Διεθνείς Επιστήμονες και Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, σε συνεργασία με τη βραβευμένη τηλεοπτική σειρά: «The Cooking Odyssey», θα συγκεντρωθούν για να συζητήσουν για τα οφέλη της μεσογειακής διατροφής, στο πενταήμερο συνέδριο/διαδραστικό event, Mediterranean Diet and Health, που θα πραγματοποιηθεί στις 16 με 20 Οκτωβρίου 2017, στο Sani Resort, στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, Έλληνες και ξένοι θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν από τους πλέον ειδικούς τα οφέλη και τις τελευταίες εξελίξεις για τη μεσογειακή διατροφή, αλλά και να επισκεφτούν ελαιοτριβεία, οινοποιεία, και τυροκομικές μονάδες και να γευτούν ελληνικά προϊόντα. Συντονιστής είναι ο αναπληρωτής καθηγητής στην Ιατρική Σχολή και Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ, Στέφανος Καλής. Στο πλαίσιο του συνεδρίου, συμμετέχει και ο κ. Δημήτριος Κουρέτας, Καθηγητής στο Τμήμα Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ο κ. Κουρέτας μιλάει σήμερα για όλα τα παραπάνω και όχι μόνο, σε μια αποκλειστική συνέντευξη.

Η συνέντευξη

– Εκτιμάτε ότι τέτοιου είδους εκδηλώσεις συντελούν σε μια νέα αναπτυξιακή προοπτική για τη χώρα μας; Βοηθούν τη χώρα μας να ξεφύγει και μια μίζερη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει; 

«Τέτοιες προσπάθειες βοηθούν για να αναδειχθεί η διάσταση της σύνδεσης της έρευνας με το αγροδιατροφικό σύμπλεγμα στη χώρα μας».

-Τι απαιτεί η σύγχρονη γεωργία μικρών χωρών;

«Η σύγχρονη γεωργία μικρών χωρών όπως η Ελλάδα απαιτεί μικρές παραγωγές εξειδικευμένων προϊόντων τα οποία:

  1. Είτε θα χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη για την παραγωγή καινοτόμων, μοναδικών τροφίμων, ελκυστικών στον καταναλωτή, ικανών να εξαχθούν στην παγκόσμια αγορά
  2. Είτε θα εξαχθούν ως έχουν, ως μοναδικά ελληνικά προϊόντα, ύστερα από μία βασική επεξεργασία (όπως καθαρισμός), και κατάλληλα συσκευασμένα με βάση τις διεθνείς προδιαγραφές.

Και στις δύο περιπτώσεις επιτυγχάνεται η παραγωγή τελικού διατροφικού, μοναδικού, Ελληνικού προϊόντος το οποίο θα πωληθεί στην διεθνή αγορά ως Greek brand name, με υψηλή προστιθέμενη αξία, και συνεπώς με υψηλή τιμή τέτοια που να εξασφαλίζει τελικά ικανοποιητικό εισόδημα σε όλους τους εμπλεκόμενους στην διαδικασία συμπεριλαμβανομένων και των γεωργών.

Η ως άνω στρατηγική για την αποτελεσματική εφαρμογή της απαιτεί:

Α) Τον κατάλληλο σχεδιασμό και έρευνα για την παραγωγή του κάθε προϊόντος, και

Β) Τον συμμετοχή και συνεργασία όλων  των εμπλεκόμενων επιχειρηματικών κρίκων στην αλυσίδα διατροφής από το χωράφι στο ράφι ήτοι τις επιχειρήσεις: α) του πρωτογενούς τομέα, β) της διακίνησης των αγροτικών προϊόντων, γ) της μεταποίησης και παραγωγής τροφίμων, δ) της διανομής, προώθησης, εξαγωγών, και ε) της λιανικής πώλησης

Το κάθε προϊόν που θα σχεδιασθεί και θα παραχθεί πρωτογενώς και στην μεταποίηση θα πρέπει να ικανοποιεί τα κάτωθι βασικά προαπαιτούμενα για να είναι ανταγωνιστικό διεθνώς:

  1. Να είναι οργανοληπτικά ελκυστικό από τον μέσο παγκόσμιο καταναλωτή
  2. Να είναι σχεδόν μοναδικό ελληνικό προϊόν
  3. Να μπορεί να προσφερθεί στις αγορές με σχετική ευκολία διακίνησης, και διανομής
  4. Να μπορεί να παραχθεί μαζικά ( όταν αυτό είναι δυνατόν) για να είναι σε θέση να καλύπτει αγροτικές στρεμματικές ανάγκες».

-Υπάρχει κενό ενημέρωσης σε αυτό το επίπεδο; Ποια η άποψή σας; 

«Το κενό  υπάρχει στην στρατηγική των ΑΕΙ που έχει σχέση με την πραγματική οικονομία. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν ασχολούμαστε να επενδύσουμε ως ιδρύματα στην δημιουργία θέσεων εργασίας στη χώρα. Θα μπορούσε  το κράτος ( το πανεπιστήμιο δηλαδή), να ιδρύει σε κάθε πανεπιστήμιο εταιρείες αξιοποίησης των ερευνητικών αποτελεσμάτων, και να λειτουργεί ως ένας σκληρός ιδιώτης που προστατεύει τα δημόσια χρήματα. Δεν το κάνει όμως. Με το να μην το κάνει, ‘ υπακούοντας’ στην ‘σοφή’ υπόδειξη ‘ έξω οι εταιρείες από τα πανεπιστήμια’, ουσιαστικά παίζει τον broker των εταιρειών, αφού σύμφωνα με τον νόμο όταν τα ερευνητικά αποτελέσματα, δημοσιευτούν πριν γίνει κατοχύρωση από πλευράς πανεπιστημίου, θεωρείται πλέον δημόσιο αγαθό ( public domain), και μπορεί κάθε εταιρεία να τα εκμεταλλευθεί, χωρίς να πληρώσει τίποτα. Άρα μη φτιάχνοντας μια εταιρεία αξιοποίησης των αποτελεσμάτων, το πανεπιστήμιο βοηθά αυτούς που υποτίθεται θέλει να αποκλείσει. Άρα το σύνθημα ‘ έξω οι εταιρείες από τα πανεπιστήμια’ μάλλον είναι ψευδεπίγραφο, και δεν προστατεύει το δημόσιο συμφέρον, μάλλον το καταστρατηγεί. Θεωρώ ότι μπορούν να συμβούν και τα δύο. Δηλαδή και οι εταιρείες να συμβάλλονται με καλές ερευνητικές ομάδες (γιατί δεν είναι χαζός ο ιδιώτης να δώσει τα λεφτά του σε μια άχρηστη ερευνητική ομάδα), ώστε να παράγονται αποτελέσματα, με όφελος την εύρεση εργασίας σε νέους επιστήμονες που διαφορετικά θα έφευγαν έξω. Και το πανεπιστήμιο (αν έχει τα κότσια) να φτιάξει εταιρεία και να σέβεται τα κρατικά λεφτά, προασπίζοντας το δημόσιο συμφέρον”.

-Μπορείτε να αναφερθείτε στις ενέργειες που έχει κάνει το Τμήμα σας στο πλαίσιο της Μεσογειακής Διατροφής αλλά και της καινοτομίας; 

«Έχουμε δεκάδες προϊόντα που έχουμε δημιουργήσει και τα οποία βρίσκονται στην αγορά ήδη και το πανεπιστήμιο εισπράττει κάθε χρόνο, πολλές  δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Το τελευταίο που μας απασχολούσε εδώ και 3-4 χρόνια είναι πως θα μετρούσαμε απλά και γρήγορα τα αντιοξειδωτικά της τροφής, όπως και πόσο χρειάζεται ο άνθρωπος κάθε μέρα. Τα φυτικά προϊόντα πριν καταλήξουν στον καταναλωτή υφίστανται επεξεργασία η οποία μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις ιδιότητες τους. Και πάλι όμως, το τελικό προϊόν μπορεί να ενισχύσει την αντιοξειδωτική άμυνα του οργανισμού όπως έχει φανεί σε κλινικές μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί στο εργαστήριο  μου , στο  Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, . Πιο συγκεκριμένα, φάνηκε πως η καθημερινή  κατανάλωση χυμού ροδιού για δυο εβδομάδες, βελτίωσε την οξειδοαναγωγική εικόνα του οργανισμού, αυξάνοντας τα αντιοξειδωτικά και μειώνοντας τους δείκτες οξειδωτικού στρες (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25092396) .

Έτσι  σε συνεργασία με 3 εγχώριες επιχειρήσεις ( Polytech, Coffee Island, Serinth) συλάβαμε την ιδέα για την ανάπτυξη μιας συσκευής που θα μπορεί να υπολογίσει την αντιοξειδωτική ικανότητα υγρών τροφίμων όπως ο καφές, οι χυμοί, η μπύρα και το κρασί, η το γάλα. Πρόκειται για ροφήματα που λίγο πολύ όλοι μας χρησιμοποιούμαι στην καθημερινότητα μας, χωρίς ωστόσο να γνωρίζουμε τα πιθανά οφέλη που μπορούν να προκύψουν αν η κατανάλωση τους ρυθμιστεί ώστε να λαμβάνουμε την ‘ιδανική’ ποσότητα.

Οι έλεγχοι της αντιοξειδωτικής ικανότητας των τροφών διεξάγονται από τις αντίστοιχες βιομηχανίες, ωστόσο τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται είναι πανάκριβα και απαιτούν εξειδίκευση για το χειρισμό τους. Σαν αποτέλεσμα ο απλός καταναλωτής ή οι διατροφολόγοι που θα τους ενδιέφερε κάτι τέτοιο να μην μπορούν να πραγματοποιήσουν τέτοιους ελέγχους. Η συσκευή που αναπτύχθηκε προσφέρει αυτή τη δυνατότητα καθώς είναι πολύ πιο φθηνή και αρκετά εύκολη στη χρήση. Περιλαμβάνει ένα χρωματόμετρο και μια εφαρμογή ο συνδυασμός των οποίων επιτρέπει την αποτίμηση της αντιοξειδωτικής ικανότητας ενός υγρού χρησιμοποιώντας ουσιαστικά μια σταγόνα του. Με μια επιπλέον εφαρμογή μπορεί να μετρηθεί η αντιοξειδωτική κατάσταση στο αίμα του ανθρώπου.

Κατ’ αυτό τον τρόπο μπορεί να υπολογιστεί η κατανάλωση αντιοξειδωτικών και να δημιουργηθεί μια ατομική δίαιτα με βάση τις ανάγκες του καθενός.

Το όλο σκεπτικό έρχεται σε συμφωνία και με μια τάση που διαμορφώνεται διεθνώς τελευταία, και αποσκοπεί στην εξατομίκευση της ιατρικής ώστε μακροχρόνια να καταστεί δυνατή η ύπαρξη ατομικών θεραπειών με βάση το μεταβολικό και γενετικό προφίλ του κάθε ατόμου.

Το μηχάνημα αυτό παρουσιάστηκε φέτος στο Athens Science Festival στο Γκάζι τον Απρίλιο και η εταιρεία Eucrasia εχει αναλάβει την προώθηση της τεχνολογίας αυτής σε μεγάλα ξενοδοχεία στην Ελλάδα, ως παροχή υπηρεσιών στους πελάτες τους. Τα οφέλη για το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας είναι αρκετά μεγάλα κάθε χρόνο. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο περίπου 80.000 ευρω θα εισπράττει το Πανεπιστήμιο για δικαιώματα χρήσης της τεχνολογίας που αναπτύχθηκε από μάς. Την συσκευή θα παρασκευάζει η εταιρεία Polytech στη Λάρισα. Τα χρήματα που θα εισπράττει το Πανεπιστήμιο θα γίνονται κυρίως υποτροφίες σε φοιτητές που κάνουν το διδακτορικό τους”.

Ο ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ