Οι επιζόντες του πυρηνικού ολέθρου της Χιροσίμας απευθύνουν έκκληση στην ομάδα των G7 για μη χρήση πυρηνικών όπλων. Τα τραύματα δεν έχουν επουλωθεί ακόμη.Η ρίψη της ατομικής βόμβας μετέτρεψε τη Χιροσίμα σε κόλαση το 1945. Ο Κουνιχίτο Λίντα δεν θα ξεχάσει ποτέ. Ο 80χρονος θυμάται εκείνο το πρωινό της 6ης Αυγούστου 1945, όταν το αμερικανικό βομβαρδιστικό Enola Gay έριξε μια ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. Εν μέσω απανθρακωμένων πτωμάτων, άνθρωποι που δεν σκοτώθηκαν αμέσως, έζησαν την κόλαση. «Όταν κατέβαζες τα χέρια σου, κολλούσαν πάνω στη κοιλιά, γίνονταν μια μάζα» περιγράφει ο Κουνιχίντο Λίντα μια τρομακτική σκηνή. «Την επόμενη μέρα, οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ήδη νεκροί», λέει.

Στη σύνοδο κορυφής των επτά πιο ισχυρών οικονομικά κρατών, στη Χιροσίμα, ο Καγκελάριος Όλαφ Σολτς, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και οι υπόλοιποι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα τιμήσουν τη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που σκοτώθηκαν. Θα καταθέσουν στεφάνια στο μνημείο των θυμάτων και θα βγάλουν εκεί την παραδοσιακή "οικογενειακή φωτογραφία". Ο πόλεμος στην Ουκρανία όμως κάνει σήμερα, πιο επίκαιρη από ποτέ, τη συζήτηση για τη μη χρήση πυρηνικών όπλων.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία γεννά φόβους

Ως εκ θαύματος, ο Λίντα τριών ετών τότε, σώθηκε και βγήκε από τα συντρίμμια. «Το τραύμα, του να είμαι θαμμένος ζωντανός, δεν το ξεπέρασα ποτέ. Είμαι πάνω από 80 ετών», λέει στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων.Οι γονείς του πέθαναν και η γιαγια του τον κράτησε στη ζωή με γλυκοπατάτες και σαλιγκάρια. Μετά πέθανε και αυτή και ο Λίντα έμεινε ορφανός. Οι Ιάπωνες δεν κουράζονται ποτέ να διηγούνται στις επόμενες γενιές τη φρίκη εκείνης της εποχής για να μη γίνει ποτέ ξανά πόλεμος. Σήμερα όμως, εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία, φοβάται πως μπορεί να ξανασυμβεί και η φρίκη ενός βομβαρδισμού με πηρυνικά να επαναληφθεί. Ο Λίντα έχει μια παράκληση που θέλει να εκφράσει στους πολιτικούς που συμμετέχουν στη σύνοδο των G7 στη Χιροσίμα.

«Πρώτα απ' όλα, θα ήθελα να δουν την πραγματική τραγωδία της ρίψης της ατομικής βόμβας και στη συνέχεια να αποφασίσουν για μια πορεία με στόχο την οικοδόμηση της ειρήνης», λέει. «Αν δουν την πραγματική τραγωδία της ρίψης της ατομικής βόμβας, θα καταλάβουν ότι δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς κατάργηση των πυρηνικών όπλων διότι οι σημερινές ατομικές βόμβες είναι δέκα φορές πιο καταστροφικές», τονίζει.

Οι συνέπειες του βομβαρδισμού συνεχίζουν να υπάρχουν

Οι επιζώντες λιγοστεύουν και πιστεύουν ότι θα πρέπει να αφήσουν τη μάχη για την κατάργηση των πυρηνικών όπλων στην επόμενη γενιά. Η Γιαπωνέζα Μίχο Τανάκα εκπροσωπεί μια μικρή ομάδα νέων που αγωνίζονται για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά. Δυστυχώς, οι νέοι στην Ιαπωνία δεν σκέφτονται πραγματικά το πυρηνικό ζήτημα, λέει. «Δεν αισθάνονται ότι έχει σχέση με την κατάστασή τους, με τα προβλήματά τους», συμπληρώνει.

Πολλοί κάτοικοι της Χιροσίμα ανησυχούν περισσότερο για τους περιορισμούς στην καθημερινή τους ζωή κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής των G7, όπως τα οδοφράγματα, παρά για τα θέματα της ίδιας της συνόδου, λέει η δημοσιογράφος και αντιπυρηνική ακτιβίστρια Σονόκο Μιγιαζάκι, της οποίας οι παππούδες και οι γιαγιάδες υπήρξαν θύματα του ατομικού βομβαρδισμού το 1945.

Για τον 80χρονο πλέον Λίντα, η φρίκη δεν έχει ακόμη τελειώσει. Συνεχίζει να υποφέρει τις σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες του πυρηνικού βομβαρδισμού. Το 2017 υποβλήθηκε στην πρώτη επέμβαση για όγκο στον εγκέφαλο. «Έχω όμως τρεις ακόμη όγκους στον εγκέφαλό», λέει και χαμηλώνει το βλέμμα του.

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου