Θεσσαλονίκη : Γράφει ο Γιάννης Δελόγλου.
Ένας δεινός Ποντιολάτρης που γεννήθηκε και γνώρισε τον ιστορικό Πόντο για να γίνει και αυτός όπως και άλλοι πολλοί αυταλλάξιμη πραμάτεια ,μας ανοίγει δρόμους γνωριμίας και επικοινωνίας με μια ιστορική περιοχή της Αργυρούπολης , την γενέτειρά του Ίμερα. Ο καθηγητής Αγαθάγγελος Ι. Φωστηρόπουλος με τίτλο «Μανουσάκια στην Ιμερα» μετέφερε αρκετές δεκαετίες τώρα στους γνώριμους της περιοχής αλλά και σε νεότερους την ομορφιά της ζωής αυτού του τόπου .
Σκοπός του ήταν από την πρώτη έκδοση της ηθογραφικής του εργασίας το 1961 να την αφιερώσει στην μνήμη της γεννέτειράς του και την Αδελφότητα της Άλλωστε η αφιέρωσή του στους νέους βλαστούς των Ιμεραίων «με την εγκάρδιον ευχήν ,να αναδειχθούν αντάξιοι των πατέρων των εις όλους τους τομείς της εθνικής και κοινωνικής δραστηριότητας . Να συνεχίσουν την ζωήν και την δράσιν του φιλανθρωπικού σωματείου μας και να δικαιώσουν την εύανδρον παράδοσιν της αλησμονήτου γενέτειρας των πατέρων του» , μας εμφυτεύει μέχρι και σήμερα τις αγνές του προθέσεις , την λατρεία του για τον ορίζοντα που πρωτοαντίκρυσε το φως του ήλιου. Κεντρικό του πρόσωπο είναι ο Κλέων ,η οικογένειά του και βέβαια βέβαια η Ίμερα. Πρωταγωνιστές μιας βαθειάς μελέτης που η κάθε τους κίνηση , όλες τις εποχές του χρόνου , μας δίνει ζωντανές εικόνες της ζωής στην Ίμερα πριν γίνει και αυτή θυσιαστήριο στις φονικές επιθέσεις των Τούρκων σωβινιστών . Η πατριαρχική και ευλαβική οικογένεια ,η αναγκαστική και τότε μετανάστευση προς τις βόρειες χώρες από τον Πόντο όπως Γεωργία ,Ρωσία κ.λ.π. διαγράφουν αλήθειες που ζούμε και σήμερα αλλά σε μικρό βαθμό , εκτός βέβαια της μετανάστευσης που ξεριζώνει τα νιάτα της Ελλάδας κυρίως και πάλι προς το βορά αυτή τη φορά στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης .
Οι Ιμεραίοι , γράφει ο συγγραφέας , έφτασαν πολύ αργά στην ελεύθερη πατρίδα και δεν μπόρεσαν να συγκεντρωθούν σε ένα μέρος και να ιδρύσουν Νέαν Ίμεραν . Ίδρυσαν νέες εστίες στην Νεάπολη Κοζάνης και τους Τοξότες Ξάνθης . Άλλοι εγκαταστάθηκαν στα αστικά κέντρα Θεσσαλονίκη Πανόραμα , Αθήνα , Δράμα , Νάουσα και Πτολεμαϊδα . «Με το φιλοπρόοδον πνεύμα και την πολιτισμένη τους παράδοση ανεσύστησαν την «Φιλόπτωχον Αδελφότητα Ιμεραίων», που ίδρυσαν οι πατέρες των το 1910. Το λαμπρόν αυτό σωματείον εκτός από το αγαθοεργόν και λαογραφικόν σκοπόν του είναι και ένας δεσμός που συνδέει όλους τους Ιμεραίους».
Αυτά και πολλά άλλα που γράφει ο αείμνηστος συγγραφέας μας τα μεταφέρει με δεύτερη έκδοση ύστερα από 51 χρόνια της πρώτης έκδοσης ο λαμπρός εκδοτικός οίκος Αδελφών Κυριακίδη(www.Kyriakidis.gr)και ευχαριστεί θερμά την κ. Θάλεια Φωστηροπούλου –Βασιλοπούλου κόρη του αείμνηστου Α.Φωστηρόπουλου για την παραχώρηση της άδειας έκδοσης.