Φίλες και Φίλοι,
Οι ευχές, στη σημερινή συγκυρία, είναι περιττή πολυτέλεια αν δεν είναι ψευδαίσθηση και υποκρισία. Η κατανόηση της σημερινής πραγματικότητας δεν είναι ζήτημα επιφοίτησης, ούτε έργο του Αη-Βασίλη και της υστερόβουλης διαμεσολαβητικής ‘αλληλεγγύης’ των παπάδων και των κατά τόπους κομματαρχών, αλλά αποτέλεσμα σκληρής σύγκρουσης με τον ίδιο τον Εαυτό μας και συστηματικής μελέτης, επικοινωνίας, διαλόγου και συνεργασίας για την επεξεργασία θεωρητικών και πρακτικών εργαλείων και λύσεων που θα μας βγάλουν από τη σημερινή κατάσταση και θα ματαιώσουν την κατρακύλα της ανθρωπότητας στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Ας έρθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον, ας γνωριστούμε μεταξύ μας, ας επεξεργαστούμε συλλογικά τα προβλήματά μας, για να γνωρίσουμε καλύτερα και να παλέψουμε αποτελεσματικότερα για τη συλλογική-κοινωνική-εθνική-οικουμενική έξοδο από την καταστροφική καπιταλιστική κρίση. Περιθώρια για ατομικές λύσεις και ατομική ‘σωτηρία’ δεν υπάρχουν. Το Εγώ μας πέθανε. Το Εμείς θα δώσει τις λύσεις που χρειαζόμαστε. Ας το συγκροτήσουμε στη λογική ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ.
Ας πούμε Καλημέρα στο διπλανό μας και ας του ζητήσουμε να συζητήσουμε και με άλλους γείτονες, ή συνάδερφους στη δουλεία την κατάσταση και ας ψάξουμε λύσεις και είναι βέβαιο πως στην πορεία θα συναντηθούμε με όλους τους άλλους σαν τα ρυάκια που σχηματίζουν ένα ορμητικό ποτάμι που στην πορεία του γκρεμίζει όλα τα εμπόδια μέχρι να φτάσει στον προορισμό του. Και ο προορισμός ο δικός μας δεν είναι άλλος από τα να απαλλαγούμε από την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, την αδικία, το σκοταδισμό και την καταπίεση που ασκούν πάνω σ’ εμάς και στα παιδιά μας οι θεσμοί, οι δομές και οι μηχανισμοί της εξουσίας της κοινωνικής ανισότητας και να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο κόσμο, ένα κόσμο της ισότητας, της ευημερίας, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας και της ειρήνης.
Ο καπιταλισμός και η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι το πρόβλημα της εποχής μας και η απειλή για το μέλλον μας. Η απάντηση της ιστορίας και σταδιακά και της ανθρωπότητας είναι η Άμεση Δημοκρατία για ν αποφασίζουμε στον τόπο μας όλοι μαζί για το σήμερα και το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας.
Ένας καλύτερος κόσμος είναι σήμερα εφικτός. Ας ανοίξουμε τα μάτια μας να τον θαυμάσουμε. Ας ανοίξουμε τα χέρια μας να τον κάνουμε δικό μας, γιατί εμείς, οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού τον δημιουργούμε και σ’ εμάς ανήκει.
Για την Πρωτοβουλία Διαλόγου για την Άμεση Δημοκρατία και τον Ουμανισμό.
Κώστας Λάμπος*
*Ο Κώστας Λάμπος είναι Δρ. της Σχολής Οικονομικών Επιστημών του Freie Universitaet Berlin. Έχει διδάξει στην ΑΒΣΘ (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και στο ΤΕΙ Αθήνας. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα στα ελληνικά, στα γερμανικά και στα αγγλικά, καθώς και τα βιβλία:
– “Abhaengigkeit und fortgeschrittene Unterentwicklung darkestellt am Beispiel der Landwirtschaft Griechenlands”, R.G. Fischer Verlag, Frankfurt am Main 1981
– “Εξάρτηση, προχωρημένη υπανάπτυξη και αγροτική οικονομία της Ελλάδας”, Αιχμή,1983
– “Συνεταιρισμοί και ανάπτυξη” (Kοχλίας, 1986, Ηλίανθος, 1996 και Δαρδανός-Τυπωθήτω, 2000
– “Από την κρίση στην υπέρβαση του ελληνικού περιφερειακού καπιταλισμού”, Αιχμή, 1988.
– “Συντεταγμένες εθνικής αγροτικής αγροτικής ανασυγκρότησης”, Ηλίανθος, 1991.
– “Εισαγωγή στον οικονομικό προγραμματισμό”, Ηλίανθος, 1996.
– “Η ζεύξη Ρίου Αντιρρίου και οι εχθροί της ανάπτυξης”, Αθήνα 1992 και 1993
– “Αμερικανισμός και παγκοσμιοποίηση. Οικονομία του φόβου και της παρακμής”, Παπαζήσης, 2009.
– “Άμεση δημοκρατία και αταξική κοινωνία: Η μεγάλη πορεία της ανθρωπότητα προς την κοινωνική ισότητα και τον ουμανισμό”, Νησίδες, 2012.
