάλη Βρετανία. Κατέχει έδρα Αναπληρωτή Καθηγητή στην Κλινική Εργοφυσιολογία στο πανεπιστήμιο του Wolverhampton, στο τμήμα Άσκηση και Υγεία, είναι διευθυντής του επιστημονικού εργαστηρίου του πανεπιστημίου, και είναι επικεφαλής κλινικών ερευνών σε ασθενείς με διαφορετικές χρόνιες νόσους, στις οποίες μελετά τις θετικές επιδράσεις της άσκησης στην υγεία. Τέλος, είναι επίτιμος ερευνητής στο Action Heart, το μεγαλύτερο κέντρο αποκατάστασης καρδιοπαθών στην Μεγάλη Βρετανία.

Που έχει οδηγήσει ο σύγχρονος τρόπος ζωής εκατομμύρια πολίτες; Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η παχυσαρκία αποτελεί τη μάστιγα της εποχής μας;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η ερώτηση αυτή είναι πραγματικά πολύ σημαντική, διότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει αρχίσει να αναλώνεται σε συνήθειες που τον οδηγούν βιολογικά μακριά από αυτό που πρέπει να κάνει σαν είδος. Εξελικτικά, ο άνθρωπος σαν ον έφτασε να σηκωθεί στα του δύο ποδια, για να αναζητήσει τροφή και να τρέξει όταν τον κυνηγούσαν τα άλλα ζώα. Επίσης δεν έτρωγε με τους σημερινούς ρυθμούς αφου το φαγητό του, έπρεπε να κυνηγήσει για να το βρει. Αντιθέτως, η σημερινή πραγματικότητα μας προσφέρει την επιλογή του “γρήγορου φαγητού” αλλά και συνδυαζεται  με  πολύωρη εργασία. Σαν αποτέλεσμα, κυρίως εξαιτίας της κούρασης, δεν τρώμε σωστά αλλα και δεν αθλούμαστε. Έτσι το καρδιοαναπνευστικό μας σύστημα φθείρεται και δεν αναπτυσετται με σωστό τρόπο και σαν επακόλουθο έχουμε την έξαρση διαφόρων ασθενειών. Η παχυσαρκία είναι κατά κύριο λόγο επήρεια αυτόυ του τρόπου ζώης. Δεν είναι λοίπον τυχαίο που παρατηρείται αυτή η  αύξηση της παχυσαρκίας παγκοσμίως, σε τετοιο βαθμό ώστε  αυτή η νόσος να χαρακτηρίζεται ως “πανδημία”. Σε κλινικές μελέτες της ερευνητικής μας  ομαδας στην Αγγλία στις οποίες συνεργαζόμαστε στενά με εξέχοντες Καθηγητές απο το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας  συμπεριλαμβανομένου καιΙ του Καθηγητή κυρίου Κούτεντακη, του Δρ. Φλουρή και του Δρ. Σακκά, έχουμε δείξει οτι η παχυσαρκία αλλα και η αυξηση σωματικού βάρους συσχετίζονται με την ανάπτυξη καρδιοαγγειακών νοσημάτων. Η αύξηση του αριθμού αλλα και του μεγέθους των λιποκυττάρων, όπως συμβαίνει όταν αυξάνεται το σωματικό βαρος, σηματοδοτεί βιολογικές διαδικασίες που οδηγούν στην φλεγμονή (που οδηγεί στην αθηροσκλήρωση), το οξειδωτικό στρες (καταστροφή του DNA μας και βασικών πρωτεινών), αλλά και σε μείωση της ποιότητας ζωής μας. Παρόλο που είμαι και εγω μέλος αυτής της σύγχρονης κοινωνίας και καταλαβαίνω πολύ καλά την κούραση που μπορεί να επιφέρει η καθημερινότητα, θεωρώ ότι λύσεις πάντα υπάρχουν, ώστε να βρεθεί χρόνος να αθληθούμε αλλά και να τραφούμε σωστά, έτσι ώστε να αποφύγουμε την παχυσαρκία αλλά και τις επιπτώσεις της”.

Τελευταίες μελέτες αποδεικνύουν πως η παχυσαρκία και ο διαβήτης 2 έχει εισβάλλει στα παιδιάμαθητικού… Πού οφείλεται αυτή η αρνητική εξέλιξη; Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η παχυσαρκία και η  αύξηση σωματικόυ βάρους συνδέονται με την αύξηση της γλυκερόλης, ορμονών και πρωτεινών που σχετίζονται με την φλεγμονή. Η παραγωγή όλων των προηγουμένων οδηγεί στον διαβήτη. Η μείωση των ωρών γυμναστικής τουλαχιστον στα ελληνικά σχολεία (διότι στις Ευρωπαικές χωρες συμβαίνει το αντίθετο), η έλλειψη χώρου για παιχνίδι εξαιτίας του “φαινομένου της πολυκατοικίας”, σε συνδιασμό με την αμεσότητα του “γρήγορου φαγητού“ και την έλλειψη χρόνου απο τον συγχρονο γονιό, έχουν οδηγήσει σε αυτήν την ραγδαία αύξηση παχυσαρκίας στα παιδιά. Όμως, αυτή η γνώση υπάρχει στην καθημερινότητα μας. Όλοι ξέρουμε ότι η άσκηση είναι καλή για την υγεία αλλά και ότι πρεπει να τρώμε σωστα. Αυτή η γνώση διαδίδεται από τα μέσα επικοινωνίας αλλά και το σχολείο. Και όμως, δυστυχώς, η ανακύκλωση αυτής της πληροφορίας δεν έχει τα αντίστοιχα επιθυμητά αποτελέσματα, αφού αποδεδειγμένα η παχυσαρκία αυξάνεται αντι να μείωνεται. Στις μελέτες μας στην Αγγλία έχουμε βρει ότι, η παιδεία πρεπει να επικεντρωθεί στο πως μπορούμε να βρίσκουμε τον απαραίτητο χρόνο για άθληση και σωστή διατροφή κατά την διάρκεια της ημέρας. Αυτή είναι η παιδεία και γνώση που λείπει και πρέπει να καλλιεργηθεί από τους γονείς και εκπαιδευτικούς!

Πιστεύετε με βάση τις διεθνείς έρευνες πως η άσκηση σε έναν καρκινοπαθή μπορεί να βελτιώσει το επίπεδο της υγείας του;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αποτελέσματα ερευνών μας με καρκινοπαθείς έχουν αποδείξει ότι η ποιότητα ζωής βελτιώνεται εντυπωσιακά με την άσκηση. Συγκεκριμένα, παρατηρούμε οτι σε σύγκριση με ασθενείς που δεν αθλούνται, το περπάτημα πέντε φορές την εβδομάδα για μισή ώρα, αλλά και πιο εντατική άσκηση σε συγκεκριμένους καρδιακούς σφυγμούς αλλά και υπό την επίβλεψη εξειδικευμένου γυμναστή, τρεις φορές την εβδομάδα, βελτιώνουν πάρα πολύ διάφορους παραμέτρους υγείας καρκινοπαθών ασθενών, βελτιώνουν την ποιότητα ζωής αλλά και μειώνουν την πιθανότητα μεταστάσεων και επαναδημιουργίας καρκίνου σε σημαντικό βαθμό. Είναι αναμφΙσβήτητο ότι η άσκηση έχει θετικές επιπτώσεις σε όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτου ηλικίας και καταστάσεως υγείας.

Εκτιμάτε πως η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση θα αναγκάζει και άλλους πολίτες να καταφεύγουν σε φθηνές λύσεις διατροφής με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία τους; 


ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μια εκτίμηση για να φτάσει να γίνει εμπεριστατωμένο δεδομένο χρειάζεται χρόνος. Ας αφήσουμε λοιπόν να περάσει ο χρόνος για να δούμε. Ελπίζω ο σύγχρονος άνθρωπος να μην βρει την λύση για την διατροφή του ενάντια στην συνεχιζόμενη οικονομική κρίση στις λάθος διατροφικές λύσεις, αλλά στις σωστές, αφού και η “λαική αγορά” μπορεί να αποτελέσει φθηνή λύση. Θεωρώ παρ’όλα αυτά σημαντικό να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προυποθέσεις για να στραφεί ο κόσμος στις σωστές φθηνές λύσεις διατροφής.

Και μια τελευταία ερώτηση… Αρκετοί  Έλληνες φοιτητές και λόγω της οικονομικής κρίσης εγκαταλείπουν τη χώρα μας για κάτι καλύτερο σε πανεπιστήμια του εξωτερικού… Τι είναι αυτό που προσφέρουν τα πανεπιστήμια αυτά σε σχέση με τα δικα΄μας, επειδή και εσείς περάσατε από την ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι λέξεις που απαντούν κατευθείαν στην προκείμενη ερώτηση είναι δυο: δομή και αξιοκρατία. Υπάρχουν τεράστιες δομικές διαφορές στον τρόπο της εκπαίδευσης μεταξύ των κρατών. Η εμπειρία μου συνίσταται στα πανεπιστήμια της Μεγάλης Βρετανίας και γι αυτό θα έχω αυτά σαν παράδειγμα, αφού και η Ελλάδα είναι από της χώρες που στέλνουν περίπου 11500 φοιτητές κάθε χρόνο για τα τελευταία δύο χρόνια στην Μεγάλη Βρετανία, στοιχείο που την κατατάσσει τέταρτη χώρα (παγκοσμίως απο χώρες που στέλνουν φοιτητές στην Μεγάλη Βρετανία) σύμφωνα με εμπεριστατωμένα στατιστικά. Η εκπαίδευση στα πανεπιστήμια της Μεγάλης Βρετανίας είναι ιδιωτική. Οτιδήποτε ιδιωτικό στην Αγγλία αξιολογείται από πολύπλευρους φορείς, συμπεριλαμβανομένων και των φοιτητών. Κατά συνέπεια και έπειτα εμπεριστατωμένων αξιολογήσεων, οι παράγοντες που αναγνωρίζεται ότι δεν βοηθούν την εξέλιξη της παιδείας και επομένως του πανεπιστημίου, αντιμετωπίζονται άμεσα αλλά και με σωστούς εκπαιδευτικούς τρόπους. Τα μαθήματα, ο τρόπος παράδοσης, οι ίδιοι οι καθηγητές αλλά και η ποιότητα της έρευνας κάθε πανεπιστημίου, αξιολογούνται. Θεωρώ λοιπόν οτι είναι φυσιολογικό, ένα τόσο αξιοκρατικό σύστημα να “παράγει” συνολικά καλύτερα αποτελέσματα. Ακόμα θεωρώ, όσο σκληρό και αν ακούγεται, ότι για την ραγδαία αύξηση της ανεργίας στην Ελλάδα, φταίμε και εμείς οι εκπαιδευτικοί αφού δεν προικίζουμε  τους φοιτητές μας με τα κατάλληλα εφόδια. Με αυτό εννοώ ότι η γνώση δεν πρέπει να επικεντρώνεται μόνο στην παράδοση ενός συγκεκριμένου αντικειμένου, αλλά και στο πως θα μεταλαμπαδεύσουμε στους φοιτητές μας την γνωση για το πως να γίνουν αυτόνομοι, τι θα κάνουν για να αναζητήσουν την εμπεριστατωμένη γνώση χρησιμοποιώντας κατάλληλες πηγές, πως θα βγουν σε μια ελεύθερη ανταγωνιστική αγορά για να αποκατασταθούν επαγγελματικά και να δώσουν στον τομέα τους το καλύτερο δυνατό. Δεν είναι καθόλου τυχαίο οτι ένας μεγάλος αριθμός φοιτητών στην Ελλάδα παραμένουν άνεργοι μετά την αποφοίτηση τους (και δεν αναφέρομαι μόνο στην τωρινή πραγματικότητα με την επικείμενη οικονομική κρίση). Σε αυτο φυσικά φταίει και η έλλειψη μέριμνας από το κράτος που παραμελλέι βασικούς κανόνες “προσφοράς και ζήτησης”. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι σε πολλές περιπτώσεις οι φοιτητές στα Ελληνικά Πανεπιστήμια χρωστούν μεγάλο αριθμό μαθημάτων. Aυτά τα φαινόμενα δεν παρατηρούνται στο εκπαιδευτικό Αγγλικό σύστημα, αφού η αποτυχία σε μαθήματα συνοδεύεται και με μη συνέχιση των σπούδων, το οποίο επιβάλλεται απο το ίδιο το πανεπιστήμιο. Θα ήθελα να κλείσω αυτη την ερώτηση με μια παρατήρηση: έχω γνωρίσει και διδάξει πολλούς Έλληνες στο Πανεπιστήμιο όπου διδάσκω στην Αγγλία και κατά μέσο όρο το επίπεδο και η εξυπνάδα των Ελλήνων φοιτητών είναι αξιέπαινη, με αποτέλεσμα αυτά τα παιδιά μετά την αποφοίτηση τους να εξελίσσονται σε πολύ καλούς επαγγελματίες σε διαφορους τομείς και σε πάρα πολλές χώρες του εξωτερικού. Δεν θα έπρεπε λοιπόν να αρχίσουμε επιτέλους  να χρησιμοποιούμε το “Ελληνικό μας δαιμόνιο“ με τον σωστό τρόπο για να βελτιώσουμε την κοινωνικοπολιτική κατάσταση και ποιότητα ζωής στην δική μας την χώρα;

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ