Πρόκειται για την πρώτη δικαστική απόφαση, η οποία ασχολείται το δύσκολο θέμα των καθυστερήσεων της επανένωσης των οικογενειών προσφύγων που βρίσκονται στην Ελλάδα. Το δικαστήριο έκανε δεκτά τα νομικά επιχειρήματα οργανώσεων προάσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως είναι η PRO ASYL αλλά και άλλων παρόμοιων οργανώσεων στην Ελλάδα και τη Γερμανία.
Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Μετανάστευση και τους Πρόσφυγες (ΒΑMF) είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει άμεσα την απόφαση, ενώ δεν διαθέτει πλέον κάποιο άλλο ένδικο μέσο για την προσβάλει.
Γερμανικές πιέσεις και ελληνική συναίνεση
Τον Μάιο του 2017 έγινε γνωστό ότι μετά από πίεση του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών ο αριθμός των οικογενειακών επανενώσεων δεν θα πρέπει να ξεπερνάει τα 70 άτομα το μήνα. Σχετική επιστολή του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα στον Γερμανό υπουργό Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ, η οποία γνωστοποιήθηκε στις 4 Μαΐου 2017, πιστοποιεί τον σχετικό περιορισμό.
Σε απάντηση της γερμανικής κυβέρνησης μετά από γραπτό ερώτημα της βουλευτού του κόμματος η Αριστερά Ούλα Γιέπκε, προκύπτει ότι η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για τη Μετανάστευση και τους Πρόσφυγες (ΒΑMF) από την 1η Ιανουαρίου μέχρι τις 15 Αυγούστου 2017 συμφώνησε σε 4.560 περιπτώσεις μετάβασης μελών οικογενειών προσφύγων στη Γερμανία. Ωστόσο μέχρι το τέλος Αυγούστου μόνο 221 άτομα είχαν μεταφερθεί.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, 4.339 τα οποία έχουν το δικαίωμα να επανενωθούν με τις οικογένειές τους εξακολουθούν να βρίσκονται στην Ελλάδα. Στην πλειονότητά τους κατάγονται από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ ενώ το 60% αυτών είναι ανήλικα παιδιά.
Μοιραίες συνέπειες για τις οικογένειες
Ο χωρισμός των οικογενειών σε μερικές περιπτώσεις έχει μοιραία αποτελέσματα. Όπως πιστοποιεί η οργάνωση Refugee Support Aegean (RSA), πολλά μέλη οικογενειών πέθαναν την περίοδο που η οικογένεια παρέμενε χωρισμένη διότι δεν είχαν πρόσβαση σε απαραίτητη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που μόνο στη Γερμανία θα μπορούσε να τους παρασχεθεί.
Το Διοικητικό Δικαστήριο τώρα, επικαλούμενο και σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, διαπιστώνει ότι όσοι χρήζουν προστασίας έχουν το δικαίωμα της τήρησης των χρονικών ορίων που θέτει η συμφωνία του Δουβλίνου. Η μη ορθή τήρηση των χρονικών ορίων παραβιάζει το δικαίωμα του αιτούντος. «Μια διάσπαση των μελών μιας οικογενείας που πρέπει να μετοικήσει δεν προβλέπεται ούτε από το γερμανικό ούτε από το ευρωπαϊκό δίκαιο», δηλώνει ο συνήγορος του αιτούντος Τζόναθαν Λόισνερ.
PRO ASYL / Μαρία Ρηγούτσου
