Μιλά σήμερα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο γνωστός νομικός και συγγραφέας κ. Αντώνης Βγόντζας με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου από τον Εκδοτικό Οίκο Α.Α. Λιβάνη με τίτλο “Πορεία στην ομίχλη της κρίσης”
Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη.
«Οι μερικές αλήθειες, τα μεγάλα ψέματα, το χάιδεμα των αφτιών, η υπόσχεση πραγμάτων που δεν θα έρθουν ποτέ, η επανάπαυση, όλα όσα ευχαριστούν το «δήμο», όλα αυτά ήσαν και είναι χαρακτηριστικά των λαϊκιστών και των δημοκόπων. Με τα άρθρα μου προσπάθησα να αποκαλύψω έγκαιρα κάποιες αλήθειες βασιζόμενος σε τεκμηριωμένες ενδείξεις και δείκτες. Ήθελα να προειδοποιήσω. Συγκεντρώνοντας μερικά από τα άρθρα μου σε αυτά το βιβλίο και εντάσσοντάς τα σε ενότητες θέλησα να παρέμβω στα σημερινά πράγματα. Για να δείξω τι έφταιξε και για να εγγυηθώ το τι μπορούμε. Η υπόθεση της Ελλάδας δεν χάθηκε». Αυτά δηλώνει σήμερα στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο γνωστός νομικός και συγγραφέας κ. Αντώης Βγόντζας με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου από τον Εκδοτικό Οίκο Α.Α. Λιβάνη με τίτλο “Πορεία στην ομίχλη της κρίσης”. Ο Αντώνης Βγόντζας δικηγορεί δικηγορεί από το 1971. Υπήρξε συνήγορος σε δίκες που σημάδεψαν την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Ορισμένες χαρακτηρίστηκαν ιστορικές. Συμμετείχε στην ομάδα υπεράσπισης του Ανδρέα Παπανδρέου μαζί με τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Αντώνη Λιβάνη, τον Κώστα Λαλιώτη και τον Χρήστο Ροκόφυλλο. Και υπερασπίστηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στα αγγλικά δικαστήρια κατά του περιοδικού ΤΙΜΕ. Ήταν και είναι ενεργά παρών σε όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και ιδεολογικούς αγώνες της γενιάς του. Τιμήθηκε με θέσεις και αξιώματα, ξεχωριστής ευθύνης, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας και στον ημερήσιο Tύπο της Κρήτης. Έχει γράψει έξι βιβλία.
–Για ποιους λόγους πήρατε την απόφαση να καταχωρίσετε κείμενα δικά σας στο βιβλίο; Μήπως εκτός ότι τα περισσότερα από αυτά είχαν προβλέψει τις δυσάρεστες εξελίξεις στη χώρα μας, καταδείχνουν ξεκάθαρα πώς η ιστορία στην Ελλάδα επαναλαμβάνεται και μάλιστα τραγικά πλέον για τη χώρα μας;
«Τόσο απόλυτα δεν δέχομαι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Κάποιες συμπεριφορές επαναλαμβάνονται. Κάποιες όχι. Κάθε εποχή έχει τη δική της ταυτότητα. Τα δικά της χαρακτηριστικά. Η ιστορία βοηθάει από την κατανόηση του μέρους στην μετάβασή του στο σύνολο. Σίγουρα ο λαϊκισμός που επικράτησε τα τελευταία χρόνια έχει τα χαρακτηριστικά του λαϊκισμού άλλων εποχών. Οι μερικές αλήθειες, τα μεγάλα ψέματα, το χάιδεμα των αφτιών, η υπόσχεση πραγμάτων που δεν θα έρθουν ποτέ, η επανάπαυση, όλα όσα ευχαριστούν το «δήμο», όλα αυτά ήσαν και είναι χαρακτηριστικά των λαϊκιστών και των δημοκόπων. Με τα άρθρα μου προσπάθησα να αποκαλύψω έγκαιρα κάποιες αλήθειες βασιζόμενος σε τεκμηριωμένες ενδείξεις και δείκτες. Ήθελα να προειδοποιήσω. Συγκεντρώνοντας μερικά από τα άρθρα μου σε αυτά το βιβλίο και εντάσσοντάς τα σε ενότητες θέλησα να παρέμβω στα σημερινά πράγματα. Για να δείξω τι έφταιξε και για να εγγυηθώ το τι μπορούμε. Η υπόθεση της Ελλάδας δεν χάθηκε».
–Σε ένα άρθρο σας γράφετε πως “από ό,τι φαίνεται η ηθική αποσύρεται γοργά και ανεπίστρεπτα. Τόσο η προσωπική ηθική. Όσο και στις μεταξύ μας σχέσεις”. Είναι μόνο ηθικό το πρόβλημα των Ελλήνων ή και ηθικό; Πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο, όπου “ο καθένας μας κοιτάζει τι τον βολεύει;”.
«Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο ηθικό. Αυτό που προσπαθούσα και προσπαθώ είναι να δείξω ότι οι αξίες της ηθικής συμπεριφοράς πρέπει να μπουν στην πρώτη γραμμή των προτεραιοτήτων μας τόσο όσο και η οικονομία. Τόσο όσο και οι θεσμοί, πολιτικοί και κοινωνικοί. Και όταν συζητάμε για ηθική, δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει η «κρεβατοκάμαρα» του άλλου, του γείτονα ή των πολιτικών. Με ενδιαφέρει η απόλυτη ετοιμότητα στη διαχείριση των δημόσιων και κοινών πραγμάτων. Και όταν αναφέρομαι στην προσωπική συμπεριφορά, αξιολογώ και εκείνες τις πράξεις ή τις παραλείψεις που αφορούν βασικές ιδιότητες ενός δημόσιου άνδρα. Δεν μπορεί να είσαι Διοικητής κεντρικής τράπεζας, να έχεις συλλέξει ένα αξιόλογο πλούτο από την κατοχή δημοσίων πραγμάτων και τις ώρες της μεγάλης κρίσης να μεταφέρεις σημαντικά ποσά από την προσωπική σου περιουσία στο εξωτερικό, σε ξένες τράπεζες. Αυτό είναι ανήθικο και σε προσωπική βάση. Όταν καταντήσαμε σε αυτό το σημείο, όταν προτάξαμε το προσωπικό συμφέρον, πάνω από το συλλογικό και το εθνικό. Και όταν ανεχθήκαμε τέτοιες συμπεριφορές όχι μόνο στους απέναντι, αλλά και στους δικούς μας. Όταν η παρεοκρατία κυριάρχησε στην διοίκηση και διανομή της εξουσίας».
–Έχει ξεκινήσει μια συζήτηση εδώ και αρκετό καιρό στην Ευρώπη αν τελικά ανήκουμε στη Δύση ή στην Ανατολή. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση; Μήπως κάποιοι μας σπρώχνουν στην Ανατολή;
«Η συζήτηση δεν είναι τόσο καινούργια. Έχει ιστορικές ρίζες. Στην περίφημη διάσπαση της χριστιανικής εκκλησίας στην ανατολική και ορθόδοξη και στη δυτική και καθολική. Η συζήτηση κατά καιρούς ανανεώνεται. Και πρόσφατα έχει λάβει αξιοσημείωτες διστάσεις. Φυσικά εκμεταλλεύονται τα αρχέτυπα πρωτόγονα ιδεολογικά στοιχεία. Πίσω όμως από αυτά, ή καλύτερα πάνω από αυτά, βρίσκονται συγκεκριμένα συμφέροντα. Εκμεταλλεύονται τις σημερινές αδυναμίες της Ελλάδας, άλλοι μεν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του κερδοσκοπικού κεφαλαίου (βλ. city του Λονδίνου) και άλλοι γιατί εκτιμούν ότι μία σκληρή και ασφυκτική οργάνωση της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης εξυπηρετεί καλύτερα τα δικά τους συμφέροντα. Το κακό με όλους αυτούς είναι ότι τον τελευταίο καιρό έχουν μεγαλύτερη υποστήριξη και περισσότερα επιχειρήματα για να μας σπρώξουν προς μια αδιέξοδη Ανατολή».
-Υπάρχει κατά τη γνώμη σας λύση στο οικονομικό αδιέξοδο της χώρας έξω και μακριά από τους δανειστές μας;
«Δεν αποδέχομαι την ταύτιση των δανειστών με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους θεσμούς της. Υπάρχει λύση στο οικονομικό μας πρόβλημα. Μέσα όμως, από την συνεργασία μας με την Ευρώπη, έστω και αν οι ιδεολογικοί και πολιτικοί συσχετισμοί στο εσωτερικό της Ευρώπης δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκοί για εμάς».
–Η λέξη ανάπτυξη ποια δυναμική μπορεί να έχει μετά από όλα αυτά;
«Φοβάμαι ότι όλοι έχουν μπερδέψει τον όρο «ανάπτυξη» με τον ασύδοτο και τυφλό καταναλωτισμό. Δεν συνιστά ανάπτυξη η αλόγιστη εισαγωγή πολυτελών προϊόντων, ούτε το άνοιγμα καταστημάτων το ένα δίπλα στο άλλο, που πουλούν εισαγόμενα προϊόντα. Δεν συνιστά ανάπτυξη εισοδηματικές ενισχύσεις χωρίς κριτήρια. Από την άλλη συνιστά ανάπτυξη η μελέτη και κατασκευή έργων υποδομής στο πλαίσιο ενός συνολικού προγραμματισμού, συνιστά ανάπτυξη η εισαγωγή μέτρων που ενισχύουν τους μικρομεσαίους με μία σημαντική προϋπόθεση : η προστιθέμενη αξία των παραγόμενων και προσφερόμενων από αυτούς προϊόντων ή υπηρεσιών να μην περιορίζεται στη διαφορά της λιανικής τιμής από την χονδρική. Ανάπτυξη σημαίνει η πρόσβαση στην παιδεία να είναι κοινωνικά και οικονομικά ελεύθερη. Όχι μόνο για τους έχοντες και κατέχοντες. Ανάπτυξη σημαίνει η παροχή καθολικής και γενικής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε όλους τους πολίτες. Για την ακρίβεια σε όλους τους κατοίκους της Ελλάδας».
–Και μια τελευταία ερώτηση… Ποιο είναι το μέλλον του ευρώ και ποιο της Ενωμένης Ευρώπης;
«Όσο κυριαρχούν οι νεοφιλελεύθερες ιδέες και πολιτικοί, οι μεγαλοτραπεζίτες, τότε το ευρώ θα κινδυνεύει διαρκώς. Πολύ απλά δεν θα έχει μέλλον. Όσο νωρίτερα φτάσει η στιγμή που τα ηνία της πολιτικής και οικονομικής ζωής περάσουν στα χέρια πολιτικών με προοδευτικό προσανατολισμό, τόσο γρηγορότερα θα παύει αυτή η αβεβαιότητα. Τόσο έγκαιρα η υπόθεση της ενωμένης Ευρώπης θα κάνει περισσότερα βήματα μπροστά».
