(c) ellinikignomi
(c) ellinikignomi

Κανένας δεν αμφιβάλλει πλέον, ότι σήμερα η ελληνική κοινωνία αναζητά διέξοδο από προβλήματα ηθικά, κοινωνικά, οικονομικά, στα οποία έχει παγιδευτεί εδώ και δεκαετίες, σε μεγάλο βαθμό και με τη δική της συμβολή…

Σε μια όμως δύσκολη εποχή και περίοδο, όπου οι επιλογές και οι λύσεις που έχει στη διάθεσή της είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες, σε παγκόσμιο επίπεδο, σε σχέση με άλλες πιο ήπιες περιόδους, είναι ζητούμενο τι μπορεί να πετύχει αυτή η προσπάθεια…

Διαφθορά, σήψη, έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς και λογική του καναπέ, μια  γενιά της μόνιμης ανεργίας, συνθέτουν το εκρηκτικό μίγμα της ελληνικής κοινωνίας. Από την άλλη υπάρχει ένα πολιτικό προσωπικό που συνεχίζει να “χαϊδεύει αυτιά”, να υπόσχεται και να δεσμεύεται, να λαϊκίζει, χωρίς να λογαριάζει τον ξενοδόχο, που στην προκειμένη περίπτωση είναι οι δανειστές μας…

Αυτή είναι δυστυχώς η πραγματικότητα…

Το σημερινό χρέος της Ελλάδας, δεν πρέπει να μας διαφεύγει, είναι απόρροια των επιλογών ενός παρακμασμένου, πελατειακού συστήματος.

Η πιο σημαντική διάσταση αυτής της κατάστασης όμως είναι, πως αυτό το υψηλό χρέος της Ελλάδας δεν συνεισέφερε στην ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, ακόμα και στη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών στη χώρα.

Αντίθετα, η χώρα συγκέντρωνε για δεκαετίες μόνο χρέη πάνω σε μια αναπτυξιακή «φούσκα», μέσα από τη συνεχή αύξηση του αντιπαραγωγικού δημόσιου τομέα.  Πρόκειται για μια ζοφερή πραγματικότητα, που η νέα κυβέρνηση –όποια κι αν είναι-θα πρέπει να την αντιμετωπίσει με τη δέουσα σοβαρότητα και ευθύνη, γιατί ο χρόνος πιέζει σκληρά και αδυσώπητα…

Συμπερασματικά καλές είναι οι δεσμεύσεις, οι υποσχέσεις,  ωστόσο,  το ερώτημα παραμένει μέχρι σήμερα χωρίς απάντηση… Όλες αυτές οι αοριστίες, μπορούν να εγγυηθούν ανακούφιση, ανάσα για την ελληνική οικονομία και διέξοδο από την κρίση; Ή μόνο γίνονται για επικοινωνιακούς λόγους; Με τις κοκορομαχίες αντιμετωπίζονται τα άλυτα προβλήματα δεκαετιών τώρα της ελληνικής οικονομίας;

 

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ