Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου. Χωρίς άμεση απελευθέρωση της επιχειρηματικότητας, η χώρα ποτέ δεν θα φθάσει τους επιθυμητούς ρυθμούς ανάπτυξης για την αποπληρωμή του χρέους της.
Αν κάποιοι στον πολιτικό κόσμο, αλλά και στον ευρύτερο κοινωνικό ιστό, γ
νωρίζουν μία συνταγή αποπληρωμής του υπέρογκου δημόσιου χρέους μας χωρίς παραγωγή πλούτου, θα τους παρακαλούσαμε να μάς την γνωστοποιήσουν. Θα τους εξασφαλίζαμε, στην περίπτωση αυτή, μία παγκόσμια ευρεσιτεχνία, ικανή να αποφέρει τεράστια κέρδη. Αν, πάλι, ορισμένοι άλλοι διαθέτουν ειδική γνώση τού πώς μπορεί να παράγεται πλούτος χωρίς επιχειρήσεις και επιχειρηματίες ικανούς να αναλαμβάνουν κινδύνους, πολύ θα θέλαμε να γνωρίσουμε το «μυστικό».
Σε ό,τι μάς αφορά, η πανεπιστημιακή και επαγγελματική γνώση περί την οικονομία και την λειτουργία της δεν μάς επιτρέπει να πιστεύουμε σε «μαγικές» συνταγές και λύσεις. Έτσι, όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες μας, δεν θα σταματήσουμε από τις στήλες αυτές να υπογραμμίζουμε ότι η μεγαλύτερη ανατροπή που πρέπει να γίνει στην χώρα είναι αυτή της απελευθερώσεως της επιχειρηματικότητας. Δυστυχώς, όμως, η όποια πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση αυτή βάλλεται από πολλές πλευρές και κυρίως από ποικίλα συμφέροντα. Μέρος δε αυτών βρίσκονται στον χώρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και ιδιαίτερα στο κρατικοδίαιτο σκέλος της. Όταν κάνουμε λόγο γι αυτό το τελευταίο, δεν εννοούμε μόνον επιχειρήσεις που είναι προμηθευτές του Δημοσίου σε προϊόντα και υπηρεσίες. Εννοούμε και ένα ολόκληρο πλέγμα εμπορικών και βιοτεχνικών συμφερόντων που για μια μακρά περίοδο έχει υπονομεύσει κάθε σοβαρή πρωτοβουλία απελευθερώσεως και εκσυγχρονισμού της ελληνικής οικονομίας.
Μεταφέρουμε έτσι πιο κάτω αυτά που, μεταξύ άλλων, υπογράμμισε πριν λίγες ημέρες ο κ. Απόστολος Βακάκης, επικεφαλής της εμπορικής αλυσσίδας Jumbo, η οποία απασχολεί 4.000 άτομα και σήμερα αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα τα οποία αποδυναμώνουν την κερδοφορία της.
Από βήματος της Ενώσεως Θεσμικών Επενδυτών, ο κ. Απ. Βακάκης στηλίτευσε για άλλη μία φορά την ελληνική «ιδιαιτερότητα». Έκανε λόγο για δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας για αλλοπρόσαλλες αποφάσεις στο θέμα της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές, για «φυλάρχους-υπουργούς» που διατάζουν να πέσουν οι τιμές των προϊόντων, για πτωχευμένους επιχειρηματίες, για υπερβολική επίδειξη πλούτου, με πολλούς και σαφείς παραλληλισμούς. «Το επιχειρείν στις γειτονικές μας χώρες είναι μία σεβαστή δραστηριότητα. Οι επιχειρηματίες είναι ευπρόσδεκτοι. Στην Ελλάδα δεν συμβαίνει αυτό. Είναι μεγάλο έγκλημα να λες στην χώρα μας ότι έχεις επιχείρηση. Να δούμε όμως ποιος θα τραβήξει το καρότσι της οικονομίας. όταν αρχίζεις να μην ταΐζεις τον σκύλο, στην αρχή θα είσαι χαρούμενος γιατί θα γίνει πιο αδύνατος, πιο δραστήριος. Αν όμως συνεχίζεις να μην τον ταΐζεις, θα τον χάσεις», είπε ο κ. Απ. Βακάκης
Αναφέρθηκε, επίσης, στο άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή και στην βελτίωση της παραγωγικότητας, λέγοντας: «Στην Κύπρο, η λιανική αγορά άνοιξε τις Κυριακές και είδαμε αύξηση των πωλήσεων 25%, ενώ σε Ρουμανία και Βουλγαρία το ωράριο λειτουργίας είναι μεν εντελώς ελεύθερο αλλά αυστηρά καθορισμένο στις 40 ώρες την εβδομάδα. Αν η Ελλάδα γίνει έρημος θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε γιατί δουλεύουμε σε περιβάλλον ερήμου στις άλλες χώρες. Η Ελλάδα έχει έλλειμμα παραγωγικότητας. Αυτός είναι ο αδύναμος κρίκος. Όμως, τον αδύναμο κρίκο ένα σοβαρό κράτος όφειλε να τον προστατεύσει ώστε να πάψει να είναι αδύναμος. Δεν μπορεί να έρχεται κάποιος από την άλλη άκρη του κόσμου για να δει το ηλιοβασίλεμα στο Σούνιο ή την Ακρόπολη και εσύ να κλείνεις την πόρτα. Στην Ελλάδα βολοδέρνουμε με την πραγματικότητα. Είμαστε ως χώρα σε θέση άρνησης».
Στον ρόλο της επιχειρηματικότητας δίνει επίσης μεγάλη έμφαση και ο Ελληνικός Σύλλογος Αποφοίτων του London School of Economic and Political Science, που έκανε προσφάτως γνωστές τις θέσεις του. Ο Σύλλογος πιστεύει ότι η εξωστρέφεια είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ελληνική παραγωγή, με την παγκοσμιοποίηση να κάνει επείγουσα την προσαρμογή της χώρας στις νέες συνθήκες μεταβαλλόμενου διεθνούς καταμερισμού της εργασίας, ο οποίος έχει πλέον τεράστιες απαιτήσεις. Από την άλλη πλευρά, υποστηρίζει ο Σύλλογος, η χώρα μας διαθέτει τα εχέγγυα για να αναπτύξει εκτεταμένο δίκτυο παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, όπως τα αιολικά πάρκα, η βιομάζα και τα φωτοβολταϊκά. Όμως, παρά τις επενδύσεις μεγάλης αξίας που επιτρέπουν την «εξαγωγή» ενεργειακών πόρων σε γειτονικές χώρες, χρειάζεται χάραξη στρατηγικής που θα επιτρέπει την βιώσιμη μεγέθυνση αυτού του τομέα.
Επισημαίνεται επίσης ότι η Ελλάδα πληροί τις προϋποθέσεις για να αναδειχθεί σε διαμετακομιστικό κόμβο, καθώς βρίσκεται στο σταυροδρόμι μεταξύ Αφρικής, Μέσης Ανατολής και Ευρώπης, και διαθέτει αρκετές περιοχές που θα μπορούσαν να αποτελέσει εν δυνάμει διεθνή διαμετακομιστικά κέντρα.
Την άποψη αυτή, εξάλλου, υποστήριξε προσφάτως σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Δρόμοι της Ανάπτυξης», στο Sbc TV, και ο πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος κ. Γεώργιος Γάτσος, δίνοντας παράλληλα έμφαση στην σημασία της ναυτιλίας και της λιμενικής οικονομίας της χώρας.
Καινοτομία και επιχειρείν είναι, επίσης, για τον καθηγητή κ. Βασίλη Μακιό, συνιδρυτή του οργανισμού Corallia, οι δύο παράγοντες που πρέπει να ενισχυθούν αν η χώρα θέλει να ενσωματωθεί στην νέα διεθνή οικονομική και παραγωγική πραγματικότητα. Μία πραγματικότητα απαιτητική και σε υπερθετικό βαθμό ανταγωνιστική.
«Μόνον έτσι η σημερινή κρίση χρέους δεν θα καταλήξει σε έξοδο της Ελλάδος από την ευρωζώνη», τονίζει ο Σύλλογος Αποφοίτων του LSE, προσθέτοντας ότι η επιχειρηματικότητα πρέπει να γίνει η αιχμή του δόρατος για την επιβίωση και ανάπτυξη των επόμενων γενεών.
Ερώτημά μας: Ασχολείται κανείς ουσιαστικά με αυτές, πέρα από τις γνωστές ρητορικές ωραιολογίες-κενολογίες;
