Φόβοι για πόλεμο και αρρώστιες ή ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον; Η DW μίλησε με νέους στη Γερμανία για τις σκέψεις και τις επιθυμίες τους το 2023.«Όλα μπορούν να παραμείνουν ως έχουν στην προσωπική μου ζωή, οι επιθυμίες μου έγιναν πραγματικότητα φέτος. Τώρα ο κόσμος πρέπει απλώς να γίνει καλύτερος. Η πανδημία θα πρέπει να εκλείψει και ο πόλεμος στην Ουκρανία να σταματήσει».

Γιόρνταν Ράτκε, 27, Φρανκφούρτη

«Εύχομαι η οικογένειά μου να είναι υγιής. Και να παίρνω καλύτερους βαθμούς στο σχολείο. Θα ευχόμουν να μην υπάρξουν άλλοι πόλεμοι… Αλλά αυτό είναι μάλλον ουτοπικό».

Ντενίζ, 18, Κολωνία

«Ελπίζω να μπορέσω να σπουδάσω ιατρική. Και γενικά ελπίζω να επιβιώσουμε στον καπιταλισμό, επειδή προκαλεί προβλήματα όπως η κλιματική αλλαγή και επιβαρύνει πολλούς ανθρώπους ψυχολογικά. Νομίζω ότι δεν είναι συνειδητό σε πολλούς ανθρώπους».

Μία Μποσάτ, 20, Φρανκφούρτη

Αισιοδοξία αλλά και φόβοι για την ακρίβεια

«Ελπίζω ότι τα πράγματα θα χαλαρώσουν πολύ την επόμενη χρονιά, τόσο προσωπικά όσο και παγκοσμίως. Προσωπικά, συμβαίνουν πολλές αλλαγές λόγω μετακόμισης και εκεί βλέπει κανείς ότι οι τιμές έχουν αυξηθεί. Τα πράγματα είναι δύσκολα στην αγορά κατοικίας. Γενικά είμαι αρκετά αισιόδοξος ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα αλλά θα πρέπει να δούμε πώς θα εξελιχθεί και η κατάσταση στην Ουκρανία».

Γκρέγκορ Τάιλερ, 28, Κίελο

«Θα ήθελα να βρω τον σωστό δρόμο μετά την εκπαίδευσή μου. Και ελπίζω ο πληθωρισμός να μην αυξηθεί. Όλα είναι ήδη πολύ ακριβά».

Σονίτα, 24, Κολωνία

«Εύχομαι παρ’ όλη αυτή την τεχνολογική έκρηξη στον κόσμο, να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο στον πολιτισμό. Για τον άνθρωπο, για την κοινότητα, με λίγα λόγια για τους τομείς που κάνουν τη ζωή μας πιο πλούσια. Να μην εγκαταλείψουμε τις τέχνες και τον πολιτισμό. Η ευχή μου για το 2023 είναι μέσα σε όλη την τρέλα που συμβαίνει στον κόσμο, να επιστρέψουμε στον εαυτό μας και να κάνουμε κάτι καλό στο περιβάλλον μας. Να μην μας παίρνουν από κάτω καταστάσεις που δεν είναι στο χέρι μας, αλλά να βάζουμε την ενέργειά μας σε ό,τι μπορούμε να πάρουμε στα χέρια μας, το περιβάλλον μας, τη δική μας κοινότητα, τις δικές μας αρχές και επιθυμίες».

Βαλερί Σβάνε Τόρες, 22, Βερολίνο

Ανασφάλεια για την εργασία

«Εύχομαι ένα σίγουρο μέλλον, στο οποίο θα μπορώ να σπουδάσω και να εργαστώ χωρίς υπαρξιακούς φόβους. Φοβάμαι ότι θα πρέπει να δουλέψω σε μια δουλειά που δεν θα με κάνει ευτυχισμένη».

Ραχήλ, 17, Κολωνία

«Ελπίζω ότι οι σπουδές μου θα συνεχιστούν όπως πριν. Και ότι θα γνωρίσω πολλούς ανθρώπους και θα μπορέσω να ταξιδέψω πολύ τον επόμενο χρόνο.”

Τζόναθαν, 24, Φρανκφούρτη

«Εύχομαι στους ανθρώπους να αγαπήσουν περισσότερο τον εαυτό τους για να μπορούν να ζήσουν πιο ευτυχισμένες ζωές. Και ελπίζω μεγαλύτερη σταθερότητα και ειρήνη στον κόσμο».

Άλβιν Γκαρσία, 30, Φρανκφούρτη

«Ελπίζω ότι οι συγκρούσεις θα επιλυθούν διπλωματικά και η στέγαση για τους φοιτητές θα παραμείνει προσιτή. Αυτό που φοβάμαι είναι ότι οι εμπόλεμες ζώνες μπορεί να επεκταθούν».

Σίμον, 22, Κολωνία

Πέτερ Χίλε

Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ