(c)ellinikignomi

-“Αυστηρή λιτότητα εφάρμοσαν οι χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας για να κερδίσουν ψήφους, ή για να πείσουν τους πιστωτές, πως η οικονομία τους δεν σηκώνει άλλες περικοπές”.

Επιμέλεια: Ευθύμιος Χατζηϊωάννου.

Η λιτότητα έχει μπει για τα καλά στο λεξιλόγιό μας από την αρχή της οικονομικής κρίσης, το 2010, μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με το περιοδικό “The Economist”, μέσα σ’ αυτή την δεινή οικονομική κατάσταση, πολλές Κυβερνήσεις προσπάθησαν να στηρίξουν την εικόνα τους επάνω στην λιτότητα, είτε για να κερδίσουν ψήφους, είτε και για να πείσουν τους πιστωτές, πως η οικονομία τους δεν σηκώνει άλλες περικοπές.berlin1
Το “The Economist”, στο νέο του άρθρο, «μετράει» το βάθος της λιτότητας, που επιβλήθηκε σε όλες τις χώρες, από το 2010 και μετά. Τα πρώτα αποτελέσματα της μέτρησης δείχνουν, πώς οι Κυβερνήσεις κατάφεραν να μειώσουν τον δανεισμό τους. Μόνον, που ο δανεισμός μπορεί να επηρεαστεί από πολλούς παράγοντες.

“Σε όρους λιτότητας, πιο αυστηρές αποδεικνύονται οι Κυβερνήσεις χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, δηλαδή της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας”

Εν μέσω οικονομικής κρίσης, οι δαπάνες για την πληρωμή τόκων εμφανίστηκαν με την μορφή μπαλονιού, που ολοένα και φούσκωνε. Υπό αυτή την έννοια δεν έγιναν κατανοητές οι προσπάθειες για περιστολή των άλλων δαπανών (μισθοί, συντάξεις και δημόσιες υπηρεσίες). Με την ίδια λογική, η οικονομική ανάκαμψη «σπρώχνει» τους ανθρώπους ξανά στην αγορά εργασίας, γκρεμίζει τις δαπάνες, ενισχύει τα φορολογικά έσοδα, αλλά δεν μειώνει τον πόνο της λιτότητας.
Σύμφωνα με τους σχετικούς δείκτες του ΟΟΣΑ, σε όρους λιτότητας, πιο αυστηρές αποδεικνύονται οι Κυβερνήσεις των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας και συγκεκριμένα η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία και η Ισπανία.

“Κανείς δεν μπορεί να επιρρίψει ευθύνες, ειδικά στην Ελλάδα, ότι δεν προχώρησε σε δραστικές περικοπές, την ώρα, που στον αντίποδα, ο μεγαλύτερος δανειστής της, η Γερμανία, τα τελευταία χρόνια δεν έχει σχεδόν περικόψει τίποτα”

Πρόκειται για τις χώρες, που βρέθηκαν στο κέντρο της ευρωπαϊκής κρίσης. Κανείς δεν μπορεί να επιρρίψει ευθύνες, ειδικά στην Ελλάδα, ότι δεν προχώρησε σε δραστικές περικοπές, την ώρα, που στον αντίποδα, ο μεγαλύτερος δανειστής της, η Γερμανία, τα τελευταία χρόνια δεν έχει σχεδόν περικόψει τίποτα.
Την ίδια στιγμή, παρόμοιες έρευνες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επιβεβαιώνουν, πως οι Κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας μπορεί να μην προωθούν αρκετά τις μεταρρυθμίσεις, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να τις κατηγορήσει, πως έκαναν λίγα στο μέτωπο των περικοπών.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ