Γράφει ο Νεκτάριος Βακάλης [1. Πληροφορίες και φωτογραφίες από το Γιώργο Καμβυσέλλη και έρευνα σε εφημερίδες και ελληνικούς και αμερικανικούς ιστοτόπους. Το άρρθρο θα δημοσιευτεί και στο επόμενο τεύχος του περιοδικού της ΟΛΣΑ “Η Λέσβος μας”].

Την είδηση τη ξέρετε ήδη αρκετοί από σας. Αυτό είναι ένα αφιέρωμα που προοριζόταν για το περιοδικό της Ομοσπονδίας Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (ΟΛΣΑ) και θα καθυστερήσει (θα μπει στην επόμενη έκδοση). Έτσι σας το στέλνω για να εμπλουτίσετε κι άλλο τις γνώσεις σας γι’ αυτόν το άξιο Αντισσαίο (δόξα τω Θεώ, αν κοιτάξουμε λίγο πιο προσεκτικά θα βρούμε σπουδαία παιδιά και μυαλά γύρω μας που μας κάνουν περήφανους).

Ο Μανώλης Καμβυσέλλης με τη σύζυγό του, τους γονείς του και καθηγητές του, λίγο μετά τη βράβευσή του

Μια πολύ σημαντική τιμή και επιβράβευση των πολυετών επιστημονικών μελετών έλαβε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, ο Μανώλης Καμβυσέλλης ή Κέλλης (Μanolis Kellis), που πριν από 2,5 μήνες τιμήθηκε σε ειδική εκδήλωση μαζί με άλλους 84 νέους επιστήμονες για το ερευνητικό του έργο. Τη μεγάλη διάκριση του τέκνου της Άντισσας που διαπρέπει στο παγκόσμιας ακτινοβολίας Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, το γνωστό Massachusetts Institute of Technology ή MIT, στον τομέα της Βιοπληροφορικής, ανέδειξε στο τελευταίο της φύλλο η «Ηχώ της Άντισσας», αφού όπως τόνισε ο πρόεδρος του Συλλόγου Αντισσαίων Σταύρος Σφιχτέλλης, «η βράβευσή του αποτελεί ύψιστη τιμή, καταρχάς για τον ίδιο αλλά και για όλη την οικογένειά του, όπως βεβαίως και για την ιδιαίτερη πατρίδα μας την Άντισσα, και όλη τη Λέσβο, όλη την Ελλάδα».

Σύνδεσμος με τον Μανώλη, ο θείος του Γιώργος Καμβυσέλλης που πληροφόρησε τους συγχωριανούς του κι εμάς γι αυτήν τη σπουδαία διάκριση του ανιψιού του. Μάλιστα ανέφερε ότι παρ’ ότι δεν σπούδασε βιολογία όπως ο πρόσφατα αποβιώσας θείος του πανεπιστημιακός καθηγητής Μιχάλης Καμβυσέλλης «ασχολήθηκε ως ειδικός της πληροφορικής με παρεμφερές με το αντικείμενο του θείου του».

Ιούνιος 1999. Έτος κτήσης του Bachelor of Science in Computer Science and Engineering και του Master of Engineering in Electrical Engineering and Computer Science

Βραβείο-ύψιστη τιμή

Ο Μανώλης Καμβυσέλλης ήταν ένας από τους διακριθέντες επιστήμονες που τιμήθηκε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ με το βραβείο PECASE (Presidential Early Career Awards for Scientists and Engineers). Με την ομάδα του στο ΜΙΤ εργάζεται για την περαιτέρω κατανόηση του ανθρώπινου γονιδιώματος με την υπολογιστική ανάλυση λειτουργικών και συγκριτικών δεδομένων γονιδιωματικής. Το βραβείο PECASE αποτελεί την ύψιστη τιμή που απονέμει το αμερικανικό κράτος στους νέους εκείνους επιστήμονες που βρίσκονται στην αρχή της ερευνητικής τους σταδιοδρομίας. Μέσω αυτού, αποδεικνύεται η βούληση της κυβέρνησης των ΗΠΑ για έμφαση στην ανάδειξη εξαιρετικών επιστημόνων και μηχανικών, ικανών να συμβάλουν στην επίτευξη των εθνικών στόχων, να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της εποχής και να προωθήσουν την οικονομική ανάπτυξη.

Το βραβείο, που θεσμοθετήθηκε από τον Πρόεδρο Κλίντον το 1996, συντονίζεται από το Γραφείο Επιστημονικής και Τεχνολογικής Πολιτικής, στο πλαίσιο του Εκτελεστικού Γραφείου του Προέδρου των ΗΠΑ. Δέκα ομοσπονδιακά υπουργεία και οργανισμοί συνεργάζονται σε ετήσια βάση για να ορίσουν τους πιο άξιους επιστήμονες και μηχανικούς. Οι τιμώμενοι επιλέγονται για την πρωτοποριακή έρευνά τους στις πρώτες γραμμές της επιστήμης και της τεχνολογίας και για την υπηρεσία τους στη γνώση και την κοινωνία. Μαζί με την προεδρική τιμή, λαμβάνουν επίσης και επιχορηγήσεις για την έρευνά τους για ένα διάστημα έως πέντε ετών.

Ιούνιος 1999. Έτος κτήσης του Bachelor of Science in Computer Science and Engineering και του Master of Engineering in Electrical Engineering and Computer Science

Ο Μανώλης Καμβυσέλλης πραγματοποίησε το σύνολο των σπουδών του στο τμήμα Electrical Engineering & Computer Science του MIT, όπου διδάσκει ως επίκουρος καθηγητής. Εργάζεται στο διάσημο εργαστήριο Computer Science and Artificial Intelligence Laboratory και διδάσκει το μάθημα «Computational Biology: Genomes, Networks, Evolution». Η εργασία του εστιάζεται στην προσπάθεια καλύτερης κατανόησης του ανθρώπινου γονιδιώματος και βασίζεται σε αλγόριθμους και τεχνικές ανάλυσης οι οποίες επιτρέπουν στη σύγκριση του με τα γονιδιώματα άλλων ζωντανών οργανισμών με στόχο την αναζήτηση “εξελικτικών αποτυπωμάτων”, δηλαδή κοινών χαρακτηριστικών στον τρόπο με τον οποίον μια δεδομένη ακολουθία DNA εξελίχθηκε μέσα στον χρόνο. Το άρθρο του “Finding Evolution’s Signatures” αποτελεί μια σύντομη περίληψη αυτής της προσπάθειας, ενώ στην προσωπική σελίδα του (http://mit.edu/manoli/www) θα βρείτε αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία τόσο προσωπικά, όσο και για την εργασία του.

Η έρευνά του όπως λέει ο ίδιος, θα δώσει στην ιατρική κοινότητα νέα στοιχεία για την πρόληψη και καταπολέμηση των ασθενειών. Ο Μανώλης ήταν ο μοναδικός Ελληνοαμερικανός μεταξύ των τιμωμένων και ένας από τους νεώτερους ερευνητές σε ηλικία μόλις 33 ετών.

Ο Πρόεδρος Barack Obama στις 13 Δεκ 2010 στο Νότιο Συνεδριακό Αμφιθέατρο του Λευκού Οίκου, σε μια ομαδική φωτογραφία με τους διακριθέντες και δικαιούχους για το Προεδρικό βραβείο σε επιστήμονες και μηχανικούς για το 2009

Κίνητρο για νέους δρόμους

Ο νέος επιστήμονας τα τελευταία έξι χρόνια έχει αποσπάσει πολλά βραβεία αλλά το συγκεκριμένο εκτός του επιστημονικού του μεγέθους αποκτά και ιδιαίτερη σημασία διότι προέρχεται από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ και συνοδεύεται από μια δωρεά ύψους ενάμισι εκατομμυρίου δολαρίων, τα οποία θα διατεθούν για τη συνέχιση των ερευνών του στο ΜΙΤ. Ο ίδιος δήλωσε ότι κατανοεί ότι το εν λόγω βραβείο δεν είναι μόνο για όσα οι νέοι επιστήμονες έχουν ήδη κάνει, αλλά πρόκειται «για ένα κίνητρο, μια παρότρυνση να κάνουμε κάτι καλύτερο και να ανοίξουμε νέους δρόμους στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας».

Προάγγελος της επιτυχίας του ήταν όταν ο Νίκος μαζί με άλλους τρεις Έλληνες επιστήμονες είχε συμπεριληφθεί στη λίστα των 35 πιο καινοτόμων νέων επιστημόνων του έτους 2006 -όπως τους επέλεξε το περιοδικό Technology Review του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ)

Στο άγνωστο … με βάρκα την ελπίδα

Αυτός, αλλά και τα αδέλφια του, Μαρία και Παναγιώτης, έγιναν γνωστοί το 1998 όταν μπήκαν στο Βιβλίο Γκίνες για την εισαγωγή τους, με διαφορά εννέα μηνών μεταξύ τους, σε ένα απ’ τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, το ΜΙΤ στη Βοστώνη.

Παιδιά του Γιάννη Καμβυσέλλη απ’ την Άντισσα και της Άννας, πολιτικού μηχανικού και αρχιτέκτονα αντίστοιχα, μετακόμισαν με τους γονείς τους στη Γαλλία το 1989 και ύστερα το 1993 στις ΗΠΑ. Ο πατέρας του, Γιάννης αποφάσισε να φύγει για τη Γαλλία, χωρίς να γνωρίζει καμία ξένη γλώσσα. Σε παλαιότερη συνέντευξή της, όπως καταγράφεται στην εφημερίδα «Τα Νέα», η συζύγός του είχε επισημάνει χαρακτηριστικά: «Πήγαμε στο εξωτερικό με τα αγγλικά του Μαγκάιβερ». Κι όμως σήμερα εκτός του Μανώλη που δουλεύει στο ΜΙΤ, ο Παναγιώτης εργάζεται στην Google, ενώ η Μαρία κάνει τη διατριβή της για ένα διδακτορικό στην Αειφόρο Ανάπτυξη.

Από το γάμο του τον περασμένο Αύγουστο στη Σαρωνίδα

Ο γάμος

Οι γονείς μένουν πλέον μόνιμα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Σαρωνίδα, ενώ τους επισκέπτονται συχνά τα παιδιά τους, κυρίως τα καλοκαίρια. Το περσινό καλοκαίρι μάλιστα τον Αύγουστο ευτύχησαν να παντρέψουν τον Μανώλη τους με την αγαπημένη του Lucile Marie που μετονομάσθηκε σε Φωτεινή προς τιμή της συζύγου του θείου του Γιώργου. Η Φωτεινή βαφτίσθηκε Ορθόδοξη κι έλαβε το νέο της όνομα το Μάρτιο εις την Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Βερίνου από το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο.

Αναγνώριση και από την ελληνική κυβέρνηση

Δυο μέρες μετά την τελετή βράβευσης (13 Δεκεμβρίου 2010) στο Λευκό Οίκο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, έστειλε συγχαρητήρια επιστολή επισημαίνοντας τη μεγάλη σημασία που έχει για την πατρίδα μας και τον απανταχού ελληνισμό η ξεχωριστή αυτή διάκριση.

Αγαπητέ κύριε Κέλλη,

Επιτρέψτε μου να σας εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την μεγάλη σας επιτυχία να τιμηθείτε από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, κ. Barack Obama, με το βραβείο PECASE 2009. Ως Έλληνας, στο άκουσμα αυτής της είδησης, ένιωσα μεγάλη υπερηφάνεια, καθώς στο πρόσωπό σας τιμάται η πατρίδα μας και ο απανταχού της Γης Ελληνισμός.

Είμαι βέβαιος ότι η ύψιστη αυτή προσωπική σας διάκριση αποτελεί την καλύτερη αναγνώριση για όλους τους κόπους και τις θυσίες σας για την επιστήμη και αποδεικνύει περίτρανα ότι, όταν εμείς οι Έλληνες αγαπάμε πραγματικά κάτι, δουλεύουμε συστηματικά και μεθοδικά και αφιερωνόμαστε σε αυτό τότε μπορούμε να μεγαλουργήσουμε. Σας συγχαίρω για ακόμη μια φορά από καρδίας και σας εύχομαι κάθε μελλοντική επιτυχία.


ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ