Ο μήνας Νοέμβριος και πιο συγκεκριμένα η 14η Νοεμβρίου είναι πολύ σημαντικές ημερομηνίες, διότι αποτελούν το Μήνα για το Σακχαρώδη Διαβήτη και την Παγκόσμια Ημέρα για τον Σακχαρώδη Διαβήτη, αντίστοιχα

Γράφει ο Κωνσταντίνος Γ. Κρητικός*

Μπορεί το υπάρχον πολιτικό σύστημα να προσφέρει λύση στο πρόβλημα της βαθειάς και πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει τη Χώρα μας; Τα έως τώρα γεγονότα των προηγούμενων ετών απέδειξαν πως οι σπατάλες και η κακοδιαχείριση από το πολίτικο προσωπικό με ταυτόχρονη συντήρηση του πελατειακού κράτους δεν βοήθησαν όλα αυτά τα χρόνια στο να βρεθεί καμία υγιής λύση. Είναι σημαντικό, λοιπόν, επιτέλους, μέσα στις πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες που αντιμετωπίζουμε και ενώπιον του επικείμενου αδιεξόδου να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα που ζούμε σήμερα, αλλά και εκείνη που έρχεται. Το έργο της σωτηρίας της πατρίδας και της εξόδου από την παρακμή υπερβαίνει τα κόμματα και τους κομματικούς τους μηχανισμούς. Το έργο της ανοικοδόμησης πρέπει να στηριχτεί σε όλους μας και σε καθέναν προσωπικά.     Οφείλουμε όλοι μας, να ψάξουμε προσωπικά τις λύσεις και να πετύχουμε συγκεκριμένα αποτελέσματα. kritikos

Με δουλειά και όχι με λόγια. Με αποτελέσματα και όχι διαπιστώσεις και προτάσεις επί προτάσεων σε επιτροπές επί επιτροπών, συναντήσεις επί συναντήσεων κλπ. Ας σταματήσει επιτέλους η υποκρισία ορισμένων που συνεχίζουν να κάνουν διαπιστώσεις μόνο για τα προβλήματα, χωρίς καμία πράξη ή κανένα αποτέλεσμα από τους ίδιους. Ας σταματήσει η τακτική παρότρυνσης άλλων να «παίξουν για τη φανέλα», ενώ εκείνοι που παροτρύνουν, γεμάτοι ενθουσιασμό, δεν πράττουν, δεν δούλεψαν, ούτε δουλεύουν ποτέ (παρά μόνο τους άλλους) και δεν γνώρισαν ποτέ στη ζωή τους τι σημαίνει να εργάζεσαι μέρα-νύχτα, να προσπαθείς πραγματικά, να δημιουργείς και να προσφέρεις όσα περισσότερα και το καλύτερο που μπορείς καθημερινά. Άλλωστε η τακτική παρότρυνσης των άλλων να «παίξουν για τη φανέλα» (αφήνοντας μονίμως, με διάφορες δικαιολογίες, τους εαυτούς τους εκτός πραγματικής εργασίας, πάντα ως επικεφαλείς που δίνουν οδηγίες), μάλλον παραπέμπει σε παιχνίδι και όχι στην πραγματική ζωή! Ακόμη και έτσι, αποδείχθηκε ως αποτέλεσμα όλων αυτών των ετών πως είναι κακοί προπονητές, χάνοντας όλους τους αγώνες έως τώρα.

Ας σταματήσουν επιτέλους οι λεονταρισμοί και η υποκρισία ορισμένων που αρέσκονται μόνο σε διαπιστώσεις των προβλημάτων και θεωρίες, ζητώντας συνεχώς από τους άλλους να πράξουν και να δώσουν λύσεις στα προβλήματα, λόγω της δικής τους πλήρους ανεπάρκειας να φέρουν οποιοδήποτε ουσιαστικό αποτέλεσμα από μόνοι τους.

Το πρόβλημα στη σημερινή κοινωνία μας βρίσκεται μεταξύ εκείνων που ζητούν και παροτρύνουν τους άλλους να δουλέψουν και εκείνων που δουλεύουν πραγματικά, στην πραγματική καθημερινότητα και στην πραγματική οικονομία. Οι πρώτοι, από ότι έδειξαν όλα τα τελευταία χρόνια και από τη σημερινή κατάσταση που βρίσκεται η Χώρα, δεν έχουν ιδέα της πραγματικότητας και είναι ανίκανοι, ενώ οι δεύτεροι καλούνται συνεχώς να «βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά». Εκείνοι λοιπόν είναι οι πραγματικά ικανοί, χαρισματικοί, έντιμοι, ηθικοί και έξυπνοι άνθρωποι που καταφέρνουν καθημερινά, όσα εμπόδια και να τους βάλουν οι πρώτοι, να πράττουν, να δημιουργούν, να προσαρμόζονται και να κρατάνε έως τώρα τη Χώρα ζωντανή. Σε αυτούς τους ικανούς και έξυπνους πολίτες οφείλεται το ότι η Χώρα ακόμα στέκεται όρθια! Ως πότε όμως; Είναι ένα μεγάλο ερώτημα! Ήδη χιλιάδες νέοι, απογοητευμένοι και έχοντας χάσει την ελπίδα τους για την ίδια τους τη Χώρα, φεύγουν καθημερινά στο εξωτερικό, η Υγεία συνεχίζει να καταρρέει, η Παιδεία το ίδιο. Είναι τυχαίο άλλωστε ότι προτιμούνται τα ιδιωτικά νοσοκομεία και σχολεία από εκείνους που έχουν τη δυνατότητα, ακόμη και από αυτούς που δίνουν οδηγίες για τη λειτουργία των δημόσιων δομών;

Τι συμβαίνει λοιπόν; Κρίση αξιών; Η κοινωνία μας σε κρίση; Παντελής υποκρισία; Θα τελειώσει, επιτέλους ο καιρός των απλών κενών υποσχέσεων τύπου «θα σας χτίσουμε μια γέφυρα, θα σας φτιάξουμε σχολεία κλπ.»; Θα τελειώσει η εποχή της ανακολουθίας λόγων και πράξεων; Μήπως ήρθε ο καιρός κατάλυσης του πελατειακού κράτους και επανίδρυσης του; Θα τελειώσει επιτέλους ο χρόνος που είχε διαθέσιμο η εποχή της υποκρισίας;

 

*Επιμελητής Παθολογίας Γενικού Νοσοκομείου Χαλκίδας,

Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών,

Reader των Ιατρικών Εκδόσεων Oxford Press (Oxford Handbook of Clinical Medicine & Oxford Handbook of Clinical Specialties),

Reviewer του Ευρωπαϊκού Περιοδικού Παθολογίας (European Journal of Internal Medicine).

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ