Από την ημέρα της συντριπτικής απορρίψεως του βρετανικής εμπνεύσεως σχεδίου, για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας το 2004, πέρασαν ήδη 16 χρόνια.

Οι εσχατολόγοι που προέβλεπαν νέαν Μικρασιατικήν καταστροφήν, τελευταίαν ευκαιρίαν, απομόνωσιν κλπ κλπ, είναι υποχρεωμένοι να παραδεχθούν μίαν προοδευτικά ωριμάζουσα κοινωνία, ισότιμη με τα μεγάλα και ισχυρά κράτη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Όπως και τότε, που με σεμνότητα και σοβαρότητα ο Κυπριακός Λαός πέρασε την εβδομάδα της δοκιμασίας μέχρι την ένταξη, χωρίς περιττούς και προκλητικούς πανηγυρισμούς, έτσι και τώρα, μαζί με τον αδελφό Ελληνικό Λαό, λέει ΝΑΙ στην πειθαρχία για εξουδετέρωση του αόρατου αυτή τη φορά εχθρού.

Η ιστορική αυτή αναδρομή, κάνει εξαιρετικά επίκαιρη την Κυπριακή παροιμία «Μ’ έναν όϊ χτίζεις ανόϊν». Σε Νεοελληνικήν απόδοσιν «Μ’ ένα όχι χτίζεις έναν άνω όροφον».

Το νόημα, προφανώς, δεν είναι ότι με την άρνηση επιτυγχάνεις αύξηση περιουσιακών στοιχείων και δυνάμεως.

Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει στην καθ’ ημέραν πράξιν. Με οδυνηρούς συμβιβασμούς και εν πολλοίς ανήθικες καταφάσεις επιδιώκεται κοινωνική αναρρίχηση και εύκολος πλουτισμός.

Τουναντίον τα ΟΧΙ της ηθικής αντιστάσεως μπορεί να μην αποδώσουν πλούτη και ψευδεπίγραφες κοινωνικές διακρίσεις, αλλά εξασφαλίζουν ψυχική ηρεμία και δυνατότητα θεωρήσεως του κόσμου από υψηλότερην θέσιν παρατηρήσεως, από το ανόϊν…

Δρ. Νίκος Ερρ. Ιωάννου

Καρδιολόγος

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ