Θεσσαλονίκη

Γράφει ο Γιάννης Δελόγλου

 

Ταξίδι στο χρόνο και στην ιστορία ,σε αυτούς που έφυγαν ένδοξα, που θυσιάστηκαν στον βωμό της πατρίδας αλλά και σε αυτούς που έζησαν για να βλέπουμε τις ηρωικές τους μορφές οργάνωσε ο Σύνδεσμος Βετεράνων Αγωνιστών στην αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου παρουσία του διοικητικού του Γ΄ Σώματος Στρατού αντιστρατήγου κ. Γεωργίου Μπασιακούλη ,του αντιστρατήγου ε.α.κ.Ιωάννη Ζούκα του διοικητή ναυτικής διοίκησης βορείου Αιγαίου πλοιάρχου κ. Χρήστου Παυλούδη,απόστρατων αξιωματικών και εκπροσώπων διαφόρων φορέων.

Ο αντισράτηγος  κ. Ιωάννης Ζούκας που ήταν ο κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση του Συνδέσμου βετεράνων τόνισε μεταξύ άλλων: Στην διάρκεια της δουλείας εκδηλώθηκαν 14 επαναστατικές κινήσεις στον Ελλαδικό χώρο και μεγάλος αριθμός μικρότερων εξεγέρσεων χωρίς βεβαίως αποτέλεσμα .Δεύτερο στοιχείο που απεδείκνυε ότι οι Έλληνες δεν συμβιβάστηκαν ποτέ την Τούρκικη δουλεία αποτέλεσαν οι συνεχείς αγώνες Κλεφτών και Αμαρτωλών.

Ένα τρίτο περιστατικό ο αδιάκοπος αγώνας των απόρθητων φρουρίων της Μάνης και του Σουλίου . Και ένα τέταρτο περιστατικό ,πατέρα Κωνσταντίνε ,ο συνεχής αγώνας τον οποίο έδωσαν οι κληρικοί στην διάρκεια της δουλείας . Οι οποίοι κληρικοί μας όχι μόνο στήριξαν ηθικά και πνευματικά τον  Ελληνισμό αλλά μέσω των Κρυφών Σχολείων αποτέλεσαν και αφορμή να διαιωνισθεί η εθνική Ελληνική συνείδηση και η Ελληνική γλώσσα.Αργούσε όμως να έλθει εκείνη η ώρα και ήταν όλα σιωπηλά.Τ’ σκιαζε φοβέρα και τα πλάκωνε σκλαβιά θα πει ο εθνικός ποιητής Σολωμός. Αμέσως λίγο αργότερα ένας άλλος μεγάλος  Έλληνας πνευματικός άνδρας , ο Ρήγας Φεραίος θα πει : «Ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα στενά . Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή». Στην συνέχεια αναφέρθηκε στην ίδρυση της Φιλικής Εταιρίας, στον Αλέξανδρο Υψηλάντη που υποκίνησε την εξέγερση .

Τον Φεβρουάριο του 1821 ο Υψηλάντης με τον Ιερό Λόχο εκδηλώνει την πρώτη επαναστατική κίνηση στην παραδουνάβειο  Μονδοβλαχία…..

Ο κ. Ζούκας  αναφέρθηκε σε όλα τα ιστορικά γεγονότα από την επανάσταση του  1821 την ίδρυση του πρώτου Ελληνικού κράτους την απελευθέρωση της υπόλοιπης  Ελλάδος ,τον Μακεδονικό Αγώνα ,την Μικρασιατική καταστροφή ,τον ξεριζωμό των Ελλήνων από τις εστίες τους του Πόντου ,της Μ. Ασίας και της ανατολικής Θράκης .

Έκανε ειδική μνεία για τις τέσσερις πτωχεύσεις της Ελλάδος αλλά και την συμβολή του Ελευθερίου Βενιζέλου στην ανοδική πορεία της χώρας. Η τριπλή κατοχή Γερμανών , Βουλγάρων και Ιταλών και ο εμφύλιος  δημιούργησαν τεράστια προβλήματα στην ανάπτυξη της χώρας μέχρι να φτάσει η Ελλάδα στη σημερινή της μορφή.Κλείνοντας τόνισε : Ανήκει λοιπόν τιμή και δόξα στους προγόνους μας οι οποίοι με τεράστια προσπάθεια και κάτω από τις δυσκολίες ,τις κυριότερες από τις οποίες τις μνημόνευσα ,πέτυχαν μετά από αγώνα 126 ετών να μας παραδώσουν την Ελλάδα που εμείς απολαμβάνουμε σήμερα».

ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ   ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Ακολούθησε μέσα σε συγκινησιακό κλίμα η παρασημοφόρηση  των βετεράνων αρχής γενομένης στον αντιστράτηγο και επίτιμο διοικητή του Γ.Σ.Σ. Κ. Ιωάννη   Ζούκα, από το μέλος του δ.σ. κ. Ιωάννη Αξαλοδήμος.Τους βετεράνους της Αυσραλίας  που εκπροσώπησε ο κ. Χαριζάνης  παρασημοφόρησε ο πρόεδρος  του Συνδέσμου  καθηγητής του Α.Π.Θ. κ. Μιχάλης Χρυσανθόπουλος . Τους  βετεράνους πολέμου του Καναδά εκπροσώπησε ο πρόξενος του Καναδά στη Θεσσαλονίκη κ. Πετμεζάς ,ενώ της Ρωσίας ο γενικός πρόξενος κ. Ποπώφ. Μετά την παρασημοφόρηση των βετεράνων Η.Π.Α. και Πολωνίας ακολούθησε των Ελλήνων.Απο τους πολεμιστές του 40-41 στο Ρούπελ παρασημοφορήθηκε ο κ. Γιώργος Σαμαράς και ο διακεκριμένος δημοσιογράφος – συγγραφέας και επι σειρά  Αντιδήμαρχος Αθηναίων κ. Ζάχος Χατζηφωτίου για την συμμετοχή του στις συρράξεις του Ελ Αλαμέιν ,του Ρίμινι και του Τομπρουκ.Για την χρονική περίοδο 1944-49 τιμήθηκε η μνήμη της Βασιλικής Παπαθανασίου και του υπολοχαγού Δημητρίου Ζιάρα –Παπαθανασίου Τα παράσημα παρέλαβε ο κ. Πέτρος Τίπης .Στην συνέχεια τιμήθηκε η μνήμη των στρατιωτών Χρήστου Ζαγόρα,Στέφανου Πάϊκα  και Κυριάκου Μπουρετζίδη . Τα παράσημα  παρέλαβαν οι γιοί του δις .κ. Σπύρο Παπαδόπουλο. Ακολούθησαν οι βετεράνοι πολεμιστές της Κορέας, Αθανάσιος  Μπουγάκος, Γεώργιος  Παπαϊωάννου ,Χρήστος  Μαυρομάτης , Άγγελος Θεοδωρίδης ,Μηνάς Χατζηαγάπογλου,Γιώργος  Πασχαλίδης, Ζήσης Σαββόπουλος,Νίκος Δημόπουλος, και Αλέξανδρος Στεργιόπουλος .Στη συνέχεια τιμήθηκε ο αγωνιστής της Κύπρου Αθανάσιος Αργυρίου ,η Λέσχη εφέδρων Αξιωματικών και ο ήρωας πιλότος Νικόλαος Σιαλμάς.Ο διοικητής του Γ.Σ.Σ.αντιστράτηγος κ. Γεώργιος  Μπασιακούλης τόνισε :Σας ευχαριστώ ιδιαίτερα που με προσκαλέσατε σήμερα και είμαι ανάμεσά σας και έχω την τιμή να κάθομαι δίπλα σε έναν βετεράνο αγωνιστή και ανάμεσά σας . Σημειολογικά η σημερινή ημέρα επιλέχτηκε με τον καλύτερο τρόπο.Είναι μια μέρα θρίαμβος για την οποία ο στρατηγός κ. Ζούκας σας μετέφερε μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας όλη την ιστορία της χώρας μας.Eπίσης ο φετινός χρόνος είναι ένας σημαδιακός χρόνος για την Θεσσαλονίκη γιατί γιορτάζει τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της. Εγώ το μόνο που θα ήθελα να σας πω είναι ότι όσα μετάλλια και να δώσουμε σε αυτούς τους ανθρώπους, σ’ αυτούς τους ήρωες και στα παιδιά τους ακόμα δεν φτάνουνε ,δεν ανταποκρίνεται στο μεγάλο μετάλλιο που μας έδωσαν αυτοί .Το μετάλλιο της ελευθερίας .Η πρόεδρος  Σιδηροκαστριτών  Θεσσαλονίκης «Το Ρούπελ» αναφέρθηκε για την μεγάλη προσφορά του συλλόγου τους στα οχυρά του Ρούπελ. Η κ. Χαρίκλεια  Μαριπίδου με μια σειρά στοιχείων ενημέρωσε τους έκπληκτους στρατιωτικούς για τις εθνικού χαρακτήρα δραστηριότητές τους στο Σιδηρόκαστρο και στην  ευρύτερη ορεινή περιοχή .Ο καθηγητής στο Α.Π.Θ., πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Χαλβατζάκης  που υπηρέτησε στην Κορέα τόνισε:Όταν σχηματίστηκαν οι μονάδες μας στον πόλεμο της Κορέας μου δώσανε μια διμοιρία με  85 παλικάρια .Και στην πρώτη επαφή που είχαμε με τον εχθρό είπα στα παλικάρια , γονατίστε κάτω. Ήταν ημέρες Χριστουγέννων , 35 βαθμούς κάτω από το μηδέν και τους είπα ,θα κάνουμε μια προσευχή ,πρώτη φορά μπαίνουμε μέσα σε μάχη και τα λόγια που θα πω, θα τα επαναλαμβάνουμε όλοι μαζί : Χριστέ που γεννιέσαι αυτές τις μέρες σε παρακαλούμε πάρα πολύ .Ογδόντα πέντε  είμαστε σε αυτή τη μονάδα ,άνδρες Έλληνες .Όταν τελειώσει η θητεία μας στον πόλεμο αυτόν σε παρακαλούμε πάρα πολύ να γυρίσουμε και οι 85 στην Ελλάδα όλοι ζωντανοί .

Όλους αυτούς αλλά και τους συνεργάτες του ευχαρίστησε ο διευθυντής του Πολεμικού Μουσείου ,Συνταγματάρχης πυροβολικού  κ. Γεώργιος Φαρμάκης ,για την άψογη οργάνωση της συγκινητικής εκδήλωσης που θύμισε και δίδαξε ένδοξες στιγμές της ιστορίας .Στην συνέχεια ο καθηγητής του Α.Π.Θ. κ. Γιάννης Σταμούλος που παρουσίασε και συντόνισε όλη την εκδήλωση τόνισε :

 

Παναγιώτατε Μητροπολίτα Θεσσαλονίκης κ. κ. Άνθιμε, αρχηγέ του Γ. Ε. Σ. κύριε Ζιαζιά, Κυρίες και κύριοι!

Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα να παρευρίσκομαι σε μια εκδήλωση προς τιμήν εκείνων που τους συνδέει μια από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος στη ζωή του: η εμπειρία του πολέμου. Φιλοξενούμενοι, λοιπόν, στις εγκαταστάσεις του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, υπό τη διεύθυνση του συνταγματάρχη πυροβολικού κ. Γεωργίου Φαρμάκη, βετεράνοι του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου από τις Η. Π. Α., οι οποίοι τότε με το σύνθημα «Ριμέμπερ Περλ Χάρμπορ» θυσιάστηκαν στην ακτή Όμαχα κατά την απόβαση των Συμμαχικών Δυνάμεων στη Νορμανδία. Στην ίδια επιχείρηση βρέθηκαν και οι Καναδοί της τότε 3ης Μεραρχίας Πεζικού, που πολέμησαν με πείσμα στην ακτή  «Τζούνο». Βρίσκονται, ακόμη, κοντά μας Αυστραλοί βετεράνοι. Ας θυμηθούμε τους σκληροτράχηλους στρατιώτες της 9ης Αυστραλιανής Μεραρχίας Πεζικού κατά τη Μάχη του Ελ-Αλαμέιν, υπό τη διοίκηση του υποστράτηγου Λέσλυ Μόρσχιντ. Φιλοξενούμενοι, επίσης, βετεράνοι από τη Ρωσία, οι οποίοι έβλεπαν τη «ρόντινα», την πατρίδα τους δηλαδή, να καταστρέφεται από τις χιτλερικές ορδές. Επικές έχουν μείνει στην ιστορία οι μάχες τους στο Στάλινγκραντ και στο Κουρσκ. Παρίστανται, ακόμη, στην εκδήλωση βετεράνοι από την Πολωνία, που είδαν την πρωτεύουσά τους Βαρσοβία να ισοπεδώνεται από τα ναζιστικά αεροπλάνα το Σεπτέμβριο του 1939. Ανάμεσά τους, όμως, βρίσκονται και Έλληνες βετεράνοι, όπως ο κύριος Γεώργιος Σαμαράς, ο οποίος μαζί με τους συναδέλφούς του στα οχυρά της γραμμής Μεταξά έγραψαν μια ακόμη σελίδα δόξας στην ελληνική ιστορική Βίβλο, με την αντίστασή τους στο Γερμανό εισβολέα. Κοντά μας βρίσκεται, επίσης, και ο κύριος Ζάχος Χατζηφωτίου, που αντιμετώπισε τους άντρες του περίφημου Άφρικα Κορπς του Γερμανού στρατάρχη Έρβιν Ρόμμελ στο Τομπρούκ της Λιβύης. Καθώς, όμως, ο πόλεμος ποτέ δεν ξεχνάει την Ελλάδα, παρίσταται, ακόμη, ο κ. Αθανάσιος Ζαφειρίου, απ’ τους πρώτους που ξεκίνησαν από τον ελλαδικό χώρο, για να αγωνιστεί για τη μαρτυρική Κύπρο.

Οικοδεσπότες της εκδήλωσης ο Σύνδεσμος Τραυματιών και Εφέδρων Πολεμιστών, με πρωτεργάτη τον κ. Αθανάσιο Γωγάκο, για την υγεία του οποίου ευχόμαστε τα καλύτερα, ο νυν πρόεδρος κ. Μιχάλης Χρυσανθόπουλος, το Διοικητικό Συμβούλιο και πολλά μέλη του Συνδέσμου, τα οποία είναι – τα περισσότερα – βετεράνοι του Πολέμου της Κορέας που εκπροσώπησαν τότε επάξια την Ελλάδα. Οικοδεσπότες θα χαρακτήριζα, επίσης, και το Στρατηγό κ. Γεώργιο Μπασιακούλη, διοικητή του 3ου Σώματος Στρατού και του NDC-GR καθώς και τον επιτελάρχη του NDC-GR υποστράτηγο κ. Νικόλαο Ταμουρίδη, οι οποίοι και μας υποδέχθηκαν στις εγκαταστάσεις του Σώματος.

Όλους τους βετεράνους, λοιπόν, τους συνδέει η εμπειρία του πολέμου κι όλους μας το όραμα της ειρήνης.  Ας μην ξεχνάμε ότι ο Χριστός άρχιζε τους λόγους του με τη φράση «Ειρήνη υμιν». Ένας επιφανής θεολόγος και φιλόσοφος της Καθολικής Εκκλησίας, ο Άγιος Αυγουστίνος, έγραψε στο έργο του «Για την Πολιτεία του Θεού» ότι κάθε άνθρωπος που στοχάζεται για τις μεγάλες συμφορές του πολέμου, για τη φρίκη και τη σκληρότητα που παρατηρούνται σ’ αυτόν οφείλει ν’ αναγνωρίσει ότι αυτή είναι η πραγματική δυστυχία. Κι αν υπάρχει κάποιος που ανέχεται τον πόλεμο ή συλλογίζεται για τα δεινά του πολέμου χωρίς αγωνία και πόνο ψυχής, είναι ακόμη πιο δυστυχισμένος και αξιοθρήνητος, γιατί έχει χάσει κάθε αίσθημα ανθρωπιάς.[1] Όπως, όμως, διδάσκει η ιστορία, το να πιστεύει κάποιος ότι θα δημιουργηθεί ένας κόσμος χωρίς πόλεμο είναι, προς το παρόν τουλάχιστον, ουτοπία ή ακόμη χειρότερα ασυγχώρητος ρομαντισμός. Γι’ αυτό είναι καλύτερα να ακολουθούμε το απόφθεγμα των Ρωμαίων: «Αν θέλεις ειρήνη, ετοιμάσου για πόλεμο».

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ