Μιλάει στην Αντιγόνη Πόμμερ και στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ο συγγραφέας Μαρίνος Γεωργιόπουλος

Ο Μαρίνος Γεωργιόπουλος είναι ένας πρωτοεμφανιζόμενος, αλλά πολλά υποσχόμενος συγγραφέας. «Το κτήνος του Λονδίνου» είναι η πρώτη του ατομική έκδοση. Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που μας μεταφέρει στην Βικτωριανή Αγγλία. Δεν είναι, όμως, μόνο ο ήρωας του βιβλίου που μας αναγκάζει να γυρίζουμε τη μία σελίδα μετά την άλλη. Είναι οι ρεαλιστικές περιγραφές του Λονδίνου εκείνης της εποχής, η ατμοσφαιρική αφήγηση, αλλά και οι σκηνές βίας που είναι σχεδόν κινηματογραφικές. Εκείνο που το κάνει ξεχωριστό και το μετατρέπει σε αστυνομικό θρίλερ είναι πως από την αρχή του έργου ο αναγνώστης γνωρίζει τον δολοφόνο. Με μεγάλη μαεστρία, ο συγγραφέας, μεταδίδει την αγωνία και σε καθηλώνει μέχρι να τιμωρηθεί ο ένοχος.

Κύριε Γεωργιόπουλε, «Το κτήνος του Λονδίνου» είναι το πρώτο ατομικό σας βιβλίο. Πείτε μου την πηγή της έμπνευσής σας;

Πράγματι, είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα. Αντλώ έμπνευση από πολλά διαφορετικά πράγματα. Βιβλία, ταινίες, ιστορικά γεγονότα, ακόμα και σκέψεις της καθημερινότητας. Η αρχική ιδέα έρχεται συνήθως, σαν μία θαμπή εικόνα. Ένα στιγμιότυπο στη ζωή ενός χαρακτήρα. Έπειτα αρχίζω να χτίζω σιγά σιγά γύρω από τους χαρακτήρες μου.

Πείτε μας λίγα λόγια για την υπόθεση.

Η πλοκή περιστρέφεται γύρω από την προσπάθεια ενός νεαρού επιθεωρητή της Σκότλαντ Γιάρντ, του Ίθαν Χαρτ, να σταματήσει μία σειρά από δολοφονίες παιδιών στο Βικτωριανό Λονδίνο. Παρακολουθούμε τόσο την πορεία του πρωταγωνιστή, όσο και αυτή του δολοφόνου, Βίνσεντ Μπόουνς, εστιάζοντας στα ψυχολογικά προφίλ και των δύο, μέχρι να οδηγηθούμε στην αναπόφευκτη σύγκρουση.

Γιατί επιλέξατε σαν φόντο της ιστορίας σας τη Βικτωριανή Αγγλία;

Μπορείτε να φανταστείτε πιο κατάλληλο φόντο για ένα αστυνομικό θρίλερ;

Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας σας είναι ένας ήρωας που θα τον δούμε και σε άλλα μυθιστορήματα;

Δεν το αποκλείω. Είναι ένας χαρακτήρας, που τον έχω αγαπήσει και έχει ακόμα ιστορίες να μας πει. Αν και στην παρούσα φάση δουλεύω πάνω σε κάτι εντελώς διαφορετικό.

Πείτε μου μόνο μια λέξη για τον πρωταγωνιστή σας.

Λύτρωση.

Ξέρω πως το βιβλίο αυτό το γράφατε ακόμα και όταν περιμένατε στις ουρές των τραπεζών. Ισχύει ότι στο μυαλό των συγγραφέων πάντα εξελίσσεται η πλοκή της ιστορίας τους ακόμα κι όταν δεν είναι μπροστά σε ένα υπολογιστή.

Όπως είπα και πριν η γραφή δεν σου ζητάει ποτέ περισσότερα από όσα μπορείς να δώσεις. Μπορεί να της αφιερώσεις ένα τρίωρο μια Κυριακή απόγευμα. Μπορεί το μεγαλύτερο μέρος της μέρας σου. Μπορεί και οτιδήποτε ενδιάμεσο. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως ισχύει πως όταν έχεις μπει για τα καλά στην ιστορία ενός βιβλίου, αυτή βρίσκεται στη σκέψη σου σχεδόν συνέχεια.

Έχετε συμμετάσχει και σε συλλογικά έργα. Πάντα με αστυνομική μυθοπλασία;

Είχα την τιμή να συμμετέχω σε δύο ανθολογίες αστυνομικών διηγημάτων. Στο “9 εγκλήματα αναζητούν δολοφόνο” με το διήγημα “Δεσμοί Αίματος” στο οποίο πρωταγωνιστής είναι ο γνώριμος μας Ίθαν Χαρτ, σε μια μεταγενέστερη φάση της καριέρας του και στο “Συνταγές για δολοφόνους” με το διήγημα “Χαίρε Καίσαρ” που μας μεταφέρει στη Νέα Υόρκη την εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Έχω γράψει επίσης ένα παραμύθι, στην συλλογή “Η παραμυθολυμπιάδα των ζώων” και ένα ακόμα διήγημα, για μια συλλογή που έχει θέμα τους δαίμονες στην αρχαία Ελλάδα και θα εκδοθεί τους επόμενους μήνες.

Τι σας γοητεύει στο αστυνομικό μυθιστόρημα;

Το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι ένας θαυμάσιος καμβάς, πάνω στον οποίο μπορείς να εξετάσεις τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Και κυρίως τα πιο σκοτεινά πάθη της. Τι είναι αυτό που μετατρέπει έναν άνθρωπο σε τέρας; Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον άλλο να τεντώνει τα όρια της αντοχής του και να τα ξεπερνά; Τα καλά αστυνομικά μυθιστορήματα είναι κατά βάση ψυχογραφικά μυθιστορήματα και αυτό πάντα θα με γοητεύει.

Αν έπρεπε να γράψετε κάποιο άλλο είδος ποιο θα επιλέγατε και γιατί;

Θα μου άρεσε να ασχοληθώ με το ιστορικό μυθιστόρημα, επειδή αφενός η ιστορία είναι κάτι που με συναρπάζει και αφετέρου θα έχω την ευκαιρία να ταξιδέψω σε άλλους κόσμους και εποχές και να καταλάβω τη δομή τους, τον πυρήνα τους και βέβαια τους ανθρώπους που ζούσαν σε αυτές.

Επίσης ανέκαθεν ήμουν μεγάλος θαυμαστής της ηρωικής φαντασίας και δεν αποκλείεται να δοκιμάσω κάποια στιγμή και εκεί τις δυνάμεις μου.

Τι σας ώθησε στη συγγραφή;

Ότι ωθεί κάθε άνθρωπο στην τέχνη, η ανάγκη έκφρασης. Στην περίπτωση της συγγραφής είναι μια έκφραση πιο μοναχική, που όμως μπορείς να την προσαρμόσεις στις ανάγκες σου και στον ελεύθερο χρόνο σου. Το γράψιμο δεν σου ζητάει ποτέ περισσότερα από όσα μπορείς να δώσεις.

Από ποια ηλικία καταλάβατε πως έχετε αυτή την κλίση;

Οι πρώτες συγγραφικές απόπειρες έγιναν στην ηλικία των 20, αλλά τελικά έμειναν ανολοκλήρωτες για αρκετά χρόνια. Πιο συστηματικά ασχολούμαι με την γραφή από τα 30 μου.

Τι είναι για εσάς η συγγραφή;

Απόδραση.

Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο που θέλει να γίνει συγγραφέας.

Να διαβάζει πολύ. Να γράφει πολύ. Να προσπαθήσει να βρει ανθρώπους γύρω του με παρόμοιες ανησυχίες. Να μοιράζεται τις δημιουργίες του χωρίς δισταγμό. Να διορθώνει τα λάθη του χωρίς εγωισμό. Να μην προσπαθεί να ακολουθήσει εμπορικές συνταγές. Να γράψει ότι του φαίνεται ενδιαφέρον, χωρίς να ψάχνει οπωσδήποτε την πιο πρωτότυπη ιδέα. Να γράφει με έμφαση στους χαρακτήρες πρώτα και στην πλοκή μετά. Να είναι τίμιος απέναντι στους αναγνώστες του. Να αφήνει την αλήθεια του να βγαίνει πίσω από τα κείμενα του και να μην κόβει δρόμο στις ιστορίες του.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας Έλληνας/Ελληνίδα συγγραφέας;

Είναι αδύνατο να διαλέξω έναν. Αν έπρεπε οπωσδήποτε να πω ένα όνομα, αυτό θα ήταν σίγουρα του Καζαντζάκη. Όμως τρέφω μεγάλο σεβασμό και για τα έργα του Σαμαράκη. Από πιο σύγχρονους συγγραφείς έχω διαβάσει με απόλαυση έργα του Δημήτρη Μαμαλούκα,, της Αντιγόνης Πόμμερ και του Τεύκρου Μιχαηλίδη.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ξένος συγγραφέας;

Έναν; Θέλετε να σας πω έναν; Μου έρχονται γύρω στους είκοσι στο μυαλό. Συμβιβάζεστε με ένα top 5; Λοιπόν χωρίς να τους βάλω σε σειρά : Τόλκιν, Στέφεν Κινγκ, Στήβεν Πρέσφιλντ, Όργουελ, Ντοστογιέφσκι.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Τι θέλατε να γίνετε όταν ήσαστε μικρός;

Δεν το θυμάμαι ο ίδιος, αλλά η μητέρα μου, μου έχει πει ότι σε αρκετά μικρή ηλικία της έλεγα πως ήθελα να γίνω ή ποιητής ή καρπουζάς.

Τι μουσική ακούτε;

Ως επί το πλείστον κλασικό ροκ και post punk. Αλλά μου αρέσει ιδιαίτερα και η ελληνική έντεχνη μουσική.

Τι ταινίες σας αρέσουν;

Όλες! Είμαι μεγάλος θαυμαστής της έβδομης τέχνης.

Περιγράψτε μια συνηθισμένη μέρα σας.

Ξύπνημα. Βόλτα με το σκύλο. Δουλειά. Βόλτα με το σκύλο. Καναπές – χαλάρωση – ταινία – βιβλίο (λίγο πριν κοιμηθώ).

Όχι σε καθημερινή βάση, αλλά αρκετά συχνά, μπάσκετ και μουσική με φίλους.

Πιστεύετε στη φιλία;    

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν πιστεύουν; Είναι ίσως η μεγαλύτερη σταθερά στη ζωή κάθε ανθρώπου.

Πιστεύετε στον έρωτα;

Θα ήταν πολύ γκρίζα η ζωή μου, αν δεν πίστευα.

Τι σας θυμώνει;

Οι άνθρωποι που ανεμίζουν τον θυμό τους σαν λάβαρο, όταν εξυπηρετούνται από ανθρώπους που εργάζονται και δεν μπορούν να τους απαντήσουν. Και ένα εκατομμύριο άλλες συμπεριφορές που δείχνουν παντελή έλλειψη παιδείας.

Το αγαπημένο σας ποτό;

Drambuie με πάγο.

Η σχέση σας με τα ζώα.

Τα λατρεύω. Έχουμε υιοθετήσει με τη σύντροφό μου, εδώ και ενάμιση χρόνο, έναν­­ σκυλάκο και δεν μπορώ να φανταστώ πώς ήταν η ζωή μου πριν από αυτό.

Το κτήνος του Λονδίνου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24γράμματα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ