Το φημισμένο «παιδί» της βερολινέζικης κουζίνας, το Currywurst γίνεται 70 ετών. Ποια είναι όμως η «γενέτειρα» και ποιοι οι οπαδοί του διάσημου fast food; Γαστριμαργική περιήγηση στην ανατολική και δυτική Γερμανία.Μπουντεσλίγκα, στρούντελ, σνίτσελ, καρτόφελ και φυσικά το κάριβουρστ είναι μόνο μερικές από τις λέξεις που παραπέμπουν στη γερμανικό τρόπο ζωής. Αυτές τις μέρες το γερμανικό λουκάνικο με κάρυ «γιορτάζει» τα 70 χρόνια από τότε που πρωτοεμφανίστηκε στο πιάτο. Πώς, όμως, το κάριβουρστ κατάφερε να καθιερωθεί και να εδραιωθεί στο χώρο του γρήγορου φαγητού; Ήταν το Σεπτέμβριο του 1949 όταν η Χέρτα Χόιβερ έφτιαξε για πρώτη φορά στο Βερολίνο μία σάλτσα με ντομάτα, κάρι και άλλα μπαχαρικά και την έριξε πάνω από ένα τηγανισμένο ψιλοκομμένο μικρό λουκάνικο. Και όλα αυτά απλώς επειδή βαριόταν!

Στην ουρά για ένα λουκάνικο κάρυ

Δέκα χρόνια αργότερα, η Χόιβερ ισχυρίστηκε ότι είχε κατοχυρώσει τη συνταγή. Τη δημιουργία του θρυλικού φαγητού, όμως, διεκδίκησαν αρκετοί. Ο Ούβε Τιμ περιγράφει στη νουβέλα του «Η ανακάλυψη του Κάριβουρστ» πώς η Λένα Μπρίκνερ πέφτοντας από τις σκάλες κρατάει στο ένα της χέρι το κάρι και στο άλλο την κέτσαπ – η τέλεια σος! Την προέλευση του κάριβουρστ διεκδικεί και η Κάτω Σαξονία. Ο Αλεξάντερ Βιρτς από την πόλη Μπίκνεμπουργκ κοντά στο Αννόβερο, ισχυρίζεται ότι η το κάριβουρστ δημιουργήθηκε στην κουζίνα ενός σεφ, ο οποίος ετοίμαζε για τους αξιωματικούς του βρετανικού στρατού του Ρήνου το 1946 μια σάλτσα από μαρμελάδα βερίκοκο, κέτσαπ, κάρι και αλάτι. Ακόμη, στην περιοχή του Ρουρ υπάρχουν άνθρωποι που δηλώνουν πως γνωρίζουν την προέλευση του κάριβουρστ. Στο Βερολίνο, την πρωτεύουσα του «Currywurst», οι άνθρωποι περιμένουν στην ουρά για ένα κάριβουρστ με πατάτες και κόκα κόλα.

Η καντίνα «Curry 36» στα δυτικό τμήμα και η οικογενειακή επιχείρηση «Konnopke’s» στα ανατολικό τμήμα συγκαταλέγονται στα πιο γνωστά στέκια των φίλων του κάριβουρστ στη γερμανική πρωτεόυσα. Ο Λάζο Βουγίνοβιτς, που ίδρυσε την καντίνα «Curry 36» στη συνοικία Κρόιτσμπεργκ, πιστεύει ότι «το κάριβουρστ είναι φυσικά επινόηση του Βερολίνου». Το συγκεκριμένο στέκι είναι ανοιχτό μέχρι τις 5 το πρωί και σχεδόν πάντα θα υπάρχει μια παρέα. Σύμφωνα με τη σελίδα του στο διαδίκτυο, «πρακτικά πρόκειται για μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς». Είναι το λουκάνικο μόνο για τουρίστες και συνταξιούχους; «Ανοησία, το τρώνε οι πάντες» λέει.

800.000 κάριβουρστ το χρόνο

Η Ντάγκμαρ Κονόπκε, ιδιοκτήτρια καντίνας με κάριβουρστ στην τέταρτη γενιά, περιγράφει τους πελάτες της «ως ένα μείγμα ατόμων. Οι άνθρωποι που μπορεί να είναι από απλοί εργάτες μέχρι επίσημα ντυμένοι εργαζόμενοι. Στην περίοδο της Ανατολικής Γερμανίας, το Πρεντσλάουερ Μπεργκ του Βερολίνου που είναι η καντίνα της, ήταν συνοικία κυρίως για την εργατική τάξη. Σήμερα έρχονται φοιτητές, καλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι καθώς επίσης και λεωφορεία με τουρίστες. Ακόμα και σε σύγκριση με τα βιολογικά προϊόντα ή τα χορτοφαγικά λουκάνικα, τα μαγαζιά με κρέας προσελκύουν περισσότερο κόσμο. Η Κονόπκε δηλώνει πως «η πλειοψηφία τρώει το κλασικό». Όσο για τη συνταγή; Οικογενειακό μυστικό!

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι Γερμανοί καταναλώνουν κάθε χρόνο 800.000 κάριβουρστ. Σε σχετικό άρθρο στο περιοδικό «Fleischwirtschaft», αναφέρεται ότι όταν δεν σερβίρεται με πατάτες, το 80% των πελατών το προτιμάει με ένα μικρό ψωμάκι στο πλάι. Συχνά το κάριβουρστ θεωρείται το δημοφιλέστερο δείπνο στους χώρους εστίασης. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην πόλη Νοϊβίντ στο κρατίδιο Ρηνανία-Παλατινάτο διοργανώνεται ειδικό φεστιβάλ για ανθρώπους που λατρεύουν σάλτσες που πηγαίνουν με κάριβουρστ. Για τη θρυλική 70η επέτειο του γερμανικού λουκάνικου δεν θα μπορούσε να ταιριάζει άλλο από το τραγούδι «Currywurst» του Χέρμπερτ Γκρενεμάιερ. Ωστόσο, όπως είχε δηλώσει κάποτε στο ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο RBB, ο ίδιος προτιμάει το μπιφτέκι. «Δεν μου αρέσει το Κάριβουρστ». Αυτό πρέπει να χωνέψουν κάποια στιγμή οι θαυμαστές του.

Καρολίνε Μποκ (dpa)

Επιμέλεια: Μαγδαληνή Γκόγκου

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ