Λεμονανθοί Στο Χώμα – στο Σπίτι της Κύπρου.

Την Πέμπτη, 28 Φεβρουαρίου 2013, παρουσιάστηκε, στο Σπίτι της Κύπρου, το βιβλίο της Αλίκης Χατζηγεωργίου ΛΕΜΟΝΑΝΘΟΙ ΣΤΟ ΧΩΜΑ, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εν Τύποις.

Όπως είχε ανακοινωθεί, στο πλαίσιο της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε σύντομη τιμητική τελετή βράβευσης για την κ. Έρρικα Ιωάννου, η οποία, αν και πάσχει από νοητική υστέρηση, διέσωσε από πνιγμό λουομένη σε παραλία του Πρωταρά στην Κύπρο, επιδεικνύοντας θάρρος, γενναιότητα και σθένος ψυχής. Τιμώντας αυτήν την πράξη της −πράξη ανθρωπισμού και αυτοθυσίας−  ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Ιωσήφ Ιωσήφ της επέδωσε, εκ μέρους της Υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου, δρος Ερατούς Κοζάκου Μαρκουλλή, τιμητική πλακέτα.

Η αποψινή τιμητική εκδήλωση προβάλλει το κοινωνικό πρόσωπο και την ανθρώπινη ευαισθησία που όλοι πρέπει να έχουμε, είπε χαρακτηριστικά ο κ. Πρέσβης, τονίζοντας ότι  στο πρόσωπο της Έρρικας τιμούμε το πηγαίο και γνήσιο πνεύμα της ανθρωπιάς, τιμούμε την οικογένειά της, … όλα τα παιδιά, … αλλά και το πνεύμα του εθελοντισμού, της συλλογικότητας, της στοργής και της αγάπης.

Παίρνοντας τον λόγο, η μητέρα της Έρρικας, κ. Κούλα Ιωάννου, ευχαρίστησε το Υπουργείο Εξωτερικών, όλους, όσοι συνέβαλαν στη διοργάνωση της απονομής, αλλά και τους πολυπληθείς παρευρισκομένους, η παρουσία των οποίων αποτελεί, όπως είπε, δείγμα της ανθρωπιάς και της ευαισθησίας που υπάρχει στην κοινωνία μας. Η βράβευση της Έρρικας έχει έναν συμβολισμό, συνέχισε. Αναγνωρίζει τα άτομα με αναπηρία ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας, που έχουν τα ίδια δικαιώματα, που αξίζουν κάθε στήριξη από όλους μας, αλλά μας δείχνει, επίσης, ότι, όπως όλοι οι άνθρωποι, έχουν μέσα τους την επιθυμία της προσφοράς προς τον συνάνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο. Είναι επίσης, πρόσθεσε, μια ηθική στήριξη για όλους μας, και για τους γονείς που είναι εδώ και για το προσωπικό που έχει προσφέρει τόσα πολλά στα άτομα με νοητική υστέρηση.

 

Αντιφώνηση της κυρίας Κούλας Ιωάννου στην εισήγηση του πρέσβη κ. Ιωσήφ

spiti tis kiprou1Όσο κι αν φαίνεται παράξενο είναι δύσκολο να μιλήσει  κανείς εκ μέρους της Έρρικας παρά το γεγονός ότι το λεξιλόγιο της περιορίζεται σε λίγες λέξεις. Είναι όμως τέτοιος ο πλούτος της εκφραστικής της ικανότητας που δυσκολεύει τον χειριστή της γλώσσας.

Εκ μέρους της Έρρικας και της οικογένειάς μας θέλω να πω ευχαριστώ στο Υπουργείο Εξωτερικών της Κύπρου και τον Πρέσβη κ. Ιερωνυμίδη που διεκπεραίωσε την διαδικασία για την απονομή διάκρισης στην Έρρικα.

Ευχαριστούμε και την φίλη κ. Μαρία Καλοδίκη-Καραμανώλη που, παρά τις τόσες υποχρεώσεις της, όταν έμαθε το γεγονός έκανε την συγκίνησή της πράξη και πήρε την πρωτοβουλία να απευθυνθεί στην Υπηρεσία Αποδήμων της Κύπρου και έτσι να κινήσει τα νήματα.

Αγαπητέ κύριε Πρέσβη,

Σας ευχαριστούμε που φιλοξενείτε στο Σπίτι της Κύπρου αυτή την εκδήλωση και για την τιμή που μας κάνετε. Σας ευχαριστούμε κυρίως για το νόημα των ωραίων λόγων που μας είπατε.

Πρέπει να πω ότι ο κ. Ιωσήφ και η σύζυγος του διακρίνονται για την ευαισθησία τους και την αγάπη τους για τα άτομα με αναπηρία και το έχω διαπιστώσει από την έντονη παρουσία τους σε πολλές εκδηλώσεις.

Πραγματικά η βράβευση της Έρρικας έχει ένα ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ. Αναγνωρίζει τα άτομα με αναπηρία ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας που έχουν τα ίδια δικαιώματα, που αξίζουν κάθε στήριξη από όλους μας αλλά μας δείχνει επίσης ότι όπως όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους την επιθυμία της προσφοράς  προς τον συνάνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο.

Είμαι 30 χρόνια εθελόντρια στον χώρο της νοητικής υστέρησης και της αναπηρίας και δεν σταματώ να θαυμάζω την αθωότητα, την επιμονή και την προσπάθεια που καταβάλλουν αυτά τα άτομα για να πετύχουν κάτι που για μας είναι αυτονόητο.

Αυτό που χρειάζονται από μας είναι Αποδοχή, Αγάπη και συνεχή Ενθάρρυνση και Στήριξη ώστε να μπορέσουν να αναπτύξουν το δυναμικό που κρύβουν μέσα τους.

Ας έλθουμε στο συγκεκριμένο γεγονός. Kάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι η Έρρικα (λόγω της κατάστασής της) «δεν είχε την συναίσθηση του κινδύνου». Αυτό όμως δεν είναι σωστό.

Θυμάμαι σε μια εκδήλωση που ο πατέρας της πέταξε με αλεξίπτωτο πλαγιάς με πόση αγωνία τον παρακολουθούσε κρατώντας με τα δυο της χεράκια την καρδιά της για να μου δείξει τον φόβο της, με το δικό της λεξιλόγιο της νοηματικής γλώσσας.

Όταν όμως άκουσε την κ. Μαρία να φωνάζει βοήθεια η καλοσύνη της ψυχής της, η αγάπη για τον συνάνθρωπο και η μεγάλη επιθυμία που έχει να βοηθά όποιον έχει ανάγκη την κάνανε να ξεπεράσει κάθε δισταγμό και να σπεύσει να βοηθήσει.

Θέλω να πω δυο λόγια για τους ανθρώπους που έχουν εμπλακεί  στη ζωή της Έρρικας και την βοηθήσανε να αναπτύξει την προσωπικότητά της

Πρώτα-πρώτα την αδελφή της την Ζωή που η Έρρικα την έχει πρότυπο.

Είμαστε ευγνώμονες στην ευρύτερη οικογένεια  γονείς, αδέλφια,  ανήψια αλλά  και όλους τους οικογενειακούς φίλους, που πολλοί σήμερα βρίσκονται εδώ. Από την πρώτη στιγμή αποδέχτηκαν την Έρρικα  όπως είναι. Μας προσφέρανε απεριόριστη αγάπη και όποτε χρειάστηκε την βοήθεια τους. Τους νοιώθουμε πάντα δίπλα μας.

Τεράστια υπήρξε για την πρόοδο της Έρρικας η συμβολή των Ιδρυμάτων ΘΕΟΤΟΚΟΣ και ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ. Ειδικά στο Θεοτόκος  φοίτησε 18 χρόνια και το προσωπικό πρόσφερε πολλά για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και την ενδυνάμωση της.

Είναι συγκινητικό που ήλθανε σήμερα για την παλιά τους μαθήτρια και τους ευχαριστούμε για το σημαντικό έργο  που επιτελούν συχνά μέσα από αντίξοες συνθήκες.

Σήμερα η Έρρικα  ζει στη  Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης με τους φίλους της και απολαμβάνουν μια ωραία ζωή γεμάτη δραστηριότητες. Ευχαριστούμε  όλο το Προσωπικό του Συλλόγου  ΠΕΤΑΓΜΑ για την στήριξη που προσφέρουν στους νέους με τόση αγάπη αλλά  και επαγγελματική συνείδηση.

Τελειώνοντας θέλω να αναφερθώ στους λογοτέχνες φίλους, τον κ. Μάριο Μιχαηλίδη και την κ. Ελένη  Λαδιά που με την ευαισθησία τους αναφέρθηκαν  στην αθώα και ανιδιοτελή ψυχή των ατόμων με νοητική υστέρηση.

Ο Μάριος με αφορμή το γεγονός της διάσωσης έγραψε το διήγημα «Η Συνάντηση με την Ερρικα» .

Η Ελένη Λαδιά, χρόνια πριν το γεγονός , αφιέρωσε  στην Έρρικα το διήγημα της «Πύρρος ο  Δήλιος Ψαράς» και δηλώνει πολύ εύστοχα και απλά  «Η ωραία ψυχή δύναται να φιλοξενηθεί  στο οποιοδήποτε σώμα και να συνυπάρχει με τον οποιοδήποτε νου».

Ας το έχουμε οδηγό γιατί αυτή είναι  η ΟΥΣΙΑ των ανθρωπίνων σχέσεων.

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ