Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, με αφορμή το γιορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του Κόμματος, παρουσίασε σήμερα στα ΜΜΕ την έκδοση ενός ξεχωριστού Λευκώματος, σπάνιων και εξαιρετικών φωτογραφιών και ντοκουμέντων από την Ιστορία του εργατικού – κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας.

Στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στο χώρο του Φεστιβάλ “100 χρόνια ΚΚΕ – 50 χρόνια ΚΝΕ”, στο πάρκο Τρίτση, στο Ίλιον, μίλησαν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, ο Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ Νίκος Αμπατιέλος, ενώ την παρουσίαση της έκδοσης έκανε ο Φάνης Παρρής, στέλεχος του ΚΚΕ.

Ακολουθούν οι παρεμβάσεις τους:

 

Η παρέμβαση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα

 

“Καταρχήν να σας καλωσορίσω και να σας ευχαριστήσω κι γω από τη μεριά μου για την παρουσία σας σε αυτή εδώ τη συνέντευξη Τύπου και μάλιστα μια μέρα, κατά την οποία ανοίγει τις πύλες του το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή, απόψε το βράδυ.

Για το Λεύκωμα, που σε λίγο θα κρατάτε στα χέρια σας, μίλησαν και ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, ο Νίκος Αμπατιέλος και ο επικεφαλής της ομάδας που επιμελήθηκε αυτή τη σπουδαία δουλειά, αυτό το σπουδαίο Λεύκωμα για τα 100χρονα του Κόμματος και τα 50χρονα της ΚΝΕ. Μίλησαν για το περιεχόμενο, για το ποια ήταν η στόχευση, έδωσαν το βασικό στίγμα, βεβαίως πολύ περισσότερα -είμαι σίγουρος- θα ανακαλύψετε κρατώντας το στα χέρια, έχοντάς το συντροφιά -όχι μόνο στη δουλειά σας την επαγγελματική, οι δημοσιογράφοι και οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ- αλλά και η νεολαία συνολικότερα της πατρίδας μας, ο ελληνικός λαός, θα είναι συντροφιά να το ξεφυλλίζετε τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Και δεν ξέρω αν θα είναι του πολιτικού χειμώνα, θα δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση, ξέρετε τις εκτιμήσεις μας, θα τις πούμε κι όλες αυτές τις μέρες, κατά τη διάρκεια του 3ημέρου και με την κεντρική ομιλία το Σάββατο.

Θα ήθελα να επισημάνω το εξής: Η μελέτη, η γνώση της Ιστορίας του τόπου μας, η ίδια η πορεία της ταξικής πάλης, του εργατικού – λαϊκού κινήματος, του επαναστατικού κινήματος στην πατρίδα μας, στην ευρύτερη περιοχή, στον κόσμο ολάκερο -με όλες τις στιγμές και ανόδου και των θετικών και των αλμάτων, της ανάτασης ψυχής και αγώνων, αλλά και με τις αρνητικές στιγμές, τα λάθη, τις αδυναμίες, τις παραλείψεις, αποτελούν πηγή έμπνευσης. Πηγή από την οποία μπορεί να αντλήσεις χρήσιμα συμπεράσματα που αφορούν το σήμερα και φυσικά αφορούν και το μέλλον, αφορούν το αύριο. Κι αυτό δεν είναι αποκλειστικά μόνο για τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, τους φίλους, τους οπαδούς, τους ψηφοφόρους του Κόμματος, αφορούν όλη την ελληνική νεολαία, όλο τον εργαζόμενο ελληνικό λαό και τις γενιές που έζησαν κομμάτια αυτών των περιόδων, αλλά κυρίως και τις γενιές που έρχονται και αύριο, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και που παραλαμβάνουν την σκυτάλη.

Άρα αυτή η συσσωρευμένη πείρα μπορεί να μας οδηγήσει, κατά την άποψή μας – αν τη μελετάμε και την αφομοιώνουμε σωστά – σε ένα τελικό σκοπό, που δεν είναι άλλος από μια νέα κοινωνία, όπου στην προμετωπίδα της θα γράφει την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό δηλαδή που πάλεψαν γενιές και γενιές, που είναι ανεκπλήρωτο όνειρο και στόχος ακόμη – και στην Ελλάδα και σ’ όλο τον κόσμο – και που πρέπει να τον κατακτήσουμε, η δικιά μας γενιά, οι επόμενες γενιές, αυτές που έρχονται. Γιατί όντως -όπως θα δείτε και στο Λεύκωμα- το στίγμα της εκτίμησης του ΚΚΕ, είναι ότι ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας εξεγέρσεων, επαναστάσεων και νέων ανατάσεων του εργατικού – επαναστατικού κινήματος σε όλο τον κόσμο και πιστεύουμε θα ανοίξει το δρόμο για την τελική νίκη αυτής της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού, έτσι ώστε να ζει πραγματικά ευτυχισμένος ο άνθρωπος. Εκεί δηλαδή, όπου και θα οραματιζόμαστε από σήμερα, αυτό που λέει και το τραγούδι, πως θα χτίζουμε τις αυριανές μας φάμπρικες, τα λαϊκά, τα κόκκινα στάδια, έτσι όπου πραγματικά η νεολαία, οι νέοι άνθρωποι, η εργατική τάξη, ο λαός, να ζει ευτυχισμένος με ευημερία.

Λοιπόν, αυτά ήθελα εγώ να σας πω και επιτρέψτε μου με την αφορμή αυτή, να σας πω το πως θα προχωρήσουμε από εδώ και πέρα στην ολοκλήρωση -εντός εισαγωγικών η λέξη ολοκλήρωση, γιατί αυτή η ιστορία και οι εκδηλώσεις κι όλη αυτή η δραστηριότητα δεν ολοκληρώνεται φυσικά- αλλά πως θα ολοκληρώσουμε φέτος αυτό το 5χρονο γιορτασμού, που ξεκίνησε από το 2013, με ανακοίνωση της ΚΕ, στα 95 χρόνια, για να ολοκληρώσουμε τα 100 χρόνια που συμπληρώνουμε φέτος το Νοέμβριο. Έτσι λοιπόν έχουμε ακόμη, εκτός από το κεντρικό Φεστιβάλ που ολοκληρώνεται το Σάββατο και το τέλος όλων των Φεστιβάλ, σε όλη την Ελλάδα, που είχαν τεράστια επιτυχία, όπως και αυτό της Αθήνας που είμαστε σίγουροι ότι θα έχει αντίστοιχη και ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία.

Ετοιμάζεται ένα ντοκιμαντέρ και αυτό αφιερωμένο στα 100 χρόνια του Κόμματος, όπου έχει πολλά νέα στοιχεία από το αρχείο, πολλά νέα στοιχεία που βρήκαμε από άλλα αρχεία, με βιντεοσκοπημένα υλικά, φωτογραφίες και άλλα υλικά και κινηματογραφημένες στιγμές, που παίζουν ηθοποιοί, γνωστοί, φίλοι, που προσφέρθηκαν και έχουν κινηματογραφηθεί σκηνές από διάφορες στιγμές ανάτασης του Κομμουνιστικού Κινήματος, όπως και τραγικές στιγμές, μέσα στις φυλακές κ.λπ. Επίσης έχουμε την έκδοση των τεσσάρων τόμων της Ιστορίας του Κόμματος, που αφορά δύο μεγάλες περιόδους: Δύο τόμοι από την ίδρυση του Κόμματος το 1918 έως το 1939 και άλλοι δύο τόμοι, η δεύτερη περίοδος, από το 1940 έως το 1949. Σε αυτό κατέληξε η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κόμματος, τον Ιούλιο. Τα εντάσσουμε στα 100χρονα του Κόμματος.

Παράλληλα μελετάμε και τις άλλες περιόδους, από το 1967 έως το 1974, την περίοδο δηλαδή της δικτατορίας και στη συνέχεια βάζουμε τα θεμέλια της μελέτης της νεότερης ιστορίας, που αρκετοί από εσάς, ένα τμήμα της τουλάχιστον το έχετε γνωρίσει, από το 1974 έως το 1991. Θα υπάρχει επίσης έκθεση αρχειακού υλικού, έκθεση έργων ζωγραφικής που βρίσκονται στο αρχείο του Κόμματος, στο εκθεσιακό κέντρο “Μελίνα Μερκούρη”, προς το τέλος Οκτώβρη αρχές Νοέμβρη και όσον αφορά τις εκδηλώσεις οργανώνουμε μια συναυλία με συμφωνικά έργα του μεγάλου συνθέτη Αλέκου Ξένου, που αφορούν την ιστορία του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας, στην αίθουσα συνεδρίων της ΚΕ, με τη συμφωνική ορχήστρα της ΕΡΤ. Επίσης εκδήλωση στο Βερολίνο, στο χώρο όπου διεξήχθη το 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ, το Δεκέμβρη του 1973, σε συνθήκες παρανομίας τότε.

Η Διεθνής Συνάντηση των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων, που θα συμμετέχουν περίπου 100 κόμματα – δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η διαδικασία, μπορεί να ξεπεραστούν και τα 100 – και φέτος φιλοξενείται εδώ στην Αθήνα. Το συνέδριο για την επίδραση του επαναστατικού κινήματος και του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας, στην ελληνική λογοτεχνία, που θα πραγματοποιηθεί στα μέσα Δεκεμβρίου. Και βέβαια η μεγάλη κεντρική εκδήλωση στο ΣΕΦ, στις 25 Νοεμβρίου, οι ημέρες που συμπληρώνονται τα 100 χρόνια του Κόμματος, με μουσικό – καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Ταυτόχρονα μεγάλη εκδήλωση και στη Θεσσαλονίκη, στο Παλαί ντε Σπορ και βέβαια μια σειρά άλλες εκδηλώσεις σε αρκετές πρωτεύουσες νομών της χώρας μας.”

 

Η παρέμβαση του Νίκου Αμπατιέλου, Γραμματέα του  ΚΣ της ΚΝΕ

 

“Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

 

Σας καλωσορίζουμε εδώ, στο Πάρκο Τρίτση, που ήδη έχει φορέσει τα γιορτινά του για να φιλοξενήσει από σήμερα και μέχρι το Σάββατο, για 9η χρονιά, το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “ΟΔΗΓΗΤΗ”.

Το 44ο στην ιστορική του πορεία, που όμως φέτος είναι ξεχωριστό, γιατί είναι αφιερωμένο στην 100χρονη αγωνιστική διαδρομή του ΚΚΕ, καθώς και στην 50χρονη πορεία και δράση πάντα στο πλευρό του, της ΚΝΕ.

Και σε αυτή την ιδιαίτερη στιγμή, έχουμε τη χαρά να είμαστε μαζί με μέλη και στελέχη 40 Κομμουνιστικών Νεολαιών και άλλων αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων από όλο τον κόσμο, αριθμός ρεκόρ για τη “Διεθνούπολη” του Φεστιβάλ μας. Ξεχωριστής σημασίας γεγονός είναι και η παρουσία της 17χρονης Παλαιστίνιας αγωνίστριας Αχέντ Ταμίμι, καθώς και της οικογένειάς της, που με τη δράση της ανέδειξε το δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας.

Μέσα στο τριήμερο των κεντρικών εκδηλώσεων του “Φ”, όπως έγινε και στις δεκάδες εκδηλώσεις που έχουν προηγηθεί σε όλη την Ελλάδα και ήταν πραγματικά πολύ πετυχημένες και ιδιαίτερα μαζικές, θα συναντηθούν χιλιάδες νέοι και νέες καθώς και άνθρωποι όλων των ηλικιών, με την ιστορική αυτή διαδρομή, με τα συμπεράσματα και τη σημερινή αξία όλης αυτής της πορείας αγώνων και θυσιών του Κόμματος μας, πορείας που είναι δεμένη με αίμα με τους αγώνες του λαού μας εδώ και έναν αιώνα.

Έτσι, με αυτή τη συνάντηση, θα ζωντανέψουν με έναν τρόπο οι στίχοι του ποιητή Γ. Ρίτσου, που επιλέξαμε για σύνθημα του “Φεστιβάλ”, Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ, δύσκολος δρόμος, σίγουρος δρόμος…”. Πολύ περισσότερο βάζουμε στόχο να φτάσει σε όσο γίνεται περισσότερους το κάλεσμα μας “Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος.”

Πέρα από τα αφιερώματα, τις εκθέσεις, το πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, τις θεατρικές παραστάσεις, ξεχωριστή είναι η έκδοση που σήμερα σας παρουσιάζουμε, το Λεύκωμα της Κ.Ε. του ΚΚΕ.

Έκδοση, για την πραγματοποίηση της οποίας εργάστηκε με μεράκι, ενθουσιασμό και υπευθυνότητα ειδικά συγκροτημένη επιτροπή, η οποία ερεύνησε, μελέτησε και αξιολόγησε το αρχειακό υλικό”.

 

Παρέμβαση του Φάνη Παρρή, στέλεχος του ΚΚΕ και υπεύθυνος της επιτροπής που επιμελήθηκε το Λεύκωμα

 

“Στο λεύκωμα που κρατάτε στα χέρια σας έγινε προσπάθεια να αποτυπωθεί η 100χρονη, ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ, η γεμάτη ανιδιοτέλεια και αυτοθυσία προσφορά του,  η σύγχρονη πρόταση του. Το ΚΚΕ συνέδεσε την 100χρονη δράση του με μεγαλειώδη έργα, πέρασε από φωτιά και σίδερο σε μια πολυκύμαντη διαδρομή, που δεν υπήρξε μια ευθεία γραμμή. Αυτή η δράση  δεν ήταν απαλλαγμένη από αδυναμίες ακόμα και λάθη. Ποτέ όμως το ΚΚΕ δεν υποχώρησε μπροστά στον ταξικό αντίπαλο, δεν υπέγραψε δήλωση μετανοίας στο σύστημά του.

Το λεύκωμα φιλοδοξούμε να αποτελέσει το έναυσμα για τη γνωριμία με την ιστορία του ΚΚΕ, με τα σύγχρονα συμπεράσματα της  συλλογικής μελέτης της στρατηγικής του, να γνωριστούν χιλιάδες νέοι και νέες με τους τόμους του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ για τα χρόνια 1949-1968 που κυκλοφορεί και 1918-1949 που θα κυκλοφορήσει στο επόμενο διάστημα.

Η δημιουργία αυτού του λευκώματος,  αποτέλεσε προϊόν συλλογικής δουλειάς και  αξιοποιήθηκαν  ντοκουμέντα, έγγραφα, φωτογραφίες, έργα τέχνης και σύντομα κείμενα. Η συντριπτική πλειονότητα των υλικών προέρχονται από το ιστορικό αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ, από τον  εμπλουτισμό του μέσα από μια σειρά προσφορές ενώ καρποφόρα υπήρξε και η συνεργασία μέσα από μια σειρά άλλα αρχεία και βιβλιοθήκες, τους οποίους και ευχαριστούμε θερμά.

Στην  πρώτη ενότητα θα συναντήσει  κανείς μικρότερα ή μεγαλύτερα βήματα  στην πορεία της σοσιαλιστικής σκέψης και τα πρώτα σκιρτήματα  της νεαρής εργατικής τάξης με ίδρυση σωματείων,  απεργίες και σκληρές αυθόρμητες συγκρούσεις, ιδίως στις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα.

Η πρώτη ενότητα αναδεικνύει την πολύχρονη  αναμέτρηση της εργατικής τάξης με την τάξη των καπιταλιστών, για την απόσπαση δικαιωμάτων, σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας του δικαιώματος οργάνωσης σε εργατικά σωματεία, την ισοτιμία ανδρών γυναικών στην εργασία. Αποτελεί και για το σήμερα μια υπόμνηση της ανάγκης ταξικής οργάνωσης και πάλης για τα στοιχειώδη.

Τα διεθνή γεγονότα έχουν την επίδρασή τους και στην Ελλάδα, για παράδειγμα η  Κομμούνα του Παρισιού αποτελεί πεδίο ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης, βρίσκοντας υποστηρικτή στην εφημερίδα Μέλλον του Δήμου Παπαθανασίου, η οποία με θάρρος χαρακτήρισε ευγενεστέρα πράξη του 19ου αιώνος το γκρέμισμα της στήλης Βαντόμ, από το λαό του Παρισιού, όταν οι αστικές εφημερίδες μιλούσαν για οχλοκρατία και βανδαλισμούς.

Όλη η περίοδος πριν την ίδρυση του ΚΚΕ χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια  επίδρασης των  σοσιαλιστικών ιδεών – όχι καθαρά μαρξιστικών- που όμως στρέφονται κατά της κοινωνικής αδικίας, κατά της ανισότιμης θέσης της γυναίκας. Γι αυτό έχει ξεχωριστή σημασία ως ντοκουμέντο το ποίημα η   “Εργάτρια”, από Το Άρδην του 1887 ή το εξώφυλλο από το έργο του  Μπέμπελ “η Γυνή και ο Κοινωνισμός” της πρώτης ελληνικής έκδοσης του 1892. Πρωτεργάτες του Σοσιαλισμού όπως ο Σταύρος Καλλέργης με τόλμη θίγουν την αστική υποκρισία.

Στις σελίδες του λευκώματος γίνεται αναφορά σε  σοσιαλιστικές – εργατικές κινήσεις έξω από τα όρια του τότε ελληνικού κράτους, όπως η Φεντερασιόν της Θεσσαλονίκης, αλλά και το Σοσιαλιστικό Κέντρο στην Κωνσταντινούπολή με την ελληνόφωνη  εφημερίδα του Εργάτης του 1910,  που καταπιάνεται  με την καθημερινότητα της εργατικής τάξης, με την οργάνωση στα σωματεία  αλλά και με συνεχή δημοσιεύματα με τίτλους όπως: “Οι γιατροί να γιατρεύουν δωρεάν” εκλαΐκευε το σοσιαλιστικό του πρόγραμμα.

Μικρότερα ή μεγαλύτερα βήματα μπροστά,  στη σκέψη, στη δράση, στην οργάνωση αλλά  και αρκετά πισωγυρίσματα, αναδεικνύουν  μια κοπιαστική πορεία για την χειραφέτηση της νεαρής και ολιγάριθμης εργατικής τάξης  από την αστική ιδεολογία, από τα αστικά προτάγματα.

Βήματα που επιταχύνθηκαν με τη διάδοση της επαναστατικής θεωρίας του μαρξισμού και  με το νικηφόρο παράδειγμα της οκτωβριανής επανάστασης,  οδήγησαν στην ίδρυση “ως ώριμο τεκνό της ανάγκης και της οργής” του ΣΕΚΕ το Νοέμβρη 1918, που  αργότερα  Δεκέμβρη 1924 μετονομάστηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Με την ίδρυση του ΣΕΚΕ- ΚΚΕ, η εργατική τάξη  απέκτησε πλέον το δικό της Κόμμα – τη συνειδητή και οργανωμένη πρωτοπορία της.  Με την ίδρυση του ακόμα τάραξε τα “άγια των αγίων” του αστικού καθεστώτος. Όταν διακήρυξε την ανάγκη κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, την πάλη για ισοτιμία της γυναίκας.  Στην ιδρυτική του  ακόμα  διακήρυξη   διατράνωσε πως: “δεν δύναται ποτέ να συμμετάσχει και να ενισχύσει οποιαδήποτε κυβέρνησιν της αστικής τάξεως και αποκρούει κάθε απόπειρα απομακρύνσεώς του από την αρχή της ταξικής πάλης”.  Ένα τέτοιο κόμμα γεννήθηκε το 1918.

Στη δεύτερη και τρίτη και τέταρτη ενότητες του λευκώματος παρουσιάζονται επιλεγμένα υλικά από την ίδρυση και τα  πρώτα βήματα του ΚΚΕ στην περίοδο του μεσοπολέμου.

Τίποτα δεν είναι το ίδιο για την εργατική τάξη μετά την ίδρυση του κόμματος της .  Η πρώτη ακόμα πρωτομαγιά, του 1919, παρά την  απαγόρευση από την κυβέρνηση Βενιζέλου και την αρνητική στάση της Βενιζελικής πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, με πρωτοβουλία των Κομμουνιστών θα πραγματοποιηθεί με πετυχημένη  απεργίας, θα διακηρύξει τη διεθνιστική της αλληλεγγύη στην οκτωβριανή επανάσταση- στη σοβιετική Ρωσία. Μέχρι τότε πολλά εργατικά κέντρα, εμφορούνταν από τον εθνικισμό και σέρνονταν σε παράτες της βενιζελικής και βασιλικής παράταξης. Στο λεύκωμα δημοσιεύονται σχετικά ντοκουμέντα.

Στις σελίδες του λευκώματος παρουσιάζονται για πρώτη φορά αρκετά  ντοκουμέντα, η επιλογή τους έγινε με κριτήριο  τη δύναμη του παραδείγματος που αντιπροσωπεύουν σε κάθε περίπτωση.  Για παράδειγμα,  δημοσιεύεται, φωτογραφία με τον 22χρονο Σωτήρη Παρασκευαϊδη, μέλος της ΟΚΝΕ, που τον δολοφόνησε η χωροφυλακή  μπροστά στο Δημαρχείο της Αθήνας την  πρωτομαγιά 1924.  Το χτύπημα εκείνης της πρωτομαγιάς έγινε με  ευθύνη της  Κυβέρνησης Παπαναστασίου, αμέσως μετά την έκπτωση της βασιλείας, το 1924,  υπενθυμίζει πώς το εργατικό κίνημα δέχθηκε τις διώξεις και τις καταδρομές κυβερνήσεων όλων των αποχρώσεων.

Σε όλη την περίοδο του μεσοπολέμου το ΚΚΕ καθώς άπλωσε ρίζες στην στην εργατική τάξη, το αστικό κράτος, οι κυβερνήσεις του και μια σειρά μηχανισμοί δεν έπαψαν ούτε στιγμή τις καταδιώξεις. Στο λεύκωμα παρουσιάζονταν μια σειρά ενδεικτικά  αλλά χαρακτηριστικά κρατικά έγγραφα από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1920 τα οποία σώζονται  στο Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών. Όπως προκύπτει από τα έγγραφα ήδη εκείνα τα χρόνια στην Ελλάδα συγκροτούνταν ακόμη και  “μαύρα ταμεία”, για την αντικομουνιστική δράση. Η επιβολή της μεταξικής  δικτατορίας (όπως και σε άλλες περιπτώσεις αξιοποίησε το υπάρχον αντικομμουνιστικό θεσμικό πλαίσιο, το ιδιώνυμο του Βενιζέλου και τα συνεχή χτυπήματα στο εργατικό κίνημα).

Ας υπενθυμίσουμε μόνο πώς η σφαγή του Μάη 1936, έγινε επί κοινοβουλευτικής ακόμα πρωθυπουργίας Μεταξά, ψηφισμένου από το σύνολο σχεδόν των βουλευτών των αστικών κομμάτων.

Το ΚΚΕ στη δεκαετία του 1930 ηγήθηκε σε σκληρούς αγώνες για θεμελιώδη δικαιώματα της εργατικής τάξης, του λαού. Η σφυρηλάτηση στέρεων δεσμών με τα εργατικά και λαϊκά στρώματα, σε αυτές τις συνθήκες, απέδειξε πως καμιά δύναμη δεν μπόρεσε να εξολοθρεύσει το ΚΚΕ.  Συγκρότησε ισχυρές οργανώσεις και απέκτησε πείρα ανυποχώρητης αλύγιστης στάσης.  Με την επιβολή της μεταξικής δικτατορίας αναδείχτηκε σε αδιάλλακτο πολέμιό της.  Από την περίοδο εκείνη στο λεύκωμα αποτυπώνεται  η προσπάθεια των κρατικών μηχανισμών να διαβρώσουν το ΚΚΕ, με σημαντικές επιτυχίες καθώς κατάφεραν να συγκροτήσουν τη λεγόμενη Προσωρινή Διοίκηση και να  εκδώσουν πλαστό Ριζοσπάστη.  Από αυτή την ιδιαίτερη  περίοδο για το κόμμα  δημοσιεύονται για πρώτη φορά μια σειρά  ντοκουμέντα.

“Έπος και διδάγματα” είναι ο τίτλος της  5ης ενότητας που περιλαμβάνει την δεκαετία του 1940.  Πρωτοστάτησε στην ανάταση του λαού, στην ένοπλη και μαζική πάλη κατά της τριπλής κατοχής.   Παράλληλα με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό και άλλα ντοκουμέντα αναδεικνύεται   η ανάγκη της  κατάλληλης στρατηγικής ετοιμότητας του κόμματος ώστε η λαϊκή πάλη να ολοκληρώνονταν  με την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας στην Ελλάδα, και να μην δίνονταν πίστωση χρόνου στις αστικές δυνάμεις που είχαν πέσει σε ανυποληψία να ανασυνταχτούν. Συνέχεια αυτή της περιόδου είναι η αντίσταση του Δεκέμβρη και η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ.

Με την παρουσίαση σημαντικού αρχειακού υλικού αναδεικνύεται η σκληρή πάλη της περιόδου 1944 – 46, περίοδος κατά την οποία είχε εκδηλωθεί επαναστατική κατάσταση στην Ελλάδα, ανάγλυφα θα δει κανείς στις σελίδες του λευκώματος,  λαϊκή θέληση να  αποτυπώνεται στις τεράστιες λαϊκές συγκεντρώσεις στα στάδια, που γίνονταν σε συνθήκες αστικής τρομοκρατίας, στις αλλεπάλληλες επιτυχίες των κομμουνιστών στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Η πάλη του ΔΣΕ, παρά την καθυστέρηση στην εξάπλωσή της, αγκάλιασε ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά. Στις σελίδες του λευκώματος δημοσιεύεται άγνωστα ντοκουμέντα, ανάμεσά τους υλικά  που αφορούν την ηρωϊκή πάλη στις πόλεις,  την αυτομόληση φαντάρων του αστικού στρατού και το πέρασμά τους στο ΔΣΕ.

Στην 6η μεγάλη ενότητα παρουσιάζονται ντοκουμέντα της πάλης του ΚΚΕ στις φυλακές και εξορίες και στην πολιτική προσφυγιά που ακολούθησε μετά την οργανωμένη υποχώρηση του ΔΣΕ. Τα περισσότερα ντοκουμέντα είναι άγνωστα η σχεδόν άγνωστα. Ενώ ξεχωριστό κομμάτι της ηρωικής πάλης της περιόδου είναι η οργάνωση των παράνομων αποστολών στην Ελλάδα καθώς το ΚΚΕ είχε  τεθεί εκτός νόμου από το 1947. Επίσης παρουσιάζονται μια σειρά ντοκουμέντα της ιδεολογικής, θεσμικής και ώμής καταστολής από το κράτος ενάντια στο ΚΚΕ και το εργατικό κίνημα. Σε όλη αυτή την περίοδο η κρατική καταστολή μεταχειρίστηκε την αισχρή συκοφαντία της κατασκοπίας στις δίκες σκοπιμότητας. Στο λεύκωμα παρουσιάζονται θαρραλέες απολογίες που καταρρίπτουν αυτή τη συκοφαντία. .

Μετά το 1956 με τις αποφάσεις της 6ης και 7ης ολομέλεια κάτω και από την πίεση επιλογών του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος,  επήλθε δεξιά οπορτουνιστική στροφή, προκλήθηκε κρίση στις γραμμές τους ΚΚΕ, το 1958 διαλύθηκαν οι παράνομες κομματικές οργανώσεις στην Ελλάδα. Όμως ποτέ το κόμμα δεν απεμπόλησε το στόχο της πάλης για το σοσιαλισμό, ποτέ δεν μετατράπηκε σε ευρωκομμουνιστικό κόμμα. Στην Ελλαδα οι κομμουνιστές πρωτοστάτησαν σε αντίξοεες συνθήκες για την οργάνωση της εργατικής τάξης.

Η 7η ενότητα αφορά την πάλη στις συνθήκες της δικτατορίας (1967-74)  όπου το ΚΚΕ κατάφερε να ανασυγκροτηθεί οργανωτικά, να εκδιώξει από τις γραμμές του τη δεξιά οπορτουνιστική ομάδα στη 12η ολομέλεια του 1968. Και να ανασυγκροτήσει της δράση του στην Ελλάδα σε συνθήκες παρανομίας. Το 1968 ιδρύθηκε η ΚΝΕ που επίσης φέτος κλείνει τα 50 χρόνια ζωής και δράσης της. Στις σελίδες του λευκώματος παρουσιάζονται αρκετά άγνωστα υλικά, όπως η παράνομη καμουφλαρισμένη μπροσούρα με τις θέσεις του 9ου Συνεδρίου του Κόμματος το 1974, φωτογραφίες από το συνέδριο, άγνωστο φωτογραφικό υλικό της περιόδου της δικτατορίας,  της ντε φάκτο νομιμοποίησης του Κόμματος, των γεγονότων του Κυπριακού.

Στην 8η ενότητα που περιλαμβάνει την περίοδο 1974 – 1991, παρουσιάζεται πλούσιο και άγνωστο φωτογραφικό και έντυπο υλικό από την επανέναρξη της νόμιμης δράσης του  δράσης του Κόμματος και της ΚΝΕ για την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος, του τεράστιου κύματος διεθνιστικής αλληλεγγύης και αντιιμπεριαλιστικής δράσης, σε συνθήκες διεθνούς  αντιπαράθεσης   καπιταλισμού  – σοσιαλισμού.

Ξεχωριστή σημασία έχουν πολλά ντοκουμέντα, που υπενθυμίζουν πως τίποτα δεν χαρίστηκε, χαρακτηριστικές είναι οι  εικόνες της πάλης ενάντια στις κρατικές παρεμβάσεις του ΠΑΣΟΚ στο εργατικό κίνημα αλλά και η δράση του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος για την καθιέρωση του πολιτικού γάμου, για την κατάργηση του προικοσύμφωνου, για την νομική ισοτιμία της γυναίκας. Οι αγώνες για την παιδεία, η πάλη της ΚΝΕ για τα δικαιώματα των φαντάρων πχ για την ελεύθερη ανάγνωση εφημερίδων στο στρατό.

Η ενότητα κλείνει, με τις αντεπαναστατικές ανατροπές στην ΕΣΣΔ την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, που συμπίπτουν με την κρίση στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ στα χρόνια 1989-91.

Η  9η ενότητα περιλαμβάνει την περίοδο ανασυγκρότησης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και φτάνει έως σήμερα. Περιλαμβάνει ντοκουμέντα που αναφέρονται σε σχεδόν 30 χρόνια της δράσης του Κόμματος και της ΚΝΕ, σε μια πορεία κόντρα στο ρεύμα της αντεπανάστασης και τις συνέπειές της. Δεν είναι άγνωστο ντοκουμέντο αλλά έχει ιδιαίτερη σημασία το εξώφυλλο του Ριζοσπάστη το Δεκέμβρη 1991,  με την κόκκινη σημαία, την επόμενη μέρα της υποστολής της στην ΕΣΣΔ. Έχουν ξεχωριστή σημασία οι αφίσες της ΚΝΕ ενάντια στον εθνικισμό τη στιγμή που ο εθνικισμός ήταν ήταν στο αποκορύφωμά του με τα συλλαλητήρια για το Σκοπιανό το Φλεβάρη 1992. Η ΚΝΕ έγραψε τη δικιά της ιστορία όλα αυτά τα χρόνια στο πλευρό του ΚΚΕ για την αναζωογόνηση των κομμουνιστικών ιδανικών στους νέους και τις νέες.   Έχουν ξεχωριστή σημασία οι κόκκινες σημαίες με τα σφυροδρέπανα στις διαδηλώσεις, τη στιγμή που στις χώρες της καπιταλιστικής παλινόρθωσης η αστική τάξη της κήρυττε απαγορευμένα σύμβολα και μια σειρά Κομμουνιστικά Κόμματα μεταλλάσσονταν ή αυτοδιαλύονταν εν μία νυκτί υποκύπτοντας στον άνεμο της αντεπανάστασης.

Έχουν ξεχωριστή θέση στην ιστορία τα εξώφυλλα των ειδικών εκδόσεων του Ριζοσπάστη με την Λευκή Βίβλο και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, οι διαδηλώσεις του λαϊκού κινήματος ενάντια σε αυτές τις συνθήκες και τις επιπτώσεις τους τη στιγμή που όλα τα αστικά κόμματα και ο οπορτουνιστικός ΣΥΝ μιλούσαν για την ανάγκη να προλάβουμε το “ευρωπαϊκό κεκτημένο”.

Το ΚΚΕ, οπλισμένο με την ηρωική διαδρομή του, τους δεσμούς αίματος με την εργατική τάξη και  αξιοποιώντας την πικρή πείρα της αντεπανάστασης ωρίμασε στρατηγικά, προγραμματικά, πέρασε στην αντεπίθεση απέναντι στον αντίπαλο.   Το ΚΚΕ συλλογικά μελέτησε και συνεχίζει να μελετά τις αιτίες της αντεπανάστασης, έβγαλε επαναστατικά συμπεράσματα που ενσωματώθηκαν στο Πρόγραμμά του. Μελέτησε την ιστορία του ιδιαίτερα την εξέλιξη της στρατηγικής του, με στέρεα συμπεράσματα για την ταξική πάλη, για την οργάνωση της κοινωνικής συμμαχίας.

Εξοπλισμένο αντιμετώπισε την καπιταλιστική οικονομική κρίση, τα αστικά και οπορτουνιστικά επιχειρήματα για τις αιτίες της.  Με αυτά τα εφόδια πήγε κόντρα στο ρεύμα της ενσωμάτωσης που πίεζε αφόρητα για συμμετοχή η στήριξη σε αστική κυβέρνηση. Αποκάλυψε το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στη γενικότερη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και τους  ελιγμούς του για την απόσπαση της λαϊκής συγκατάθεσης. Το ψηφοδέλτιο που κάλεσε το ΚΚΕ να ρίξει ο λαός στο δημοψήφισμα της της 5 Ιούλη 2015, ενάντια στην κυβερνητική απάτη, έχει  ξεχωριστή αξία να καταγραφεί.

Ξεχωριστή θέση στο λεύκωμα των 100 χρόνων έχουν οι εκδηλώσεις τιμής αλλά και ανάδειξης συμπερασμάτων από την ιστορία του Κόμματος, που έγιναν κατά την πορεία από τα 95 προς τα 100 χρόνια του ΚΚΕ”.

 

ΑΘΗΝΑ 20/9/2018                                                    ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ