Μιλάει ο κ.  Νίκος Γιαννής ο οποίος είναι νοµικός, διδάκτωρ Πολιτικών Επιστηµών και στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες.

“Τώρα πλησίασε η στιγμή που θα χρειασθεί να δοκιμάσουμε τον εαυτό μας και την αποφασιστικότητα μας, να κάνουμε μαζί ένα μεγάλο βήμα μπροστά, αυτό της πολιτικής ένωσης των κρατών και των πολιτών που κατανοούν την ανάγκη του και το επιθυμούν, προς μια ισχυρότερη και πιο δημοκρατική Ευρώπη”. Αυτά τονίζει ανάμεσα σε άλλα  ο κ.  Νίκος Γιαννής ο οποίος είναι νοµικός, διδάκτωρ Πολιτικών Επιστηµών και στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες.

Η συνέντευξη

-Εξήντα χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από την «Συνθήκη της Ρώμης». Τι έχετε να πείτε;

“Εξήντα χρόνια πέρασαν από τη στιγμή που το Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο και η Ιταλία είχαν αυτήν την καταπληκτική ιδέα, πρωτοφανή στην ιστορία, να παραιτηθούν οικειοθελώς από ένα μικρό μέρος της κυριαρχίας τους, υπέρ της ειρήνης, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και της ελευθερίας, αλλά και της ισότητας, της ευημερίας και της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας. Ήθελε κουράγιο, διορατικότητα, εξυπνάδα. Ας αναλογισθεί ο καθένας μας αν θα έβρισκε ο ίδιος τότε τη δύναμη γι’ αυτό το άλμα. Θα μας χρειασθεί για το επόμενο! Όλα δεν μπορούν να γίνουν μονομιάς”.

-Σήμερα, τώρα δεν πρέπει να κάνουμε ένα βήμα μπροστά;

“Τώρα πλησίασε η στιγμή που θα χρειασθεί να δοκιμάσουμε τον εαυτό μας και την αποφασιστικότητα μας, να κάνουμε μαζί ένα μεγάλο βήμα μπροστά, αυτό της πολιτικής ένωσης των κρατών και των πολιτών που κατανοούν την ανάγκη του και το επιθυμούν, προς μια ισχυρότερη και πιο δημοκρατική Ευρώπη, δηλαδή προς μια ομοσπονδιακή ένωση, που δεν θα αναπαράγει τον επιθετικό και εγωϊστικό πατριωτισμό, αλλά θα είναι ήρεμη δύναμη, σύμβολο σταθερότητας, ενότητας με σεβασμό στις εθνικές και τοπικές ταυτότητες και ανάπτυξης, με προστασία του κλίματος, για όλον τον κόσμο σε όλον τον πλανήτη.

Σαράντα χρόνια σχεδόν πέρασαν από τότε που η Ελλάδα, χάριν του Κ. Καραμανλή και των άλλων συντελεστών, Π.Παπαληγούρα, Γ. Ράλλη, Π. Λαμπρία, Γ. Κοντογιώργη, Γ. Πεσματζόγλου κλπ. προσχώρησε δυναμικά στο σχέδιο αυτό. Ουσιαστικά προσχώρησε οριστικά στον δυτικό κόσμο των αξιών και του ανθρωπισμού που ηγείται και δικαίως της ανθρώπινης εξέλιξης. Όμως δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι δεν περιμένουμε τα πάντα από το κράτος ή την ΕΕ”.

-Τι σημαίνει επικουρικότητα;

Επικουρικότητα σημαίνει ότι κάθε πολίτης είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του. Επιλέγει ελεύθερα και κερδίζει ή χάνει, αναλαμβάνει την ευθύνη των επιλογών του. Επικουρικά, η τοπική αυτοδιοίκηση, το κράτος και η ΕΕ και με αυτή τη σειρά συμβάλλουν, αναλαμβάνοντας ορισμένες αρμοδιότητες που οι πολίτες έχουν συμφωνήσει, ότι είναι καλύτερο να ασκούνται απο κοινού. Κατά συνέπεια, την ευθύνη της αυτοκτονίας έχει εκείνος που τη διαπράττει, την ευθύνη από τη διαφθορά και διασπάθιση των χρημάτων του φορολογούμενου η κυβέρνηση του, όπως και τη διαφύλαξη των εθνικών συνόρων για τα οποία δυστυχώς ακόμη η ΕΕ δεν διαθέτει την αρμοδιότητα, ωστόσο χαιρετίζουμε νέους φεντεραλιστές, νέους υποστηρικτές του ευρωπαϊκού σχεδίου, που τώρα αναγνωρίζουν την επιτακτική αναγκαιότητα του. Προβλέπω ότι σύντομα θα έχουμε μια πιο ισχυρή κοινή άμυνα και μια οικονομική διακυβέρνηση.

-Και όπου δεν ισχύει η επικουρικότητα;

“Στις κοινωνίες όπου δεν ισχύει η αρχή της επικουρικότητας, δεν υπάρχει ελευθερία και τα μυρμήγκια μπορούν να πατηθούν ανά πάσα στιγμή, ακόμη και όλα μαζί, από τη μπότα, από τον βηματισμό της οποίας εξαρτάται πλήρως η ζωή ή ο θάνατος τους. Αυτή η ολοκληρωτική εκδοχή του κόσμου δεν είναι όμως η περίπτωση μας, η περίπτωση του δυτικού πολιτισμού”.

 -Τι πρέπει κατά τη γνώμη σας να γίνει;

“Η Ε.Ε. δεν μπορεί να περιμένει τις εκλογές στα κράτη – μέλη, ούτε καν στα μεγάλα κράτη που αποτελούν την ατμομηχανή της ευρωπαϊκής ιδέας, η Ε.Ε. πρέπει να ξεφύγει από τους εθνικούς εκλογικούς κύκλους, ν’ αποκτήσει τη δική της δημοκρατική πολιτική ταυτότητα . Ούτε μπορεί να περιμένει την ομοθυμία, ούτε και την ομοφωνία, εκτός από αδύνατο δεν θα ήταν και δημοκρατικό. Τώρα είναι η μεγάλη στιγμή να κατατεθεί το μεγάλο σχέδιο για τη μεγάλη Ευρώπη, το οποίο πρέπει να είναι μικρό και σαφές.  Αυτό που χρειάζεται τώρα να προτείνει μια ομάδα κρατών μαζί με τη νέα φιλόδοξη Γαλλία (που διαθέτει το πολιτικό βάρος) και τη Γερμανία (που διαθέτει την οικονομική δύναμη), για το μέλλον της Ευρώπης, είναι τρία καθοριστικά βήματα:

 

  1. Μια οικονομική κυβέρνηση για τις χώρες με νόμισμα το Ευρώ (πλήρης τραπεζική ένωση, κοινή φορολογική και δημοσιονομική βάση, μηχανισμός εξομάλυνσης εθνικού χρέους, Υπουργός Οικονομίας, αξιόλογος προϋπολογισμός με γενναίο επενδυτικό πρόγραμμα).

 

  1. Μια κοινή εξωτερική πολιτική και μια κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας, που να εξασφαλίζει τόσο τα ευρωπαϊκά σύνορα όσο και την εσωτερική τάξη από ασύμμετρες και υβριδικές απειλές.

 

  1. Τη σύγκληση μιας Συνέλευσης (Convention) από εκπροσώπους των εθνικών Κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που θα υποβάλλει ένα σχέδιο Συντάγματος μιας Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας, το οποίο θα υποβληθεί στην κρίση όλων των πολιτών που θα κληθούν να εκλέξουν πανευρωπαϊκά τους αντιπροσώπους τους στις Ευρωεκλογές του Μαίου 2019. Στο σχέδιο θα μπορούν να γίνουν δεκτά τα κράτη με νόμισμα το Ευρώ, ενώ όσα δεν επιθυμούν ή δεν γίνουν αρχικώς δεκτά, καθώς και τα κράτη εκτός Ευρώ, θα μπορούν να προσχωρήσουν στο μέλλον. Θα έχει τεράστια πολιτική σημασία να περιληφθούν στο σχέδιο εξαρχής κράτη που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερη οικονομική δυσκολία όπως η Ελλάδα, ώστε να μην σταλεί το λάθος μήνυμα ότι πρόκειται για μια ένωση ελίτ.

 

Η πολιτική ένωση δεν μπορεί να είναι όμηρος της οικονομικής κρίσης, θα πρέπει να καταστήσουμε την κρίση όμηρο της πολιτικής ένωσης. Μια ευρωπαϊκή δημοκρατία ενώ δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, ωστόσο μπορεί να έχει θετική συμβολή στην αντιμετώπιση του με σύμμαχο τον χρόνο. Η έλλειψη μιας ευρωπαϊκής δημοκρατίας δεν μπορεί να έχει οποιαδήποτε συμβολή στην αντιμετώπιση του”.

Νίκος Γιαννής

Eργάζεται στις Βρυξέλλες στον τομέα της διαχείρισης γνώσης στο πλαίσιο της αναπτυξιακής βοήθειας για την Ε.Ε. από  το 2011. Απόφοιτος του Νομικού Τμήματος και Δρ Πολιτικών Επιστημών (ευρωπαϊκές σπουδές), του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκδότης του περιοδικού ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΈΚΦΡΑΣΗ από το 1990 και ιδρυτής του Ομίλου Ευρωπαϊκή Έκφραση το 1989 (www.ekfrasi.gr) και της Επέκεινα Χώρα το 2010 (www.epekeinahora.gr).

Γραμματέας της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Βουλής των Ελλήνων κατά τη δεκαετία του 1990 και επιστ. συνεργάτης της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής (2010-’11). Υπεύθυνος επικοινωνίας στη Γεν.Δ/νση Ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες (2001-2004). Συμμετείχε στην επεξεργασία της Συνθήκης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο της κοινωνίας πολιτών (2002-‘04). Διευθύνων Σύμβουλος του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (2004-’05). Μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Μεταπτυχιακά στον αμερικανικόφεντεραλισμό, στο Λαφαγιέτ, Ήστον, Πενσυλβάνια, ΗΠΑ (1998) και στο δημόσιο δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Στρασβούργου ΙΙΙ (1986-’87). Καθηγητής ευρωπαϊκής ιστορίας, θεσμών και πολιτικής (ΕΑΠ, 2005-2010).Διευθυντής του περιοδικού ΕΠΙΚΕΝΤΡΑ (1992-’93). Συγγραφέας των βιβλίων«Κοινωνία πολιτών και νεολαία» (1999), «Τι είναι η κοινωνία πολιτών» (2002), «Ψηφοφόρος για μια μέρα, Πολίτης κάθε μέρα» (2009), «Αρχή της επικουρικότητας, αρχή ελευθερίας, συμμετοχής και ευθύνης» (2013).

Πρ. Πρόεδρος του Συλλόγου Ν. Βουτζά (2005-2009), εκλεγμένο μέλος στη Συμβουλευτική Επιτροπή Νεότητας του Συμβουλίου της Ευρώπης (1993-1995), Έλληνας αντιπρόσωπος στο Ευρωπαϊκό Φόρουμ Νεολαίας (1994-1996), Γεν. Γραμματέας της Κίνησης Πολιτών, επί προεδρίας Λεων. Κύρκου (1996-1998), συντονιστής της Καμπάνιας των ΜΚΟ για το Σύνταγμα (2005-’08), μέλος Δ.Σ. Ηπειρωτικής Εταιρείας, μέλος και υποστηρικτής αρκετών συλλόγων .Είναι πατέρας 4 παιδιών. Εγγονός του Νικολάου Κ.Γιαννή, ευεργέτη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και γιος του Δημητρίου Γιαννή, από τη Βίτσα Ιωαννίνων και της συγγραφέως Χρυσάνθης Μπούτζα, Βλάχας από το Συρράκο της Ηπείρου. Έχει τερματίσει 5 Μαραθωνίους στην κλασική διαδρομή (1982, 1983, 1984, 1985, 2010), 5 φορές τα 20χλμ. Βρυξελλών και άλλους αγώνες δρόμου, ενώ διασχίζει τακτικά το φαράγγι του Βίκου.

Ο Νίκος Γιαννής εργάζεται συστηματικά για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης και τον φεντεραλισμό ως πρόταση ειρηνικής και πολυπολιτισμικής συμβίωσης, για την παραμονή της Ελλάδας στην πρώτη γραμμή της ευρωπαϊκής ενοποίησης και για τον εξευρωπαϊσμό της, για τα ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες, για την κοινωνία πολιτών, τον εθελοντισμό και τη δημοκρατία και για μια ολοκληρωμένη και οικουμενική βιώσιμη συνεργασία και ανάπτυξη. Πιστεύει ότι το μέλλον θα είναι οπωσδήποτε καλύτερο, αφού δεν έχει νόημα να είναι οτιδήποτε άλλο.

Ο ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ