(c)ellinikignomi

Μιλάει στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες με αμέτρητες τιμητικές διακρίσεις και βραβεύσεις στον κόσμο ο κ. Σόλωνας Θάνος, Καθηγητής Οφθαλμιατρικής και διευθυντής του Ινστιτούτου Πειραματικής Οφθαλμολογίας στο Πανεπιστήμιο του Münster  της Γερμανίας με καταγωγή από την Παλαιοκαρυά Τρικάλων.

Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη

Μια συζήτηση με τον κ. Σόλωνα Θάνο, ο οποίος είναι Καθηγητής Οφθαλμιατρικής και διευθυντής του Ινστιτούτου Πειραματικής Οφθαλμολογίας στο Πανεπιστήμιο του Münster είναι πάντα ενδιαφέρουσα και επίκαιρη. Ο Σόλων Θάνος γεννήθηκε στην Παλαιοκαρυά Τρικάλων το 1954 και μετανάστευσε στην τότε Δ. Γερμανία το 1972. Σπούδασε Βιολογία και Ιατρική και εργάστηκε ως ερευνητής στα Πανεπιστήμια του Tübingen, του Münster  και του Montreal καθώς και στο Max-Planck-Institut στον τομέα της νευροβιολογίας, της οφθαλμολογίας και της βασικής έρευνας. Η ερευνητική του εργασία επιβραβεύθηκε με πολλά εθνικά και διεθνή βραβεία (Ελλάδα, Ευρώπη, Αμερική). Δημοσίευσε περισσότερα απο 250 συγγράματα σε εγκεκριμένα διεθνή επιστημονικά περιοδικά με περίπου 9.800 ετεροαναφορές. Ο ίδιος παραχωρεί συνέντευξη στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ.

-Πιστεύετε ότι οι Έλληνες συνεχίζουν να συμβάλουν δημιουργικά σε ένα κόσμο που διαρκώς αλλάζει;

“Ο κόσμος βρισκόταν ανέκαθεν σε μια διαρκή ροή, μια πληθυσμιακή ανανέωση και αλλαγή που συντελούνταν από αρχαιοτάτους χρόνους και με την πολύπλευρη και δημιουργική συμβολή των Ελλήνων. Και να είμαστε βέβαιοι ότι ο κόσμος θα ήταν πολύ διαφορετικός και πολύ πιο φτωχός χωρίς την ενεργό συμμετοχή των Ελλήνων. Δεν εννοώ βέβαια τους Έλληνες σαν άτομα αλλά σαν κρίκους μιας διαχρονικής και παγκοσμιοποιημένης πολιτισμικής αλυσίδας που το μήκος της ξεκινάει στα ομηρικά χρόνια και συνεχίζεται…”.

-Δηλαδή;

Από την εποχή του Τρωϊκού πολέμου οι Έλληνες, τότε σαν νικητές, φέρεται να δημιούργησαν και εξήγαν τις ιδέες της μυθοποίησης και εθνοποίησης την Ελλήνων στον τότε γνωστό κόσμο, αξιολογώντας την “θεϊκή“ τους προέλευση, με τα γνωστά αποτελέσματα στους μετέπειτα αιώνες της κλασσικής και ελληνιστικής περιόδου. Έτσι   δημιούργησαν εναλλασσόμενες και έτι αμφιλεγόμενες μορφές κοινωνίας και διακυβέρνησης, καταλήγοντας στην ιδέα της Δημοκρατίας και του ανθρωπισμού ως την αρτιότερη επιλογή διακυβέρνησης και κοινωνικής συνοχής. Σε αυτό τον δρόμο δίδαξαν με τον αποικισμό και την μετανάστευση σε γειτονικούς λαούς τόσα πολλά, που οι απόψεις σήμερα συγκλίνουν στο ότι η συμβολή των Ελλήνων στην δημιουργία του λεγόμενου δυτικού πολιτισμού είναι τεράστια, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι δημιούργησαν τον δυτικό κόσμο μόνοι τους.

Περί το τέλος της κλασσικής περιόδου, και ηττημένοι πια σε στρατιωτικό επίπεδο από τους Ρωμαίους, οι Έλληνες μετανάστευσαν μαζικά στην Ρώμη, και όχι μόνο, όπου άνθησε αναμφισβήτητα με την συμβολή τους ο ελληνορωμαϊκός πολιτισμός, που τελικά μετατράπηκε σε σχεδόν αμιγή βυζαντινοελληνικό πολιτισμό με την χριστιανοποίηση των Ελλήνων και την μεταφορά της πρωτεύουσας στη Νέα Ρώμη. Δυστυχώς σε όλες αυτές τις διαχρονικές μετακινήσεις ελληνικών πληθυσμών και ιδεών κυρίως προς την Δύση αποδυνάμωσε την εντόπια πατρίδα από ανθρώπινο δυναμικό, ένα φαινόμενο που ο ίδιος ονόμασα ανθρωποαιμορραγία .

Με την άλωση της Πόλης και το τέλος του Βυζαντίου διευρύνθηκε ο φυσικός αφελληνισμός της Ελλάδας και της ανατολικής Μεσογείου, με τεράστια μετανάστευση στις χώρες της Δύσης και την δημιουργία ελληνικών πυρήνων σε αμέτρητες πόλεις της Ευρώπης. Με τους μετανάστες/πρόσφυγες μετανάστευσαν και πολλές ιδέες και έγιναν αναπόσπαστο τμήμα του δυτικού πολιτισμού. Οι μετανάστες αναγκαζόταν να αλλάζουν και να προσαρμόζουν τα ονόματά τους στην εκάστοτε νέα πατρίδα, όπου όμως έφεραν και την ελληνικότητά τους συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της εκεί κοινωνίας. Στις φλέβες πολλών Ευρωπαίων κυκλοφορεί ελληνικό αίμα, που ίσως συνέβαλε στην δημιουργία του Φιλελληνισμού στην δύσκολη φάση του αγώνα της απελευθέρωσης. Δημιουργήθηκαν ακόμη και κέντρα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού με απώτερο σκοπό την αναβίωση της Ελλάδας κάποτε στο μέλλον, όπως κα συνέβη στην Επανάσταση το ΄21. Έτσι συνέβη για παράδειγμα ο Capo di Istria, διοικητής της Ιστρίας να γίνει κυβερνήτης της πλέον ελεύθερης Ελλάδας, γνωστός ως Καποδίστριας. Ο ίδιος επισκέφτηκα και θαύμασα από κοντά τον βιβλιακό πλούτο τέτοιων ελληνοποιητικών κέντρων στην Λειψία και την Τυβίγγη. Η μετανάστευση των Ελλήνων στον Εύξεινο Πόντο, στην Ιταλία και την κεντρική Ευρώπη συνέβαλε σημαντικά στην ελληνοποίηση της Ευρώπης και κατ΄ επέκταση της νεοανακαλυφθείσης Αμερικής.

Παρ όλο που κανείς δεν δύναται με βεβαιότητα να πει πως θα ήταν ο σημερινός κόσμος χωρίς την κοσμογονική και διαχρονική συμβολή των Ελλήνων, ένα απλό βλέμμα στις ημέρες μας και γύρω από την Μεσόγειο, και προς κάθε κατεύθυνση, το δείχνει ξεκάθαρα. Ίσως θα είχαμε ακόμη και στην Ευρώπη φρικτούς πολέμους, απάνθρωπες δικτατορίες, θεοκρατίες και μυστικισμούς παντός τύπου, αδικίες σε βάρος ασθενών ομάδων, βίαιους νόμους των δυνατών επί των αδυνάτων, γυναίκες και παιδιά χωρίς δικαιώματα, μαζικές ροές θυμάτων πολέμων όπως τις ζούμε καθημερινά, για να αναφέρω μόνο μερικά παραδείγματα. Κλείστε για λίγο τα μάτια και φανταστείτε να κυβερνά το δίκαιο της σαρίας και του πετροβολισμού στην Ευρώπη και την Αμερική ή το δίκαιο του τρόμου σε ολόκληρο τον κόσμο. Μόνο και μόνο λοιπόν η δημιουργία και η εξαγωγή της ιδέας της Δημοκρατίας και του Ανθρωπισμού υπερδικαιολογεί την ύπαρξη των Ελλήνων και αρκεί να μας κάνει υπερήφανους. Αναμφίβολα υπάρχουν και άλλες, αμέτρητες συμβολές των Ελλήνων που έχουν αφομοιωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο και αποτελούν πανανθρώπινες αξίες όπως η φιλοσοφία, η επιστήμη και ο αθλητισμός. Να είμαστε βέβαιοι ότι οι ρίζες της ανθρωπιάς είναι πανάρχαιες και βαθιά ριζωμένες στον ελληνικό πληθυσμό όπως το ζούμε στη αντιμετώπιση των σημερινών ανθρώπινων ροών, από τους απλούς αλλά πλούσιους σε ανθρωπιά κατοίκους στον ελλαδικό και κυρίως στον νησιώτικο χώρο. Συνεπώς οι Έλληνες συνεχίζουν να συμβάλουν στον πολιτισμό όλου του κόσμου”.

-Μπορούμε να πούμε πως η Ελλάδα συνεχίζει να ανθρωποαιμορραγεί;

“Αρχίζουμε δυστυχώς να βιώνουμε και πάλι το επαχθές σύνδρομο της μαζικής εξόδου νέων Ελλήνων από την χώρα και την αυξανόμενη έλλειψη ανταγωνιστικού ανθρώπινου δυναμικού στην ελληνική κοινωνία. Ο ίδιος είμαι μάρτυρας αρκετών περιπτώσεων νέων Ελλήνων που φτάνοντας στην περιοχή μου αναζητούν εργασία και βοήθεια. Σύμφωνα με συγκλίνουσες στατιστικές έρευνες περίπου μισό εκατομμύριο Έλληνες μετανάστευσαν τα τελευταία χρόνια, εκ των οποίων οι πιο πολλοί νέοι, και με υψηλό βαθμό μόρφωσης. Σε συνδυασμό με την υπογεννητικότητα και την δημογραφική μείωση το ελληνικού πληθυσμού αυτό δημιουργεί καταστροφικές συνέπειες και προοπτικές για το εγγύς και το απώτερο μέλλον της χώρας. Αν το προσεγγίσουμε από βιολογική/πληθυσμιακή άποψη, σε κάθε δεδομένο πληθυσμό, το δημιουργικό αποτέλεσμα της επιτυχούς συμβίωσης εξαρτάται από την ευγενή άμιλλα, δηλαδή τον συνεχή ατομικό και συλλογικό ανταγωνισμό για το ποιός θα είναι ο καλύτερος, όπως πολύ παραστατικά φαίνεται σε ένα σχολείο ή στον αθλητισμό. Μια βιολογικά καταστροφική μετάλλαξη του ευγενούς ανταγωνισμού είναι η εκούσια ή ακούσια προσφυγοποίηση ενός ανταγωνιστικού τμήματος της κοινωνίας, όπως την έζησαν διαχρονικά και ακόμη την βιώνουν οι Έλληνες, αλλά και άλλοι γειτονικοί λαοί. Υπό αυτήν την έννοια, δυστυχώς η Ελλάδα πάντα ανθρωποαιμορραγούσε. Δημογραφικά και πληθυσμιακά μία μαζική μετανάστευση όπως αυτή των Ελλήνων δημιουργούσε πρώτον μια κοινωνική καταστροφή για τον τόπο προέλευσης. Ποιοί εγκατέλειπαν και εγκαταλείπουν τον τόπο τους; Είναι κατά κανόνα οι νέοι, οι σωματικά δυνατοί, οι νοητικά εύρωστοι και κοινωνικά ευέλικτοι ώστε να προσαρμόζονται σε νέες συνθήκες ζωής και εργασίας. Στους δε μένοντες και μη μεταναστεύσαντες δημιουργούνται αλλαγές στην δημογραφία, μείωση της ανταγωνιστικότητας, εξάρτηση από εξωγενείς παράγοντες, πολλές φορές εξάρτηση από τους ίδιους τους μετανάστες όπως ποικιλοτρόπως και διαχρονικά έδειξε και η ελληνική Ιστορία με την ελλαδίτικη φωνή απελπισμένη να καλεί την διασπορά της για βοήθεια. Ελαττώνεται όμως ταυτόχρονα στους μένοντες και η απαραίτητη ευγενής άμιλλα και ο ανταγωνισμός που είναι κοινωνικός μοχλός και κινητήρια δύναμη όλων των επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων”.

-Οι ευθύνες γα την καταστροφική προοπτική;

“Όσον αφορά τις ευθύνες, είναι κάτι που δεν προσδιορίζεται απόλυτα και ποσοτικά, έχοντας πολυπαραγοντική αιτία. Είναι όμως προφανές και λογικό ότι οι θεσμικά έχοντες πολιτική, και συνεπώς κοινωνική ευθύνη, καθ΄ ότι θεωρείται ότι είναι γνώστες των περιστάσεων λόγω ¨καρέκλας¨ κατέχουν την μερίδα του λέοντος όσον αφορά την πληθυσμιακή αιμορραγία. Ήδη έχουν αναγνωριστεί από διάφορες πλευρές λάθη στην εκτέλεση και εφαρμογή της πολιτικής εξουσίας σαν αφετηρία αλλαγής. Προϋπόθεση είναι να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, βιομηχανία, παιδεία, τεχνολογική ανάπτυξη, έρευνα κλπ. Και πολύ βασικό είναι να απελευθερωθούν οι ατομικές και συλλογικές δυνάμεις του δημιουργείν και επιχειρείν ώστε να υπάρξει μέλλον και στην Ελλάδα. Μέλει γενέσθαι…Φταίει και ο μέσος Έλληνας είναι το αμέσως επόμενο ερώτημα…”.

-Και ο πολίτης; Δεν φταίει σε τίποτα;

Το παράδοξο είναι ότι κατά την γνώμη μου σε μια από τις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις στον ελλαδικό χώρο κάποιος έλεγε τόσο χονδρά και αυτοαναιρούμενα εκ των πραγμάτων ψέματα μου ήταν αδύνατο να μην το καταλάβουν οι ψηφοφόροι, πού όντως εν τέλει τον ψηφίσανε. Αυτός ο συλλογικός παραλογισμός είναι συνεπώς συνευθύνη του πολίτη που δείχνει με το φαηνότερο τρόπο ότι ο μέσος Έλληνας προτιμά να βολεύεται, έστω και με αυταπάτες. Λείπει λοιπόν ο ορθολογισμός της σκέψης που ισοδυναμεί με συν-φταίξιμο. Φταίει συνεπώς και ο Έλληνας πολίτης που παρ΄ όλο που έβλεπε την κοινωνική και πολιτική κατάρρευση, στις επόμενες εκλογές καιγότανε να ξαναβγάλει τον ΄δικό΄ του βουλευτή για να γευθεί κάποιο επίδομα ή κάποια θεσούλα στο δημόσιο. Η αλληλοεξάρτηση ανάμεσα στα πολιτικά πρόσωπα και στους εκλογείς, γνωστή ως πελατειακή σχέση, αποδείχτηκε καταστροφική για την Ελλάδα διότι διέγραψε και κατάργησε την αξιολόγηση και την αξιοκρατία προς όφελος της πελατειακής σχέσης που αναμφίβολα συνεπάγεται και ένα σίγουρο βήμα προς την διαφθορά. Ευκαιρία είναι λοιπόν να αναλάβουνε όλοι ανεξαιρέτως την αναλογούσα ευθύνη τους και να σκεφθούνε αν και πώς θα βγούνε από το τέλμα της αυτοκαταστροφής. Νομίζω ότι ένα συμβόλαιο αλήθειας ανάμεσα στο πολίτη και τον πολιτικό είναι απαραίτητο και αρκετή προϋπόθεση για μια γρήγορη και διαρκή έξοδο από την κρίση”.

-Και το μέλλον;

Βεβαίως θα υπάρξει μέλλον στην μετά κρίση εποχή και χωρίς συγκεκριμένα βήματα. Το ζητούμενο είναι πια μορφή θα έχει η πλέον δημογραφικά συρρικνωμένη Ελλάδα, πια κοινωνική ομάδα θα κυριαρχίσει, και αν η χώρα θα συνεχίσει με το ίδιο κωμικοτραγικό τροπάριο απόλυτου λαϊκισμού και πολιτικής εξαπάτησης, που τελικά την οδήγησε στην κρίση. Παίρνοντας σαν παραδειγμα το δημογραφικό πρόβλημα. Στην Ελλάδα πεθαίνουν περίπου 120.000 άτομα και γεννιούνται περίπου 80.000 άτομα, που σημαίνει συρρίκνωση κατά 40.000 το χρόνο. Από τα νέα άτομα περίπου 10.000 μεταναστεύουν με την ενηλικίωση. Με αυτό τον αρνητικό δημογραφικό δείκτη η Ελλάδα συρρικνώνεται κατα μισό εκατομμύριο κάθε δεκαετία.  Δεν είναι και καθόλου βέβαιο αν στην μετά κρίση εποχή θα κυβερνήσει κάποιος δημοκρατικός θεσμός δεδομένου του ότι ακραίες δυνάμεις εκατέρωθεν της δημοκρατικής πτέρυγας συνεχώς ενδυναμώνονται και ίσως να κρατήσουν την κυβερνητική σκυτάλη και εξουσία με όλα τα επακόλουθα. Η ερώτηση σε πολιτικό επίπεδο είναι από την άλλη πλευρά το αν οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που έφεραν την καταστροφή είναι σε θέση να αλλάξουν την πορεία της χώρας, κάτι που το θεωρώ πολύ αμφίβολο. Δίκαιη πατρίδα σημαίνει ίσοι όροι για όλους, αγώνας ενάντια στην πολιτική εξαπάτηση, αδιάφθορη εξουσία, αξιοκρατική κατανομή αγαθών, ίσες δυνατότητες παιδείας, επαγγελματισμού και διαβίωσης για όλους.

Και βεβαίως η Ελλάδα είναι ενσωματωμένη και σε γεωπολιτικές συγκυρίες, με επεκτατικούς γείτονες που και στο παρελθόν απείλησαν και υποδούλωσαν το Ελληνισμό για αιώνες αποκόπτοντάς τον από την ομαλή πολιτισμική εξέλιξη. Η αδυναμία του εγχώριου πολιτικού συστήματος να αναγνωρίσει εγκαίρως τους ιδίως εξ ανατολών κινδύνους και να ισορροπήσει τις γεωπολιτικές δυνατότητες θέτει εκ νέου την Ελλάδα σε μελλοντικό κίνδυνο με ότι καταστροφικό αυτό συνεπάγεται για τις επιπτώσεις σε όλα τα επίπεδα”.

-Και οι Έλληνες εκτός συνόρων;

“Δικαίωμα εκλογής για όλους τους Έλληνες εδώ και τώρα! Οι Έλληνες εκτός συνόρων εργάζονται σαν ισότιμοι πολίτες σε πολλές χώρες ιδίως του δυτικού κόσμου, δημιουργούν και χαίρουν ιδιαίτερης αναγνώρισης για την ελληνικότητά τους, την παραγωγικότητά τους, την φιλοτιμία τους, και την μεσογειακή νοοτροπία τους. Σε αυτό συμβάλει τον τελευταίο καιρό και ο ανθρώπινος και συγκινητικός τρόπος αντιμετώπισης ξένων μεταναστών και προσφύγων στη Ελλάδα όπως αυτό προβάλλεται στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.

Μια λογική και ίσως απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία του στόχου της εξόδου της χώρας από την κρίση θα είναι η συμβολή των Ελλήνων της διασποράς. Ως πρώτο, και απολύτως απαραίτητο βήμα θα ήταν η επιτέλους επιβεβλημένη επίσημη αναγνώριση των πολιτικών δικαιωμάτων των ομογενών Ελλήνων με την αναγνώριση και δυνατότητα της εκλογικής συμμετοχή τους. Στον πρόσφατα ψηφισθέντα νόμο για δικαίωμα εκλογής σε ομογενείς Έλληνες κυριάρχησε παρ’ όλες τις ευγενείς προσπάθειες του πρωθυπουργού η κομματικοιδεολογική σκέψη με αποτέλεσμα να πάρει δικαίωμα ψήφου ένα μικρό ποσοστό ομογενών (πχ. μέχρι 30 μετανάστευση) και κάτω από γραφειοκρατικές προϋποθέσεις (πχ. δύο φορολογικά χρόνια στην Ελλάδα), που εκ των πραγμάτων ακόμη λιγότεροι δύνανται να εκπληρώσουν.   Όλοι οι δυτικοί λαοί και όχι μόνο αυτοί επιτρέπουν σε όλους τους μετανάστες τους να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα στο τόπο διαμονής τους ή επιστολικά. Ακόμη και οι μετανάστες πολίτες που προέρχονται από τον κατά την γνώμη μας απολίτιστο ανατολικό γείτονά μας κατακλύζουν στις εκλογές τα εκλογικά κέντρα στα τουρκικά προξενεία για να ψηφίσουν στις εθνικές τους εκλογές. Που θα ήταν για τους Έλληνες το πρόβλημα; Γιατί μέχρι σήμερα αρνούνται οι ελληνικές κυβερνήσεις αυτό το βασικό και αυτονόητο δικαίωμα στους Έλληνες της αλλοδαπής; Μήπως οι ιθύνοντες φοβούνται ότι θα τους φάνε το ρουσφέτι; Είναι απολύτως αδιανόητο και άκρως αντιδημοκρατικό, ένα τεράστιο, άρτια οργανωμένο και αξιωμένο κομμάτι του Ελληνισμού να μην έχει δημοκρατικό λέγειν και πρόσβαση στα δρώμενα της Ελλάδος. Σαν βεβαίως δεύτερο, αλλά όχι τελείως ελάσσονος σημασίας βήμα, θα ήταν ο οργανωμένος επαναπατρισμός ενός τμήματος των ομογενών να συμβάλλουν με την τεχνολογική τους κατάρτιση και εμπειρία στην γηγενή ανάπτυξη. Στις κατά καιρούς συζητήσεις με ξενιτεμένους Έλληνες αναγνωρίζω την διάχυτη διάθεση επαναπατρισμού κάτω βέβαια από την προϋπόθεση της βελτίωσης της προοπτικής για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

-Τι αποτελεί εν τέλει για σας βιώσιμη πατρίδα;

“Ένας χώρος όπου θα κυριαρχεί η αλήθεια και η αξιοκρατία και θα τιμωρείται η πολιτική απάτη και το ψέμα. Βιώσιμη πατρίδα σημαίνει μια πατρίδα που εισπράττει αναλογικά τους φόρους από τον πολίτη αλλά και προσφέρει στον πολίτη δημιουργώντας υποδομές και δυνατότητες για το άτομο, σιγουριά για την οικογένεια, σχολεία για την παιδεία, νοσοκομεία για την υγεία, και θέσεις εργασίας για το πολίτη. Μια πατρίδα που σέβεται τα δικαιώματα του πολίτη απαιτώντας από αυτόν σεβασμό στους θεσμούς και τους νόμους. Είναι τόσο απλό…”.

 

-Με αφορμή την πανδημία ποιες είναι οι σκέψεις σας;

“Με αφορμή την Πανδημία διαφαίνεται επί τούτου  κάποιο φώς στο τέλος της σήραγγας με τον κρατικό μηχανισμό να αναγνωρίζει ορισμένα κακώς έχειν και να προτείνει αναγκαίες λύσεις. Όμως και σε αυτόν το τομέα μια πιο γενναία και ταχεία ενίσχυση της εγχώριας βιοιατρικής έρευνας θα έφερνε ίσως την Ελλάδα στο προσκήνιο δεδομένου ότι το ανθρώπινο επιστημονικό δυναμικό υπάρχει και εργάζεται για ξένα αφεντικά, αλλά παραμένει αναξιοποίητο για τον ελλαδικό χώρο.. .”.

 

λεζάντα: Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στον Δήμο Αλμυρού το διήμερο 27 και 28 Ιουλίου 2019, το 11ο Παγκόσμιο συνέδριο και αντάμωμα Θεσσαλών . Η  Παγκόσμια Συνομοσπονδία Θεσσαλών και ο Δήμος Αλμυρού τίμησαν και βράβευσαν τρεις Θεσσαλούς ιατρούς, μεταξύ αυτών και τον Σόλωνα Θάνο, όπως φαίνεται στην φωτό της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΝΩΜΗΣ.

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ