Ανακοίνωση της Κοσμητείας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ για τη βεβήλωση του εβραϊκού ταφικού μνημείου.

Η Κοσμητεία της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, για τη νέα βεβήλωση του εβραϊκού ταφικού μνημείου στο campus του Πανεπιστημίου, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Επειδή στην εποχή μας φαίνεται πως τα αυτονόητα όλο και λιγοστεύουν και επειδή η σιωπή μπορεί να ερμηνευτεί ως αδιαφορία ή ανοχή ή φόβος, η Κοσμητεία της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει τη βαθιά λύπη και τον θυμό της για τη νέα βεβήλωση του εβραϊκού ταφικού μνημείου, που είναι εγκατεστημένο στο campus του Πανεπιστημίου μας.

Οι πολίτες αυτής της πόλης οφείλουν να θυμούνται και να σέβονται το παρελθόν της και την αδιανόητη τραγωδία της εξόντωσης των Θεσσαλονικέων Εβραίων. Ειδικά το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και η Φιλοσοφική Σχολή έχουν πρόσθετο χρέος απέναντι στους Εβραίους συμπολίτες μας: τα περισσότερα κτίρια του Πανεπιστημίου μας είναι θεμελιωμένα πάνω στα χώματα μιας από τις αρχαιότερες και μεγαλύτερες εβραϊκές νεκροπόλεις της Ευρώπης, ανάμεσα στους φοιτητές και τις φοιτήτριές του συγκαταλέγονταν Εβραιόπουλα που εξοντώθηκαν από τους ναζί και τους συνεργάτες τους, στη Φιλοσοφική Σχολή είχε ιδρυθεί και είχε λειτουργήσει προπολεμικά η πρώτη έδρα εβραϊκών σπουδών, η ίδια Σχολή πρωτοστάτησε στην αποκατάσταση της μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος και στην επανίδρυση της έδρας.

Πριν από χρόνια μιλούσαμε για το αυγό του φιδιού, τώρα πια το φίδι βγήκε από το αυγό του και, αν το αφήσουμε, θα γίνει δράκος. Γι’ αυτό καλούμε την Πολιτεία να κινητοποιηθεί, ρίχνοντας το βάρος της όχι μόνο στην προσπάθεια να ανακαλύψει τους ενόχους του βανδαλισμού και να προστατέψει τα μνημεία, αλλά κυρίως στην αγωγή των παιδιών και των νέων. Δεν αρκεί πια να μιλούμε με λόγο κατηχητικό για τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την πολυπολιτισμικότητα και την αποδοχή της διαφορετικότητας ή να καταδικάζουμε τη βία ‘‘από όπου κι αν προέρχεται’’· χρειάζεται όλοι οι δημοκρατικοί θεσμοί να συνεργαστούν και να εγείρουν ανάχωμα απέναντι σε ό,τι υπονομεύει τις δημοκρατικές κατακτήσεις και εξαχρειώνει τον άνθρωπο.

Το σχολείο και το πανεπιστήμιο σε έναν τέτοιο αγώνα έχουν –πρέπει να έχουν– ρόλο βαρύνοντα και δραστικό. Ζητούμε, λοιπόν, από την πολιτεία να τα εμπιστευτεί και να τα ενισχύσει. Ζητούμε, όμως, και από την κοινωνία, ιδίως τις οικογένειες, τους συλλογικούς φορείς και τα ΜΜΕ να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες.

Σημαντικό ρόλο, βέβαια, στην καταπολέμηση του αντισημιτισμού μπορεί να διαδραματίσει και η Εκκλησία. Ας αναλογιστεί κι αυτή τις δικές της ευθύνες. Όλοι μαζί οφείλουμε να ανακόψουμε την επικίνδυνη διολίσθηση προς τους ιδεοληπτικούς ψυχαναγκασμούς που τους πλήρωσε ακριβά η Ευρώπη και η χώρα μας και να προετοιμάσουμε για τα παιδιά μας ένα μέλλον ανθρώπινο και ειρηνικό, μακριά από τα στερεότυπα, τις προκαταλήψεις, τη μισαλλοδοξία και τη βαρβαρότητα. ‘‘Οι καιροί ου μενετοί’’».

 Γραφείο Τύπου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΙΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΥ ΣΤΟ ΑΠΘ

Στις 27 Ιανουαρίου η ανθρωπότητα θυμάται το Ολοκαύτωμα των 6.000.000 Εβραίων που εξοντώθηκαν στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης από τους ναζί και τους απανταχού συνεργάτες τους.

Στις 25 Ιανουαρίου 2019, απόγονοι των συνεργατών των ναζί έσπασαν και κατέστρεψαν το εβραϊκό Μνημείο που βρίσκεται στο ΑΠΘ, στο πάρκο του Αστεροσκοπείου, στη Θεσσαλονίκη. Δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο. Δεν σέβονται ούτε τους ζωντανούς, αλλά ούτε και τους νεκρούς.

Πάνω στους κατακερματισμένους τάφους και στα κόκαλα των Θεσσαλονικέων προγόνων μας, και την ώρα που οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης κλείνονταν σε γκέτο με σκοπό τον εκτοπισμό τους- χτίστηκε το Πανεπιστήμιο. Χρειάστηκαν 72 χρόνια για να αναγνωρίσει ο τόπος τις ευθύνες του και να αποτίσει τιμή στη μνήμη της εβραϊκής νεκρόπολης, δημιουργώντας αυτό το μνημείο το 2014. Σήμερα, για μία ακόμη φορά, η μνήμη των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, αλλά και η ιστορία και ο πολιτισμός ολόκληρης της πόλης, πλήττονται από τους κήρυκες του μίσους.

Οι ναζί έκαψαν πρώτα τα βιβλία μας, μετά τις συναγωγές μας και τα μνημεία μας, μετά τα σπίτια μας και τα μαγαζιά μας και μετά … μετά -μαζί με τους συνεργάτες τους- έκαψαν τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, τους γείτονές μας ακόμα και τους νεκρούς μας.

Ως πότε πια; Ως πότε η πολιτεία θα παραμένει θεατής των βανδαλισμών της μνήμης και του πολιτισμού; Ως πότε η κοινωνία θα ανέχεται τους νοσταλγούς του ναζισμού να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας για να τραυματίζουν την ανθρωπιά μας; Ζητούμε λοιπόν την άμεση σύλληψή τους και την παραπομπή τους στη Δικαιοσύνη για να μην συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο και θρηνήσουμε και ανθρώπινα θύματα στο βωμό της μισαλλοδοξίας και του αντισημιτισμού.

Δυστυχώς επαναλαμβάνουμε, ότι δεν έχουν μείνει άλλες λέξεις για να περιγράψουμε τη θλίψη του Ελληνικού Εβραϊσμού: Ντροπή – ντροπή – ντροπή.

[Απόσπασμα από την επιγραφή του Μνημείου]

«Πατάς σε τόπο  ιερό.

Πατάς σε ό,τι απέμεινε από τη μεγαλύτερη νεκρόπολη της Ανατολής.

Πατάς στον τόπο όπου θάβονταν για αιώνες οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης.

Πνεύματα ισχυρά και ευγενικές ψυχές  της πιο ζωντανής κοινότητας της Μεσογείου βρήκαν εδώ την ύστατη ηρεμία.

Οι τάφοι τους απλώνονταν μέχρι ψηλά στους λόφους.

Ώσπου το 1943 οι δυνάμεις του κακού συνέτριψαν την ανθρώπινη υπόσταση.  Αλλά δεν αρκούσαν οι άνθρωποι.

Ήθελαν να σκοτώσουν και τη μνήμη.

Και καθώς έστελναν τους ζωντανούς στο θάνατο, γκρέμιζαν τους τάφους των νεκρών διασκορπίζοντας τα οστά τους.

Όσοι θάφτηκαν εδώ, πέθαναν δυο φορές»

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ