«Είναι σκληρό να πάω στα Άδανα. Εκεί δεν έχω δουλειά, δεν γνωρίζω κανέναν, η γυναίκα μου έχει άδεια παραμονής για την Κωνσταντινούπολη. Πρέπει να μείνω μαζί της. Η Κωνσταντινούπολη είναι τώρα το σπίτι μου».
Στην Κωνσταντινούπολη γεννήθηκε και ο τρίχρονος γιος του. Ο Μοχάμεντ είναι ένας από τους 500.000 Σύρους που ζουν στην Κωνσταντινούπολη χωρίς άδεια παραμονής. Τις περασμένες τρεις εβδομάδες η αστυνομία σε εφόδους που έκανε συνέλαβε πολλούς μετανάστες χωρίς νόμιμα έγγραφα.
Ο διαρκής φόβος
Σύμφωνα με επίσημες πληροφορίες πρέπει να είναι γύρω στις 15.000 και περίπου 2.600 Σύροι μεταφέρθηκαν σε καταυλισμούς εκτός Κωνσταντινούπολης, σε περιοχές που δηλώθηκαν αρχικά όταν έφθασαν στην Τουρκία, όπως λέει ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού:
«Δεν υπάρχουν απελάσεις Σύρων που απολαμβάνουν το καθεστώς της προσωρινής προστασίας. Τους στέλνουμε μόνο πίσω εκεί που είχαν δηλωθεί».
Σύμφωνα με τον Σουλεϊμάν Σοϊλού απελαύνονται μόνο εγκληματίες διότι εξαιτίας της αξιόποινης πράξης χάνουν το καθεστώς της προστασίας. Παρόλα αυτά πολλοί Σύροι δηλώνουν ότι συμπατριώτες τους συλλαμβάνονται και στέλνονται πίσω στην επαρχία Ιντλίμπ. Ο Οζάν Τεκίν από την οργάνωση για την προστασία των προσφύγων Göcmeniz θεωρεί πιθανόν να ευσταθούν αυτές οι φήμες:
«Μάθαμε πως μερικοί Σύροι, οι οποίοι έχουν το στάτους της προσωρινής προστασίας δεν στέλνονται πίσω στις επαρχίες που είχαν δηλωθεί αλλά πηγαίνουν κατευθείαν πίσω στη Συρία. Υπάρχει μια σχετική αυθαιρεσία διότι θεωρούν αξιόποινη πράξη την παραμονή των προσφύγων σε μέρος που δεν είχαν δηλωθεί».
Πολλοί Τούρκοι επικροτούν αυτή την πολιτική. Όσο αυξάνονται τα προβλήματα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης τόσο εντείνεται η κριτική απέναντι στους πρόσφυγες. Επιχειρήματα όπως ότι οι Σύροι έχουν καλύτερη μεταχείριση σε σύγκριση με τους Τούρκους ακούγονται όλο και συχνότερα και ο φόβος των μεταναστών για το αύριο όλο και μεγαλώνει.
Κρίστιαν Μπουτκεράιτ
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου
