Γράφει η Γκέλλυ Ανδρονίκου-Γκάσμαν.

Ζώντας σε έναν ξένο τόπο, μακριά από την πατρίδα, τα ελληνικά ιδεώδη και την κατά απόλυτη πλειοψηφία ορθόδοξη πίστη του πληθυσμού, καταφύγιο και σημείο συνάντησης κάθε Έλληνα και Ελληνίδας της Διασποράς δεν είναι άλλο από την εκκλησία, την ενορία κάθε πόλης που κάθε Κυριακή και μεγάλη γιορτή υποδέχεται τους πιστούς που εκκλησιάζονται στους ναούς της.
Με πολύχρονη ιστορία ήδη πίσω της, η Ελληνορθόδοξη Ενορία Προφήτου Ηλιού Φρανκφούρτης ενσαρκώνει άριστα αυτό το ιδεώδες φέρνοντας κοντά μεταξύ τους τόσο τους Έλληνες, εκ παραδόσεως ορθοδόξους, διατηρώντας ακμαίο το ελληνορθόδοξο στοιχείο, αλλά και τους άλλους λαούς, σμίγοντας στο πολυπολιτισμικό και πολυθρησκευτικό περιβάλλον μιας μεγαλούπολης όπως η Φρανκφούρτη με άλλες ομολογίες και θρησκείες που υπάρχουν ζωντανές γύρω της.
Επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης σαράντα χρόνων από την ίδρυση το 1972 του Ιερού Ναού Προφήτου Ηλιού, επέτειος που γιορτάστηκε ολίγον τι ετεροχρονισμένα με την κοινή εκδήλωση κοπής της βασιλόπιτας στα μέσα Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, ας κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή για να τη γνωρίσουν οι νεότεροι και να θυμηθούν οι παλαιότεροι πώς ξεκίνησε σ’ εκείνα τα δύσκολα χρόνια του πρώτου μεγάλου μεταναστευτικού ρεύματος των Ελλήνων στη Γερμανία.
Η πρώτη Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Φρανκφούρτης ιδρύθηκε το 1955, με τον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέου. Το 1972 ιδρύθηκε η Ενορία Προφήτου Ηλιού Φρανκφούρτης. Αφιερώθηκε στον Προφήτη Ηλία τον Θεσβίτη μια που είναι ο προστάτης των γουνοποιών, αφού εκείνη την εποχή ανθούσε εδώ το γουνεμπόριο και οι περισσότεροι Έλληνες εργάζονταν στην επεξεργασία και κατασκευή γούνας. Η ενορία στεγάστηκε αρχικά, παρέχοντας ενοίκιο, στην Ευαγγελική Εκκλησία Αγίας Τριάδος, κτίσμα της Μεταπολεμικής Περιόδου του 1950.
Το 1977 η Ελληνορθόδοξη Ενορία Προφήτου Ηλιού προέβη στην αγορά του κτίσματος από την Ευαγγελική Εκκλησία, το οικόπεδο όμως είναι και παραμένει ιδιοκτησία του Δήμου Φρανκφούρτης. Με την πάροδο των χρόνων και τη σωρεία πολλών προβλημάτων, προβλήματα που ανάγκασαν την Ευαγγελική Εκκλησία να εγκαταλείψει το κτίριο αναζητώντας αλλού στέγη, ήταν επιτακτική πλέον η ανάγκη ανοικοδόμησης του ναού από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Τα στατικά και πρακτικά προβλήματα του κτίσματος λόγω παλαιότητας, η στενότητα χώρου λόγω της μεγάλης προσέλευσης των πιστών αλλά και η επιθυμία ανακατασκευής προς την ορθόδοξη βυζαντινή αρχιτεκτονική, ήταν οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν το 2008 στην επέκταση και εκ νέου ανοικοδόμηση του ιερού ναού. Έτσι, τα μέχρι πρότινος 500 τ.μ. της παλιάς εκκλησίας διπλασιάστηκαν σε 1.000 τ.μ. από την επέκταση του ορθόδοξου ναού, σε όλο το κτιριακό συγκρότημα δόθηκε έμφαση σε στοιχεία βυζαντινής αρχιτεκτονικής, όπως ο τρούλος, οι κόγχες και το ιερό, χτίστηκε παρεκκλήσιο αφιερωμένο στην Παναγία Σουμελά, μια αίθουσα 100 τ.μ. πάνω, καθώς και άλλες αίθουσες υπογείως, όπου τελούνται μαθήματα κατηχητικού και υπάρχουν πολλοί βοηθητικοί χώροι.
Οι εφημέριοι που έχουν διατελέσει μέχρι σήμερα είναι ο μακαριστός π. Βασίλειος Ζάγκας, ο οποίος εκοιμήθη το καλοκαίρι του 1996, και ο π. Βαρθολομαίος Κεσίδης μέχρι τον Ιούνιο του 2004, οπότε και εξελέγη Επίσκοπος Αριανζού. Τον Θεοφιλέστατο διαδέχτηκε ο π. Αθηναγόρας Ζηλιασκόπουλος, Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου, ιερατικός προιστάμενος της Ελληνορθόδοξης Ενορίας Προφήτου Ηλιού και Αρχιερατικός Επίτροπος Έσσης και Ρηνανίας-Παλατινάτου.
Και βέβαια, ένας ιερός ναός πάντα χρωστά πολλά στους ευεργέτες και αφιερωτές του. Άξιοι μνείας λοιπόν, αλλά και πολλών ευχαριστιών, ο κ. Τάκης Εμμανουηλίδης, ο οποίος αγόρασε το πρώτο τέμπλο, τις εικόνες και άλλα λειτουργικά αντικείμενα, καθώς και ο κ. Λεωνίδας Παπαγεωργίου. Και οι δύο συγκαταλέγονται στους μεγάλους ευεργέτες του ναού, αφού με την οικονομική τους βοήθεια ενίσχυσαν τα μάλα το έργο της ανοικοδόμησης. Μάλιστα, από το 2009 έχει ιδρυθεί για το σκοπό αυτό ο Σύλλογος Ενίσχυσης Ανοικοδόμησης Προφήτου Ηλιού, με πρόεδρό του τον αντιπρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Φρανκφούρτης-Έσσης κ. Στέφανο Χατζηνικολάου, διότι τα κονδύλια που έχουν ήδη διατεθεί δεν επαρκούν για την αποπεράτωση ενός τόσο μεγάλου και πολυδάπανου έργου.
Σε γενικές γραμμές, υπάρχει καλή συνεργασία της ενορίας με όλους τους φορείς και κοινότητες, άριστες επίσης σχέσεις και πολύ καλές επαφές με τις άλλες Εκκλησίες στη Γερμανία, αφού ο διαχριστιανικός και διαθρησκειακός διάλογος είναι ακατάπαυστος και αποφέρει τα μέγιστα στην επίλυση πολλών πρακτικών και σύγχρονων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν στις μέρες μας όλες οι Εκκλησίες.
Η Ελληνορθόδοξη Ενορία Προφήτου Ηλιού Φρανκφούρτης δραστηριοποιείται επίσης στο χώρο της κατήχησης παιδιών και ενηλίκων, προσφέρει ενισχυτική διδασκαλία σε όλα τα σχολικά μαθήματα καθώς και μαθήματα αγγλικής γλώσσας, διοργανώνει μαθήματα παραδοσιακών χορών, ενώ κάθε δύο χρόνια τελείται το Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών και κάθε χρόνο το Καλοκαιρινό Φεστιβάλ Νεολαίας, ενοριακή μαθητική κατασκήνωση -να σημειώσουμε ότι είναι η μοναδική ενορία που παρέχει μια τέτοια δραστηριότητα-, καθώς και άλλες εκδηλώσεις ανάλογα με την περίσταση, όπως στις 6 Ιανουαρίου κάθε χρόνο, ανήμερα των Θεοφανείων, την κατάδυση του Τιμίου Σταυρού στον ποταμό Μάιν, καθώς και τον Πανορθόδοξο Εσπερινό κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας. Εν τη γενέσει της βρίσκεται και μια άλλη νέα δραστηριότητα που σύντομα θα υλοποιηθεί. Πρόκειται για την ίδρυση ενός Πανορθόδοξου Ιερατικού Συμβουλίου, το οποίο θα πραγματεύεται θέματα που απασχολούν όλες τις ορθόδοξες εκκλησίες σε τοπικό επίπεδο.
Και μια νέα εντελώς πρωτοβουλία ήρθε να προστεθεί πρόσφατα στις τόσες άλλες. Μόλις στις 31 Μαρτίου 2013, είδε το φως της δημοσιότητας η τριμηνιαία περιοδική έκδοση της εν λόγω εκκλησίας. Έχοντας καθαρά ενοριακό χαρακτήρα, απευθύνεται στο ποίμνιο για να αναλύει διάφορα θεολογικά και άλλα θέματα λατρευτικού χαρακτήρα, που σκοπό έχουν να λύνουν τυχόν απορίες του για μια σωστή χριστιανική και εκκλησιαστική ζωή. Ακολουθώντας το εορτολόγιο της Εκκλησίας μας και απευθυνόμενο τόσο σε ενηλίκους όσο και σε παιδιά, το τριμηνιαίο περιοδικό “Συνοδοιπορία” πραγματεύεται επίκαιρα θέματα, αποτελώντας κατ’ αυτό τον τρόπο έμμεσο τρόπο κατήχησης. Είναι πράγματι μια πρωτότυπη ιδέα που έλειπε μέχρι τώρα από το ποιμαντικό έργο της Ενορίας Προφήτου Ηλιού. Τι καλύτερο λοιπόν να ευχηθούμε από το να έχει καλή συνέχεια και καλή επιτυχία το όλο εγχείρημα. Και ποιος ξέρει, ίσως με το πέρασμα των χρόνων να γράψει κι αυτό τη δική του ιστορία στην ήδη μεγάλη ιστορία αυτού του ιερού ναού…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ