– Η επιβάρυνση της Φύσης και της τροφικής αλυσίδας με βαρέα μέταλλα, λόγω ανθρωπογενών δραστηριοτήτων και οι σοβαρές ασθένειες, που επιφέρουν.

Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.

Βαρέα μέταλλα είναι τα μέταλλα εκείνα, που έχουν ειδικό βάρος μεγαλύτερο από αυτό του σιδήρου και είναι τοξικά ακόμη και σε χαμηλές συγκεντρώσεις.
Τα ανευρίσκουμε στην Φύση, είτε διαλυμένα ως ιόντα στο νερό, είτε ως μεταλλεύματα στους βράχους, είτε ακόμα προσκολλημένα σε μόρια του αέρα. Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται σε σημαντικό βαθμό η συσσώρευση βαρέων μετάλλων στα γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα – και μάλιστα χωρίς κάποια ιδιαίτερη μείωση, σε αντίθεση με άλλες τοξικές οργανικές ενώσεις.ktimatologio
Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο, ότιντα βαρέα μέταλλα, σε γενικές γραμμές, δεν αποβάλλονται από τον οργανισμό, όση αποτοξίνωση και να κάνει κάποιος, και θεωρούνται μια από τις αιτίες για πολλές χρόνιες ασθένειες όπως είναι οι πονοκέφαλοι, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η νόσος Αλτσχάϊμερ, κλπ..

Η επιβάρυνση της τροφικής αλυσίδας με βαρέα μέταλλα οφείλεται στην ρύπανση του περιβάλλοντος από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες

Έρευνες του Πανεπιστημίου Αθηνών και άλλων επιστημονικών ιδρυμάτων αποδεικνύουν, ότι η επιβάρυνση της τροφικής αλυσίδας με βαρέα μέταλλα οφείλεται στην ρύπανση του περιβάλλοντος από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες, όπως είναι η διάθεση ανεπεξέργαστων λυμάτων στους υδάτινους αποδέκτες, η καύση στερεών απορριμμάτων, η ανεξέλεγκτη διάθεση στερεών απορριμμάτων (περιέχοντα βαρέα μέταλλα) στο έδαφος, η καύση συμβατικών καυσίμων, αλλά και οι χημικοί αεροψεκασμοί, που αποτελούν πολύ συχνό φαινόμενο κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες. Μάλιστα, το μυστήριο, που υπάρχει γύρω από την πραγματική σκοπιμότητά τους και η πιθανολογούμενη χρήση στις ψεκαστικές ουσίες και χημικών ενώσεων, που περιέχουν βαρέα μέταλλα, δημιουργούν μεγάλη καχυποψία σε πολλούς ανθρώπους.
Πάντως, δεδομένου, ότι τα βαρέα μέταλλα δεν αποικοδομούνται, συσσωρεύονται στο έδαφος και στα νερά (γλυκά και αλμυρά), με αποτέλεσμα να περνούν στην τροφική αλυσίδα.

Η είσοδος των βαρέων μετάλλων στα αγροτικά οικοσυστήματα θεωρείται, από τους επιστήμονες θεμελιώδους σημασίας, καθώς η επιβάρυνση της υγείας του καταναλωτή είναι αθροιστικά ιδιαίτερα σημαντική

Τα βαρέα μέταλλα συσσωρεύονται σε πρωτεϊνικούς ιστούς και τα οστά. Έτσι οι καταναλωτές θα πρέπει να αποφεύγουν
-την κατανάλωση ύδατος από ρυπασμένες περιοχές,
-την κατανάλωση συκωτιού και νεφρών από μεγάλης ηλικίας ζώα, και ζώα, που προέρχονται από ρυπασμένες περιοχές, καθώς επίσης και
-την κατανάλωση φυτικών τροφίμων (κυρίως βολβούς, όπως πατάτες, κρεμμύδια, καρότα κλπ.), που παρήχθησαν σε επιβαρυμένες με βαρέα μέταλλα περιοχές.
Αφού τα προϊόντα αυτά αποτελούν τον βασικότερο κρίκο στην τροφική αλυσίδα, η είσοδος των βαρέων μετάλλων στα αγροτικά οικοσυστήματα θεωρείται, από τους επιστήμονες θεμελιώδους σημασίας, καθώς η επιβάρυνση της υγείας του καταναλωτή είναι ιδιαίτερα σημαντική, αθροιστικά.
Η τοξικότητά τους εξαρτάται από το είδος του βαρέως μετάλλου, την συγκέντρωσή του, την συνύπαρξη του με άλλα βαρέα μέταλλα, και το είδος του μεγαοργανισμού.

Οι επιπτώσεις των βαρέων μετάλλων στον οργανισμό των ανθρώπων και των ζώων

Οι επιπτώσεις των βαρέων -και μερικών άλλων- μετάλλων στον οργανισμό των ανθρώπων και των ζώων φαίνεται από τις κατωτέρω περιγραφόμενες ιδιότητές τους.
Αρσενικό: Το ανόργανο Αρσενικό συγκεντρώνεται στους μύες, τον εγκέφαλο, τον σπλήνα, τους νεφρούς, την καρδιά, τα μαλλιά και τα νύχια. Δηλητηρίαση από αρσενικό προκαλεί παράλυση του νευρικού συστήματος, κώμα και θάνατο, ενώ χρόνια έκθεση προκαλεί μυϊκή ατονία, απώλεια όρεξης, απώλεια βάρους, τριχόπτωση και καρκινογένεση.

Κάδμιο: Το Κάδμιο σε τοξικές συγκεντρώσεις και χρόνια έκθεση, είναι δυνατόν να προκαλέσει νεφρικές και ηπατικές βλάβες, υπογονιμότητα στους άνδρες, και καρκινογένεση.

Μόλυβδος: Ο Μόλυβδος προκαλεί βλάβες στο νευρικό σύστημα (και κυρίως στον παιδικό πληθυσμό σχετίζεται με προβλήματα πνευματικής καθυστέρησης), ηπατικές και νεφρικές βλάβες, ευνοεί την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων, και καρκινογένεση.

Υδράργυρος: Ο Υδράργυρος ανιχνεύεται κατά κύριο λόγο στα αλιεύματα που προέρχονται από ρυπασμένες περιοχές, και συγκεντρώνεται στο ήπαρ και τους νεφρούς προκαλώντας αντιστοίχως βλάβες, προσβάλει το κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλεί προβλήματα, που σχετίζονται με την πνευματική ανάπτυξη των παιδιών, και καρκινογένεση.

Χρώμιο: Το εξασθενές Χρώμιο προκαλεί καρκινογένεση, ηπατικές και νεφρικές διαταραχές, δερματίτιδες, και όταν εισέρχεται από την αναπνευστική οδό, είναι δυνατόν να προκαλέσει, εκτός από καρκίνο των πνευμόνων, και χρόνια βρογχίτιδα.

Χαλκός: Ο Χαλκός είναι ένα μέταλλο, το οποίο είναι απαραίτητο στον ανθρώπινο οργανισμό, αφού συμμετέχει στην ανάπτυξη του αγγειακού και σκελετικού συστήματος, βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου, βοηθά στην λειτουργία του νευρικού συστήματος, όμως αν υπερβούμε την ημερήσια διαιτητική πρόσληψη σε Χαλκό, είναι δυνατόν να εμφανιστούν νεφρικές και ηπατικές διαταραχές.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ