Γράφει ο Νίκος Λυγερός.

Τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών ήρθαν να επιβεβαιώσουν τις εκτιμήσεις των αναλυτών. Η νίκη της CDU/CSU με 33% είναι ξεκάθαρη, παρόλο που δεν είναι θεαματική αλλά πώς θα γινόταν με τη φθορά της εξουσίας. Η ήττα της SPD με 20,5% είναι σίγουρα ιστορική και κρίσιμη πράγμα το οποίο αποδεικνύει το κόστος της συνεργασίας και εξηγεί την απόφαση να βρίσκεται το κόμμα στην αντιπολίτευση. Η άνοδος του κόμματος AfD που του επιτρέπει την είσοδό του στη γερμανική βουλή, εξηγείται από την κακή διαχείριση του μεταναστευτικού, τη φθορά του ρατσισμού με το μουσουλμανικό στοιχείο και τον κορεσμό που έζησε ο γερμανικός λαός. Η άλλη άνοδος του κόμματος FDP με 10.7% θα είναι σημαντική για το κυβερνόν κόμμα, αφού θα επιδιώξουν μια συμμαχία και σίγουρα κάτι το ανάλογο θα γίνει με τους Πράσινους που έχουν 8,9%. Με αυτά τα δεδομένα, βλέπουμε ότι η γερμανική βουλή που θα έχει 709 βουλευτές σε σχέση με τους 630 που έχει τώρα, θα είναι πιο ανοιχτή και θα πρέπει να αλλάξουν οι συμμαχίες και οι συνεργασίες. Αυτό σημαίνει ότι η Καγκελάριος θα πρέπει να σκεφτεί ακόμα πιο στρατηγικά το μέλλον όχι μόνο του κόμματος αλλά της ίδιας Γερμανίας που θέλει να βρεθεί σε μια μεγαλύτερη συνεργασία με τη Γαλλία. Θα πρέπει επίσης η Γερμανία να ξεπεράσει τα εσωτερικά της προβλήματα για να μη δώσει την ευκαιρία στους δημαγωγούς να αλλάξουν με ύπουλο τρόπο την πολιτική της. Πάντως και πάλι βλέπουμε ότι το παίγνιο της εξουσίας είναι πιο ελεύθερο από το πλαίσιο της θεωρίας παιγνίων, όπου οι παίκτες είναι ορθολογικοί. Διότι δεν πρέπει να ξεχάσουμε και την επιρροή της διεθνούς τρομοκρατίας.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ