Οι Alphaville σηματοδούν για πολλούς την αθωότητα της νιότης. Σήμερα τολμούν να αντικαταστήσουν τα συνθεσάιζερ με έγχορδα σε μια ενδιαφέρουσα συμφωνική εκδοχή των τραγουδιών τους.Με το «Big in Japan», ένα εκρηκτικό χορευτικό κομμάτι της ποπ και το «Forever Joung», μια μπαλάντα που έγραψε ιστορία στα αθώα πάρτι της δεκαετίας του 80, το γερμανικό συγκρότημα Alphaville έχει γράψει ιστορία. Γιατί είναι κομμάτια που συνεχίζουν να παίζονται (και να χορεύονται) μέχρι σήμερα και οι μελωδίες τους είναι διαχρονικές. Όταν τις ακούς, μπαίνουν στα αυτιά και δεν μπορούν να «φύγουν». Από καιρό ο Μάριαν Γκολντ, ο φρόντμαν των Alphaville, ήθελε να ηχογραφήσει κομμάτια τους με ορχήστρα. «Νομίζω ότι σε όλα τα συγκροτήματα που δουλεύουν με συνθεσάιζερ υπάρχει μια τάση προς την κλασσική μουσική» λέει ο 68χρονος σήμερα Γκολντ στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων DPA. «Ακόμη κι αν ο κόσμος δεν έχει ιδέα από σύνθεση ή θεωρία μουσικής, όπως συμβαίνει με μας».

Με την Ορχήστρα Κινηματογράφου Babelsberg

Το 1984, το «Big in Japan» άνοιξε στους Alphaville τον δρόμο προς την παγκόσμια επιτυχία. Ακολούθησαν κι άλλα σινγκλ που έχουν γίνει πλέον κλασσικά. Σχεδόν 40 χρόνια μετά, το synthpop συγκρότημα, στο οποίο έχει απομείνει μόνο Μάριαν Γκολντ από την ένδοξη εποχή, έκανε νέες διασκευές στις τότε επιτυχίες και μαζί με άλλα τραγούδια τα ηχογράφησε με τη Γερμανική Ορχήστρα Κινηματογράφου Babelsberg για το άλμπουμ «Eternally Yours». Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, χάρη σε πολυφωνικά όργανα, όπως το συνθεσάιζερ Roland Jupiter-8, που ήταν δημοφιλές εκείνη την εποχή, επέτρεψαν νέους ήχους που έμοιαζαν με εκείνους της ορχήστρας. «Ήταν ένα πολύ ελκυστικό μονοπάτι, στο οποίο ήταν πραγματικά δύσκολο να αντισταθείς», λέει ο Γκολντ. «Και μετά δημιουργήθηκαν κομμάτια, όπως το «Forever Young» για παράδειγμα, ή το «Sounds Like A Melody». «Αν για το τελευταίο χρησιμοποιήθηκαν μερικά έγχορδα, το «Forever Young» ήταν ένα κατεξοχήν synthpop στην πιο πρωτόγνωρη μορφή».

Τώρα όμως, με την Ορχήστρα Κινηματογράφου Babelsberg και οι δύο επιτυχίες αναπτύσσουν μια εντελώς νέα δυναμική, με πραγματικό φλερ κινηματογράφου. «Στο διάσημο φινάλε του «Sounds Like A Melody» φαίνεται να προστέθηκε και λίγο Βάγκνερ», υποστηρίζει ο Γκολντ. Αλλά και το «Big In Japan» ακούγεται επίσης θεαματικό. Σχεδόν ξεχνάει κανείς ότι στην αρχική εκδοχή του δεν υπήρχε ορχήστρα. Ως έφηβος, ο Μάριαν Γκολντ είχε ενθουσιαστεί με το «Κοντσέρτο για ροκ γκουπ και ορχήστρα», μια συνεργασία μεταξύ του σκληρού ροκ συγκροτήματος Deep Purple και της Βασιλικής Φιλαρμονικής Ορχήστρας. «Έπεσα από τα σύννεφα, γιατί δεν ήταν καθόλου αυτό που περίμενα», θυμάται. «Ήταν καθηλωτικό. Δεν είχε καμιά σχέση με το άλμπουμ των Metallica “S&M”. Είμαι φαν των Metallica, αλλά απογοητεύτηκα πάρα πολύ, γιατί δεν είχε κανένα στοιχείο νεωτερισμού» λέει ο Γκολντ.

Με έγχορδα και χάλκινα πνευστά

Με τις διασκευές τους οι Μαξ Κνοτ και Κρίστιαν Λορ άλλαξαν σημαντικά κάποια τραγούδια. Σύμφωνα με τον Γκολντ, «ένα σχετικά μπανάλ ποπ τραγούδι, όπως το «Dance With Me», έγινε μια συγκλονιστική μπαλάντα». Το τραγούδι μιλά για τη μοναξιά και δεν είναι τόσο χαρούμενο, όσο ακουγόταν στο σινγκλ του 1986, μάλλον πιο λυπηρό και μελαγχολικό. Αυτό γίνεται ξεκάθαρο τώρα. «Μπορείς να αλλάξεις κάτι από το ίδιο κομμάτι και να φέρεις στην επιφάνεια κάτι που υπήρχε πάντα εκεί, αλλά ήταν κρυμμένο», λέει ο Γκολντ. Εκτός από τις επιτυχίες των πρώτων χρόνων και τα τραγούδια από το πρώτο τους άλμπουμ «Forever Young», οι Alphaville ηχογράφησαν ξανά μερικά τραγούδια που μπορεί να μην προσέλκυσαν την προσοχή που τους αξίζει.

Έγχορδα, λοιπόν, χάλκινα πνευστά και τύμπανα, αντί για συνθεσάιζερ, ηλεκτρική κιθάρα και μηχανικός ρυθμός. Οι Aphaville φαίνεται να τα καταφέρνουν. Λίγο πριν το 40o ιωβηλαίο του συγκροτήματος, ο Μάριαν Γκολντ με το συγκρότημά του, κατάφερε να δημιουργήσει ένα πραγματικά εντυπωσιακό άλμπουμ. Του χρόνου θα κάνει το επόμενο βήμα. Θα το παρουσιάσει ζωντανά με ορχήστρα πάνω στην σκηνή. Το μότο της τουρνέ «40α γενέθλια, η συμφωνική τουρνέ». Προγραμματίζουν συναυλίες σε 15 γερμανικές πόλεις. Ο Γκολντ χαίρεται ήδη από τώρα. Με λίγα κιλά περισσότερα, αλλά μουσικά πιο ώριμος λέει: «Θα κάνουμε με τα όργανά μας πράγματα που συνήθως δεν κάνουμε». Ούτως η άλλως με τις διαχρονικές μελωδίες που χάραξαν εφηβικά όνειρα πολλών, είχαν δώσει περισσότερα από όσα δίνουν άλλα συγκροτήματα της ποπ. Στη συνέχεια, ωστόσο, παρά τις αλλαγές δεν κατάφεραν νέες εμπορικές επιτυχίες. Ίσως λοιπόν, η «συμφωνική ποπ» εκδοχή παλαιών τραγωδιών τους να σηματοδοτήσει μια νέα αρχή. Περισσότερα στο «Eternally Yours», που κυκλoφόρησε την Παρασκευή, 23/09.

Φίλιπ Ντέτλφς/dpa

Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ